- PANIMULA -
Napakalakas noong mga panahong iyon ang pagkulog at pagkidlat. Tila nagagalit ang kalangitan dahil sa malalakas na pilantik ng kidlat na sinasamahan ng malakas na hangin.
"Uwaaahh! Uwaahh!"
Maririnig ang iyak ng isang sanggol at ang kaninang babae na pumapalahaw dahil sa nahihirapang manganak ay tumigil na sa paghiyaw.
Nakita niya pa sa huling sandali ang kanyang anak bago ito nawalan ng malay. At ang babae ay tuluyan nang namahinga panghabambuhay.
_
Sa labas ng kubo kung nasaan ang babaeng nanganak ay mayroong isang lalaki na may katandaan ang bigla na lamang lumitaw.
Bakas sa kanyang mga kilos na siya ay natataranta at tila hindi mapakali.
"Ngayon lang ulit ako nakalabas sa Dark Corner. Maaaring hindi na nila ako mahabol pa sa kagubatang ito."
"Uwaaaaah! Uwaahh!"
Narinig ng lalaki ang iyak ng isang sanggol at agad niyang tinignan ang loob ng maliit na kubo.
"Tumambad sa kanya ang isang sanggol na nababalot pa sa dugo at ang ina nitong wala nang buhay."
Hindi pa rin tumitigil ang lakas ng kidlat at ulan ngunit noong buhatin ng lalaki ang sanggol upang ito ay balutin sa itim na tela bigla na lamang kumalma ang kapaligiran.
Gaya ng pagkalma ng sanggol ay ganoon din ang pagkalma ng pumapalantik na kidlat at malakas na buhos ng ulan.
"Kaawa-awang bata. Marahil mamamatay ka na rin kung walang makakita sa iyo.
Magsisimula ngayon ako na ang iyong magiging lolo."
Dito nagsimula ang lahat. Ang pagkamatay ng ina ng sanggol at ang pagkupkop ng isang takas na bilanggo mula sa Dark Corner.
Ang Dark Corner ay isang piitan para sa mga mapanganib na mga mago. Ang seguridad dito ay talaga namang mahigpit kaya walang nakakaalam kung bakit ang lalaking ito ay nakatakas nang hindi man lamang napipinsala ng malala.
Ano ang naghihintay sa hinaharap?
Paniguradong yayanig ang buong kontinente dahil sa paglitaw ng isang hindi mapapantayang henyo.
_ _
KABANATA I
Napakalakas ng kulog at pumapalantik ang naglalakasang kidlat sa kalangitan. Sumasagawisiw rin ang malakas na hangin. Lalo pang lumamig ang kapaligiran dahil na rin sa malamig na ihip ng hangin. Maging ang mga puno sa kagubatan ay sumasayaw dulot na rin ng nangyayaring bagyo.
"Bangg! zzt! bzztt!"
"Krooggghhhhh!"
Ilang oras na nang magsimula ang pag-ulan at pagkidlat. Na sinasamahan pa ng malakas na kulog. Wala pa ring senyales na titigil ang napakalakas na bagyo.
"Isa ba itong natural na bagyo o mayroong naglalaban na mga mago malapit sa aking tahanan."
Ang binatang mga nasa Desisais (16) na taong gulang ay malalim na napaisip habang nakadungaw sa bintana ng kanyang kubo. Mayroon siyang berdeng mga mata na tila sumasalamin sa berdeng kalikasan. Ang kanyang itim na buhok na tila kasing itim ng gabi ay bumabagay sa kanyang manipis at mapula-pulang labi. Kaaya-aya ang itsura ng binata at kung mayroon mang makakakita sa kanya ay masasabi nilang galing ito sa isang marangyang pamilya.
"Hmmnnn, mukhang humihina na ang pagkulog at pagkidlat."
Napatayo ang binata at ang itim nitong buhok ay malakas na winawagayway ng hangin.
Ang kanyang berdeng mga mata ay tila kumikislap rin dahil sa repleksyon ng malalakas na kidlat sa kalangitan. Hindi natatakot ang binata kahit pa ang kanyang tahanan ay isa lamang maliit na kubo. Isa itong kubo sa kagubatan at ito ang nagsilbing tirahan ni Rin Halesmoth sa loob ng labing anim na taon.
Ngayong araw lamang siya naging isang labing anim na taong gulang. Ngunit pagkagising niya pa lamang ay sinalubong na sya ng bagyo at dahil dito hindi sya nakalabas upang mangaso ng kanyang ihahanda sa kanyang kaarawan.
"Hay00... oohhhihhh!"
Napahikab na lamang ang binata at lumabas sa kanyang maliit na kubo. Ang pusa naman na kanina pa nakatulog sa gilid ay tumalon sa kanyang balikat. Ito ay isang itim na pusa na mayroong abong mga mata. Kasing liit lamang ito ng palad at hindi agad-agad mapapansin. Ito na lamang ang tanging kasama ni Rin Halesmoth mula nang pumanaw ang kanyang lolo anim na taon na ang nakararaan.
Ang lolo n'ya ang nagpalaki sa kanya sa kagubatang ito at ang lolo din n'ya ang nagbigay sa kanya ng mga kaalaman sa labas ng kagubatan. Ito rin ang nagturo sa kanya sa pakikipaglaban at sa paggawa ng mga gamot at sa paggamit ng kanyang kakayahan.
Si Rin Halesmoth ay kayang manipulahin ang kalikasan. Kaya niyang manipulahin ang mga ugat at sanga ng mga puno, ito ang kanyang natural na abilidad.
"Hmmnnnn..."
Napa ngisi ang binata ng makita niya ang isang Vicious Beast na pasugod sa kanya. Isa itong Lone Ape at ang lakas nito ay nakabase sa kanyang physical na katawan.
Ang mga Vicious Beast ay mababangis at sila ay nagkalat sa buong kontinente. Sila ang naninirahan sa malawak na kagubatan, bulubundukin, kapatagan, at sa ilalim ng karagatan. Nagsisilbing pagkain ang kanilang karne, ngunit maaari ring gamitin ang mga ito sa paggawa ng potions at pills ng mga alchemist. Ang iba ring parte gaya ng ngipin, matutulis na kuko, at mga buto ay maaari ring gamitin ng mga blacksmith sa paggawa ng dekalidad na mga sandata. Marami pang gamit ang katawan ng isang Vicious Beast depende na lamang kung anong uri ito.
"ROOOAARRR!!!'"
Umatungal ang malaking unggoy at ang dalawa nitong malalaking kamay ay pumadjak na rin sa lupa at mabilisang sumugod sa kinaroroonan ng binata.
"Hindi masarap ang karne ng mga Lone Ape kaya pasensya ka nalang."
Sa oras na tumalon ang malaking Lone Ape at nakalabas na ang mga pangil at matutulis na kuko nito ay siya ring pagpulupot ng mga ugat sa kanyang mga paa.
"Whooossshhhhh!"
Ang agresibong Vicious Beast ay tumilapon ng ilang kilometro dahil sa lakas ng pagkakahagis ng mga ugat.
"Dahil sa tagal ng bagyo ay marahil lalong bumangis ang mga hayop sa kagubatan at gagawin nila ang lahat upang ibsan ang kanilang gutom na bituka."
Nagpatuloy na si Rin Halesmoth sa paglalakad at marami siyang nakitang mga Vicious Beast ngunit hindi niya ito hinuli dahil masyadong malalaki ang iba na hindi naman niya kayang ubusin kung mag-isa lamang sya. Nais niya ng isang perpektong makakain ngayong kanyang kaarawan. At dahil dalawa lang sila ng kanyang pusa ay kailangan lamang niyang magluto ng sapat.
"Ano ang gusto mong kainin ngayon Munting Dark?"
Napatanong si Rin sa kanyang maliit na pusa at ang pusa sa kanyang balikat ay tila kumislap ang mga mata nito.
"Meooww! meoowww!"
- Munting Dark.
"Nais mo ng isang malaking Pine Tuna?"
Medyo nasiyahan din si Rin dahil sa suhesyon ng kanyang maliit na alaga. Hindi na rin masama kung isang isda ang ihahanda niya upang maging kakaiba naman ito. Mabilis silang naglakbay at ang binata ay nakarating sa ilog ilang minuto lamang ang nakakalipas.
"Pine Tuna, Hmn...Hmnnn..."
Tinanggal ng binata ang kanyang itim na balabal at pangitaas na damit. Matapos nito ay tumalon siya sa malalim na parte ng ilog. Si Munting Dark naman ay hindi na sumama sa kanyang amo bagkus ay binantayan nito ang damit ni Rin.
Sa ilalim ng ilog ay ibat-ibang isda ang nakita ng binata ngunit napako ang tingin nito sa isang Pine Tuna na kasing laki ng kalahati ng kanyang katawan.
'Nakita rin kita.'
Ngumisi ang binata at ilang segundo lamang ay mayroon nang bumalot na malaking dahon sa isang Pine Tuna. Umahon ang binata na dala ang malaking Pine Tuna. Ang kanyang munting pusa ay tila nasasabik na rin dahil paborito nito ang mga pagkaing nanggaling sa karagatan.
"Ito Munting Dark ikaw na ang bahalang magdala."
Inilapag ni Rin ang malaking Pine Tuna at si Munting Dark na kasing laki lamang ng palad ay lumapit at dinilaan pa nito ang kanyang labi. Maya't maya ay hinawakan ng maliit na pusa ang Pine Tuna at unti-unti itong ipinasok sa kanyang bulsa.
Tama, ipinasok ng isang maliit na pusa ang isang napakalaking Pine Tuna sa kanyang bulsa. Ang bulsa ng maitim na pusa ay nasa kanyang tiyan na hindi naman napapansin dahil sa mabalahibo nitong katawan. Isa lamang itong maliit na nilalang ngunit pambihira ang kakayahan nito na kayang magtago ng kahit ilang bundok ng kayamanan sa kanyang bulsa.
"Tara na Munting Dark, kailangan na nating lutuin ang isdang iyan dahil tumigil na rin ang bagyo."
Pumatong ang itim na pusa sa kanyang balikat at si Rin ay tumalon sa mga sanga ng puno at mabilis na naglakbay pabalik sa kanyang maliit na kubo. Pagkarating nila ay inilabas ng itim na pusa ang malaking isda at naglabas din ng mga gagamitin sa pagluluto na galing sa kanyang bulsa.
Pinanood nito ang mahusay na paggalaw at pagluluto ng kanyang amo. Naaamoy din nito ang mabangong halimuyak na nanggagaling sa pugon na niluluto ng binata.
"Munting Dark maglabas ka na ng mga gagamitin nating gamit."
Sabik na hinawakan ng maliit na itim na pusa ang bulsa sa kanyang tiyan at inilabas ang dalawang mangkok na gawa sa kahoy. Naglabas din sya ng dalawang kahoy na kutsara mula sa kanyang bulsa.
"Meoowww!!"
Inilagay ni Rin Halesmoth ang inihaw na Pine tuna sa lalagyan. Kinuha niya ang dalawang mangkok at nagsandok sa pugon. Muling maaamoy ang napakabangong niluluto ng binata at pati ang itim na pusa ay tila kumikinang ang mga mata. Ibinigay n'ya ang maliit na mangkok kay Munting Dark at sinimulan naman itong lantakan ng itim na pusa.
Pati siya ay nasabik na ring tikman ang kanyang niluto. Ito ang araw ng kanyang kaarawan at ngayon ay isa na siyang labing anim na taong gulang. Naalala niya pa ang kanyang lolo na syang naghahanda noon ng pagkain para sa kanya. Ngunit ng mamatay ito noong sampung taong gulang siya ay natuto na syang mamuhay ng mag-isa.
"Meooww!"
Ang kanyang maliit na alaga ay nakataas ang mangkok at muling nanghihingi ng pagkain. Kinuha naman ito ni Rin at muling sumandok sa pugon upang muling bigyan ng pagkain ang kanyang maliit na alaga.
"Nais mo bang subukan na mamuhay sa labas ng kagubatan Munting Dark? Dito na tayo lumaki marahil ay panahon na rin upang maranasang makihalubilo sa labas."
Napaisip si Rin Halesmoth habang kumakain. Ang itim na pusa ay walang pakialam sa kanyang sinasabi dahil abala ito sa pagkain ng kanyang paboritong isda. Maya't maya ay mayroong naramdamang paparating si Rin Halesmoth. Ang presensya ng paparating ay tila pamilyar na sa kanya.
"Hmmnn... andito nanaman sila."
"Meoww!"
Naramdaman din ni Munting Dark ang paparating ilang kilometro ang layo mula sa kanila. Kahit pa ilang kilometro ang kanilang layo nararamdaman na ng binata at munti nitong pusa ang prisensya ng mga paparating. Lumipas ang ilang minuto at mayroong lumapag na malaking panghimpapawid na Vicious Beast sa labas ng kanyang kubo.
"Woooohhh! sa wakas nakarating din tayo dito guro."
Bumaba ang dalawang pigura sa likod ng malaking Vicious Beast. Ang isa ay isang lalaki na mayroong katandaan. Ang isa naman ay isang bata na mayroong kayumangging buhok at itim na mga mata. Ang bata ay kaedaran lamang ni Rin Halesmoth. At ang lalaki ay mga nasa mid-50's ang edad.
"Hoy tanda! bakit nanaman kayo nandito?"
Mula sa kubo ay lumabas si Rin at agarang tinanong ang lalaki. Napailing naman ang lalaki at sanay na sa binatang nasa kanyang harapan.
"Hoy Rin! maging magalang ka naman sa aking guro."
Nagmaktol ang binatang nasa tabi ng lalaki at nagpakita ito ng hindi natutuwang expresyon.
"Hindi ba't kaarawan mo ngayon bata. Hindi mo ba kami iimbitahan sa iyong kubo upang pakainin?"
Ngumiti ang lalaki at imbes na mag-antay sa pahintulot ni Rin ay kusa siyang dumeretso sa loob ng kubo kasama ang kanyang estudyante.
"Oii... oyyyy! Munting Dark, nagkita tayong muli!"
Sabik na binuhat ng batang lalaki na mayroong kayumangging buhok si Munting Dark. Ang itim na pusa ay napasimangot naman dahil naantala ang masarap nitong pagkain sa kanyang paboritong isda.
Ang dalawang taong ito ay bumibisita na noon pa sa kubo ni Rin. Maging noong buhay pa ang kanyang lolo ay madalas na napapadaan ang dalawang ito sa kanilang tirahan. Ito si Ginoong Viro at ang kanyang estudyante ay si Owen. Sila ay minsan lamang mapadaan ngunit sapat na ito upang makilala silang mabuti ni Rin. Ang kanyang lolo ay kakilala rin ni Ginoong Viro kaya sila ay malapit sa kanya.
"Bakit kasi ayaw mong tanggapin ako bilang iyong guro? Hayyy, hindi mo ba alam na maraming may gusto at nagmamakaawa para lamang maging aking disipulo?"
Napailing naman si Rin Halesmoth at hindi siya sumagot. Ilang ulit na syang tinanong ni Ginoong Viro tungkol dito at palagi namang parehas ang kanyang sagot. Palagi siyang tumatanggi.
"Hmmnn, talaga ngang masarap kang magluto Rin!"
Takam na takam si Owen habang nilalantakan ang kanyang pagkain.
"Nga pala Rin gusto mo bang sumama saamin ni guro. Magsasanay muli kami sa masukal na parte ng kagubatan."
Tanong ni Owen habang mayroon pa itong nginunguyang pagkain.
"Marahil matatagalan din bago kami muling mapadaan dito sa iyong tirahan dahil papasok ako sa Phantom Academy."
Napatigil naman sa pagkain si Rin Halesmoth at naging interesado sa Phantom Academy.
"Hindi ba't mayroon ka nang guro bakit kailangan mo pang mag-aral sa Phantom Academy?" Tanong naman ni Rin.
"Ang Phantom Academy ay isa sa mga tanyag na Academy sa buong Continente. Ang mga nagtapos doon ay makakapaghanap agad ng magandang trabaho. At kailangan din mangalap ng koneksyon dahil ang mga nag-aaral doon ay kasama na ang mga galing sa mararangyang pamilya." Paliwanag naman ni Owen.
Tama ang Phantom Academy ay hindi lamang paaralan kung saan natututo ang mga mag-aaral. Ito din ay upang magkaroon ng koneksyon ang mga mag-aaral habang mga bata pa sila. Dahil nagkakilala na sila sa Academy ay maaaring marami silang magiging conection paglaki nila.
"Hmmnnn, parang gusto kong subukan ang pumasok sa Akademyang iyan."
Sumilay ang ngiti ni Rin at tumingin ito sa kanyang munting alaga.
"Nais mo rin bang subukan ang mamuhay sa labas Munting Dark?"
Tanong ni Rin sa kanyang pusa. Ang maliit na pusa naman ay tila nasabik din.
"Meoowww!"
Si Owen naman ay tila natigilan at pati na rin si Ginoong Viro. Hindi nila aakalain na makalipas ang ilang taon ay maiisipan na rin ng binata na lumabas sa kagubatang ito. Natahimik din sila at kinabahan dahil paniguradong sa paglabas ni Rin Halesmoth sa kagubatang ito ay sigurado nang gagawa ito ng pangalan sa labas.
'Ang isang mabangis na halimaw ay lalabas na sa kanyang lungga.'
Sa isip ni Owen at Ginoong Viro.