Yuri//pov
"Happy Birthday." Bati ko sa batang Yuri at hinaplos ang ulo niya. Di ako makapaniwala na nahahawakan ko sila. Sabagay...
Bigla ko naalala yung ginawa ni Slenderman.
"Thank you po!" Pasalamat niya at niyakap ako. "Um...Yuki? Angge? pwede bang samahan niyo muna si Avi papunta dun?" Sabi ko sa kanilang dalawa kaya tumango naman sila at umalis na sa aming harapan.
"Tara na din Ate." Yaya ni Yuri ngunit tumanggi ako. "Pwede ba tayong mag-usap?" Tanong ko sa kanya at tumango naman ang bata.
"Kamusta si mama? I mean yung Mama mo pala?" Tanong ko. "Ayos naman siya bakit mo naman naitanong?" Tanong niya. Naalala ko na hindi pala ako marunong gumalang.
"Wala lang." Sabi ko. "Tara punta na tayo kila Avi." Yaya ko sa kanya at naglakad na papunta sa kanilang likod bahay, "Alam niyo yung papunta sa likod bahay namin? Nakapunta ka na dito dati?" Tanong niya. "Siguro?" Sabi ko.
Nahagip naman ng aking mata sina Angge at Yuki kaya lumakad na ako patungo sa kanila ng bigla akong may nabunggo, "Pasensiya na po." Paumanhin ko at tinulungan siyang ligpitin ang mga nalaglag na papel o invitation card yata? kasi mayroong mga pangalan.
"Ano ba yan mama, sa susunod mag-ingat ka, ok?" Sabi ng batang Yuri sa kanya. "I-Ito na po." Saad ko at inabot sa kanya ang mga papel. "Sandali iha." Tawag niya sa akin kaya nilingon ko siya. 
Hindi ko maalala ang mukha ni mama ngunit may litratomg pinakita si papa sa'kin kaya yun ang ginamit ko.
"Hindi ko naalala na may naimbita akong mga katulad niyo?" Sabi ni mama. "Don't worry mama, inimbita ko po sila." Sabi ng batang Yuri, "Yuri, dun ka na muna ok? kakausapin ko lamang siya." Sabi ni mama sa maliit na Yuri. "Wag niyo po siyang sasaktan ok?" Paalala ni Yuri at umalis na sa aming harapan.
"Pamilyar ang mukha mo, sabihin mo nagkita na ba tayo dati?" Tanong niya sa akin, "Siguro? Mukhang pamilyar ka rin para sa akin." Palusot ko.
"Hindi kayo galing dito, tama ba?" Sabi niya na ikinagulat ko, "Anong ibig mong sabihin?" Tanong ko. Kinuha niya ang kamay ko at itinapat niya sa isa niya pang kamay. "Ang kulay mo, kakaiba kaysa sa amin." Sabi niya.
Gustong-gusto kong sabihin kay mama na nandito ako, ngunit kailangan kong mag-isip na mag-iiba ng nangyayari ngayon.
"Hindi ko kasalanan na iba kami, marami akong gustong itanong pero naguguluhan ako kaya pwede bang-" Sabi ko at hinawi ang kamay niya mula sa akin "Bitawan mo na ako para makaalis na kami." Sabi ko at tumungo sa dalawa kong kasama.
'Sie sind tot'
"Stop thinking!" Kumbinsi ko sa aking sarili at napansin ko namang dumilim ang paligid, "Yuki! Angge! Hawakan niyo kamay ko at huminga kayo ng malalim!" Sabi ko sa kanilang dalawa na agad naman naming ginawa at dumilat.
"What the f-ck was that." Tulalang sabi ni Angge. "Hindi na ako babalik dun." Sabi ko at tinupi ang aking kumot. "Arf!" Tahol ni Yuki.
"Eh? wag! kahit naman sabihin mo yan hindi mo na maiiwasan." Sabi niya at alam ko yun. 
"By the way, anong oras na ba?" Tanong ni Angge kaya inabot ko ang phone ko at tiningnan ang oras.
12:07AM?
"Alas dose na pala?" Tanong ko. "Aba malay ko, hawak mo yang phone mo." Biro niya. "Pero seryoso alas dose na? Tara food trip tayo! sure akong tulog na yun si mama." Yaya ni Angge syempre sumangayon ako kasi nagugutom na din naman ako.
"Dapat habang kumakain tayo kwento mo si Prince Claude sakin." Sabi ni Angge habang pababa ng hagdan.
Ang pinagtataka ko sa kwento na ito nakikita ko ang mukha ng prinsipe at ibang karakter na tila'y nagkatagpo na kami dati.
"Ano kakainin mo?" Tanong niya habang kumukuha ng chips sa baba ng ref. "Ang hilig hilig mo talaga sa junkfoods." Sabi ko. "Well, sarap kasi lalo na yung chips." Saad niya. "Oh may juice pa dito, tapos may natira pang Graham cake sa ref, kuha ka lang dyan." Sabi niya at nauna na paakyat sa taas.
"Hay ewan." Pagbungisngis ko. Kumuha ako ng Chips dahil wala akong choice, iinitin pa yung spaghetti kung iyon yung kakainin ko. Kumuha rin ako ng Graham Cake at tubig nalang at umakyat na din sa kwarto ko. 
Nagbihis na muna ako ng bistida ko na pantulog partida color pink siya at may design na strawberry at may suot rin akong bra at cycling short kasi ganito trip ko kapag matutulog.
"Oh bakit nandito ka pa?" Tanong ko kay Angge, "Magkikwentuhan muna tayo tsaka dito muna ako tonight pretty please." Saad niya kaya tumango na lamang ako.
"So ano nga uli' ang nangyare kay Claude?" Tanong ko at umupo sa lapag kasama siya at nasa tapat namin ang mga pagkain. "Tumigil yung kwento dun sa palagitnaan ng labanan ng Perians at yung kaharian ni Prince Claude." Sabi niya at binuksan ang kanyang chips.
Si Prince Claude yung nasa Story ko na kinikwento ko sa kanya, lagi sinasabi ni Angge na love story yun pero wala naman akong hilig sa romance. Ang kwento kasi ni Prince Claude ay tungkol sa unang panahon, panahon pa ng mga may Hari at mga Kaharian kumbaga. 
"Wait bhibhi, pwede ba tayong pumunta sa Lugar nila?" Tanong ni Angge na ikinagulat ko, "Eh? Gaga labanan yun! kapag natamaan ka ng pana o nadaplisan ka, sigurado akong magmamarka yun sayo." Sabi ko. "Edi isipin mo na nasa Kaharian tayo? ano? g?" Tanong niya. "Hindi pa rin, Kung saan tumigil ang kwento, doon lamang tayo." Sabi ko. 
"Sige sige ayos lang." Nakangiting saad niya pa. "Hay nako Angge ang tigas talaga ng ulo, sige na nga. Tara." Pagyaya ko sa kanya at tumayo kami para umupo sa kama.
Pumikit*
Huminga ng malalim*
*Bogsh*
"Magdagdag kayo ng mga kawal!" Iyon ang prinsipe na si Claude.
"Ayan na ang prinsipe mo Angge." Sabi ko at kinilig naman ang gaga.