Kabanata 2
Seryoso
--
"Tapos?" Allison asked excitedly as I told her about what happened yesterday.
Nandito ulit kami sa mga bench sa field ng school.
"Naiinis pa rin siya sa akin. Lalo na noong kinausap ko yung Papa niya at sinabi kong magkaibigan kami."
"Ang kapal talaga ng mukha ng lalaking 'yon," si Jade.
"Pero in fairness, ah? Ang gwapo niya," si Trina.
"Gwapo nga pero ang sama naman ng ugali," Allison said and turned to me. "Do everything you can to make him fall for you. Then leave him too like he did to me! This is our dare to you, Johanna."
Alam kong mali ang gumanti pero sa sobrang inis namin kay Zairus ay hindi na namin naisip pa 'yon. Tumango ako kay Allison at ngumisi. Ipaghihiganti ko siya. Ako na ang bahala sa lalaking 'yon.
"Oh yeah! This is our dare," si Trina.
"Ano naman ang magiging kapalit dito sa dare na 'to?" tanong ko.
Nagkatinginan silang tatlo. Tumawa ako.
"Just kidding. Kahit wala nang kapalit. Ang gusto lang naman natin ay mapaghigantihan si Allison, diba?"
"Thank you, Johanna!" si Allison.
"You're welcome, my dear friend..." I smirked.
"So kilala ka na ng Papa niya. Anong sinabi niya sayo?" tanong ni Jade.
"Wala. He just offered me food," I shrugged. "His Dad is kind."
"Pero si Zairus hindi. Hay naku! Saan kaya nagmana ng kasupladuhan 'yon? Ang rinig ko naman ay mabait ang Mama no'n."
Kumunot ang noo ko at napatingin kay Jade. "Who's his Mom?"
"Patay na ang Mama niya. Namatay daw noong ipinanganak siya."
"Why do you know that?" I asked and took a bite on my sandwich.
"Naririnig lang namin tsaka nagtanong rin kami sa iba naming kaibigan doon sa Lacosta University. Kilala kasi roon si Zairus kaya alam nila. Gwapo nga kasi kaya kilalang kilala," si Trina.
"Heartthrob ang isang 'yon do'n?" natatawa kong tanong.
"Oo."
"Sa bagay. Medyo gwapo nga siya."
"Anong medyo? He's super gwapo! Nakakainis nga lang at ganoon ang ugali niya. Sinaktan pa itong si Allison. Kaya ayoko na roon kahit crush ko din 'yon dati," si Jade.
"Ngayon alam na natin ang ugali niya. Hindi na dapat natin siya magustuhan!" si Allison.
"Dapat sa kanya saktan din. Sana talaga maging matagumpay ang plano natin."
So that same day I returned to Zairus' house. Yes, I know he's already annoyed with me but he can't do anything. And I don't want to stop this. Ipaghihiganti ko ang kaibigan kong sinaktan niya!
Alam ko namang sobrang immature. Pero ang sabi kasi ni Allison, nagbigay si Zairus ng motibo! Kung hindi niya naman talaga gusto si Allison at tanging pagkakaibigan lang ang tingin niya sa kanya, dapat hindi na siya nagpakita ng motibo! Naiisip ko tuloy na sinadya niyang saktan at paasahin ang kaibigan ko.
"Hello!" nakangiting bati ko kay Zairus.
Hawak niya ang hose nila at ngadidilig naman siya ng halaman ngayon. Ang sipag talaga ng lalaking 'to. Parang kaya niyang gawin lahat ng trabaho, e.
"Nandito ka na naman?" hinarap niya ako.
He's wearing a black t-shirt and white shorts. His hair is a bit wet and I can see the sweat on his forehead down to his chest again! I cleared my throat and forced my gaze back to his eyes. Nanliit ang mga mata niya sa akin.
"Yes! It's me again. Anong ginagawa mo?" tanong ko at lumapit.
"Nagdidilig, hindi ba halata?" suplado na naman siya.
"Palagi ka nalang may ginagawa sa tuwing nakikita kita. Buti hindi ka nagwawalis ngayon? Ang daming kalat, oh," sabay tingin ko sa mga dahong nasa lupa.
"Ano na naman ang gusto mo? Bakit ka nandito?" he asked, ignoring what I said.
Tumikhim ako at ngumisi. "Magpapahangin lang ulit."
Kunot noo niya akong tinitigan, mukhang hindi na naniniwala sa dahilan ko. Ngayon ko lang napansin na makapal pala ang mga kilay niya. Mapula rin ang labi ngayong dinilaan niya. At kahit nakaharap sa akin ay kitang kita ko ang tangos ng ilong.
He's handsome, I'll give him that. Gusto ko rin ang ugali niyang suplado coz I like the hard to get boys! Ayoko nang madali dahil walang challenge at enjoy. Kaya nga minsan nalang ako magka boyfriend ngayon, e.
"At para na rin makita ka," I said and move closer to him more.
His forehead furrowed even more. He didn't speak and just stared at me. Ngumisi ako at dahan dahang inangat ang kamay para haplusin ang pisngi niya. I felt his jaw clenched when I touched his cheek. Halos maramdaman ko ang lambot ng aking kamay dahil sobrang tigas ng kanyang panga.
"I like you, Zairus..." walang pag aalinlangan kong sinabi.
Mas lalo kong naramdaman ang paggalaw ng kanyang panga. Iniwas niya ang mukha sa kamay ko at mariin akong tinitigan. I put my hand down and my lips rose for a smile.
"Kung nandito ka lang para maglaro, wala akong panahon sayo," he said and turned his back on me. Nagtungo siya sa gripo para patayin ang tubig sa hose.
I laughed a little. "Paano mo naman nasabi na naglalaro lang ako?"
"Nagtanong ako sa mga kaibigan ko tungkol sayo. At nalaman ko na hindi ka nagseseryoso. Kaya kung naglalaro ka lang ngayon, umalis ka na dahil hinding hindi kita papatulan."
Instead of being offended by what he said, mas lalo pa akong napangisi.
"Tinanong mo ako sa mga kaibigan mo? Why? Are you curious about me?"
Nilingon niya ako, matalim ang tingin. Hindi siya nakapag salita kaya muli akong humalakhak.
"So tinanong mo ako..." lumapit ako sa kanya habang may ngisi sa labi. "You want to know who I am. Why? Interested with me?"
"Anong sinasabi mo?" tanggi niya pa.
I smirked more. "Pwede ka namang umamin ngayon palang. I'm not playing, ngayon seryoso na talaga ako."
"Paano ako makasisiguro? Bigla ka nalang sumulpot dito. Malay ko kung pinlano mo na 'to?"
"So you like me?"
His jaw clenched. Tinigil niya na ang pagsasalita. Ngumiti ako at lumapit pa sa kanya. Hinawakan ko ang braso niya.
"You can just say yes, you know. And I didn't plan this. I told you I just went to my friend here when I stumbled on a rock and saw you..."
Pinakita ko sa kanya ang mga mata kong palagi kong ginagamit para maakit ang mga lalaki. I need him to fall for me. Nang magantihan ko na ang kaibigan kong sinaktan niya. Hindi pwedeng ganon ganon nalang 'yon, noh!
Umiling si Zairus. "Umalis ka na."
He turned his back on me and entered their house. I smirked and crossed my arms as I watched him leave. Hay nako... pa-hard to get pa 'to! Hindi niya alam mas lalo ko lang 'tong nagugustuhan dahil sa ginagawa niya. I love hard to get boys!
"Hija?" narinig ko si Tito Halton sa likod.
Mabilis akong humarap sa kanya at nang nakita siya ay ngumiti ako.
"Hi, Tito!"
Nakasuot siya ng puting polo at pantalon. May dala na naman siyang mga tinapay na nasa plastik. Hindi ko alam kung saan siya palaging pumupunta at ganitong oras palagi dumadating.
"Magandang hapon, hija. Nandito ka ulit. Si Zairus ang sadya mo?" tanong ni Tito at binaba ang mga plastik sa lamesa.
"Opo. Saan po kayo galing?"
"Ah, sa palengke lang. Doon ako nagtatrabaho."
"Talaga po? Ano pong trabaho niyo?" tanong ko at lumapit sa lamesa.
"Tindero ako ng mga gulay roon. Ganitong oras palagi ang uwi ko."
"Oh!" tumango tango ako at tinignan ang mga tinapay.
"Gusto mo? Kumain ka dyan ng kahit anong gusto mo, hija. Kukuha lang ako ng juice."
I nodded and smiled. "Sige po. Salamat po!"
I feel a little guilty. Ang bait bait ni Tito sa akin tapos may ganoon kaming plano sa anak niya. Feeling ko rin ang kapal ng mukha ko. Pero ang anak niya lang naman ang paghihigantihan ko! Tutal kasalanan naman ni Zairus 'yon.
"Hindi ba sinabi ko nang umalis ka na?" salubong ni Zairus nang lumabas siya ng bahay kasunod si Tito Halton na may dalang juice.
"Zairus," kumunot ang noo ng Papa niya.
"Sinabihan na kita kanina. Bakit nandito ka pa rin?"
"Why do you want me to leave? Wala naman akong ginagawang masama, ah?" sabi ko.
"Zairus, ano bang problema?" tanong ni Tito sa anak niya.
Zairus shook his head and stared at me sharply. I just looked at him innocently. Pinaupo siya ni Tito sa table at umupo naman siya agad, sa harapan ko.
"Ano bang problema?" tanong sa amin ni Tito.
"Wala, Pa. Problema lang namin 'yon. Kami na ang bahala," malamig na sinabi ni Zairus.
"Hayaan niyo na po, Tito. Salamat po sa tinapay!" sabi ko at ngumiti.
"Walang anuman, hija..." nagtataka pa rin siya sa aming dalawa.
Ngumisi ako kay Zairus na matalim pa rin ang tingin sa akin.