Aira POV
"Mia! Let's play!" Singhal ng anim na taong gulang na batang babae.
"Saan?" Tanong naman ng batang babaeng kaedad nito.
"I don't know hahaha." Sabi nito at tumakbo palayo.
"Aira! Wait for me!" Sigaw ng batang may pangalang Mia."
Tumakbo sila hanggang sa ikalawang palapag ng bahay at aksidente naman silang nakarinig ng sigawan sa kwartong ipinagbabawal na pasukin ng kahit na sino man.
"Look Mia, I thought no one is allowed to go inside?" Sabi ni Aira sabay nguso sa isang silid.
"Let's go." Sabi nito. Dahan dahan silang sumilip sa maliit na siwang ng pinto.
"Dad! Hanggang kailan niyo ba gagawin ito?! Pati mga kaibigan mo dinamay mo pa dito!"
"I want her back!"
"Dad! Imposible ng mangyari iyon!"
"Mia, lolo and daddy are fighting." Sabi ni Aira
"My lolo is inside too." Sabi naman ni Mia.
"Let's go Mia, for sure daddy will get mad if he found out that we are here." Sabi nito at tumakbo sila pababa.
Nagising nalang ako ng maramdaman ang sinag ng araw na dumampi sa balat ko. Napatingin ako sa oras.  May isang oras pa ako para maghanda sa klase.
Bumaba na ako ng kwarto at sakto naman dahil nakahanda na ang almusal ko. Tatlong maid lang ang nandito dahil ako lang naman ang inaasikaso nila--este dalawa pala kami inaasikaso rin nila pati na ang buong bahay. Wala na ang mommy ko, namatay na pagkasilang saakin. Andito pa naman si Daddy, pero wala siya sa tabi ko. May Obligasyon siya sa bansa at dahil dun nakalimutan niya na rin ang obligasyon niya sakin. I understand it but hindi ko maiwasang magtampo. Naiinggit ako sa mga kaedad ko na kompleto ang kanilang pamilya.
Nagmadali na ako sa pagkain ng pag-almusal para makapag-ayos na ng sarili ko.
Nang matapos  ako, dumeretso ako sa garahe namin. Sumakay ako sa kotse ko at pinaharurot palabas ng gate. Isinarado naman nito ng kasambahay namin. Marunong na akong magdrive dahil kahit noong labing limang taong gulang  palang ako ay nag-aral na akong magmaneho at kahit labing pitong taon na ako ngayon, may students license na ako. I have my ways. Chos! BDO lang ang peg?
Napansin ko ang pulang kotseng  nasa tabi ko. Napangisi nalang ako, binilisan ko ang takbo at ganun din siya.
Kaloka, gusto niya atang magkarera. Pwes pagbibigyan ko siya. Mas binilisan ko pa ang pagmamaneho at halos sabay din kaming nakarating sa School. Bumaba ako ng kotse at ganun din siya.
"Woah! Aira tha's cool!" Sabi nito at nakipagfist bump saakin. Pfft. Kahit kelan talaga.
"Himala Mia hindi ka nalate, may lagnat ka ba?" Sabi ko at akmang hahawakan ko ang noo niya pero pinalo niya ito.
"Awww!" Daing ko
"Ang sakit 'nun ah!" Sigaw ko sa kanya.
"Wala akong lagnat!" Sigaw niya pabalik.
"Tara na nga!" Anyaya ko sa kanya.
Habang naglalakad kami panay kwentahan namin sa isa't-isa.
"Kumusta pala si Tito?" Tanong niya, si Daddy ang tinutukoy niya eh.
"Hindi ko alam hindi parin siya tumatawag ." Malungkot na sabi ko.
"Okay lang 'yan, General ba naman.'
"Kung sa bagay." Tanging sagot ko.
"Eh yung kuya mo Aira?"Tanong niya
"Aba'y ewan ko sa kanya at nagpapakasarap 'don sa states."
I have a brother, si kuya Aries. He's 2 years ahead sa'kin and he's currently studying at states. Engineering ang course na kinuha niya.
"Mia, namiss ko na magtraining." Sabi ko
Nagsasanay kasi kami ni Mia ng mga Martial Arts gayundin ang paggamit ng baril pero agad naman kaming pinagbawalan ni Daddy atsaka last year lang kami tumigil buti pa si kuya at balita ko hanggang ngayon nag tetraining pa rin siya, daig niya pa ang military eh? Pero so far natuto na rin kaming gumamit ng baril at basic na self-defense. Hehehe
"Nga pala Mia, kelan ka babalik sa bahay?" Tanong ko, sa bahay na kasi siya nakatira.
"Ayown! Mamaya pala, ewan ko ba sa tiyahin kong hilaw ba't ako pinauwi, namimiss na siguro ako." Sabi niya,napangiwi nalang ako.
"Ang sabihin mo sumisipsip sayo dahil wala na siyang pera! Hahaha" Wala ng Magulang si Mia pero lahat ng mana nasa kanya kaya ayan todo sipsip ang tiyahin niyang hilaw sa kanya.
"Hahahaha, kala mo naman binigyan ko! Ayun nainis sakin tuluyan na akong pinalayas!"
"Tologo?! Ibig sabihin sa bahay kana titira?"
"Malamang, ayaw kong bumili ng Condo masyadong boring ang life pag ganun!"
"Yieee!" Sigaw ko, excited na talaga akong makasama si Mia sa iisang bahay.
Nang makarating na kami sa classroom namin. May biglang isang maliit na nilalang na  dumamba sa'min.
"Waaa! Na Miss ko kayo!" Sigaw nito habang sakal-sakal kami.
"Abe! Hindi kami makahinga!" Sigaw ko.
Langya, ang higpit ng yakap niya. Papatayin ata kami nito eh.
"Ayt, sorry." Sabi nito.
Naging Close lang kami ni Abegail nitong year. Transferee kasi siya kaya kami ang unang nakipag-kaibigan sa kanya and now we are currently in Senior Highschool, Grade 12.
"Parating na Yung professor." Sigaw nung look out namen. Hehehe.
Agad naman kaming nagsi upo sa kanya-kanya naming upuan.
Nagsimula namang magdiscuss yung professor namin.
"Okay class, next next week is our sport fest so as the Nothern Highschool which is the host, we invited Southern Highschool as our guest to join us, so be ready kung sino man ang sasali sa bawat activities dagdag points sa P.E class natin ,so tha'ts all and Goodbye." Sabi ng profesor at lumabas na.
Agad namang nag-ingay ang buong klase sa nabalitaan. Excited sila masyado no? Palibhasa walang pasok.
"Oy Guys, san kayo sasali?" Tanong ni Abe.
"Archery." Sabay naming sagot ni Mia
"Pwede din sa swimming." Sabi ni Mia.
"Ikaw Abe?" Tanong ko.
"Cheering! hehehe." Sabi nito.
"Oo bagay sa'yo napaka Hyper mo." Natatawang sabi ni Mia.
"Oy Guys, mag be bell na rin tara sa cafeteria." Sabi ko
"Basta pagkain, G na G si Aira ah."-Abegail
"Di ka na nasanay." Singit ni Mia.
"Food is Life!" Sigaw ko sa kanila at nauna ng lumabas ng room. Epal talaga nila.
Malapit na ako sa Cafeteria ng may biglang bumungo saakin.
"Hey, bitch watch were you going!" Maarteng singhal nito.
"Hoy witch! Don't call me bitch I'm not like you!" Balik ko sa kanya. Kala niya ah.
"Wha't did you say?!" Nangagalaiti niyang tanong. Aba'y bingi rin ang isang to.
"HEY BITCH! DON'T CALL ME BITCH I'M NOT LIKE YOU!" Sigaw ko. Malakas yun ah!
"You stupid!" Sabi niya at akmang sasampalin ako pero nauna na akong tumakbo.
"Sorry Bitch! May naghihintay saakin!" Sigaw ko habang palayo. Hahaha. Tha't Haily ang kanyang apelyedo ay Pawrot. Kung kaya't bansag ko sa kanya ay si Haliparot. Hahaha, bagay! Napasimangot nalang ako ng makitang kumakain na 'yung dalawa.
"Ano na? Tinuluyan mo na?" Bored na tanong ni Mia.
"Ang cool mo kanina Aira! Hahah napikon sa'yo si Haily!" Sabi ni Abe.
"Ba't di niyo ko hinintay?!" Tanong ko.
"Wala, busy ka kasi kaya nauna na kami."
Padabog naman akong pumila sa Counter at umorder.
Masama ang tingin ko habang palapit sa kanila pero hindi ko rin naiiwasang mag-isip na I'm so lucky to have them in my back. Tinuturing ko na rin sila na para kong sariling kapatid at pamilya and I'll do whatever it takes just to protect them.
Aira POV
Kasalukuyan kaming naglalakad sa next class namin ng biglang nadapa si Abe.
"Aray!" Daing nito.
"Yan kasi ag lampa lampa mo!" Sisi naman sa kanya ni Mia
"Eh kasalanan ko bang natisod ako?"
"Natisod o may tumisod?" Makahulugang tanong ko at tiningnan ang salarin. Tinignan ng masama ni Abe si Haily.
"Ba't mo ko tinisod?!" Sigaw ni Abe
"Ang tanga mo kasi." Mataray na sabi niya.
"Atsaka ang lapad ng daan, para hindi ka matisod." Sabi naman ng alipores niya na mukhang Zombie.
"Mas tanga kayo, kitang niyo ang lapad ng daan at mga paa niyo kung saan umaabot!" Singhal ni Mia.
Napangisi nalang ako. Wahahaha. Lagot kayo kay Mia. Wala ng magawa yung si Haily kaya umirap lang siya at umalis.
"Let's go girls." Mataray na sambit niya sabay flip ng hair. Pffttt. Talo nanaman siya!
"Hahaha, ang galing niyo!" Sabi ni Abe na tuwang-tuwa.
"Di ka na nasanay saamin." Sabi namin ni Mia at pinagpatuloy ang paglalakad namin. Nakarating naman kami sa classroom pero nadatnan namin na nagkakagulo sila.
"Gago ka!"
"Ikaw mas gago!"
Nagbabardagulan ang dalawang siga dito classroom.
Si Mia enjoy na enjoy eh? Pero ako kinakabahan ako pag may nagsusuntukan kasi malay mo magkapatayan na. Eh di nakasaksi ako ng karumaldumal na patayan. Pero okay lang naman sakin kung simpleng suntukan lang. Pero pag nasa Game kami gigil na gigil sa pagpatay. Hahaha. Pero nainis nalang ako dahil huli ko na narealize dun na pala sila sa upuan namin nagrambulan. Pakshet! Masisira upuan ko nito eh!
Napasabunot nalang ako!
Asan na ba yung professor?!
"Guys! Andiyan na ang professor."
Di nagtagal kumalma naman sila. Psh. Mga pikon kasi. So ayun pumunta na ako sa pwesto ko at inayos ang upuan.
Arrgh! Pag minamalas ka nga oh! Sa harap ko pala nakaupo ang isa sa kanila tapos katabi ko ang isa. Malas! Nasa likod ko kasi si Mia at sa unahan pa si Abe. Grrr. Mukhang may spark parin sila!
"Go Aira." Dinig kong sabi ni Mia. Hindi ko na siya pinansin at nakiramdam nalang sa dalawang 'to. Ang itim ng aura nila. Kawawa ako pagnagkataon. Katabi ko pa naman ang bintana. Pag magrambulan sila ako naman maiipit. Tatalon nalang siguro ako sa bintana.
"Aira barilin mo!"
"Ayown! Sapol!"
"Mia sa likod!"
"Aira wala na akong lives!"
"Tae tara, nagugutom na ako." Sabi ko habang tinatanggal ang VR equipment. (Virtual Reality).
"Hahaha, kagigil pumatay ng Zombie."sabi ni Mia
"Sana magkaroon ng zombie." Wala sa sarili kong sambit.
"Adik ka na talaga Aira!"
" Ba't ikaw parang hindi?!" Pambabara ko sa kanya.
Dumeretso na kami sa kusina at naghanap ng pagkain.
"Aira! Ano ba'to wala namang pagkain!"
" Nakalimutan kong magpabili." Sabi ko.
"Magpabili ka nalang Aira." Sabi ni Mia, kahit kailan talagang babaeng to ang tamad tamad.
"No, tayo ang bibili." Sabi ko tsaka kinuha wallet ko. Hindi ko na narinig ang pag-rereklamo ni Mia dahil agad na akong lumabas.
"Aira! Sandali lang naman!" Sigaw nito at naramdaman ko nalang na andito na siya sa tabi ko.
"San tayo bibili?" Tanong nito.
"Sa hardware! " sigaw ko sa kanya.
"Langya Aira, papakainin mo ako ng pako!?" Sigaw niya
"Hindi, mas masarap pag martilyo." Pambabara ko sa kanya. Loka talaga 'tong si Mia.
Napagpasyahan nalang namin na bumilii ng pagkain sa malapit na mini mart. Pero bago pa kami makapasok may batang lumapit saamin I think nasa 13 years old siya.
"Ate pengeng barya?" Sabi nito sabay lahad ng kamay. Napataas nalang ako ng kilay. Seryoso ba siya? Hindi halata na wala 'tong pera, mukhang anak mayaman naman 'to ah
"Teka bata seryoso ka diyan?" Takang tanong ni Mia.
"Bakit ate, hindi ba halata?" Pambabara ng batang to.
"Teka nga san ka nauwi?" Tanong ko.
"Sa bahay, basta ate kahit piso, bigyan niyo na ako!!" Pagmamakaawa niya. Wala na akong nagawa kundi bigyan siya ng barya. Bago pa man siya umalis narinig kong may sinabi siya, akala ko magpapasalamat 'yon pala hindi.
"Gandaq" (Ganda ko)
"Ambisosyang bata yun ah!" Sigaw ko
"Hayaan mo na Aira, ." Umiling nalang ako at pumasok na sa loob. Pumili narin kami ng aming makakain. Chichirya, chocolates, tinapay at kung ano-ano pa. Hahaha.
Pumunta na kami sa counter at pumila, anraming customer eh. Napatingin naman ako sa TV nila dito.
"...andito po si Mr. Alfonso para magbigay ng impormasyon sa bagong chemical substance na kanilang naimbento.."
"..itong substance na ito ay malaking tulong sa ating lahat, kaya nitong magpawala ng ano mang sakit na dinaranas natin, 15 taon namin itong inobserbahan at ngayon ay naging matagumpay na ang aming ekpiremento."
Bumigat ang pakiramdam ko ng makita ang taong dahilan ng pagkamatay ng taong malapit saakin. Napatingin ako kay Mia. Nakakuyom ang kanyang kamao. Hindi ko siya masisi ang laki ng kasalan ng taong 'yan saamin. Alam din namin na pinagpapatuloy pa rin niya ang secret expirement na si Lolo mismo ang gumawa. Hindi namin alam kung ano pero sigurado kaming ito ang dahilan kung bakit namatay ang lolo namin and its kinda odd dahil wala manlang kaming naalala sa childhood memories namin ni Mia but Dad told me na noong 9 years old kami naaksidente kami and viola nagkaroon kami ng Amnesia. I don't know but feeling ko importante ang mga ala-ala na 'yon. And tha't Star Lab ay pinatayo ng mga lolo namin pero inako lang ng Damuhong ito simula nung mamatay lolo namin ni Mia.
Pagkatapos naming magbayad agad na kaming bumalik sa bahay. Napasalampak nalang ako sa sofa dahil sa pagod apat ba naman na malalaking plastic bitbit namin? Lul! Tapos naglakad pa, dagdagan pa ng demonyong Alfonso na 'yon!
"Aira, sigurado ka bang tagumpay ang ekspiremento nila?" Mia ask out of nowhere. I took a deep sigh.
"I don't know." Mahinang sambit ko.
"Hindi ba, hindi lahat ng formula nakuha niya? So it means may possibility na papalpak siya."
" Di ko talaga alam Mi, malay mo gumawa siya ng paraan."
"Pero Aira, it doesn't change the fact na ninakaw niya lahat yun sa lolo natin! Argg!" Sabi niya at lumabas ng bahay, narinig ko na rin ang pagharurot ng motor niya, yeah marunong kaming mag motor, we trained ourselves when we were fifteen remember marunong din kaming mag drive ng kotse
Hinayaan ko nalang siya, I guess she need a fresh air para kumalma.