GABI nang stag party para kay Edward. Mostly one weeks before wedding eh, may stag party na. But Edward so busy sa negosyo niya at kailangan niyang tapusin ang dapat tapusin dahil mag ho-honeymoon sila ng matagal ni Sherry. Kaya before his wedding day tommorow, isinagawa ng mga kaibigan ang stag party ngayon gabi para sa huling buhay binata niya.
Ganon din ang usapan nila ng fiancee, sabay nilang gagawin ang stag party niya at bridal shower nito.
Pero walang nangyaring bridal shower dahil wala na sa Pilipinas si Sherry, umalis na sila patungong Hong Kong sa lalaking pinagpalit nito kay Edward.
"Bro, magpakasaya ka na ngayon! Itodo mo na dahil ito na ang huling gabi na buhay binata ka!" ani ng mga kaibigan nito.
Napatango naman si Edward sa kaibigan niya. Pagkaraan ng ilang sandali naglabasan na ang mga babaeng magsasayaw sa harapan nila ng hubad.
"Woah, sige pa baby igiling pa ninyo, iyon tipong titigasan ng husto itong groom natin sige pa," sigaw ng mga kaibigan ni Edward habang may mga babaeng gumiling giling sa harapan, likuran sa gilid niya.
Wala sa mga babaing nagsasayaw ang isip ni Edward."Bakit ganito ang nararamdaman ko, I feel something not right? Kamusta kaya ang party ni Sherry ngayon gabi, nag enjoy kaya siya?" turan ni Edward sa sarili. At may napapasin siya those past few days, at kahapon her fiance never call him, para kamustahin man lang. And he try too call her this morning kaso hindi ma-reach ang cell phone nito. Nasa isip niya na baka busy ito sa paghahanda bukas sa kanilang kasal. Pero ngayon kakaiba ang nadarama niya, his heart suddenly beating fast, hindi para sa mga babaeng nagsasayaw ng hubad, really kakaiba talaga ang nararamdaman niya.
Nang maramdaman niyang hinuhubaran siya ng mga babae, pinigilan niya ito.
"No ladies, this body is belong to my wife only. Kaya sa kanila na lamang ninyo gawin ang nais ninyong mangyari," sabay turo niya sa mga kaibigan.
"Ang kill-joy mo naman bro, this is your night, not us. Kaya mag enjoy ka Edward," sigaw ng mga ito.
Umiling siya at itinaas na lang niya ang basong my laman alak."Cheers!" aniya.
"Edward, ikaw ba iyan ha? Aba bigla kang naging good husband." sabi ni Al.
"Sisimulan ko na, bro. Toss tayo mga bro, para sa buhay my asawa na ako." Tumayo si Edward."TOSS!" sigaw niya.
Dahil ayaw niyang may mangyari sa gabing iyon isang oras lang ang palabas ng mga babae. Pinauwi na ni Edward ang mga ito at sila ay nag inuman na lang, sumapit ang alas dose ng umaga."Guys, let sleep, remember tomorrow is my wedding, I want to rest okay."
"Tama ka, Edward. Let's go," segunda ni Al.
Kayat sila ay nagsilabasan na sa suit na iyon at nagkanya-kanyang pasok sa mga kuwartong nakalaan para sa kanila sa hotel na kinaroroonan nila.
Kinabukasan maagang nagising si Rossana. Tinungo niya ang bintana sumilip sa labas pasikat naman na si haring araw.
"Ito na ang araw ng pagbabayad mo Rossana," turan niya sa sarili pinasya ng lumabas sa silid.
"Good morning, Rossana," bati ni Mica ng makita niya ito ng lumabas na siya sa silid.
"Good morning too, Mica, " bati rin niya rito.
"Halika breakfast muna tayo, tapos maligo kana kasi darating na ang mag-aayos sa iyo. Ay hindi mo pala nakita ang isusuot mong gown ano, mamaya tignan mo ang ganda promise, every woman dream too wear it. Kahit na ako, I want too wear that kind of wedding gown too."
"Kasya ko kaya ang gown, Mica?"
"Hmmm..." pinasadaan muna ng tingin ni Mica ang katawan ni Rossana."Maybe sa tingin ko mag kasing katawan naman kayo ni Sherry eh, sana pala kagabi isinukat mo ito, nakalimutan ko narin eh, paano pala kong hindi magkasya sa iyo? Eh, di lagot, pero mabuti narin para hindi na tayo pupunta sa simbahan no," mahabang linya nito.
Napangiti naman si Rossana sa sinabi nito. Kasi naman tanong niya sagot pa niya.
Pagkatapos nilang kumain naligo na siya at nag sipagdatingan naman ang mga mag-aayos sa kanila.
Dahil hapon ang kasal, naging maayos naman ang takbo ng lahat walang aberya na nangyari.
Pagdating ng hapon, oras nang kasalan Edward and Sherry.
Edward is already in the church. At lahat ng pamilya, kaibigan, ganon din sa panig ni Sherry. They all smiling makikita mo ang excitement sa kanilang mukha.
"Bro, relax. Bakit ba hindi ka mapakali?" ani ng kaibigan ni Edward.
"Bro, I'm so excited kasi, kaya ganito ako, hindi ko alam kung anu-ano ang nararamdaman ko ngayon halo-halo, eh."
"Masarap iyan bro, lalo na mamaya sa honeymoon ninyo full of ingredients."
"Siraulo ka, bro. Kinakabahan nga ako. Huwag kang ganyan, bro. Kapag ikaw naman ang ikinasal, mararamdaman mo rin itong nadarama ko sa ngayon."
"Okay, wala na akong sinabi pa, bro."
Ayaw kasi ni Al na sa kanya mapunta ang usapan nila lalo nat kasal ang sinasabi ni Edward.
Samantala nasa sasakyan na sina Rossana at Mica patungo ng simbahan.
"Rossana, may goodness sobrang kaba ko now promise, para akong hihimatayin, eh," wika ni Mica.
"Ikaw lang ba ako rin sobra pa, tignan mo nga ang kamay ko nanginginig, oh." Tinaas niya ang kamay.
"Rossana, ikaw na lang kaya ang bababa mamaya maiwan na ako rito sa sasakyan, hindi ko kayang humarap kay Edward?"
"Puwede ba iyon. Eh, ikaw ang bridesmaid. Kaya."
"Oo nga no, ay naku naman dahil sa sobrang kaba ko nakalimutan ko na, ako pala ang bridesmaid, naku Sherry ka, mapakakalbo kita pag nakita kitang muli," anito.
Dahil sa usapan nila hindi nila namalayan na nasa harapan na pala sila ng simbahan.
"Ma'am, narito na po tayo sa simbahan," ani ng driver.
Lalo tuloy nakadama ng sobrang kaba ang dalawa dahil nakikita nilang napakaraming tao.
"Rossana, mas gusto ko na lang yata na himatayin na lamang para hindi na ako makapasok pa sa simbahan!" wika ni Mica na nanginginig na rin ang kamay.
"Puwede bang sabay tayo mahimay, Mica," tugon ni Rossana.
Napatawa si Mica sa tinuran ni Rossana. Kahit papaano nawala ng bahagya ang kabang nadarama.
Tinignan ni Rossana ang kamay talagang nanginginig ito. Pinag daup palad niya ito.
Napansin ito ni Mica hinawakan niya ang kamay ni Rossana na kahit ang kamay ay nanginginig din.
At hindi na naman nila namalayan nabuksan na ng driver ang pinto ng sinasakyan nilang bridal car.
Pumikit si Rossana. "Ito na. Ihanda mo na ang sarili mo," piping sabi niya sa sarili.
"Mica, mauna ka ng bumaba."
"Ikaw na lang kaya, Rossana. Parang hindi ko kayang ihakbang ang akin paa."
"Naman, Mica. Di ba bridesmaid kita? Kaya dapat inaalalayan mo ako sa akin pagbaba."
"Asus, talaga naman, oh," tugon nito pero bumaba na rin siya.
"Oh, hayan na ang bride mo bro, tara na sa loob para maumpisahan na ang ceremony ng kasal ninyo, I know super excited ka na sa honeymoon," bulong ng kaibigan ni Edward sa huling sinabi nito.
"Kahit sino bro, talagang ma-excited ka para sa honeymoon."
"Edward, hijo, let's go inside," sabi ng ina.
"Yes, Mommy, " bago siya pumasok sa simbahan sinulyapan muna niya ang kanyang bride na may ngiti sa labi.
Nang tumunog na ang kanpana ng simbahan hudyat na ito na mag-sisimula na ang kasalan magaganap.
"Rossana, okay ka lang ba?" natanong parin ni Mica kahit alam na hindi ito okay. Kung kabado siya mas lalo na ito.
"Mica, hindi ako okay nanginginig ang tuhod ko, hindi ko na kaya itutuloy ito may oras pa naman di ba?" Mabuti na lang napahawak sa kanya ito kundi hindi naku baka lumipasay na siya semento.
"Wala ng oras pa Rossana, andito na tayo, eh."
"Oh, nasaan ang bridesmaid?" ani ng baklang nag-aayos sa mga abay.
"Oh, tawag ka na, Mica."
"Oo, sige maiwan na kita, h'wag kang matapilok ha, habang naglalakad ka, kunti buking tayo."
"Sana nga, Mica, pero kakayanin ko para matapos naitong pagpapanggap ko."
Nang matapos ng maglakad ang mga abay nag simula ng maglakad si Rossana patungo sa groom na kumikinang ang matang naghihintay sa kanya.
Triple ang kabang nadarama ni Rossana. Ang kanyang paa medyo nangangatog pero pilit niyang kinukontrol ang sarili na huwag bumigay.
(Diyos ko, patawad ha, sa ginagawa kung ito para kay inay, eh. Kaya mo ito Rossana kaya mo, matapang ka naman)
Sa kinatatayuan ni Mica, hindi siya mapakali."Relax ka lang, Rossana," ang kanyang puso kay lakas ng pagtibok nito kung sana sa lalaking napupusuan ganon ito makatibok eh. Okay lang sana kaso hindi. Ininhanda niya ang sarili, dahil mamaya pag kiss the bride na sigurado babagyo. She took a deep breath, napatingin pa sa kanya ang katabi dahil dinig nito ang pag buntong-hininga niya. Nginitian na lamang niya ito.
Nang malapit na si Rossana sa binatang naghihintay sa kanya kahit medyo aninag lamang niya ang mukha nito dahil sa suot niyang belo na makapal pinasadya talaga nila ito para hindi kita ang mukha niya, curious siya sa itsura ng lalaki kahit na sinabi pa ni Mica na guwapo ito. Kung guwapo nga ito bakit pinagalit ni Sherry ito sa ibang lalaki?
Nang siya'y makalapit na sa groom kaagad inabot ng binata ang kamay niya. Kahit nakasuot siya ng gloves sa kamay nararamdaman ni Rossana na tila may kuryenteng dumaloy sa palad niya patungo sa buo niyang katawan.
Naramdaman ni Edward ang panginginig ng kamay ng kanyang bride kaya bumulong siya rito."You are shaking, honey. I know. Sobrang excited ka, 'di ba?"
Tango ang sagot ni Rossana dahil kapag nagsalita siya baka makahalata pa ito. At silay naglakad na nga patungo sa paring naghihintay sa kanila.
Ang puso ni Rossana parang binabayo ng malakas na bagyo daig pa yata ang signal number five at may kasamang malakas na hangin pa.
Bago inumpisahan ng pari ang kasal nagtanong muna ito kung meron bang tututol sa kasalan na nagaganap ng walang nag salita tuloy na ang seremonya ng kasal.
Nang mag suutan na sila ng sing-sing, nanginginig ang kamay ni Rossana.
"Honey, relax okay," ani Edward sa kanya.
"Kinakabahan kasi ako," hindi napigilan ni Rossana ang sumagot dito.
Napakunot ng noo si Edward dahil iba sa pang dinig niya ang boses ng magiging asawa. Pero binalewala niya ito baka nga lang sa sobrang excited nito.
Nagsalita si father."Ikaw, Sherry. Tinatanggap mo si Edward, bilang iyon asawa, handang damayan sa lahat ng pagsubok na darating sa inyong buhay. At siya ay mahalin ng lubos at alagaan hanggang kamatayan."
Napalunok si Rossana. Parang hindi niya kayang sagutin ang tinuran ng pari. Nang maisip ang binayad sa kanya ni Sherry."I do po father."
Napatitig si Edward sa magiging asawa. Really iba talaga ang boses nito. May lambing sa tono nito, hindi naman ganon magsalita si Sherry."Edward, bago nagbago lang siya masyadong masaya sa araw na ito," paalala niya sa sarili.
"Ikaw, Edward. Tinatanggap mo ba si Sherry, bilang asawa mo, at damayan siya sa lahat ng pagsubok na dumating sa inyong pagsasama. At mamahalin ng lubos at aalagaan hanggang kamatayan?"
"I do, father. I do!"
"Ilagay na ninyo ang sing-sing sa inyong dalari ito ay simbolo ito ng wagas na pagsasama ng mag-asawa."
Na unang isuot ni Edward ang sing-sing sa daliri ng bride.
Halos hindi maisuot-suot ni Rossana ang sing-sing sa daliri ng binata dahil sa sobrang panginginig ng kamay niya.
"Excited masyado si misis," may ngiting ani naman ng pari dahil kitang-kita rin niya ang panginginig ng kamay nito.
"Oo nga, father," may ngiting sagot ni Edward dito pero sa bride niya siya nakatingin at napaisip tuloy siya dahil sa kakaibang galaw nito.
"Parang hindi siya si Sherry, ah. Sobra naman ang pagka-excited nito, hindi naman ganyan si Sherry. At bakit tila masyadong makapal ang belo niya? Hindi ko tuloy makita ang mukha niya?" turan ni Edward sa sarili.
"Edward, puwede mo ng halikan ang asawa mo dahil magmula sa araw na ito kayo'y mag asawa na sa hirap at ginhawa. You my now kiss the bride."
Napahawak sa dibdib niya si Rossana. "Diyos ko, heto na!"
Kay lapad ng ngiti ni Edward. Nang hawakan na niya ang belo ng asawa.
Napapikit si Mica, kung puwede lang sana ma-freeze silang lahat para hindi maituloy ni Edward and gagawin nitong pagtaas ng belo ni Rossana.
Itinaas ni Edward ang belo ng asawa.
Napapikit si Rossana dahil ayaw niyang makita ang reaction o galit sa mukha ng lalaki.
Nawala ang ngiti sa labi ni Edward nang makita ang mukha ng babaeng sinabihan ng I DO. At rumehistro sa mukha ang isang matinding galit.
"WHO ARE YOU?!" Tanong ni Edward sa malakas na boses sa babae.