logo text
Thêm vào thư viện
logo
logo-text

Tải xuống cuốn sách này trong ứng dụng

Chapter 2

__BEING HIS SLAVE WIFE ( CHAPTER 2 )
.
                                                                           
                                                                            
~ANDANA POV~
" Oyy ikaw na babae ka , bakit ngayon ka lang sumagot sa tawag ko ha ? Alam mobang alalang alala ako sayo nakuu!" Nailayo ang cellphone ko dahil sa lakas ng boses ni Riza .
                                                                              
                                                                              
" Ahmmm marami lang akong ginawa " sagot ko dahil ang totoo'y kababalik lang ni Levian ng cp ko kaya ngayon ko lang ulit nagamit.
                                                                             
                                                                                                 
" Ayy babaita nasaan ka nga pala ha? Wala ka sa bahay nyo" bumuntong hininga naman ako kailangang magsinungaling ako sa kanya .
                                                                              
                                                                                
" Hmmm May pinuntahan lang" Sagot ko kasi wala akong maisip na dahilan.
" Tsk, hindi ka manlang nagsabi na aalis ka , kainis ka talaga" Mahina naman akong tumawa napaka childish talaga nito.
                                                                            
                                                                                 
" Wag ka ng mainis , hayaan mo babalik din ako" Kahit hindi ko alam kung makakaalis paba ako dito.
                                                                              
                                                                              
" Dapat lang ha! Titirisin talaga kita pag nagkita tayo" tuluyan nakong natawa .
                                                                            
                                                                                 
" Hindi ako kuto Riza" Tawa ko.
                                                                                   
                                                                                 
" Hindi nga , Tuko ka lang" Napangiwi naman ako .
" Joke lang hahaha alam mo namang dyosa ka ng kagandahan haha" Natawa narin ako sa kanya.
Halos apat na taon na kaming magkaibigan at sya ang nakakasama ko ng biglang nawala sina mama at papa .
                                                                             
                                                                                        
Bumuntong hininga ako.
                                                                                                     
                                                                                
Pabagsak akong Humiga  sa kama  , tinignan ko ang cellphone ko at alas tres na ng hapon kaya natapos nako sa gawaing bahay medyo kakaunti na dahil araw araw ko din namang ginagawa.
                                                                              
                                                                                 
Isang linggo narin ang nakalilipas simula ng may mangyari samin ni Levian at mula noon ay hindi na nya ako pinagtutuunan ng pansin . May part sakin na masaya dahil mababawasan ang pananakit nya pero may part din na namimiss ko ang presensya nya kahit laging galit at nakapoker face .
                                                                            
                                                                             
Naligo ako bago bumaba at tumulong kay Manang na magluto para sa hapunan.
                                                                            
                                                                                
" Iha hindi moba naisip umalis? Kasi wala ka namang kasalanan "
Tumingin ako kay manang at sumandal sa stool ng kitchen . Well pwede naman pero alam kung mahahanap nya ko kaya wala ring saysay .
                                                                              
                                                                                  
" Hindi po, Maigi pang tanggapin nalang ito at saka magulang kopo ang may kasalanan kaya damay na din ako" Saad ko bago kumuha ng pitsel sa ref at uminom.
                                                                              
                                                                              
" Pero , Hindi mo deserve to iha, Alam kung mabuti kang bata at naaawa lang ako sayo" Napakabait ni Manang dahil may paki alam sya sakin.
                                                                               
                                                                               
" Naku ! Ayos lang ho ako , Hindi naman gaanung masakit " Actually subrang sakit.
Tumingala ako para pigilan ang luha kong gustong kumawala. Gusto kung maging matatag kahit hindi ko alam kung pano .
Durog na durog na yung puso ko .
                                                                             
                                                                                 
Malakas na busina ang nagpawala sa lutang kung isip kaya mabilis akong lumabas ng bahay at binuksan ang gate,
Kinakabahan ako habang inaantay na bumaba ng sasakyan si Levian hindi ko alam kung ano nanaman ang mangyayari.
Ng makalabas sya ay itinapon nya sakit ang attache case nya mabuti nalang at mabilis kung nasambot halos tumama nayon sa mukha ko,
" Stupid" rinig kong bulong nya. Well alam ko namang tanga ako.
                                                                                  
                                                                                      
" Iho kumain na kayo ng Asawa mo dito" saad ni Manang Seling.
                                                                              
                                                                              
" Hindi napo manang kumain nako, Ayaw ko rin namang makasabay ang babaeng yan" Yaan lang ang sinabi nya at umakyat na pataas kaya napayuko ayo.
Ni minsan ay hindi pa sya sumabay sakin pagkain , Ano panga bang aasahan ko wala namang bago,
Dapat ginawa nya nalang akong katulong hindi asawa , pwede rin naman nya kong saktan kahit katulong ako.
Nakayuko akong nagtungo sa lamesa at kumain . Pagkatapos ay naghugas ako ng plato katulong si Manang seling .
                                                                             
                                                                              
Umakyat ako sa silid ko at natulog kahit sa panaginip man lang may masaya akong buhay.
                                                                                        
                                                                                              
__
"Sigurado kabang lilinisin  mo yang kwarto ni Levian ?" tanong ni Manang .
                                                                       
                                                                            
" Opo manang , ako napong bahala " Saad ko at dinala ang gamit na tambo at basahan papasok ng silid . Amoy nya agad ang bumungad sakin , binuhay ko ang ilaw at tumambad sakin ang malaking kabuoan ng kwarto ., Ngayon ko lang ito napagmasdan dahil laging gabi nya ko dinadala dito at patay ang ilaw.
May king bed size na kama pero napakalungkot ng theme ng kwarto .
Black and White pansin ko din ang mga nagmamahalang painting na nakasabit sa dingding .
Nilapitan ko ang lamesang puno ng litrato kuha iyon nung bata pa sya napakaamo ng mukha nya noon at halatang masiyahin . Mayroong kasama ang magulang nya na masayang masaya sya sa litrato . Kaya naman pala ganun nalang ang galit nya ng mawala ang mga ito napakaclose nya dito. Pinahid ko ang luhang pumatak sa mga mata ko at tumayo .
                                                                              
                                                                            
Una kung nilisan ang bookshelves inayos ko ang pagkakasalansan ng mga libro tapos sinunod ko yung ilalim ng kama maging ang table kung nasaan ang mga litrato.  Pagkatapos kung magwalis ay nagpunas ako ng sahig .
Pagod akong naupo sa kama at nagpunas ng pawis .
                                                                            
                                                                            
Naligo ako at nagsepilyo pagkatapos kung maglinis ng silid ni Levian, Magiging masaya kaya sya pag nalaman na nilinis ko yun? Sana nga.
                                                                           
                                                                             
Kinuha ko ang cellphone ko sa table ng kama , 7 pm na pero hindi ako makatulog iwan ko ba at parang hinahanap ko si Levian wala parin sya hanggang ngayun alam ko namang hangin lang ako sa kanya at wala ring silbi kung aantayin ko pa sya.
                                                                           
                                                                           
Nagising ako dahil sa sunod sunod na katok mula sa pinto , Naalipungatan akong bumangon at tiningnan ang oras .
5am na pala kaya tinungo ko ang pinto at binuksan tumambad sakin si Manang Seling na parang kinakabahan.
" Manang , Bakit po?" Tanong ko habang nagkukusot ng mata,
" Iha, kasi pinapatawag ka ni Levian sa kwarto nya" agad binalot ng kaba ang dibdib ko.
Bakit naman kaya dahil ba dun sa paglilinis ko .
                                                                                                                  
                                                                            
Dahan dahan kong binuksan ang pintuan at halos mapatalon ako ng nandoon sya malapit sa pinto at umiinom ng alak..
                                                                                           
                                                                                          
" Le-Levian bakit m-moko pi-pinapataw---" Hindi kona natapos ang sasabihin ko at napatalon ako sa gulat dahil sa lakas ng pagbato nya ng baso nya sa dingding.
" Who's  give you  a permission to enter my room" Napasinghap ako at hindi makahinga.
" Ni-Nilinis ko lang naman" Nanginginig kung saad .
" TOTAL NAGMAMAGALING KA " Saad nya at pinagbabagsak ang mga bote ng alak sa sahig.
" LINISIN MO YAN GAMIT ANG KAMAY MO" Tinulak nya ko dahilan para masugatan ang tuhod at kamay ko.
                                                                           
                                                                             
Napahagulhol ako sa sakit hindi lang sa physical kundi sa  emosyon .
lakas loob akong humarap sa kanya.
" BAKIT HINDI MO NALANG AKO PATAYIN! PARA MAKAGANTI KANA AT MATAPOS NA ANG PAGHIHIRAP KO" Hindi ko na napigilang sumigaw dahil sa sakit, mas mabuting mamatay nalang ako kesa ang manatili dahil subrang sakit.
                                                                         
                                                                             
" HINDI MUNA KITA PAPATAYIN , DAHIL MAS GUSTO KUNG MAGHIRAP KA AT MAMATAY SA SAKIT SA MGA PALAD KO" Sigaw nya at umalis sa loob ng kwarto.
Tuluyan nakong napahagulhol , Bakit ako? Sa dinami dami bakit ako?
Tuloy tuloy ang bagsak ng luha ko katulad ng dugo sa sugat sa palad ko .Ang sakit ng Sugat ko pero mas masakit yung nasa puso ko.
END OF CHAPTER 2
VOTE nyo guys. Thank u.
Share and follow me

Bình Luận Sách (121)

  • avatar
    Ramil Ngitngit

    One of the best stories na nabasa ko.HIGHLY RECOMMENDED to readers.More stories pa author.

    14d

      0
  • avatar
    CaterMalate

    Ganda nmn ng story

    23d

      0
  • avatar
    Daluyo2Regine

    ganda author ang daming emosyon meron ako

    10/06

      0
  • Xem tất cả

Các chương liên quan

Chương mới nhất