H'Savannah POV
SWEETNESS OVERLOAD
Today is Saturday and I decided to have a day off. Nakakapagod din kasi ang weekdays ko, panay work buong araw and yeah I forgot to have time to myself. Babangon na sana ako nang biglang kumatok si Manang.
"Iha? Gising ka na ba? May mga bisita ka," sambit nito mula sa pintuan.
"Yes po manang. Bisita po? Sino raw po sila? Wait lang po manang." Seryosong sagot ko naman habang patuloy na inaayos ang aking sarili.
Nagmadali na ako dahil baka urgent clients ko iyon kaya madali kong inayos ang sarili ko.Binuksan ko na lamang ang pintuan at nagulat ako sa pagkakangiti ni Manang.
"Mag-ayos na dahil hinihintay ka nila sa baba, iha." masayang sabi ni Manang.
Napatango na lamang ako at sinabing baba na rin naman ako. Kahit hindi ko alam kung sino sila nagmadali na akong mag-ayos.
Sino ba naman kasi yung ang aga-aga darating? Tsaka bakit mga bisita?  Halos mabaliw ako dahil kinakausap ko ang sarili ko. Literal na kinakausap talaga. Ganito kasi ako lalo na't nagugulat ako nang wala sa oras.
Nakakainis naman! Biglaan.
After of couple of minutes I've already done. I make it sure that I am really gorgeous and fresh at the same time, when I confront them.
Hindi pa ako totally nakakababa sa hagdan at naririnig ko na ang mga boses nila.
"Good morning, beautiful lady." sabay-sabay nilang bati.
"Good morning, too." I said and I smiled to them.
Nakakagulat dahil ang mga bisita ko ay walang iba kundi sina Matthew,Ian,Christopher and Jay. Pero aaminin kong ang gandang bungad lalo na mga gwapo ang makikita mo.
Shet erase! Helen Savannah umayos ka!
Pilit kong binura sa isipan ko ang ganoong bagay. Mahirap na baka makapili ako agad nang maaga.Actually kahit sino naman pwede pero natatakot pa rin ako. Hindi naman ako ganoong kasama para saktan ang bawat isa sa kanila.
"Ano palang ginagawa ninyo dito? Tsaka napaka-aga ninyo for business purposes. Kailangan ninyo bang kausapin si daddy?" sunod-sunod kong tanong pero sila todo ang ngiti.
Earth? We you please open now and eat me now! Nakakamatay naman yung titig ang ngiti nila.
Biglang lumapit si Matthew, he is wearing simpleng black polo-shirt and black pants. Simple lang pero ang angas kapag naglakad na siya.
"For you,my lady." matamis niyang sabi sabay abot ng white bouquet of roses with different chocolates.
Aga-aga ang tamis mo naman!
"Ayy, salamat. Anong bang ma—"
Hindi pa ko tapos magsalita nagsilapitan na sila at inabot ang mga dala nila.
"W-Wait!" sigaw ko.
Haba ng hair ko ah? wait, natatapakan na! Kalma papansinin ko naman kayo eh.
"Can you please calm down first? Ang aga para sa surprises. May I know first what happened? Anong mga sadya ninyo?" inis na sabi ko.
Umayos sila at humingi ng sorry. Unang nagsalita si Ian.
"Hindi ko alam na nandito silang tatlo, Savannah. Balak ko kasi ibigay 'tong stuffs toys and chocolate ko sayo as my good morning greetings." sambit nito.
Nagsalita na rin si Jay, "Me too, balak ko lang sana na dalawin ka dahil alam ko day-off mo so, I am here to give you my specialty adobo na ako mismo ang nagluto."
Halos matameme ako sa mga sinabi nila. Nagloading talaga ang utak ko kasi talaga seryoso hindi planado? At bago pa ko mabaliw lalo nagsalita naman si Christopher.
"Kakagaling ko lang kasi sa flowerly shop namin and I think mas okay na magdala ako ng red roses sayo ng fresh pa." sambit niya.
Pagkatapos niyang magsalita ay nagkaroon ng saglitang katahimikan. I don't know what to say. Masyado kasing mabilis kakagising ko lang para sa ganitong eksena hanggang sa nakahinga na rin ako nang maayos.
"I understand,boys. Thank you for all your efforts and time. Nabigla lang talaga ako at hindi ko akalain na ganito. Can we have a breakfast first nang sa ganun makapag-usap na rin tayong apat?" takang sabi ko sa kanila.
Ngumiti naman ang mga ito at tumango.
Gusto kong kiligin pero ayokong ipakita dahil I know marami pang mangyayari at nasa isip ko pa rin kung handa na nga ba ko mainlove?
Mabuti na lang ay nakapaghanda na si Manang at si Ate Shin na isa pa sa maids namin.
"Sige mga iho, maupo na kayo at kumain na." pag-aayaya ni Manang. Umupo na rin ako at doon we start to eat.
Bago kami tuluyang kumain ay I present myself to pray first. nakasanayan ko kasi ito kapag kakain na kami lalo na sa hapagkainan. Even outside gathering, natuto kasi ako and I believe we should be thankful to our God in everything. Malaki man o maliit yung blessings natin.
We ate together. Wala kasi si mom and dad and thankfully wala sila mahirap na baka asarin pa ko.
"How's your sleep,lady?" takang tanong ni Ian.
"Well, it's good and enough naman. Ikaw?By the way wala ba kayong work today?" takang tanong ko sa kanila habang sinusubo ang hotdog.
"Day off ko rin ngayon, Ms. Kaya naisip ko na lang na dalawin ka dito." masayang sabi ni Christopher.
"Mamaya pa naman ang meetings regarding business partnership ng mga Montefalco sa company namin." saad naman ni Matthew.
"Day off ko rin kaya I've decided to visit you for a while at hindi ko inaasahan na nandito rin sila." aniya ni Jay habang nakatingin sa tatlo.
"Look dude, hindi naman planado diba?Nagkataon lang. Masaya nga atleast we will know who will be the best man." mapang-asar na sabi ni Christopher.
"Shut up! Nasa hapagkainan tayo mga pre." saad naman ni Matthew.
Hinayaan ko silang dumaldal at nakikinig lang ako. Hindi dahil sa wala akong paki, sadyang nagugutom na ako at naiistress ako sa kanilang apat.
"Magtatalo na lang ba kayo? Magsikain na lang kayo p'wede ba? Nasa hapagkainan po tayo." pagpapaalala ko sa kanila.
Ilang sandali rin ay nagsitigil na sila. Mabuti naman at nadaan sa isang sabihan. Aga-aga magtatalo tapos sa harapan ko pa.
"Sorry,Sav." biglang sabi ni Ian.
"Yes, sorry talaga." dagdag ni Christopher.
"Hindi na mauulit. Pasensiya na rin talaga Ms." sambit ni Matthew.
"Okay na! Next time 'wag kayong magtalo sa hapagkainan okay?" I said and I smiled to them baka kasi matakot sila.
Natapos na rin kaming kumain. Kasabay 'nun ang pagpapasalamat ay paghingi nila ng sorry. Hindi ko maiwasan mapangiti sa mga kilos nila. They are so handsome and nice naman kaso pasaway lang.
Naiintindihan ko naman 'yun. Pero sana talaga isipin na lang na nagkataon lang din.
"Thank guys ha? I know hindi maayos yung starting natin but thank you for visiting me and giving time and efforts. I really appreciated it. But next time by schedule naman para handa naman ako." masayang pagpapaliwanag ko.
Ngumiti naman sila at tumango ang iba.
"Salamat din Ms. Pasensiyahan mo naging maingay pa kami kanina." saad ni Jay.
"Okay lang 'yun. Wala eh, nagkataon lang din naman na ganito sabay-sabay kayo." saad ko habang natatawa pa. Hindi ko kasi inasahan na ganito talaga ang mangyayari.
"Siguro naman may mga points na kami?" biglang biro ni Ian.
"P-points?" takang sabi ko.
"Ah wala 'yun. Ibig niyang sabihin na pasensiya na sa pagtatalo namin kanina." biglang singit naman ni Christopher.
"Basta salamat my lady. I have to go na pala. May urgent meeting kasi." biglang pagpapaalam ni Matthew.
Nagpaalam na nga si Matthew at unang ng umalis. Nakakatuwa nga rin dahil nagpaalam pa si kay Manang. Sumunod na rin si Ian,Christopher at naiwan na lang si Jay.
"Hindi ka pa ba susunod sa pag-alis nila?"
takang tanong ko naman habang nakatingin sa mga mata niya.
Hindi ko maiwasan medyo kulay tsokolate kasi.
"May problema ba or dumi sa mukha ko?" biglang sabi nito.
"..Ahh wala! Ang ganda kasi ng mata mo, kulay brown." masayang sabi ko.
"Oww, I see. Can I date you for a while? I know masyadong mabilis pero destiny give me a chance to date you," mapagbirong wika nito.
"S-sure! Bihis lang ako okay?" pagpapaalam ko.
"Sure. I'll wait for you," saad nito.
Umakyat na ako sa kwarto ko at doon pinakawalan ko ang kakaibang ligayang nararamdaman ko.
Sinabay ko na rin ang pag-aayos at pagpapaganda para sa date namin ni Jay.