NGINITIAN lang si Kenia ni Gretchen. Kaya gumanti rin siya ng ngiti rito.
"Tara na, Marvuz. Nag-aalala ako kela Mama." Ani Gretchen kay Marvuz. Nakinig lang siya sa Dalawa. Habang pasilip silip kung may mga Uwak bang papalapit.
"Dalhin nalang natin siya." Turo ni Marvuz sa kanya. "Mas ligtas siya kapag isinama natin siya."
Umiling naman siya. "Naku, okay lang ako."
Si Gretchen naman ang umiling. "Tama si Marvuz. Sumama kanalang samin. Mas magiging ligtas ka."
Gusto niyang sabihing may Kapangyarihan siya at maililigtas niya ang sarili pero tumango nalang siya. Di naman puwedeng malaman ng mga ito ang lihim niya.
Sumama na nga siya sa mga ito. Sinusunog ni Marvuz ang sinumang lumalapit na Uwak. Nakarating sila sa isang Bahay.
Pumasok agad si Gretchen at hinila siya. Maliwanag ang Loob at masyadong sarado kaya wala sigurong nakapasok na mga Taong Uwak.
"Nay?" Tawag ni Gretchen. May nagkukumahog namang lumabas mula sa Kusina.
Dalawang Matanda. Agad niyakap ni Gretchen ang mga ito. "May nakapasok na Uwak na Parang tao dito kaya pinatay namin dun sa Kusina—Teka, may kasama pala kayo."
Ngumiti siya. "Ako nga ho pala si Kenia."
"Napakaganda mo. Buti ligtas ka at di naano ng mga Uwak na iyon."
Tumango nalang siya.
Lumapit naman si Marvuz sa may katandaang Lalaki. "Ito nga pala si Tatay Ramon atsaka si Nanay Greta. Ama't Ina sila ni Gretchen."
Ngumiti ulit siya. Hindi naman niya alam ang dapat isagot.
Pinaupo na siya sa Sofa habang nag-uusap sina Marvuz at Mang Ramon.
"Saan kaba galing, Ineng?" Tanong ni Nanay Greta.
Napayuko siya. Ano ba ang dapat sabihin? Di naman niya maatim na magsinungaling, dahil nagpapakita lang naman ang mga ito ng kabutihan.
"S-sa tingin niyo ho totoo ba ang mga D-diwata?" Mahinang aniya.
"Diwata?" Ulit ni Gretchen. Tumango siya.
Nang tingnan niya si Nanay Greta ay tumango ito. "Totoo ang mga iyon. Noon ay may nakita akong Diwata. Diko sigurado. Matagal na iyon kaya diko na sigurado kung Diwata ba talaga iyon o namalikmata lang ako. Bakit? Diwata kaba Ineng?"
Hinintay niyang sumunod ang tawa nito pero nanatili itong nakatingin sa kanya. Hinihintay ang sagot niya.
Dahan dahan siyang tumango. Mabilis namang lumapit sa kanya si Gretchen at Excited na kinurot ang Pisnge niya.
"Totoo ba tu? Ohmaygash!"
Nagtataka naman niya itong tiningnan. "D-di kaman lang ba matatakot? Mabibigla? Diwata ako-"
"Saan paba? Eh nakakita na nga ako ng Sireno noh!"
Napatakip pa ito sa bibig na tinawanan lang ni Nanay Greta. Napaisip naman siya. "May kilala kang Sireno? Nasaan siya?"
Pinakatitigan naman siya nito saka ngumisi. "Kapag napatunayan kong Diwata ka nga sasabihin ko."
Natigilan naman siya. Naisip niya sina Tiberius. Mas kailangan nga nila ng tulong ng mga Sirena ngayon.
Inalabas niya ang Mahika sa mga Kamay saka ikinumpas iyon. Nagsimulang tumubo ang Pakpak niya sa Likod.
Tuwang tuwa naman si Gretchen. "Totoo nga!"
"Ngayon, puwede mobang sabihin sa akin kung sino ang Sirenong sinasabi mo?"
"Si Marvuz. Nakapunta nadin ako sa Kaharian sa Dagat. Kaibigan kona din ang Reyna Aloira nila."
Hindi niya kilala ang mga nasa Dagat pero tila di naman nagsisinungaling si Gretchen kasi sinasabayan pa iyon ng Tango ni Nanay Greta.
"Puwede moba akong Samahan sa Dagat? Kailangan ko ang tulong nila."
"Kalaban niyo ba ang mga Uwak na nasa labas?"
Tumango siya. "Kasama nila ang mga Mangkukulam. Ang mga Sirena lang ang makakatulong sa amin."
"Kung gayun ay pupunta tayo sa Karagatan bukas." Ani Marvuz na nakikinig pala sa kanila.
NAPALINGON si Tiberius ng may maliit na kamay na humawak sa Balikat niya. Nakita niya ang Lambanang si Ometa.
Ngumiti siya rito saka ibinalik ang tingin sa Kawalan. Sina Josue ay nagsitulog. Siya nalang ang gising—atsaka si Ometa.
Nang puntahan niya ang mga ito kanina'y tulog na kaya inakala niyang dina ito babangon pa.
Kailangan niyang makabawi ng lakas para bukas pero ayaw talaga siyang dalawin ng Antok. Naiiisip kasi niya ang Ahas kanina. Ang Pagpatay niya doon.
Idagdag pa si Kenia. Ano na kayang nangyaro rito?
"Okay kalang ba, Prinsipe?"
"Okay lang ako, Ometa. Wag kang mag-alala."
"Pero ngayon lang kita nakitang ganyan."
"Kasi ngayon lang naman nagkagulo ng Ganito."
"Bakit ka pala malungkot? Nag-aalala kaba kay Teslyn?" Napatango siya kahit di naman talaga iyon ang dahilan.
"Nag-aalala ako para sa kanya. Baka anong gawin ng mga Uwak na iyon. Idagdag pa ang Katigasan ng Ulo ni Teslyn."
Ngumiti naman si Ometa. "Umaakto mang ganun ang Prinsesa, matalino siya. Alam niya ang Tamang gawin. Kaya wag ka ng mag-aalala. Bukas ay mahahanap rin natin siya."
Bumuntong hininga siya. "Alam ko iyon. Pero si Kenia..."
"Mahal mona nga talaga siya noh?"
Agad naman siyang lumingon dito saka namumulang nag-iwas ng tingin. "Pinagsasabi mo?"
"Wag ako ang utuin mo, Prinsipe. Noon pa mang bumisita siya sa Palasyo'y palagi ng nakasunod ang tingin mo sa kanya."
"Di ah-"
"Sus." Natatawang anito. "Akala mo di totoo eh alam nga din nina Malania eh."
Namula tuloy siya lalo pero idinaan nalang niya sa Tawa. "Nag-aalala ako kasi dipa siya bumabalik. Baka napahamak na siya-"
"Kung ang mga Uwak lang din naman. Kayang kaya niya iyon. Pero ang mga Mangkukulam... Duda ako. Mas makapangyarihan sila sa mga Diwata ngayon."
Napatango siya. Nabanggit nga ni Perrin iyon. Madami na talagang nagbago. Mukhang pinaghandaan talaga ng mga Mangkukulam iyon.
Pero ang isa pa niyang pinagtataka, ang mga sinabi ni Josue kanina. Di talaga maalis sa isip niya.
Paano nakapasok si Levia kung kakabukas palang ng Lagusan? May iba pabang Daan? Kung gayun ay di man lang sinabi ng Amang Hari niya iyon?
"Anong iniisip mo? Baka makatulong ako."
"Iniisip kolang kung saan dumaan si Levia o Celestina. Tsaka dika makakatulong."
"Grabe ka naman sakin. Ay teka, bukas, pupunta ako sa Lagusan. Titingnan ko din kung andoon ba si Kenia."
Napaisip naman siya saka tumango. Baka kasi napahamak na si Kenia. Hayst, kahit ilang beses na niyang sabihin. Wala din naman siyang Choice kundi maghintay.
"Ano kaya ang hitsura ng Mundo ng mga Tao?" Mahinang tanong ni Ometa pero narinig padin naman niya.
"Tutal papunta ka namab roon bukas. Bakita dimo nalang din alamin? Basta ang pinakauna mong gagawin ay hanapin si Kenia. Kailangan natin ng tulong niya."
Tumango lang ito.
Bumalik nadin siya sa loob ng Kuweba. Kailangan na niyang matulog para malakas kinabukasan.