SA TATLONG araw ni Freya bilang maid ni Ylac ay iisa lang ang masasabi niya sa binata. Napaka-bossy nito masyado. Utos dito, utos doon. Para itong isang hari na nag-uutos sa alipin nito. Kulang na nga lang ay i-utos ni Ylac sa kanya lahat. Tulad na lang ngayon, hindi pa tapos si Freya sa paglilinis sa sala ay inutusan na siya nitong linisin ang kwarto nito. Siyempre, hindi mapigilan ni Freya ang umangal. Sinabi niya ritong tatapusin mo na niya ang paglilinis sa sala bago niya linisin ang kwarto nito. At ang arogante at dominanteng boss niya pinanlisikan siya ng mga mata sabay sabing...
"Hindi mo susundin ang pinag-uutos ko?"
Siyempre, dahil ito ang boss niya kahit nagngi-ngitngit ang kalooban ay wala siyang nagawa kundi tumalima at sumunod sa utos nito. Hindi nga niya maiwasang magdabog papasok sa kwarto nito. Minura-mura din niya si Ylac sa kanyang isipan. Grrg! Kung hindi lang talaga siya nasasayangan sa kagwapuhan nito ay baka napingasan na niya ang mukha nito. Pahirap talaga ito sa buhay niya.
Akala ni Freya ay hindi siya mahihirapan sa pagta-trabaho niya kay Ylac. Mali pala siya. Tama nga sila sa kasabihang. 'Maraming namamatay sa maling akala.' dahil mga araw na lumilipas ay doon lang nararamdaman ni Freya ang paghihirap.
"Argg! May araw ka din sa akin damuho ka!" nangigigil na wika ni Freya sabay suntok sa unan ni Ylac. Tapos na kasi niyang linisan ang buong kwarto nito. Ngayon ay pinapalitan niya ang bedsheet ng kama at ang pillow case ng unan nito.
"Sinong may araw? At sino ang damuho?" nanlalaki ang mata ni Freya ng marinig niya ang masungit na boses na iyon ni Ylac mula sa kanyang likuran. Hindi naman magawang sumagot ni Freya dahil sa sobrang gulat na naramdaman. Napakagat na lang siya ng pang-ibabang labi.
"I'm talking to you, woman." sabi ni Ylac ng hindi pa siya sumasagot. At kahit hindi niya nakikita si Ylac ay nasisiguro ni Freya na salubong na naman ang kilay nito.
Muling nakagat ni Freya ang pang-ibabang labi. "W-wala po." sagot niya ng hindi pa rin humaharap rito.
"Humarap ka sa akin kapag kinakausap kita."
"Di humarap." wika ni Freya sa mahinang tinig. At bago siya humarap rito ay ipinaikot pa niya ang mga mata. Pero pagkaharap niya ay hindi niya napigilan ang manlaki ng mata nang makita niya si Ylac na hubad baro. Tanging manipis lang na tuwalya ang tumatakip sa katawan nito kaya kitang-kita ni Freya ang magandang hubog ng katawan ng binata. May tubig din pumapatak sa buhok nito. Nanlaki muli ang mata ni Freya ng dumako ang tingin sa pang-ibabang bahagi ng katawan nito na tanging tuwalya lang ang tumatakip roon. Hindi niya maalis ang tingin sa parteng iyon ng katawan ni Ylac. Tila may magnet ang mata dahil hindi niya maalis ang tingin roon.
"Eyes up here." utos ni Ylac. Doon lang nag-angat ng tingin si Freya. At ng magtama ang mata nilang dalawa ng binata ay may nakita siyang amusement roon. Umangat din ang sulok ng labi ng binata na nagpipigil lang na mapangiti.
"Magbihis ka nga, Sir!" sigaw niya rito sabay takip sa kanyang mukha gamit ang unan nito na hawak para takpan ang namumulang pisngi dahil sa pagkapahiyang naramdaman. Wala siyang narinig mula kay Ylac. Ang tanging naririnig niya ay ang mga yabag nito. Nanatiling nakatalikod naman si Freya kay Ylac habang kagat-kagat ang mga labi. Para rin siyang tuod dahil hindi siya makakilos sa kinatatayuan. Napaigtad na lang si Freya ng muling magsalita si Ylac.
"Tatayo ka lang ba diyan buong umaga?" tanong ni Ylac sa kanya mayamaya. Tumikhim mo na siya bago niya hinarap ang binata. Nakabihis na ang binata. Nakasuot na ito ng putting V-neck shirt at pantalong maong.
'Of course not!" sabi niya.
"Good." sabi ni Ylac. "Bilisan mo na diyan sa ginagawa mo and then pumunta ka ng kusina para magluto." utos ni Ylac. "Nagugutom ako." sabi nito bago ito tuluyang lumabas ng kwarto.
Pinagsuntok-suntok ni Freya ang unan ng binata ng tuluyan na itong nakalabas ng kwarto. Iniisip ni Freya na si Yac iyon. Ilang segundo din niyang ginawa iyon at ng makontento ay ipinagpatuloy na niya ang ginagawa. And after few minutes ay natapos na rin si Freya sa ginagawa. Lumabas na siya sa kwarto at nagtungo sa kusina. Naabutan niya roon si Ylac na nakasandal sa may pinto ng fridge habang magkasalubong ang mga kilay na nakatingin sa may bungad ng kusina tila inaabangan ang pagpasok niya.
"What take you so long?" tanong nito nang makita siya nito.
I was murdering you in my mind, sagot ni Freya sa kanyang isipan. "Sorry." sabi na lang niya kay Ylac. Pero mahihimigan sa boses niya ang sarcasm. Nang dahil doon ay ay lalong nagsalubong ang mga kilay ng binata. Hindi na lang niya ito pinansin, sa halip ay naglakad na siya papasok sa kusina. Kinuha niya ang apron na nakasabit at isinuot niya iyon bago siya humarap sa may fridge.
"Excuse me." sabi niya kay Ylac. Huwag kang haharang-harang diyan. Sipain kita diyan eh! Umayos ng tayo si Ylac saka umalis mula sa pagkakasandal sa may fridge. Pagkaalis naman nito ay agad niyang binuksan ang fridge para maghalungkat kung ano ang pwede niyang iluto para sa kanyang mahal na hari. Dinampot at inilabas ni Freya ang hipon—isa sa mga binili niya ng minsang inutusan siyang mag-grocery ni Ylac. Siyempre, mga paborito ni Freya ang mga pinamili niya. And right now she want to cook one of her favorite—Garlic butter shrimps. Pero ang talagang paborito niya ang tinola.
"Ano iyan?" napatingin siya kay Ylac ng magsalita ito.
"Anong, ano iyan?" balik tanong niya.
"Ano iyang hawak mo?" tanong ng binata sabay tingin sa hawak niya.
"Shrimps." sagot niya. Obvious ba? Nagsalubong na naman ang mga kilay nito sa sagot niya.
"Hipon ito." wika niya ulit pagkatapos ay inilapag ang hawak sa may sink.
"Cook something." napatigil si Freya sa akmang pagbukas ng fauset para sana hugasan ang mga hipon ng marinig niya ang sinabing iyon ni Ylac. Muli siyang napatingin rito. Hindi pa rin nagbabago ang ekspresiyon ng mukha ng binata.
"Why? Don't you like shrimps?" tanong niya sa binata.
"I'm allergic with shrimps."
Sumungaw ang ngiti sa labi ni Freya. "Really? That's good to hear. Ito na lang ang iluluto k—what I mean is ano pang bawal sa'yo?" kabig agad ni Freya ng paningkitan siya ni Ylac ng mga mata. Para iyon ang sunod na bilhin ko kapag inutusan mo na naman akong mag-grocery. At para ito din ang iluto ko sa'yo araw-araw, dugtong niya sa isipan. Napahalakhak din siya sa kanyang isipan sa mga naisip.
"Sa hipon lang ako allergic." sagot nito.
Sayang...
Tumango-tango si Freya. Kinuha niyang muli ang mga hipon at ibinalik niya iyon sa loob ng fridge. Muli siyang naghalungkat kung ano ang iluluto niya hanggang sa napag-desisyonan niyang pork steak na lang ang iluto niya. Inilabas niya iyon at dinala sa may sink at bago siya mag-umpisang magluto ay binalingan niya si Ylac na ngayon ay nakaupo sa silya kaharap ng dining table habang matamang nakamasid sa kanya.
"Doon ka na lang sa sala. Tawagin na lang kita kapag tapos na ako sa pagluluto." sabi niya sa binata. Hindi kasi niya makakakilos ng maayos sa isiping may nagmamasid sa kanyang mga kilos.
"I want to watch you." wika ni Ylac. "Mahirap na ba—
"Excuse me?" putol niya sa ibang sasabihin nito. Itinaas pa niya ang isang kilay. "For your information, wala akong planong gayumahin ka." wika niya sa binata habang ang kamay ay nasa baywang. "Kaya huwag kang assuming." she murmur and then rolled her eyes. Magsasalita sana siyang muli but Ylac interrupted her.
"Just cook, woman."
Sa sandaling iyon ay pakiramdam ni Freya ay biglang umusok ang ilong niya sa inis. "How many times do have I tell you that my name is Freya. F-r-e-y-a." ini-spell pa niya ang pangalan. "Not a woman." aniya sa binata sabay talikod rito upang ipagpatuloy ang pagluluto.