logo text
Thêm vào thư viện
logo
logo-text

Tải xuống cuốn sách này trong ứng dụng

Kabanata 4

❝Insult❞
Now that I am sitting on a sofa. I just realize that Nanay's home is definitely not that simple and dull. There's a flat screen TV, sofa set, glass table and appliances are everywhere. I don't think I need to worry how to adjust my life here.
Ngayon ko lang na appreciate yung ganda ng bahay ni nanay dahil sa kaba ko kanina nang nasa labas pa. Ang bahay ni Nanay ay consist of two floors and is wide enough for three people.
Naalala ko noon na malaki rin ang naitulong nina Mommy kay Nanay kaya loyal talaga siya sa pamilya namin even na may trabaho na rin si Ate abby sa ngayon. Nanay still pursued to be on us in manila kahit naka-graduate na si Abby last two years ago. Masyado siyang na-attached na anim at ganu'n din sa kan'ya.
"Pasensya na 'nak kung medyo hindi kalakihan ang bahay namin ah. Hindi nga 'to nangalahati sa bahay n'yo sa sobrang laki nu'n pero umaasa akong makaka-adjust ka rito." Ani nanay at nilapag ang dalang tray ng juice at biscuit sa mini table ng sala. 
"Don't worry, 'nay. I think your house is cute and amazing nga eh, The combination of designs and colors are relaxing." Sagot ko at sumimsim ng juice. 
"Talaga?" ngumiti siya.
"Salamat naman kung ganu'n. Ito na iyong pinatayong bahay ng Daddy at Mommy mo sa amin ng Ate Abby mo noon. Magaling kaseng mangalaga ang ate mo kaya hanggang ngayon ay parang bago pa rin." Naka ngiting sabi niya. A genuine smile plastered on her face. The folds on the side of her eyes showed.
Who would not? After a really tiring years, now she'll be peacefully living with her daughter here for good. In a peaceful place. And me? Pakiramdam ko panira lamang ako sa kanila. Pagkakataon na sana nila itong dalawa mag-ina but here I am, sinisira ang privacy nila.
"Shai?"
Napatingin ako sa kan'ya na marahang tinampal ang balikat.
"Nay?"
"Natulala ka. May iniisip ka ba?" tanong niya.
I need to be honest about my thoughts.
"Kase naman 'nay, pagkakataon n'yo na po sana itong dalawa ni Ate Abby pero heto at nandito ako ngayon. Nakikisawsaw sa momment n'yong dalawa." I confessed and pressed my lips together.
Nanay smiled to assure me and is about to speak when the main door opened and someone entered.
"Sino nagsabing nakaka sira ka ng moment namin ni Mama? Aber?" tinig na mula sa pintuan ang nagsalita.
Nang lingunin naming sabay, sabay kaming napangiti ni Nanay. Si Ate Abby. 
"Anak!" Nanay exclaimed as she run towards her daughter. Tumayo narin ako at lumapit sa nagyayakapang mag-ina. 
"Totoo naman kase, Ate" I insist and bit my lip.
"That's not true! Pamilya narin ang turing ko sa 'yo gaya ng ginawa n'yo kay nanay." Anito and smiled warmly.
"Ang laki nang tulong na binigay nina Ma'am Shamara and Sir Vlad sa 'min kaya dapat kami ganu'n din kami kahit hindi man sa pamamagitan ng pera. Oh come on Shai, nakakabatang kapatid na ang turing ko sa 'yo." ani niya at natatawang kumalas sa yakapan nila ni nanay. Lumapit siya sa 'kin at ako naman ngayon ang niyakap.
I really like to have an older sister or younger but mommy and daddy didn't give me one. Mabuti na ngalang at nandito si Ate Abby. Si Cairo kase walang binibigay sa akin kun'di pang-iinis at sama ng loob. I always wish to have a sister dati. Kaso wala talaga.
"Salamat, Ate!" usal masaya ko at tinanggap ang yakap niya.
"You're welcome in our family, Shai. Rest assured we'll take care of you here. Marami akong iki-kwento sa 'yo."
She caressed the stands of my bangs. She smiled and held my hand like what sisters do.
"At sinabi na rin sa akin ni Nanay. Dito ka muna ng isang taon, right? Kaya kung may mga kailangan ka, need advice o gustong puntahan, basta libre ako, sasamahan kita." Then she winked.
"Really?" I bursed into excitement.
"Oo naman. Isama pa natin si Nanay." natatawang saad nito.
"Naku! Pass na ako riyan! Kailangan ko nang mahabang pahinga sa bahay." Ani Nanay at umupo sa sofa.
"Nga pala anak, kumusta ang trabaho mo sa health center?" tanong ni nanay kay Ate. 
"Okay lang naman 'nay, nakaka enjoy nga rin tulungan ang mga ka-baranggay natin." Ani niya at tumabi kay nanay 'tsaka kumuha at uminom ng juice. 
"Mabuti naman," ani nanay.
Ate Abby is a registered midwife. Dito siya sa baranggay nila nagpa destino. Midwife to the bario. Balita ko nga rin maraming nagpapa check up sa Health center dahil siya ang incharge. Sa ganda ba naman niyang 'yan? Kwento kase ni Nanay, Britong Navy ang Tatay ni Ate na namatay isang taon pa lamang ito kaya kinailangan ni Nanay magtrabaho pantustos sa kan'ya.
"Kaya mabuti na 'yung magpahinga ka na, Mama. Kase may trabaho na ako. Kaya na kitang alagaan. Dito kana lang sa bahay at h'wag nang mag-isip pa ng ibang trabaho rito sa Baryo." Ani Ate.
Ngumiwi si Nanay.
"Alam ko ang iniisip nin'yo, 'nay. Kilala ko kayo. Umuwi na nga kayo galing Manila pero alam kong nagbabalak na naman kayong maghanap ng trabaho rito."
"Pero, 'nak..."
"I think Ate abby is correct, 'Nay. Kase naman sa edad n'yong 'yan, dapat nagpapahinga na kayo. I'm sure mommy and daddy will understand if you take a rest from work for good." Suhestiyon ko.
"Narinig mo 'yun, Ma?" Ani Ate Abby.
"Pag-iisipan ko na muna. Alam n'yo namang napamahal na ako sa trabaho kung ito 'di ba?" pangatwitan nya. 
"Ate Abby!"
Napa balikwas kaming tatlo nang may tumawag ulit sa pintuan.
"Ano 'yun, Jeh?" tanong ni Ate Abby at lumapit sa pintuan, naka sout pa pala siya ng uniform.
I craned my neck to see the girl. She's the girl who first asked Nanay kanina. Akala ko umalis na sila kanina sa waitingshed nang silipin ko sa bintana?
"Yung mga sobrang gamot po kanina, nandito na. Saan po namin dadalhin?" tanong niya.
"Naku, naabala ko pa kayo. Pero salamat. Sa storage room n'yo nalang dalhin. Teka, ituturo ko sa 'yo. Ikaw lang ba?" si Ate.
"Kasama ko sina Kuya. Nasa labas po naghihintay." Sagot nu'ng Jeh at tumingin sa akin. Medyo nagulat pa ako lalo na nang nginitian niya ako.
"Papasukin mo na sila, sundan n'yo 'ko, Jeh." Aya ni Ate at pumasok patungong kitchen.
Wala naman akong ginagawa kaya nagbantay ako sa pintuan dahil medyo malaking carton ang dala nila. Si nanay, umakyat na ata ng kwarto niya hindi ko namalayan.
"Hoy Chis! Thad at Kier! Dalhin n'yo na raw 'yung gamot dito!"
"Kuya Deon!" dagdag niya. 
Nakatayo ako sa likuran ng double doors. Nakaabang para magbantay ng pinto. Naunang pumasok iyong Jeha kasunod ni iyong singkit ang mata na si Thad kasunod si Chis-- iyong bumati sa 'kin kanina na ginantihan ko na ng ngiti ngayon. Pagkatapos 'yung Kier ang sumunod na pumasok.
"Papasukin n'yo si Kuya, medyo malaki ang dala niya." Pagbigay-alam ni Jeha.
"Yung pinto!" turo ni Thad kaya sa pagkakataranta ko ay 'di ko na alam kung anong gagawin. Sa kakabantay ko kase sa kanila ay nakalimutan kong hawakan ang pintuan na automatic na sumira.
Hahawakan ko na sana ang doorknob para idikit sa dingding 'yung pinto pero may naka-una sa aking maka hawak du'n. Isang malaki at maugat na kamay.
"Tabi!" biglang utos niya kaya napa tabi ako nang wala sa oras sa gulat.
I swallowed hard. Lalo na nang makita ko ang walang damit niyang katawan na may tumutulong pawis. Sh*t! Bakit walang sout na damit 'to? 
Sa sobrang kaba ay napa talikod agad ako. My forehead creased. Bakit ang bango bango niya kahit pawisan? Kainis. Naamoy ko pa talaga dahil muntikan nang sumubsob ang mukha ko sa dibdib niya. Siya si Deon? Nakaka hiya!
Nang mapansing wala ng tao ang likuran ko ay dahan dahan akong lumingon at tama nga ako. Wala ng tao kaya dumiretso ako sofa at in-on ang Tv na may namumulang mukha.
Manonood nalang siguro ako para mawala ang pang-iinit nang mukha ko. The sweetness scattered all over my mouth when I tasted the chocolate cookies.
Ilang minuto pa ay ay narinig ko na ang boses ni Ate mula sa kusina. Nasundan 'yun kalaunan ng iba pang boses.
"Salamat sa in'yo ah."
"Walang anuman, Ate," sagot ng isang medyo paos ang boses. Sino 'yun? 
"Maupo muna kayo, kukunan ko kayo ng makakain." Ani Ate Abby. Lumalapit ang yapak nila sa likuran ko. I ignored it and focused on the tv. 
"Naku! H'wag na ate. May gagawin pa po kase kami." Rason nu'ng Jeha. Pamilyar na sa akin ang boses niya.
"Pero siguradong napagod kayo sa pagkarga ng mga gamot. Pasalamat ko na sa in'yo." Dismayadong sabi ni Ate. 
"Oo nga naman Jeh, nandito pa naman iyong alaga ni Nanay oh," rinig kong bulong ng isa. 
"May gagawin pa tayo, Chis. Next time ka nalang lumandi! Sige na po, Ate, aalis na po kami." Paalam nila. 
"Pero sayang naman!"
"Makinig ka kay Jeha, Chis. May gagawin pa tayo at tsaka, h'wag mong sabihin na pati bata papatulan mo?" seryosong ani ng paos na boses pero natawa sa huling sinabi. 
Tumikom ang labi ko. What did he say? H'wag patulan ang bata? Who is he referring to? Excuse me! I heard their friend say alaga ni Nanay. Ako 'yun. Tinawag niya akong bata?
Lilingunin ko na sana sila at isigaw sa pagmumukha niya na 'di na ako bata pero nasa pinto na sila at nakalabas na siya.
Nagtama ang paningin namin at nalaman kong ako nga ang tinutukoy niya dahil may ngisi ang tingin niya sa akin.
Natawa pa siya? Ha!
I coughed unbelievably and breathed using my nose. He just insulted me and he has the nerve to grin on me? 
"Alis na kami Ate!"
Natawa si Ate. Doon ko naalalang nandiyan din pala siya.
"Bata ka raw Shai?" tatatawang pang-iinis sa 'kin ni Ate. "Hayaan mo na. Playboy kase talaga iyong si Chislue, kahit akala mo mabait."
Matalim pa rin ang tingin ko sa pintuan.
D*mn that ugly and old man. Akala mo naman gwapo. Hindi naman!

Bình Luận Sách (26)

  • avatar
    Felmar Ramos Cayasa

    good

    5d

      0
  • avatar
    OgrimanZenaida

    ok very nice

    16d

      0
  • avatar
    MijaresClaudine

    hhu

    21/07

      0
  • Xem tất cả

Các chương liên quan

Chương mới nhất