"Good morning."Ian broke into a wide smile when he saw Yuri freshly preparing their breakfast.
It was Monday, occasionally spending his time at work, nasanay siyang 'yon lagi ang ginagawa tuwing gigising siya kapag sasapit ang lunes.
Well, he's a business man and a business minded, that's his living.
Kaya hindi niya mapigilang magpinta ng ngiti nang makita ang asawa. Yuri is wearing a yellow bloom flowery duster, simply pairing a flat slippers loosing her wavy brown hair.
He don't know why it makes him smile, he felt a bit rue to honestly appreciate his wife beauty this late. His smile definitely admit that it makes his day complete even it just actually going to start.
"Good morning hon!"nagigitla siyang umayos ng tayo dahil sa biglaan nitong paglingon sa kaniya.
Hindi rin siya agad nakakilos dahil nagulat siya sa sinabi nito.
Did she call me hon? nakangiti niyang tanong sa isipan.
Pero may kung anong bagay ang awtomatikong nagpagalaw sa ulo niya para lingunin ang magkabilang gilid.
"Sinong hinahanap mo?"tanong nito sa kan'ya nang mapansin ang ginagawa niya.
"Uhm,"napaayos siya ng tayo at napipilitang ngumiti.
"Wala si honey mo, sino ang binabati mo?"sinikap niyang hindi mautal nang maitanong iyon.
"Sino pa ba?Ikaw lang naman ang nag-iisa kong asawa, psh." Mas lalong hindi niya inaasahan ang sasabihin nito.
"So...ako na ang honey mo?"he can feel the trembles all over his body.
Sa totoo lang, 'yon ang unang beses na kinabahan siya sa harap ng isang babae. He can't definitely tell the reasons why he felt that.
"Gusto mo ba?"nakangiting tanong nito. Napakurap siya ng tatlong beses at wala sa sariling napangiti.
"Oy naka ngiti siya, kinikilig ka noh?"naitikom niya ang bibig at napaiwas ng tingin.
"Grabe, gan'yan ba kiligin ang mga lalaki?namumula ang tenga mo oh,"napapalunok siyang tumalikod rito at suminghap ng hangin, pinapakiramdaman ang sarili.
Damn, this is humiliating.
"Woy, ayos kalang?"natatawang sinilip ni Yuri ang mukha niya.
"I-I'm fine." Mabilis siyang tumalikod.
Natatawa itong sumunod sa kaniya. "Ang cute mo,"mas lalo siyang napalingon rito.
Hindi niya alam kung bakit tuwing magsasalita ang asawa ay iba ang epekto sa kaniya.
Ilang beses na siyang nakatanggap ng papuri sa magkakaibang-tao, pero sa mga sandaling iyon, iba ang epekto.
"O sige na, kumain ka na baka mahuli ka pa sa trabaho mo,"aniya.
Nakangiti siyang tumango saka naupo.
Nakakunot-noo niyang nilingon si Yuri nang mapansin ang sobrang dami ng pagkaing nakahain sa lamesa nila.
"Bakit ang dami?"nakangiti siya nitong nilingon.
"Hindi ko kasi alam ang paborito mong pagkain. Kaya napadami ang luto ko, para may pag-pipilian ka." Panibagong ngiti ang nagawa niya.
Pakiramdam niya sa mga sandaling iyon ay nag-iipon siya ng kaligayahan tuwing nagsasalita ang asawa, kaya napupuno ng tuwa ang puso niya. Tuloy maging sa pangngiti ay hindi na niya mapigilang itago.
"You cooked all of this for me?"hindi niya mapigilang magtanong.
"Oo, sana magustuhan mo."
"I will eat everything, kapag may natira babaunin ko sa trabaho,"sabi niya ng nakangiti.
"Hala, okay lang ba 'yon?"
Nakangiti siyang tumango saka nagsimulang sumandok.
"Of course, I'm the boss,"wala sa layunin niya ang magyabang.
Para siyang inosenteng bata na nahihiwagaan sa dami ng pagkain na nakahain, tuloy hindi niya alam kung alin ang unang titikman.
"Oo nga pala, kung gano'n damihan mo na para mabigyan mo na din ang employees mo,"awtomatiko siyang napasimangot.
"They can buy for their own food,"salubong ang kilay niyang sabi.
"Ano ka ba, puwede mo naman silang bigyan."
"But you cooked this for me." Nilingon niya si Yuri.
"Oo nga,"
"So, I'm the only one who has the right to eat this foods."
"E, dami kaya niyan, uubusin mo?"seryoso siyang tumingin kay Yuri.
"Yes,"diresto niyang sagot. " Natigilan si Yuri.
"Okay fine, they can have Sandwich and home fries." Nakanguso niyang itinuro ang pagkain.
"Pati din sila Manang Neneth at Ising, saka si Mang Diosdado,"nakangiwi niyang nilingon ang asawa.
"T-the waffles and eggs too..."papahinang sabi niya.
"Hehe, sige kumain kana,"malapad ang ngiti'ng sabi sa kaniya ni Yuri.
Napipilitan siyang ngumiti at tumango saka humarap sa pagkaing inihanda at niluto sa kanya ni Yuri.
Lahat ng inihanda ng asawa ay talagang kinain niya at inubos, he can't deny that Yuri is a good cooker. Ni hindi na niya maalala kung kailan pa no'ng huling magana siyang kumain.
"Can I have the avocado toast?"tanong niya matapos nilang kumain.
"Grabe, uubusin mo talaga?'yon na nga lang ang natira"
"Cause you cooked that for me, there's an extra payment for that,"nakangiti niyang sagot.
"Payment?"nakakunot-noong tanong ni Yuri.
May bayad pala 'yon?so tuwing luto ko ng pagkain babayaran niya'ko?Nangingiti siya sa naiisip at nagsimulang magkwenta ng mga naluto at kinain ni Ian kanina.
"Sa tingin ko mga fifty—"napahinto siya sa pagsasalita ng bigla siyang halikan ni Ian sa labi. Napaawang ang labi niya sa sobrang gulat ng nakangiti itong lumayo sa kaniya.
"Thanks for the food hon, I love it,"nakangiti nitong sabi bago siya kindatan at talikuran.
Huh?
Nakaawang ang bibig niya habang pinagmamasdan ang likuran nito na naglalakad papalayo sa kaniya.
Nararamdaman niya ang pagtaas-baba ng dibdib dahil sa sobrang bilis ng tibok no'n. Nakatulala pa'rin siya dahil sa nangyari, nakatayo lang siya sa harap ng entrada ng mansiyon nila.
Tuluyan siyang napasinghap nang makita ang asawa na sumakay sa kotse at kumuway sa kaniya bago ito tuluyang umalis.
Napasandal siya sa gilid ng pintuan habang sapo ang dibdib. Malakas ang tibok ng puso niya at halos hindi siya makahulma dahil sa nangyari.
Ano ang ibig sabihin ng ginawa ni Ian?'
Gulong-gulo ang isip niya. Masaya siyang pagsilbihan ang asawa matapos ang pag-uusap nila kagabi, gusto niyang tuparin ang kagustuhan nitong maramdaman ang pagmamahal at kalinga ng isang asawa.
Pero hindi niya inaasahang mauuwi sa gano'n ang simpleng bagay na ginawa niya. Hindi niya talaga inaasahan ang gagawin nito.
Hindi niya na namalayan ang sarili na unti-unting mapangiti. Hanggang sa maramdaman niya ang pamumula ng kaniyang pisnge.
Grabe...para akong nasa kdrama nito. Nakagat niya ang labi.
Doon lang natanggap ng katawan niya ang pangyayari, nakangiting siyang sumandal sa pader habang iniisip ulit ang nangyari kanina lamang.
Muli niyang naimagine ang unti-unting paglapit ng labi ng asawa sa mukha niya.
"Yieee." Mabilis siyang napaayos ng tayo ng makaramdam siya ng pagsundot sa kaniyang tagiliran.
Nagugulat niyang nilingon ang ngiti'ng-ngiting si Manang Ising na animoy kinikilig pa kaysa sa kaniya.
"Nakita ko po 'yon Ma'am."
"Ususera kayo Manang!"hindi niya magpigilang usal. Nakaramdam siya ng hiya pero lamang ang saya ng puso niya.
"Ang sweet talaga ni Sir heheheh,"nakangiting pagdurugtong nito, nakagat niya ang labi saka tumango-tango bilang pagsang-ayon.
"Gano'n po ba siya sa dati niyang girlfriend?"hindi niya maiwasang magtanong.
"Naku hindi po," umiling ito. "Ikaw lang naman po ang dinala niya dito e hehehehe saka ngayon lang ni Sir inubos ang mga pagkaing inihain sa kaniya, at sa tingin ko dahil kayo mismo ang nagluto."
"Talaga po?" Nakaramdam siya ng kakaibang tuwa dahil sa narinig.
"Yieee ma'am, namumula po ang pisnge niyo hehehe."
"Ay eto naman si Manang ususera talaga hihihi." Napipilitang siyang ngumiti saka muling nilingon ang entrada ng bahay, partikular kung saan dumaan si Ian.
Sandali siyang natigilan at napaisip habang nakangiti.
"Manang..."pagtawag niya ng hindi ito nililingon.
"Yes Ma'am?"
"Ayos lang po bang mainlove sa asawa mo?ng gano'n kabilis?"wala sa sariling tanong niya.
"Ho?ano po ang ibig niyong sabihin?'diba po mahal niyo na ang isa't-isa bago pa kayo ikasal?"naitikom niya ang bibig at saka bumuntong-hininga .
"'Di bale na po,"tanging sambit niya.
Wala naman sigurong mali do'n, dahil si Ian ang Ama ng magiging anak niya.
Okay lang naman siguro 'yon hindi ba?
Naalala din kasi niya ang sinabi ni Anne na hindi naman nila kailangang magpanggap pa na sweet, mas komportable sila sa isa't-isa kung hindi sila naiilang dahil lang sa pagpapanggap na kailangan nilang gawin. Kung pang habang buhay lang din naman ito, bakit hindi nalang nila totohanin?
Pero may kung ano ang nagpipigil sa kaniya.
Napabuntong-hininga siya.
Sana safe kang mahalin Ian...dahil hindi ko na mababawi ang puso 'ko sa sandaling umibig na 'to sa'yo, tingnan mo hanggang ngayon mahal ko pa'rin sa Park Seo Joon ' Napapailing siyang bumuntong-hininga saka nakangiting pumasok sa loob.
Matapos magbihis ay napagdesisyunan niyang pumasok  sa Cafe nila.
Hindi naman niya papayagang magkulong nalang sa loob ng mansiyon, mas gusto niya ang may ginagawa, isa pa nahihiya na'rin siya sa mga kaibigan, ilang araw din siyang hindi nagawi roon dahil sa pagbabago ng buhay niya kaya dapat lang na magtrabaho nadin siya.
"Hi!"bati ni Yuri sa mga kaibigang abala sa ginagawang pag-aasikaso sa mga customers.
Halatang natigilan ang mga ito nang makita siya, imbes na pansinin ang pagkagulat ng mga ito ay dirediretso   siyang nagtungo sa counter kung saan ang puwesto niya.
"Yuri!anong—"
"Wala naman akong ginagawa kaya minabuti ko nang pumasok ngayon, don't worry wala akong balak magpapagod,"pagputol niya sa sasabihin ni Anne.
Saglit muna itong natahimik, pagkakuwan ay nakahulma din.
"Well,mabuti naman at pumasok ka. Kumusta naman ang buhay may asawa?"tanong ni Kate.
"Okay naman."
Nagkibit-balikat siya kapag kuwan ay ngumiti.
"Oh?para saan ang ngiting yan?"natutuwang saad ni Anne na lumapit sa kaniya.
"May hindi ba kami nalalaman?dati-rati hindi maidrawing 'yang mukha mo dahil laging nakasimangot, ngayon daig mo pa si Monalisa,"si Kate.
"She looks happy, no wonder she's enjoying her being wife,"nakangisi ring lumapit si Jess.
"Am I?"wala sa sariling tanong niya nang nakangiti.
"OMG!Yuri is blushing!mukhang may kababalaghang nangyayari sa kan'ya!"bulalas ng kaibigan.
Mabilis na kumunot ang noo niya.
"Kababalaghan agad?"Ngumuso siya.
"I think Yuri is inlove to his fairfully husband,"nakangising wika ni Anne.
"Huh?t-teka hindi ah, grabe inlove agad?"mabilis siyang tumalikod dahil nararamdaman na niya ang pamumula ng pisnge.
Masyado ba talaga akong halata?
"Asus!sige subukan mo pang ideny, kundi tatadyakan kita,"wika naman ni Kate.
"Ang bayolente mo ah, mananadyak ka ng buntis?"mahinang bulong niya rito.
"Oo, para lumabas na 'yang anak mo at mawala na ang problema namin sayo!"aniya. Nagtawanan ang mga kaibigan niya.
"Whatever!"nakanguso niyang balik sa mga ito.
Ang alam lang niya ay masaya siya, ngayon lang niya naramdaman ang ganitong excitement at happiness sa tanang buhay niya. Not even to those korean idol's she really admired, kasi naman never pa siyang nagkaboyfriend at hanggang pakikipagdate lang siya kaya bagong-bago ang pakiramdam na iyon sa kan'ya.
But now, she realized she felt tingleness whenever she's with her husband. What ever it is! she mind.
Sa huli ay tinawanan lang siya ng mga ito, hindi nalang niya iyon pinansin saka ipinagpatuloy ang ginagawa.
Matapos sa Quatro Ladies ay nagpaalam agad siya  sa mga kaibigang mauuna ng umuwi, pinayagan naman siya ng mga ito dahil ayaw din ng mga kaibigan niya na mapagod siya masyado sa trabaho.
Nagbaon siya ng cake mula sa coffee shop nila para sa asawa, nasa kalagitnaan siya ngayon ng biyahe.  Merong inassign na driver at dalawang bodyguard para sa kan'ya si Ian, hindi raw puwedeng umalis siya ng bahay nang walang kasama at hindi raw pwedeng siya ang magmaneho.  Naiintindihan naman niya ang kagustuhan ng asawa na protektahan siya, lalo na ang kanilang anak kaya kahit may umaaligid ay pumayag narin siya.
Matiwasay silang nakauwi ng mansiyon, pagkarating niya ay dumiretso na siya sa kusina.  Inilagay niya sa ref ang dalang cake at sinimulan ng kunin ang mga pinamili niya sa super market, ipagluluto niya ng Caldereta ang asawa.
Sabik siyang nagluto dahil nagmula pa sa namayapang Ina ang recipeng iyon at ngayon ay ipapatikim niya iyon sa asawa.
"Ma'am?"
Mula sa likuran ay nag-angat siya ng sa babaeng tumawag sa kaniya.
Nakita niya ang kasambahay na si Manang Neneth, bahagya ang pagkakakunot-noo.
"Manang Neneth!" nasorpresang bati niya.
Ito  naman si Manang Neneth, daig pa si Dr. Strange bigla-biglang sumusulpot
"Ma'am nagluluto po kayo?"tanong nito.
'Diba obvious?
"Uhoh-ipagluluto 'ko ng Caldereta si Ian,"sa halip na sagot niya.
"Kailangan niyo po ba ng tulong Ma'am?"
"Uhm...opo,"tanging tugon niya.
Mag-aalasdiyes na pero hindi pa'rin umuuwi si Ian.
Magtatatlong oras na siyang naghihintay sa asawa para sana sabayan ito sa pagkain na pinagtulungan nilang lutuin ni Manang Neneth.
Pero kahit matagal na siyang naghihintay ay hindi parin siya kumakain, nagugutom na'rin siya. Aaminin niyang nagsisimula ng masira ang mood niya.
Siguraduhin mo lang na may maganda 'kang paliwanag kung bakit late kanang umuwi kung hindi babawiin 'ko ang agreement na'tin psh
"Ma'am, kailangan niyo na pong magpahinga at kumain, hindi po nakakabuti ang pagpupuyat lalo na ho sa isang buntis,"wika ni Manang Neneth.
Sandali niyang pinagmasdan ang entrada ng bahay. Napanguso siyang bumuntong-hininga, excited pa naman siya tapos wala rin.
Mayamaya pa ay nauna na siyang kumain, pero mag aalas-onse nadin pero hindi pa dumadating si Ian.
Nararamdaman nadin niya ang pamimigat ng talukap ng mga mata kaya nauna na siyang natulog, bukas nalang niya ito kukumprontahin.
Dahan-dahang inimulat ni Yuri ang mga mata, tiningnan niya ang orasan sa bedside table at mag-aalasiyete na.
Pero nang lingunin niya ang puwesto ng asawa ay wala na ito, nanghihinayang siya baka maaga itong pumasok sa trabaho.
Mabigat ang hakbang na tinungo niya ang banyo, maliligo siya at papasok sa Quatro Ladies.
Mukhang wala namang pakinabang ang pagiging asawa niya kaya magbabad nalang siya sa trabaho, pero hindi naman siya magpapakapagod.  Nais lang niyang abalahin ang sarili kaysa ang isipin ang nangghoghosting niyang
asawa.
Bahagyang siyang napahinto sa pagbaba ng hagdan nang makita niya si Ian sa dining room at nagpreprepara ng almusal.
Ang parehong anggulo na ginawa niya kahapon, nakasuot ito ng white sando at simpleng jogging pants na pinarisan ng rubber shoes .
Hindi niya na malayan ang mapangiti habang pinagmamasdan ito na tila nag-eenjoy pang tumango-tango.
Siguro dahil sa music na pinakikinggan nito dahil nakasuot pa ito ng earphone.
Hindi niya maiwasang suyurin ang kabuuan nito, nakasuot ito ng apron habang naglilipat ng prinetong itlog sa plato mula sa hawak nitong frying pan.
Dahil sa nasasaksihan hindi na niya namamalayan ang impit ng pagtawa, saka lamang siya natigilan nang lumingon ito sa gawi niya. Naitikom niya ang bibig at napaayos ng tayo. Doon niya lang nalaman ang ginagawa.
Gags nagmukha naman akong baliw nito, nakakainis!para namang tanga!'
"Good morning,"nakangiting bati sa kanya ni Ian ng makalapit na ito.
"Good morning,"tagilid ang ngiti niyang bati.
"Ah...ano...pansensiya na...ang...ang cute mo kasi." Kahit siya ay napaisip din sa sinabi.
Tange, nahahalata ka naman e
"Ah," Tumango-tango ito. "Ahm, katatapos ko lang mag jogging,"anito.
Hindi niya mapigilang mapangiti. Hindi niya alam kung bakit nakapagbibigay ng tuwa ang nagiging reaksyon ni Ian dahil sa sinasabi niya.
Kitang-kita niya ang pagkahiya nito. At mas lalo pa siyang nalilibang tuwing nakikita ang pamumula ng tainga nito.
"How was your sleep?"
Kinapa niya ang sarili, naalala tuloy niya na hindi niya ito nakasabay matulog kagabi kaya bumuntong-hininga siya bago pilit na ngumiti.
"Ayos naman, medyo inaantok lang dahil...hindi nakita naantay e, bawal daw kasi sa buntis na magpuyat," nasabi nalang niya, pilit ang ngiti.
Nakita niyang natigilan ang asawa.
"I'm sorry, I made you wait for me last night. I visited the location where our construction and how is it going, one of my supplier delays transporting some of our materials. We are meeting deadlines so its a hussle making it rush and plain as well. When I came to office I attended the meeting about the new arrangement and agenda for building, the one that I postponed and resched when we're preparing for our wedding. There's a lot of contracts to review and to sign too so I didn't have time to call you, I didn't think you will prepare something for me so I didn't bother. All I can say is to say I'm sorry,"mahabang pagpapaliwanag nito.
Napaawang ang labi niya sa mga narinig.
Meron mang iilan do'n na hindi niya maintindihan ay hindi pa'rin niya inaasahang mapapaliwanag ito sa kaniya ng gano'n.
"Ayos lang, ikaw nga pala itong pagod eh...'wag mo nang isipin 'yon." Sinuklian niya ito ng malapad na ngiti.
Mukang effective ang pagiging understanding wife niya dahil napalitan na ng malapad na ngiti ang kaninang pinagsakluban na mukha nito.
Nakangiting binalingan na lamang niya ang kawaling hawak-hawak pa'rin nito.
"Uhm, nagluto ka pala,"aniya na tinuro pa ang hawak ng asawa.
Natatawang itinago ni Ian ang hawak na kawali.
"Ah...yeah, I tried to cooked something for you but I ended up making the sunny side up egg, it's the easiest one to do." Natawa siya sa sinagot nito.
"Pero diba dapat may pasok ka?"pag-iiba niya.
"I'm on leave today,"nakangiting wika nito.
"Nagleave ka?bakit?"takang tanong niya.
"Well... I'm so busy yesterday, I've been at work half of my life so I think I should pay some time for my wife too...and of course to our..."hindi na nito nagawang ipagpatuloy ang sasabihin at naituro ang tiyan niya.
Nakangiti niyang nahawakan iyon dahil sa sinabi nito.
"Don't worry, my secretary will take care of it."
"Hindi ka na naawa sa sekretarya mo,"nakaismid na sabi niya.
Napangiwi si Ian."I pay her for doing the job."
"Psh."
"But you..."Itinuro nito ang kabuuan niya. You're going somewhere?" Natigilan siya saglit nang suyurin nito ang histura niya.
She's wearing a peach blossom dress that above the knee.
"Akala 'ko kasi nauna ka na sa trabaho mo, kaya balak ko sanang pumasok sa cafe namin,"paliwanag niya.
"You don't have to, I'm sure your friends will understand. Besides you shouldn't be exhausting yourself too much. It's too bad for the baby."
"I know,"napanguso siya. "Ayoko lang ng walang ginagawa,pero 'wag kang mag-alala, hindi naman ako magpapakapagod e....bantay sarado kaya ako sa mga 'yon pag nandon ako."
"Fine, but I'll go with you. Since I want to visit in your Cafe but first..."nakangiti nitong itinaas ang hawak na pan.
"Try to taste my egg first,"anito. Napapailing siya saka natawa, iginiya na siya nito sa hapag.
"Ilan ba ang itlog mo?I mean,' yong niluto mo,"kagat ang labing tanong niya.
"I made two." Hindi nito alintana ang naglalaro sa isip niya .
"So dalawa ang kakainin 'ko?"direstong tanong niya na nakangiti habang nakatitig rito.
"Your choice,"nakangiting sagot ni Ian. Pareho silang natawa.
Sige na nga, kainan na lang...wala nang harutan.