Napakatahimk.
Tanging ang mabilis na tibok ko lang ng puso ko ang tangi kong naririnig.
Mabilis, na para bang nanggaling ako sa isang karera.
"Milady, okay na po ba kayo?" rinig kong boses ng kung sinong boses bata sa gilid ko. Kaninong anak 'to? Kilan ba nagkabata sa bahay ko?
"Lady Sasha" aniya at tinapik tapik ang braso ko. Ano ba, natutulog ang tao eh!
"Leave me alone, natutulog pa ako." at tumalukbong ng kumot. Babalik na sana ako sa pagtulog ng may marinig akong bumukas ng pinto?
May nakapasok? Nakalock naman 'yon ah. Baka yung bestfriend ko.. baka yung bestfriend ko. Wait.. may bestfriend ba ako? Napabalikwas ako ng bangon dahil sumasakit ang ulo ko sa hindi ko malamang kadahilanan at may mga hindi pamilyar na mukha ang bumungad sa akin na matamang nakatungin sa mukha ko. Nakikita ko doon ang pag-aalala.
Sino 'tong mga ito?
Napapikit pikit pa ako dahil mukhang nananaginip pa ata ako. Inilibot ko ang tingin sa loob ng kwarto. Nasaan ako? Hindi ito ang kwarto ko, sabi ko nga panaginip lang lahat ng 'to. Makatulog nga ulit. Tatalukbong na sana ako ng kumot ng hinila iyon mula sa akin.
"Pwede pala 'yon, ang mahila ang kumot sa panaginip?" wala sa wisyong ani ko. Napakunot ako ng noo at seryosong tumingin sa dalawang bulto sa harap ko.
"Don't tell me mga ligaw kayong kaluluwa? Oh, please. Patulugin niyo muna ako,hindi pa ako ready. Pwede balil nalang kayo mga next lifetime?" ani ko at hinila ang kumot sa kamay ng batang babae at natulog muli.
"Lady Sasha"
naalimpungatan ako sa familiar na boses na 'yon. Jusko, 'yan na naman.
"Lady Sasha" tawag niya pero dahil hindi pa ako ready umakyat ng langit ay hindi ko siya pinansin.
"Lady Sas-"
"Oo na, oo na. Ito na! And stop calling me Lady Sasha!" sigaw ko kaya nagulat ito. Padabog pa akong bumangon at bumungad sa akin ang dalawang familiar na mukha.
May isang batang babae ang nasa harap ko. Mukha siyang manika sa mahaba niyang buhok na kulot kulot, kulay itim ito. Mahahabang pilik mata at kulay rosas na labi. Sa kanan niya naman ay isang lalaku na nakatuxedo, ay taray. Matangkad ito at masasabi mong may lahi dahil sa iba nag kulay ng kanyang mata, kulay blue. Foreigner? Inilibot ko ang tingin sa kwarto at napagtantong ito rin ang kwarto kanina. Napasampal ako sa noo, jusko naman. Bangungot ba ito?
"Hindi oa rin ata maayos ang lagay niyo, Milady. Mas magandang kumain na muna kayo." ani kuya kaya napaangat ako ng tingin sa kanya. Nakakunot noo naman itong nakatingin sa akin.
"Eh?" baka once na sumama ako ay hindi na ako nagising? Ano nga ba ang ginawa ko bago ako napunta sa sitwasyong ito? Ano nga ba? Wala akao maalala! Sumasakit lang ulo ko!
Kumapit ako sa headboard at umiling iling.
Pero mukhang gustong gusto ata nila akong kunin kaya parehas silang lumapit.
"Ops, wag kayong lalapit! Hindi pa ako ready, hindi pa ako nakakapagkumpisal ng kasalana-nooo!" sabay nila akong hinila at kinaladkad palabas ng kwarto.
"Our lady is really stubborn"
"Ayoko pang sumama! Help!" sigaw ko pero mukhang wala silang balak na bitawan ako. Napapalungon sa amin ang mga maid-what? Maid?!
Inilibot ko ang tingin sa lugar. Napakaganda ng disenyo ng interior at masasabi mong mabigat sa bulsa. My gold chandelier pa na maganda rin ang design, gold ba talaga 'yon? Kagatin ko kaya? Nakaputing bestida rin ako na hindi ko alam kung saang lupalop ng Earth nanggaling.
"Greetings, my queen and kung. Princess Sasha presence is here" anunsyo ni kuya kaya napalingon ako sa kanya habang nakakunot ang noo. Bumukas ang malaking pinto kaya nawala ang atensyon ko sa kanya at bumungad sa harap ko ang malawak na dining hall at may mga taong naghihintay doon. Napalingon naman sila sa akin kaya napaayos ang tayo ko. Nahagip ng mata ko ang oagkain, napalunok ako.
"Umupo ka na po, Lady Sasha" bulong sa akin ni kuya ng mapansing nakatunganga lang ako. Ngumiti naman ako kahit kinakabahan at dahan dahang lumapit sa espasyong upuan. Sinundan naman ako ng tingin ng mga taong nadoon at mukhang pinag-aaralan kung tao ba ako o alien. Jusko! Umupo ako sa bakanteng upuan at nahihiyang ngumiti sa bawat isa na nakatungin pa rin sa akin. Ngumiti lang ako kahit ngalay na ngalay na ako. Hindi pa ba kayo kakain? Bawal tanggihan ang grasya.
"Gregor, mukhang hindi pa maayos ang lagay ng anak mo." ani ng babaeng nakabun ang buhok, medyo may katandaan na ito pero maganda pa rin.
"Hayaan mo muna Celine, kailangan niya ng pahinga" ani ang lalaking nagngangalang Gregor dahil sa kanya nakatingin iyong babaeng nagngangalang Celine.
Well, hindi ko alam kung ano ang papel ko dito dahil sila lang itong nagkakaintindihan at mukhang mag-aasawa.
"Kumain na muna tayo" aniya ng babaeng katabi ni Gregor kaya natuwa naman ako. Inilibot ko ang tingin at grabe hindi ko ba alam kung totoo ang lahat ng nakikita ko.
Natapos kaming kumain at nagpaalam silang lahat sa akin dahil may mga lakad daw sila. Tumakas ako sa kwarto kahit sinabihan akong magpahinga,wala rin ang dalawa dahil pinalayas ko. Bago ako lumabas ay tumingin pa ako sa salamin at mukha ko pa rin naman pero bakit kaya nagmukha akong bata? Papadyak padyak pa akong naglalakad sa pasilyo at mahinang kumakanta.
kaygandang panaginip. Ganito ba talaga kalinaw ang panaginip? Bakit parang totoo ang lahat? Gusto ko sana alalahanin kung ano ginagawa ko bago natulog at ganito kaganda panaginip ko. Uminom ba ako? Napahawak ako sa ulo ko ng sumakit iyon. Ayoko na nga isipin!
Napadpad ako sa labas ng punong-puno ng iba't ibang halaman at paru-paro. Samantalang walang paru-paro ang nasa kabilang parte. Nakapagtataka, pero hindi bale na nga.
Hinawakan ko ang isang rosas na kulay itim na nasa restricted area na kasama ng mga nasa kaliwa.
Dried ba 'to. Bakit itim?
Nagtaka ako kaya hinawakan ko at inamoy ko kung fresh ba o hindi. Amoy fresh naman siya, pero bakit ganon?
"Milady, wag niyo pong amoyin 'yan!"
At doon nagdilim ang lahat.