----------
"You don't need to go to Mister Torres' room dahil siya na ang pupunta dito. Goodbye, class." sabi ni Maàm Partosa na agad namang naglakad papunta sa likuran namin kung saan ang main na mesa niya. May mga kinuha siya saka lumabas ng classroom para sa susunod niyang klase.
Patay! Ibig sabihin ba nito dito pa rin ako uupo?
Binalik ko ang notebook sa bag ko habang pinipigilan ko ang sarili ko na hindi siya tingnan pero ang hirap magkunwari lalo na at kitang-kita ko talaga sa gilid ng mga mata ko kung gaano niya ako tingnan ng masama. Para bang may kung anong humihila na lang sa mga mata ko para tumingin sa kanya. Kanina pa akong ganito. Hindi ko alam kung anong meron sa lalaking 'to kung bakit parang ginayuma na lang ang mga mata ko sa kanya.
"You're f*cking getting in my nerves woman." galit na sabi niya sa akin habang inilapit pa ang mukha sa akin.
Ako pa talaga? Gayung siya naman ang nanguna.
Napatingin naman sa amin ang lahat ng mga kaklase ko sa unahan pati na ang tatlong lalaking nakaupo sa linya namin.
"Can't you see? I am too big and tall to get IN your nerves." kalmado kong sagot saka tumingin lang sa harapan habang nakatingin pa rin siya sa akin ng masama.
"Do you want to die?"
"Is that a question that I need to answer?" sagot ko na tinitingnan pa siya sa mga mata. Sinalubong ko ang galit niyang mga matang nakatingin sa akin.
Hindi ko alam kung bakit kami umabot sa insultuhan pero siya naman ang nanguna kaya kasalanan niya. Sinasagot ko lang naman siya ng sagot na alam kung tama.
Galit siyang tumayo. Inilagay ang dalawang mga kamay sa armchair ng upuan ko at sa armchair din ng upuan niya. Iyong tipong parang binabakuran niya ako ng malaking katawan niya.
Muntik pa akong mapapikit dahil sa uniform niyang bahagyang lumapat sa mukha ko at sa mabangong amoy niya.
Inilapit niya ang mukha niya sa akin habang tinitingnan ako ng masama. Hindi naman ako nagpatalo at nanlaban din ng galit na tingin sa kanya.
"Gusto mo bang lumabas ng bangkay na lang sa classroom na 'to?"
"Anong problema mo? Hindi naman kita inaano." galit na tanong ko sa kanya.
"Unang araw mo pa lang dito pero astig ka na ah! Hindi mo ba ako kilala?"
Sarkastiko akong ngumiti.
"Paano kita makikilala kung unang araw ko pa nga lang, di ba?" sagot ko sa kanya na mas lalo pang kinainis niya.
Hindi ko alam kung bakit parang nasisiyahan pa tuloy akong nakita siyang naiinis. At hindi ko rin alam kung anong nakain ko at ang daldal ko ata ngayon.
"Wid, tama na 'yan. Baka abutan tayo ni Sir Torres. Alam mo na." sabi ng gwapong lalaking katabi niya.
"Oo nga. Pwede mo naman siyang harapin mamayang uwian o di kaya ay mamayang recess time." sabat din ng isang maliit at cute na lalaking nakaupo sa dulo malapit sa daan. Maitim siya pero may itsura naman.
Iyong boses naman niya ay nababagay din sa kanya. Maliit.
Samantalang ang lalaki namang nakaupo sa gitna ng dalawang lalaki ay nakatingin lang sa akin. Kanina pa. Maitim din siya pero maganda naman ang mga mata niya at malinis pang manamit kaya hindi siya napaghahalataang kasamahan nila sa grupo.
"May problema ka ba sa pinsan ko?"
Pareho kaming napatingin sa pinanggalingan ng boses na 'yon.
"Akala ko ba napagkasunduan na ninyo ni Raymund na wala ng mangyayaring away sa loob ng classroom at sa campus?"
Nang marinig niya ang sinabi ni Andreah ay pagalit pa siyang tumayo at inayos ang sarili habang nakalabas ng bahagya ang dila na nakatingin sa akin saka umalis at lumabas ng classroom.
-----------
"Sure ka bang okay ka lang?" kanina pang paulit-ulit na tanong sa akin ni Andreah.
Natapos na ang pangalawang subject namin na Physics nang hindi bumalik ang sinasabi nilang Dawidh. Nalaman kong Dawidh Ortiz pala ang pangalan niya. Leader ng grupo ng mga Bloodz.
Tumunog ang bell kaya nagsipuntahan na kami sa susunod naming klase. Kung saan kami na ang pumunta sa room ng Filipino teacher namin. Hanggang dalawang palapag lang din ang building at may tatlong classroom ng puro Fourth Year sa itaas at dalawa naman sa ilalim. Ang malaking room ni Sir Torres na teacher namin sa science at classroom ng mga second year students. Ang building na ito ay kasunod lang ng classroom ni Cecille na may kaunting distansiya lang.
Natapos ang lahat ng pang-umagang klase na hindi na bumalik si Dawidh pero kahit ganu'n ay hindi pa rin ako masaya dahil ganu'n pa rin ang sitting arrangement namin.
Katabi ko pa rin ang gago!
---------
"Hindi ka ba nakatulog ng maayos kagabi?" tanong sa akin ni Cecille.
Humikab ako ulit at tumango lang sa kanya bilang sagot.
Paano ako makakatulog ng maayos kong maraming mga lamok sa loob ng kwarto at ang tigas pa ng kama ko. May ibinigay nga silang kutson pero mas malambot pa siguro ang bilbil ng mga matatabang kaklase ko sa paaralan kaysa sa kutson na binigay nila.
"Hindi ka ba natakot kanina sa biglaang suntukan sa stage?" tanong ulit ni Cecille habang kumakain ng ice candy.
"Hindi." maikli kong sagot na kinatahimik naman niya.
Nasa bakery kami kung saan nasa bandang crossing lang malapit sa paaralan. Hindi kami umuwi ng bahay dahil nagbaon lang kami.
Ayoko sanang magbaon pero wala akong choice dahil wala naman akong kasama pagbalik. Si Andreah naman ay umuwi ng bahay nila. Malayo ang bahay namin sa isa't-isa. Nasa talay sila nakatira ng pamilya niya patungong Valencia na halos paakyat na ng bundok na kasalungat ng daan papunta sa amin.
Tiningnan ko siya at palihim na tiningnan ang pupulsuhan niya. Nakahinga naman ako ng maluwag nang may makita akong maliit na peklat sa kanang pupulsuhan niya. Sinabi kasi lahat sa akin ni Andreah nang magkatabi kami sa huling subject namin dahil wala ang teacher namin. Kahit hindi ako interesado sa mga sinasabi niya ay nakikinig naman ako.
Nalaman kong may mga batas pala ang mga grupo kapag gusto mong sumali sa grupo nila o kung may gustong isali ka sa kanilang grupo na papipiliin ka sa pagitan ng hirap at sarap. Ibig sabihin na kapag pinili mo ang hirap ay pahihirapan ka nila tulad ng pagpaso nila ng apoy ng sigarilyo sa pupulsuhan mo. Pero kung sarap naman ang pipiliin mo ay isusuko mo naman ang bataan sa taong gustong mag-recruit sa'yo.
Like what the hell?! Sinong mga gagang walang utak na kababaihan ang gustong sumali at pumili agad ng sarap?
Ito na ang mas pinakamalalang eskwelahan na napasukan ko sa buong Pilipinas. Ang buong akala ko ay naiiba ang paaralan na ito, pero maling pagkakaiba pala. Palagi ko kasing nariring noong nasa Sibulan pa lang ako nag-aaral na ang lungsod ng Dumaguete ay City of the Gentle People. Pero hindi naman gentle ang mga tao sa paaralan na ito. At sa halip ay ginawa pang background song ang Hymn ng Dumaguete sa riot nila kaninang umaga.
May mga gang naman sa mga paaralang napasukan ko pero hindi naman tulad sa kanila na harap-harapan ang riot. At mga walang takot sa teacher. Well, may iba naman silang nirerespeto. Sinabi na rin sa akin ni Andreah na kaya tiklop ang mga gang kay Maàm Partosa dahil black belter daw ito ng judo at nasa awtoridad nagtatrabaho ang asawa nito. Ang pangalawa namang kinatatakutan nila ay si Sir Bulgado. Kahit maliit na tao ay napaka-strikto at minsan na daw sumali sa larangan ng boxing. May mga grupo ito ng mga kalalakihan na tinatawag na mga Junior Police o JP sa campus para humiwalay sa mga taong pasaway sa campus at lahat ng mga lalaking 'yon ay miyembro naman ng Arnis o di kaya ay Taekwondo. Bago pa lang daw nabuo ang sinasabi nilang mga JP kaya simula no'n napagkasunduan na daw ng magkabilang grupo na pagkatapos ng klase sila mag-aaway.
May iba pang sinasabi si Andreah na hindi ko naman natandaan na dahil hindi ko naman nakilala.
Masyadong magulo pero wala naman akong pakialam dahil pipilitin kong magbago para kay Mauro. Gusto kong ipakita sa kanya na nagbago na ako habang maaga pa dahil ayokong mangyari sa kanya ulit ito. Kung magigising pa siya.
Malakas kong nilamukos ang ubos na mineral water na iniinom ko saka tinapon sa basurahan. Tiningnan ko ang pink na relo ko sa kamay.
"Tara na–"
Hindi ko matapos ang sasabihin ko nang may bigla na lang mga lalaking estudyante na nagtatakbuhan at walang ingat na tumawid sa hugis cross na kalsada saka mabilis na nagsitakbuhan ulit papunta sa paaralan kung saan ilang metro lang ang layo mula sa crossing.
"Anong meron? Di ba mamayang hapon pa naman daw gaganapin ang away nila? Bakit tumatakbo ang grupo ng mga Cripz sa tapat ng school? May away ba?"
Rinig naming sabi ng isang babaeng nakaupo sa mesa malapit sa amin.
"Ewan. Baka ibang away. Tara. Puntahan natin." sagot naman ng kasama niya at nagmamadali silang tumakbo kasabay ng iba.
Pinagmasdan ko sila habang masiglang tumatakbo papunta sa tapat ng paaralan kung saan palagi daw ginaganap ang away.
"Naisip ko lang. Ganyan din siguro ang mga tao noon ka excited habang tumatakbo para manuod sa mga away ko." wala sa sariling sabi ko.
Hindi sumagot si Cecille at napansin kong parang gulat pa siya sa pagsasalita ko kaya ngumiti lang ako.
"Bakit ganyan ka makatingin sa akin?" tanong ko sa kanya.
Inubos niya ang ice candy niya at humarap ng maayos sa akin.
"Alam ko ng... basagulera ka nga... daw. Iyon ang sabi ng mga magulang mo. Pero hindi ko lang inaasahan na sinabi mo 'yan sa akin. Magmula kasi noong nagkakilala tayo kahapon ay ngayon ka pa lang nagsalita ng mas mataas pa sa hindi." sabi niya sa akin.
Hindi ko siya pinansin at ipinatong ang mga siko ko sa parang bakod sa harap namin saka tiningnan ang malalim at malaking kanal sa ilalim. Madumi 'yon at medyo mabaho pa kaya hinarap ko na lang siya ulit.
"Sorry. Ganito lang talaga ako. Suplada." sagot ko saka kinuha ang plastic ng ice candy na hawak niya saka tinapon 'yon sa basurahan.
"Para sa akin, hindi ka naman suplada. Okay ka naman. Napapansin ko kasing kahit hindi ka nagsasalita o sumasagot ay alam kong nakikinig ka naman." nakangiti niyang sabi sa akin.
"Tara?" akay niya sa akin saka lumambitin sa braso ko.
Hinayaan ko na lang siya saka kami naglakad.
"Matanong nga kita. Ano bang dahilan at bakit ka palaging napapaaway gayung hindi ka naman mukhang maldita?"
"Siguro dahil maganda ako." seryoso at kalmadong sagot ko.
Tumigil siya sa paglalakad at tiningnan ako.
"Bakit?"
"Alam ko namang maganda ka dahil totoo naman talagang maganda ka. Pero... joke ba 'yan?"
"Hindi." maikling sagot ko.
Kinuha niya ang kamay sa braso ko at hinawakan ako sa magkabilang balikat para iharap ako sa kanya.
"Bakit?" tanong ko ulit sa kanya.
Hindi niya ako sinagot at tiningnan lang ako ng ilang sandali.
"Wala. Tara na nga." Parang frustrated na sabi niya saka lumabitin ulit sa braso ko.
Hindi ko na lang pinansin 'yon at naglakad na lang rin.
Habang naglalakad naman kami ay halos lahat naman ng mga tao ay nakatingin sa akin.
"Huwag mo lang sila pansinin. Normal na kasi 'yan dito lalo na kung maganda ka." bulong ni Cecille sa akin.
Malapit na kami sa paaralan at kitang-kita na namin ang mga nagkukumpulang mga tao sa harapan ng paaralan kung saan malayo lang din ng ilang metro kapag tatawid ka mula sa kalsada. Huminto kami saglit para manuod din sana nang may bigla na lang bumangga sa aming babae na may suot na kulay pulang panyo sa kamay.
Agad ko namang hinila si Cecille bago pa siya mahulog sa maliit na kanal na nasa bandang kanan namin.
"Ano ba?! Hindi ba kayo tumitingin sa dinadaanan n'yo?!" sigaw niya sa amin at bahagya pang pinalo sa ulo si Cecille na kinagulo ng buhok niya.
Umusbong ang galit ko kaya tinulak ko ng malakas ang babae sa bandang dibdib na naging dahilan ng pag-atras niya.
Hanggang balikat lang siya sa akin at medyo mataba siya. Para siyang tomboy tingnan dahil sa ayos niya at paglalakad niya pero babae naman siya.
Galit siyang napatingin sa akin habang inilabas ng bahagya ang dila niya na may hikaw pa sa gitna at sa kaliwang kilay.
Sarkastiko siyang ngumiti sa akin. Ramdam na ramdam ko ang galit niya sa nakamamatay niyang tingin sa akin mulo hanggang paa.
"Hoy! Hindi mo ba ako kilala?" galit na tanong niya sa akin na bahagya pa akong tinuro.
Napatingin naman lahat ng mga tao na nasa malapit sa amin. Pati na ang mga taong tumatambay malapit sa lalaking nagtitinda ng tempura.
"Manon. Pasensiya na–"
Hindi natapos ni Cecille ang sasabihin niya dahil itinago ko siya sa likuran ko ng akmang lumapit sa amin ang tinatawag niyang Manon.
Mas lalo siyang nainis sa ginawa ko at lalapitan na sana kami nang bigla na lang namin marinig ang tinig ng malakas tunog ng bell.
"Psst! Pasok na!" galit na sigaw ng nagngangalang Kimlot na kakarating lang sakay ng pula niyang Honda na motor.
Mabilis namang natigil ang away na naganap sa harapan ng paaralan saka halos nag-uunahan na pumasok sa gate.
"Pasensiya na." sabi ko sa nagngangalang Manon at saka hinila papasok sa loob ng gate.
"I'll be watching you." banta niya saka nagpatiuna sa amin saka naman naglabas ng malakas at mahabang buntong-hininga si Cecille na para bang kanina pa niya 'yon pinipigilan na lumabas sa loob niya.
"Ginoo ko!" sambit niya saka parang matutumba na napahawak sa braso ko pagkatapos ay hinampas ako sa braso.
(Diyos ko!)
"Ano ka ba?! Buti na lang na-save by the bell tayo. Huwag muna ulit gagawin 'yon ah! Pinapakaba mo ako. Pero salamat." sabi niya saka hinila na ako. Hinatid pa niya ako sa room ko saka siya pumasok sa classroom niya.
Math ang susunod na klase namin kung saan nasa bandang itaas ng malaking classroom ni Sir Torres. Katapat ito ng classroom ng teacher namin sa Filipino subject kaninang umaga.
Pabagsak kong nilagay ang bag ko sa upuan saka malalim na napabuntong-hininga at napayuko sa armrest ng upuan. Ako pa ang naunang dumating sa mga kalinya ko sa upuan.
Mi dispiace, Mauro.
Kakasabi ko pa lang magbabago ako pero heto at umiiral na naman ang ugali ko.
Wala nga akong pakialam sa mga nangyayari sa paaralan na 'to at sa mga nangyayari sa paligid ko pero pagdating sa pamilya ko ay hindi naman ako tumatahimik lang.
Oo, pamilya na ang turing ko kay Cecille. Mabait si Manang Carmen at para na rin siyang pangalawang nanay ko noong bata pa lang ako.
"Ikaw ba ang bagong trasferee na sinasabi nila?" tanong sa akin ni Maàm Ronidel. Ang teacher namin sa Math.
Maputi siya at may katabaan pero ang ganda niya. Bagay sa kanya ang bangs niya sa buhok niyang kulay itim na hanggang balikat lang.
Tumango ako.
"Opo." sagot ko.
Naalala kong sa section na ito nga pala ako dapat pumapasok kung may free slot lang.
"Pwede ka ng pumasok sa section ko bukas dahil confirmed ng magta-transfer ang isa kong estudyante." sabi niya saka ngumiti sa akin habang bahagya pang hinagod ang ulo ko na nagpataas ng kilay ko.
"Ang ganda mo. Kamukha mo si Liza Soberano." sabi niya saka pumunta sa harapan ng klase para magsimula.
Tulad kanina ay hindi pa rin pumasok sa klase ang katabi ko. Ako lang ang nag-iisang nakaupo sa hulihan dahil ang tatlong lalaking kasama rin namin sa hulihan ay hindi rin pumasok hanggang sa matapos na ang lahat ng klase sa buong hapon.
Naglilinis kasama ng mga kagrupo ko nang makita kong hinihingal na nagtatakbo si Cecille papalapit sa akin sa lumang stage noon na nasa labas lang ng classroom ni Ma'am Partosa. Nanlaki ang mga mata ko nang bigla na lang niyang kunin ang walis na hawak ko saka hinagis sa loob ng classroom. Namamadali niyang hinanap ang bag ko at kinuha saka hinila ako para tumakbo.
Nasa bandang tapat ng gate ang classroom namin at kahit malayo ay kitang-kita ko ang mga grupo ng kababaihan na may mga suot na panyong pula sa ulo na ginawang headband at astig na naglalakad.
Hinila niya ako sa kanang bahagi papunta sa classroom ni Sir Bulgado saka walang sabi-sabing pumasok kami doon kaya tinitingnan kami ng mga lalaki na naglilinis sa loob ng classroom.
"Kuya, tulungan mo kami." hinihingal na sabi ni Cecille sa isang lalaking matangkad, moreno at makisig na lalaki na sa pagkakatanda ko ay miyembro ng JP.
"Bakit ba? Anong meron?" tanong niya kay Cecille at sinulyapan ako.
"Hindi ko alam pero narinig kong hinahanap siya ng mga kababaihang grupo ng Bloodz. Kaya mabilis akong tumakbo para itago siya. Papunta na sila rito." mabilis na sagot ni Cecille saka hinila ulit ako paupo at nagtago sa mesa na nasa harapan ng blackboard.
Nakita kong gumalaw ang panga ng tinatawag niyang Kuya saka sinabihan ang ibang miyembro ng JP na maghanda sila na agad namang sinunod ng lahat.
Kumunot ang noo ko habang nakatingin kay Cecille na hawak-hawak ang ulo ko para itago ng maayos sa ilalim ng mesa na pinagtataguan namin.
Naguguluhan ako. Hindi ko alam kung bakit ako hinahanap gayung wala naman akong kasalanan.
You'll deal with me later.
Nanlaki ang mga mata ko.
Tangina!
Ito na ba ang ibig sabihin n'yon?
"May ginawa ka ba sa kahit na sinong miyembro ng Bloodz para sulungin ka nila?" tanong ni Cecille sa akin.
"Ano? W-wala." nauutal na sagot ko.
Bwiset! First time ko 'to.
Hindi ko alam kung bakit ako nauutal gayung hindi naman ako ganito.
Inis na napabuga ng hangin si Cecille sa sagot ko.
Mas yumuko kami ng todo ng marinig namin ang mga yapak ng mga taong kakarating lang sa labas ng classroom.
"Anong kailangan n'yo?" rinig naming seryosong tanong ng Kuya ni Cecille kasama ng ibang mga kagrupo niya. Sa tingin ko ay siya ang leader ng Junior Police.
"Pasensiya na boss. May nakapagsabi kasing dito daw nagtatago ang hinahanap namin. Siya lang ang kailangan namin at aalis na kami." sagot ng isang babae na pamilyar ang boses.
Naalala kong ka-boses niya ang babaeng nakasalamuha namin ni Cecille sa gate kanina kaya nagkatinginan kami.
Pero nagdadalawang-isip pa rin ako kung sa kanya ba ako may kasalanan o sa gwapong mayabang na leader nila?
"Alam naming nandito siya." giit ng babae saka narinig namin ang pagpasok nila sa loob. Itinago naman naming mabuti ni Cecille ang mga sarili namin.
"Huwag kang magkakamaling lumabas kung gusto mong makalabas sa paaralan na buo." Bulong ni Cecille sa akin.
-MissPhilosopa