Kabanata 3
Cute
--
Jade: Zairus is leaving their house. Mukhang may pupuntahan!
Allison: Talaga? Sundan niyo! Tingnan niyo kung saan pupunta para mapuntahan ni Johanna!
My head furrowed as I read the group chat my friends and I had on facebook for our plan. Medyo naiinis pa ako ngayon dahil ang chismosa kong kapatid na si Michelle Agravante nalaman sa driver namin na may pinupuntahan daw ako! At alam niya pang lalaki ang pinupuntahan ko!
Hindi ko alam na chismosa pala siya.
Sa bahay kami nina Lorie at Issa ngayon tatambay, mga pinsan ko, dahil sabado ngayon. We always go out every Saturday. Pero ngayon mukhang hindi ako makakasama sa kanila.
Trina: Sinusundan na namin ang tricycle na sinakyan niya. We don’t yet know where he is going.
Allison: Sundan niyo lang. Johanna, pwede ka naman ngayon, diba? Aalis daw si Zairus!
Johanna: Yup.
Hindi nalang muna ako sasama sa mga pinsan ko. Ngayon lang naman 'to. And they will definitely understand.
"Ate, hindi ka sasama?" pinuntahan ako ni Mina sa garden namin.
I was at the table and relaxing while waiting for my friends to chat. May kape at tinapay sa harapan ko.
"Nope. May lakad ako," sabi ko.
"Saan na naman?" her eyes narrowed.
"May lakad kami ng mga kaibigan ko. Wag mo nga akong tingnan ng ganyan!"
Ngumuso siya. "Tinatanong ko lang naman."
Umirap ako. "Paki sabi nalang kina Issa at Lorie hindi ako makakasama ngayon."
Tumango siya at umalis na. Tinignan ko ulit ang group chat namin at nakitang may chat na roon sina Jade. I'm also looking forward to this. Saan kaya pupunta si Zairus?
Jade: He went to a cheap grocery store. Mukhang bibili siya ng mga kailangan nila sa bahay.
They told me where the grocery store was.
Allison: Okay. Johanna, punta ka na roon. Pwede ka naman ngayon, diba? Sabi mo?
Johanna: Yes. I'm going. I'll take care of it. Get out of there, Jade and Trina. Baka makita pa kayo ni Zairus.
Trina: Alright.
I quickly left the house. I'm already dressed and really ready for what I'm going to do today. Kung sa grocery store pupunta si Zairus, pwede akong magpanggap na mamimili lang rin! Para hindi siya masyadong makahalata na sinusundan ko siya. Tapos syempre didikit na naman ako sa kanya. Makikipag usap at wala naman akong pakialam kung suplado siya.
Nagpahatid ako sa isa pa naming driver dahil hinatid si Mina noong driver namin na isa. Yung pinagtanungan niya kung saan ako pumupunta. Hay naku! Hindi ko pa rin talaga makalimutan ang pagiging chismosa ng kapatid ko. Siya kaya itong may nililihim! Alam kong may pinupuntahan siya sa school nina Lunara, kaibigan niya. Ayaw niya lang sabihin.
Allison: @Johanna Gabriella Agravante nandyan ka na?
I got out of our car and told the driver to go home immediately. I looked at the small grocery store. Sa itsura palang nito mukhang cheap na nga ang mga tinda. Dito siya nag go-grocery?
Johanna: Yup. You just wait. I'll tell you what will happen later.
Allison: Okay! Good luck!
Jade: Good luck, girl!
I went into the grocery store and saw that there weren't that many people. I immediately looked for Zairus. Matangkad siya at agaw pansin kaya sigurado akong makikita ko agad siya.
Hindi naman ako nagkamali. Mabilis ko lang rin siyang nakita na naniningin ng mga biskwit sa di kalayuan. Maliit lang ang store at matangkad siya kaya naman hindi na ako nahirapan.
Ngumisi ako at kumuha ng basket at pagkatapos lumapit sa mga tissue na malapit sa kanya. Nagkunwari akong namimili lang rin. Pinagtitinginan agad ako ng mga tao dahil siguro sa suot ko. Naka pink ako na dress at cream sandals. Siguro iniisip nila bakit may maganda at mayamang tulad niya dito sa ganitong klase ng store?
Zairus is wearing a white t-shirt and jeans. Sa totoo lang gwapo naman talaga siya, e. Kung aayusan mo lang ng kaunti. Mukha siyang mayaman na kapag nalaman mo ang pamumuhay ay hindi ka maniniwala. Dahil nga mukha siyang mayaman. At gwapo si Tito Halton, may itsura, matikas rin ang katawan. Siguro maganda rin ang Mama niya kaya hindi na ako nagtataka kung bakit ganito siya kagwapo.
Maraming nagsasabi na playgirl daw ako at palaging nananakit ng lalaki. I never became serious naman talaga. So what? I love to play. I love to play a game, always. Pero ano namang pakialam ng iba do'n? That's how I enjoy my life, wala na dapat silang sinasabi o hindi na dapat sila nakikialam.
At oo parang pareho lang kami ni Zairus so I shouldn't be mad at him now that he hurt my friend. Pero kaibigan ko si Allison. Kaibigan ko! Sinaktan niya ang kaibigan ko at pinaasa pa! Hindi ko mapapatawad 'yon, noh. Hinding hindi ko siya palalagpasin sa ginawa niya. Wala akong pakialam kung pareho lang kami. Kung palyboy siya at playgirl rin ako. Kaibigan ko ang sinaktan niya, iyon lang ang tanging nakikita ko!
Hinawakan ko ang tissue at bahagyang sumulyap kay Zairus na naglalagay ng mga biskwit sa basket na hawak niya. Tahimik siya at kahit ganoon ang ginagawa ay napaka seryoso pa rin. Tumikhim ako at nilagay ang tissue sa basket ko. Nakita ko ang paglingon niya sa akin.
Nagpanggap pa akong kumukuha ulit ng tissue. Maraming tissue ang kailangan ko kaya marami ang kukunin ko.
Nakita kong humarap na talaga siya sa akin. Alam kong namukhaan niya na ako! Nagpatuloy pa rin ako sa pagpapanggap, kunwari hindi ko alam na nasa tabi ko lang siya.
"Anong ginagawa mo rito?" tanong niya, naririnig ko agad ang pagkakairita.
I turned to him and my eyes widened, as if surprised that he was there.
"Oh! Ikaw pala Zairus. Anong ginagawa mo rito?" I said smoothly and smiled, as if happy to see him.
"Ako ang nagtatanong niyan. Ba't ka nandito?" tanong niya.
"Well... I'm buying some things. Ikaw? Ganoon din?"
He licked his lower lip and looked at me darkly. "Sinusundan mo ba ako?"
My eyes widened. "What? Hindi, ah!" I laughed. "Anong sinasabi mo dyan?"
Tumingin ulit ako sa tissue.
"Ano bang kailangan mo? Pati ba naman rito guguluhin mo ako?"
"Hindi ko alam na nandito ka, Zairus. Pero..." lumingon ako sa kanya at ngumisi. "Mabuti nalang rin at nandito ka. May kasama na akong mamili."
Hindi siya nagsalita.
"Kailangan ko rin kasi ng kasama, you know. I'm not used to shopping like this yet. I'm still training myself. From now on kasi gusto kong ako na ang bibili ng mga kailangan ko."
"Sa iba ka nalang magpasama," anya at tinalikuran ako!
My lips parted. Did he just rejected me again?!
Medyo nairita ako pero kinalma ko ang sarili at ngumiti at pagkatapos sinundan siya.
"Grabe ka naman. Wala naman akong kilala rito, e. Tutal nandito ka naman at magkakilala naman tayo, why don't we just go together?" I said as I followed him.
"Marami pa akong bibilhin. Magtatagal ako rito," anya.
"I have a lot to buy too! Kaya ayos lang," I smirked.
He turned to me. "Bakit hindi ka doon sa mall o malalaking grocery stores na mamahalin ang mga gamit? Bakit dito ka pa namimili?"
"Mmm, wala lang. I want to try some new things, e. Bawal ba?"
Matalim niya akong tinitigan.
"I'm not doing anything wrong. Gusto ko lang magpasama sayo and I didn't really know you were here. So please?" I smiled at him cutely.
Nag iwas siya ng tingin at tinalikuran ulit ako. "Bahala ka."
I smirked at that. Sumunod ako sa kanya.
"Thank you! Ano nga pala ang mga bibilhin mo?" tanong ko.
"Pagkain sa bahay," simple niyang sagot.
"Oh? How about some things? Tulad nitong tissue?"
"Hindi namin kailangan 'yan."
"Pamumas 'to ng kamay. Anong hindi kailangan?"
"Mga lumang damit ang pamunas namin, Johanna," mariin niyang sinabi.
Nanlaki ang mga mata ko sa pagbanggit niya sa pangalan ko. This is the first time he called me by my name!
Tss. What's so big deal, Johanna?
"Mga lumang damit? That's... great," pwede pala ang ganoon?
Hindi na nagsalita si Zairus. Nasa shampoo at soap na kami.
"What's your shampoo?" I asked.
"Pati ba naman 'yon gusto mo pang malaman?" suplado niya akong nilingon.
"I'm just asking. Bakit ba ang sungit mo?"
"Tss."
"Aren't you happy to see me? Ako kasi masaya na nandito ka at sinasamahan ako. Kailan ka ulit mag go-grocery?" matamis kong tanong.
He stared at me sharply. "Bakit gusto mong malaman?"
"So that I can come too and be with you again..."
"Don't flirt with me," nag iwas siya ng tingin.
"I'm not flirting. I told you I like you," I said and smirked.
He turned to me again. He stared at me for a moment before he averted his gaze. Hindi na siya nagsalita. Hindi ko mapigilan nag pagngisi dahil alam kong naaapektuhan siya sa mga sinasabi ko.
Kaunti nalang talaga. Kaunting kaunti nalang. Nararamdaman ko na.
"Zairus!" I heard a girl called him.
Mabilis akong lumingon sa babaeng palapit. May dala rin siyang basket sa kanyang braso at nakangiting pumunta kay Zairus. Hindi niya manlang ako tinignan kahit ang lapit lapit ko kay Zairus.
She's beautiful. Matangkad pero mas matangkad ako. I can say she's cute. May hair clip pa sa buhok na para bang bata. Naka dress siyang pink at halos umirap ako dahil pink rin ang damit ko.
Lumingon sa akin si Zairus bago binalingan ang babae. "Maika..." he said.
Maika? Tss.
"It's nice to see you here! Grocery?" she asked.
Obviously.
"Oo. Ikaw?" si Zairus.
"Ganoon din! I was going to the counter but I saw you. Marami ka pang bibilhin?"
"Oo."
"Sayang! See you in school nalang pala kung ganoon?" she smiled.
"Sige. Ingat, Maika," Zairus smiled slightly at her.
"Ingat din! It's nice to see you again! Bye!" she glanced at me but didn't even bother to ask who I am! She just left like that!
"Tss. Wag mo nga siyang titigan ng masama," saway ni Zairus at nagpatuloy sa pagkuha ng sabon.
"Hindi naman, ah?" umirap ako. "So you like cute girls, huh?"
Kunot noo niya akong nilingon. "Anong sinasabi mo?"
"That you like cute girls like her. You like her?" I raised an eyebrow.
"Hindi ko siya gusto at kaibigan ko lang siya. Pwede bang mamili ka nalang?"
Ngumisi ako nang may naisip na gawin. Tutal naiinis rin naman talaga ako, magpapanggap na rin akong nagseselos.
"You smiled at her. Hindi ka kaya ngumingiti sa akin ng ganoon..." sabi ko.
"Dahil kaibigan ko siya. Kaibigan ba kita?" nilingon niya ako.
"I don't want you to be my friend..."
He stared at me sharply. I smirked. He knows what I mean.
"Iyon naman pala, e. Kaya bakit kita ngingitian?" anya.
"Dahil gusto kita?"
Gumalaw ang panga niya. "Pwede bang tigilan mo na ang pagsasabi niyan?"
Ngumisi ako. "Bakit? At bakit ka ba lumalayo sa usapan? Bakit mo nginingitian ang babaeng 'yon?"
"Dahil kaibigan ko nga siya, Johanna."
"Pero mukhang gusto mo siya. Hindi ka masyadong nagsasalita sa kanya, e. Nahihiya ka?"
"Pwede bang tigilan mo na 'yan? Sabi ko hindi ko siya gusto."
"Sino ang gusto mo, kung ganoon?"
Natahimik siya sa tanong ko. Mariin niya na akong tinititigan.
"Nagseselos ako..." sabay nguso.
Nag iwas siya ng tingin sa akin at binalingan nalang ang mga bibilhin niya.
"Sabi ko hindi ko siya gusto..." mariin niyang sinabi.
My lips parted at what he said. Ngunit unti unti ring napangisi dahil alam ko... unti unti nang nangyayari ang plano namin.