“Jun, paano na ang pag-aaral mo? Buti kong kaya kang buhayin ng babaeng yan!" Tumingin siya kay Dazel.

Hala! Bakit, ako ba ang lalake rito para buhayin ang anak ninyo? Sinabi ko sa aking sarili.


“Buti kung mayaman siya. Isa lang siyang waitress sa isang pepetyuging restaurant!”

“Mom. Anong masama sa pagiging waitress? Disenteng trabaho yun at hindi po ilegal. Dagdag pa, hindi po pepetyuging restaurant ang pinagtatrabahuan ni Dazel. Zargo ang may-ari non. Really po, hindi niyo po kilala yun?! Marami na silang branches dahil sa high class at masasarap na foods nila,” kuwento sa kaniya ng anak.

Alam naman talaga iyon ni Lydia. Nagsinungaling lang siya na hindi niya alam para ipamukha sa kasintahan ng anak niya na hindi siya nababagay para kay Jun.

Tumalikod si Lydia at may kinuhang checke sa kaniyang bag.

Lumapit siya sa babae at binigay ito. Si Jun ang kumuha. “What's this?! Sinusuhulan mo siya? Really, mom?” naiinis si Jun sa kinilos ng mommy niya.

“Anak. Ikaw lang ang nag-iisang anak na lalake ko. Wala na rin ang daddy mo kaya gagawin ko ang lahat para magkaroon ka ng magandang kinabukasan para hindi ka matulad sa kasintahan mo, umaasang may dumating na malaking biyaya gaya ngayon. Nagkaroon siya ng boyfriend na mayaman. Daig niya pa ang nanalo sa lotto!” parinig niya kay Dazel.

Nagsalita ang babae dahil hindi niya nakayanan ang mga pang-iinsulto sa kaniya ni mrs Florez.

“Ma'am"

“Tama yan, ma'am ang tawag mo sa akin!"

“Huwag naman kayong ganyan sa akin, parang pinapalabas ninyo malas si Jun dahil ako ang naging girlfriend niya. Tsaka, hindi naman ako masamang babae."

“Talaga?! Hindi ka masamang babae? Parang hindi halata. Tingnan mo nga ang hitsura mo sa salamin. Yan ba ang ayos ng disenteng babae? Para kang nagsasayaw sa club. Ngayon naisip ko, anak ba talaga ni Jun ang ipinagbubuntis mo?"

“Ma'am! " taas na boses ni Jun.

“Anak, hindi ka rin ba nagdududa?"

“I can't believe sa mga sinasabi mo!" sabi sa kaniya ng anak.

“Pranka ko ng sasabihin sayo. Hindi ko siya gusto! Walang may gusto sa kaniya sa bahay na ito!"

“Pa'no niyo naman po nalaman?! Hindi porket ayaw niyo sa akin, ayaw din ako ng kapatid ni Jun at lola niya,” sabat ni Dazel.

“Really? Confident mo naman para sabihin yan. Okay. Sinong may ayaw sa kasintahan ni Jun? Taas ang kamay!" Tinaas ni Lydia ang kamay niya. Obvious na pakitang ayaw niya kay Dazel.

Tinaas din ni Nicole ang kanang kamay. “Ayaw ko sa kaniya, lalo na sa kaniyang mapulang labi,” wika ni Nicole.

“Me, too! ayaw ko rin sa kaniya!" Pagsasalita ng matanda.

“See!” sambit ni Lydia.

“Ikaw din la, diba kakampi kita? Nicole? " Tumingin sa kanila si Jun kaya tumingin sila sa ibang direction.

“Kuya. Practical lang ako. I don't like her. Look at her, kuya. Mom was right hindi siyang disenteng babae. Nagtataka nga ako, kung paano ka niya naakit! Ginayuma ka ba niya?”

“Watch out your words, Nicole! Mas matanda pa siya sayo. Respect her!” pangaral sa kaniya ni Jun.

“No, I won't. Hey, girl. Wag ka ng umasang magugustuhan at tatanggapin ka namin. Hindi iyon mangyayari kahit kelan. Bumalik ka nalang sa pinanggalingan mo dahil hindi ka welcome rito. Get lost!" Tumayo si Nicole at umakyat sa itaas.

“I can't believe this. Kinausap mo ba sila na ganito pakitunguhan ang girlfriend ko?"

“No, anak! It's their own choice. Tama naman sila. Hindi siya welcome rito!" Tumingin siya babae habang nagsasalita.

“Mom, anak ko ang dinadala niya. Apo niyo siya. Kayo rin la.” tumingin siya sa lola niya.

“But I don't believe na anak mo ang dinadala ng babeng yan!"

“Pwede bang tigilan niyo na ang kasasabi niyan! You hurt her lalo na ako!”

“ Anak, iniisip ko lang naman ang kinabukasan mo."

“Ipagpapatuloy ko pa rin naman ang pag-aaral ko."

“Oo, pero hindi ka makaka-focus dahil sa sitwasyon ngayon, ng baabeng yan!"

“Kaya nga po nandito ako hindi lang para ipaalam sa inyo ang relationship namin at ang pagbubuntis niya. Gusto ko rin sabihin, dito muna siya.”

“What?!!" Sapaw niya sa pagsasalita ng anak nang marinig ang sinabi ng binata.


“Mom. Makakapante ako pag nandito siya. And you're right hindi ako makakapag-concentrate ng maayos sa pag-aaral kung naroon siya sa kaniyang apartment, mag-isa. Malayo ang dorm ko kaya hindi ko siya mabibisita araw-araw. Sabado at linggo lang ako available. I don't think na sure akong makakauwi niyan. Graduating ako. Dagdag pa, hindi na rin siya makakapagtrabaho dahil sa kondisyon niya.”

“Ito nga bang sinasabi ko, hoy babae! kung ang anak ko ay maloloko mo. Ibahin mo ako. Hindi ako papayag!”

“Then, Hihinto nalang ako sa pag-aaral. Magtatrabaho nalang ako para masuportahan ang aking mag-ina."

“I can't believe this. ” tumingin siya sa babae. “You know, isusulat ko ito. Kaya lumalala ang teenage pregnancy dahil sa mga gaya mong iresponsable. Wala kang magandang buhay, wala kang magandang kinabukasan kaya dinadamay mo ang anak ko, at tinatarget mo siyang buntisin ka para maging maganda ang kinabukasan mo!"

Tumayo si Jun. “Okay. Hindi mo sya matanggap. Ayaw ko ng marinig niya pa ang pagmamaliit mo, mga panlalait mo, mga masasakit mong mga salita. Higit sa lahat, ayaw ko marinig iyon ng baby ko, mga masasamang salita galing sa kaniyang lola." Hinawakan niya ang kamay ni Dazel.

“Umalis na tayo!"

“Jun, wag mo ng ihinto ang pag-aaral mo. Isang taon nalang matatapos ka na sa kolehiyo. Huwag mo kaming isipin ng babay mo. May naipon pa naman ako, tsaka pwede rin ako mag online seller or magbenta sa daan ng mga gamit, or maging tindera. Kaya ko na sarili ko. Kaya, wag ka ng mag-aalala pa ng sobra," sabi niya sa boyfriend.

“No. Ayaw kong mahirapan ka, baka may hindi magandang mangyari pa sa anak natin. Gaya nga ng sabi mo, one year nalang ako sa pag-aaral. Edi next year ko nalang itutuloy, kapag may ipon na tayo. Mahal ko kayo ng baby natin kaya gagawin ko ang aking makakaya para mabawasan ang paghihirap ninyo.” niyakap niya ang kaniyang girlfriend.