(ANASHA CHAINE POINT OF VIEW)
Patuloy ako sa pagtakbo habang patuloy ang pag-agos ng aking luha, hindi ito mawawalay sa aking isipan at habang naalala ko ito ay hindi ko sila mapapatawad sa ginawa nila.
Walang ginawang masama sa kanila ang nanay ko pero pinatay nila. Magbabayad sila sa ginawa nila, ayon kay mama na masama ang magtanim ng loob at marunong ako magpatawad pero hindi ako mananahimik. Hindi katanggap-tanggap ang ginawa nila sa akin nanay.
"Magbabayad sila sa ginawa nila," bulong ko at pinunasan ang aking luha.
Ito na ang huling araw na iiyak ako. Napatigil ako sa pagtakbo dahil may humila sa akin na isang tao na may itim na mata, matulis na kuko, maputlang balat at higit sa lahat ay may pangil. Hinila niya ako at patuloy ako sa pagpupumiglas kaso ayaw niya ako pakawalan.
Dinala niya ako sa grupo ng mga babae na nadakip nila. Tinulak nila ako sa tabi ng babaeng pinagtanungan ko kanina. Tiningnan ako ng babae kaya tumingin din ako sa kanya. "Akala ko nakatakas ka?" bulong ko sa kanya.
Umiling siya sa akin. May putok ang kanyang labi na halatang sinuntok. "Akala ko nga rin, anong laban ko sa kanila? Malalakas sila kumpara sa akin," mahina niyang bulong habang iniinda ang salita.
Humarap ako sa harap at nakita ko ang isang lalaki na nakangisi. Hindi ito masyadong matangkad at singkit ang kanyang mata. Gusto ko siya patayin sa ginawa niya sa pamilya ko pero hindi ko magawa dahil wala akong lakas.
"Narito ako sa inyong harapan para ipaalam sa inyo na pipili kami ng mga babae sa inyo para magtrabaho sa Randler Palace bilang mga alipin. Ang hindi naman mapipili ay pasensyahan na lang tayo, wala kaming magagawa kundi patayan kayo," anunsyo ng lalaki habang malaki ang ngisi nakapaskil sa labi niya.
Maraming nagsi-iyakan na mga babae. Nagsimula na sila sa unahan at tinutulak nila sa kaliwa ang tinatanggap nila at sa kanan ang hindi. Ang basehan nila ay ang mukha at katawan. Naawa ako sa mga babaeng napupunta sa kanan dahil hindi maganda ang shape ng katawan nila at 'yong mga mukha nila ay may pasa.
Hindi ko namalayan na 'yong sa tabi ko na ang tinitingnan nila. "Pangalan mo?" tanong ng lalaki habang hinawakan ang buhok ng babae.
"Angelie Rylie Forinzo," sagot niya ng mahina sa tanong ng lalaki.
"Ano ang itatawag namin sa'yo?" tanong ulit ng lalaki na pinasadahan pa ng tingin ang katawan ng babae.
"Rylie,"
Hinaplos na naman ng lalaki 'yong mukha ng babae. "Pasado ka na," sabi nito at tinulak si Rylie sa kaliwa.
Itinayo ako ng dalawang lalaki at hinarap doon sa lalaki. Mas lalong lumaki ang kanyang ngisi habang nakatingin sa aking mukha. "Ang ganda mo naman, anong pangalan mo?" tanong niya sa akin na hinaplos pa ang mukha ko.
Nandidiri ako sa paghawak niya sa mukha ko pero wala akong magawa para pigilan siya dahil may nakahawak sa dalawa kong kamay. "Anasha Chaine Lawson," mahina kong sagot at napatango naman siya sa naging sagot ko.
"Ilang taon ka na?"
Napahinga ako ng malalim sa tanong niya. "21,"
Mas lalong lumaki ang ngisi niya sa akin. "Pasado ka na," sagot nito at tinulak naman ako ng dalawang lalaki na nakahawak sa braso ko pakaliwa. 
Nagpatuloy sila sa pamimili hanggang sa natapos sila. Mas maraming napunta sa kaliwa kaya naawa ako sa kanila. Gusto ko silang tulungan pero ayaw ko rin ipahamak ang aking sarili.
Mas pinili ko na manahimik habang nanonood sa kanila. "Panoorin niyo kung ano ang gagawin namin sa kanila," sabi pa ng lalaki at nakita ko ang pagsigawan ng mga babae habang nagmamakaawa sa lalaki.
Natatawa lang ang lalaki at hindi pinansin 'yong mga babae na nagmamakaawa sa kanya. "Simulan niyo na," utos niya sa mga kasama niya.
Gumalaw naman sila at nagulat ako sa gagawin nila. May mga hawak silang palakol. Sana sila ang matamaan sa mga palakol nila. May apat na lalaki ang may dalang palakol at pupugutan sana sa ulo 'yong mga babae pero sa kanila tumama ang palakol.
Napasigaw sa sakit 'yong mga lalaki. Anong nangyari sa kanila? Nagulat na lang din kami dahil may biglang lumitaw na isang lalaki na nakasout tulad ng isang lalaki. Mukhang nagulat din siya sa nangyari pero mabilis din napalitan ang emosyon niya.
Mas nanlaki ang mata namin sa sumunod na nangyari, siya na mismo ang pumatay roon sa mga babae na mukhang nagulat din. Halos hindi kami makapaniwala sa ginawa niya. Humarap siya sa amin at may nilingon na dalawang babae.
Nilingon ko rin ito at mas lalong nanlaki ang mata ko dahil sila 'yong kumausap kay mama. Nakayuko ang mga ito kaya mas lalo akong nagtaka. Anong ginagawa nila rito?
"Ngayon, sagutin niyo ang tanong ko. Ituro niyo sa akin kung sino ang papayagan niyo magtrabaho sa palace ng Superior ng boung Randler," utos ng lalaking kararating lang sa mga babae na marites.
Kumapara roon sa isa, ito ay seryoso at malakas ang tindig. Nakakatakot din ang hitsura nito at lalim ng boses nito. Umangat ang tingin ng dalawa at nakatingin sila sa akin. Anong gagawin nila?
Umiling ako sa kanila pero hindi nila ako pinansin. "Siya po," sabay nilang sabi at tinuro ako.
Gusto kong umayaw pero wala akong laban kumpara sa kanila. Malalakas sila at kumpara sa akin na mahina. Sinundan naman niya ng tingin ang tinuro ng dalawang babae at napako ito sa akin. "Since ikaw ang pinili nila, ikaw ang head maid ng Randler Palace," sabi nito at binalingan ng tingin 'yong dalawang utusan.
"Dalhin niyo sila sa Randler Palace, magsisimula na sila ngayon sa pagtatrabaho," utos niya sa mga ito at agad naman sumunod ang inutusan niya.
Hinila nila kami at pinalakad. Gusto ko umiyak sa aking sitwasyon pero ayaw kong maging mahina. Kailangan ko magpalakas para maghiganti ang aking nanay. Nanatiling blanko ang aking tingin habang nilalakad namin ang daan. Napapatingin ako sa nadadaanan namin at halos sunog ang mga bahay.
May ilang din akong nakita na binitay pa. May pinahirapan at basta na lamang tinapon. May mga babae pa sa likod ko na umiiyak pero pinapatahimik sila kapag hindi sila tumahimik ay papatayin sila.
Nagpatuloy kami sa paglalakad hanggang sa napunta kami sa kagubatan na madilim. Mas madilim ito kumpara roon sa malapit sa lawa. May naririnig kaming kaluskos pero hinahayaan na namin. Dire-diretso kami sa paglalakad hanggang sa sumalubong sa amin ang napakalaking palace na gawa sa lumang kagamitan.
Napakadilim nito at tanging lampara ang gamit at may mga bantay pa na mga ibon na may nakakatakot na mukha sa magkabilang gilid ng gate. Bumukas ang gate na malaki na parang mahirap sirain, nagsimula ulit kami sa paglalakad at may nakita kaming mga bahay sa loob nito.
Napapatingin sa amin ang bawat tao na nadadaanan namin at nagtataka sa mga hitsura namin. Mga mukhang pinahirapan sila dahil ang rurumi ng mukha nila, may mga pasa sila sa mukha at kumulubot na ang balat nila. Hindi ko akalain na ganito ang dadanasin namin dito.
Tumigil kami sa malaking entrance na nasa tabi nito ay isang lumang fountain na walang tubig. May sampong lalaki na nakatayo sa harapan nami na mukhang hinihintay ang pagdating namin.
"Maligayang pagdating sa Randler Palace," bati sa amin ng isang lalaki na katangkad niya lang 'yong nauna naming nakilala.
Mukhang siya 'yong tipong tao na hindi nauubusan ng sasabihin. Medyo bilugan ang kanyang mga mata at may mataba siyang pisnge at kulay combination of pink and white ang buhok niya na may bangs pa. Halatang malinis ang gupit nito. Nakasuot siya ng black polo na nakabukas ang butones na may black t-shirt sa loob. Mapuputi silang lahat na parang namumutla.
"Narito kayo sa aming harapan upang ipaalam sa inyo ang mga patakaran dito bilang mga alipin kaya makinig kayo mabuti," sambit ng lalaking may dalang listahan.
Matangkad ito na may kakaibang ngisi, matangos ang ilong nito na medyo singkit ang mata. Naka-sout ito ng sleevesless na black with black pants kaya nakikita ko ang biceps niya na malalaki.
"Una, walang tatakas sa inyo. Alam ko na wala kayong kakayahan na tumakas dahil mahigpit ang seguridad dito pero kung lalabagan niyo ito ay kamatayan ang kapalit. Pangalawa, susundin niyo ang lahat ng utos dito kahit labag sa kalooban niyo. Huli sa lahat at pinaka-importante, walang gagawa ng ikakasira ng palace. Ibig sabihin, kapag may napatay kayong katiwala o miyembro ng organisasyon ng Randler ay ihanda mo na ang buhay mo. Naintindihan niyo ba lahat?" tanong niya pa pero sabay-sabay kaming tumango.
Pinalinya nila kami ng pahaba at nasa gitna ako.
"Sino ang magiging head maid ng palace?" tanong ng pinakamababa sa kanila.
Sa tingin ko ay mas matangkad ako sa kanya ng ilang pulgada. Singkit ang mata nito at may makinis na mukha. Maitim ang buhok nito at malinis ang gupit. Maitim din ang mata nito. Nakasuot siya ng white t-shirt at black short na hanggang tuhod.
Tinuro naman ako ng lalaki na labis ang ngisi nito. Ito 'yong unang nagpakita sa amin na nakasuot ng black shirt at black pants. Nilingon naman nila akong lahat. Ngumiti naman 'yong maliit na lalaki at tiningnan ako mula ulo hanggang paa. "Since ikaw ang head maid, ang trabaho mo ay bantayan mo sila kung ginagawa nila ang trabaho nila at ikaw ang mag-serve sa Superior," paliwanag niya kaya napaisip ako sa sinabi niya.
Nakatingin silang lahat sa sasabihin ko. "N-naintindihan ko," nauutal kong sagot dahil alam ko na hindi ako ligtas dito.
"Mabuti kung ganun," sabi nito at tiningnan ang iba.
"Nandito na pala ang superior kaya magbigay pugay kayo," anunsyo ng lalaking white ang buhok na malinis ang gupit.
Matangkad ito na may matangos ang ilong na medyo may pagkasingkit ang mata. Nakasuot ito ng sleeveless na black at black pants na may butas-butas. Yumuko dahil baka bawal tingnan ang superior, 'yon ang pagkakaalam ko sa batas na sinabi sa akin ni mama bago siya mawala.
"It's nice to see you. I hope you're doing your job properly or else you will see a superior punishment," malamig na sabi nito na may malalim na boses na parang ang lalim ng pinagmulan.
Hindi ko akalain na makilala ko ang namumuno sa lugar namin at ang gumagawa sa patakaran sa boung Randler. Nagsitaayuan ang balahibo sa aking katawan sa sobrang kaba.