I met Choco Wurtzkie, kapatid ni Vanilla Wurtzkie. Pero 'di kagaya ni Vanilla na masiyadong madaldal, si Choco naman ay mahiyain at minsan lang kung magsalita.
The mansion is huge. Kaso parang palaging walang tao. Walang mga katulong, tanging ang duwendeng si Choco lang ang bumati sa 'min at mga alitaptap at fairies na nasa loob din.
Inside the mansion, may mga nakalutang din na mga kandila. Mukhang hindi nauubos ang kandila't parang forever na 'yan nandiyan, pati na rin sa labas ng town na 'to.
Kasalukuyang nasa kwarto si Bryne. Mukhang nagiimpake para raw ready na ang pagpunta sa Zarditch Castle namin dahil ilang araw na rin at magsisimula na raw ang klase. I tried to ask where his parents are, pero mukhang nawala siya sa mood at pumasok sa kwarto niya.
Where are his parents? At sino naman ang nagbabantay sa mansion kapag wala siya para mag-aral sa Zarditch?
But all of those are answered by the elf, Vanilla, na nakaupo sa couch katabi ko. Nasa sahig naman mga gamit ko habang naghihintay kay Bryne.
"Namatay ang mga magulang niya noong fifteen years old pa lang siya," panimula ni Vanilla. "Kaya gano'n nalang naging reaksyon niya dahil ayaw niyang maalala ang nangyari noong gabing 'yon."
"Ano naman nangyari no'ng gabing 'yon?"
Umiwas ng tingin sa 'kin si Vanilla't umalis. Walangya, iniwan ako dito mag-isa.
* * *
Habang wala pa sila Bryne dahil iniwan din naman ako ni Vanilla, nagkaroon ako ng oras para maglibot-libot sa loob ng mansion. Napuntahan ko ang mga bawat kwarto dito. May silid pa na pulos mga laruan ang laman, mukhang kay Bryne lahat ng 'yon noon.
Nakarating ako sa isang silid na puno ng mga libro. Hindi ko na sana papansinin 'yon dahil hindi naman ako mahilig sa mga libro pero nakuha ng atensyon ko ang isang librong nakapatong sa book stand. Kulay ginto ito na lumiliwanag.
By the looks of it, parang hinila ako papalapit nito. May nagudyok sa 'kin na buksan ang librong 'yon.
Kusang humakbang palapit ang paa ko sa libro. I traced my fingers on the surface of the book. Namangha ako sa ganda nito.
Wala itong title. Isang letrang H lang ang nakalagay sa gitna na naka engraved sa surface. Kukunin ko na sana ang libro na 'yon nang may biglang nagsalita sa likod ko.
"This is a prohibited place for you, Miss. Sino ka? Bakit ka nandito? Stay away from that book."
Napatitig ako sa kaniya. Titig na titig siya sa 'kin na para bang pinagdududahan niya ako. He has a familiar ocean blue eyes, his nose were pointy like Bryne's. Magkamukha sila. Pero mahaba lang ang napakaitim niyang buhok na hanggang tenga.
"A—Ako si—"
"Siya si Luna Hamilton, Kuya." Biglang pumasok si Bryne sa kwarto, nakapamulsa ito't nakaharap sa lalakeng kapatid pala niya. "Luna, meet my brother, Brent."
Kaya pala akala ko si Bryne 'yon kanina. Kung 'di ko lang napansin ang mahaba niyang buhok, aakalain kong siya si Bryne.
Agad akong nag-bow at binati siya. But Brent's eyes were stuck on Bryne's, parang may sinasabi through his eyes.
"Well then, welcome to Rivereye Town, Luna." Humarap saglit sa 'kin si Brent at tumalikod din, umalis palayo sa 'min.
Natulala nalang ako. Looks like they're not in a good terms.
And wait, Rivereye Town? Ibig sabihin sa kanila ang town na 'to!
* * *
Limang araw ang lumipas, wala akong ginagawa kundi ang tumunganga sa kwartong pina-stay sa 'kin ni Bryne. Minsan ay nakakasalubong ko ang kapatid niyang si Brent, pero mukhang invisible lang ako sa paningin niya.
Napabuntong hininga nalang ako at dumiretso sa garden sa likod ng mansion. Doon ay makikita mo ang elf house na napapalibutan ng mga magagandang bulaklak. Dito nakatira ang magkapatid na duwende, si Vanilla ang Choco.
Ang sarap nilang kainin, promise. Parang gusto ko tuloy kumain ng ice cream. Vanilla amd chocolate flavor.
"Good morning, Luna!" bati sa 'kin ni Vanilla na kalalabas lang mula sa maliit nilang bahay.
I wonder what's inside? Ang cute kasi. Ang cute din siguro ng mga furniture nila.
Umupo ako sa isang upuang sementado sa gilid ng garden at ngumiti nang makita ang mga fairies na inaalagaan ang mga bulaklak. They're so tiny. I can barely see their cute faces.
"Bakit 'di nagpapansinan si Bryne at Brent? Mukhang nagkakaiwasan sila, eh." Tanong ko kay Vanilla na umupo na din pala sa tabi ko. "Ang ganda-ganda ng bahay nila. Ang laki. Kaso mukhang hindi sila masaya sa kung anong meron sila. Pakiramdam ko tuloy, ako lang yung tao sa loob. It feels empty."
And it feels like the house itself is longing for happy atmosphere.
Minsan ko lang din kasi nakikita si Bryne. Palagi siyang nasa kwarto niya. Hindi ko alam kung ano ang ginagawa niya doon. Kaya nga palagi nalang ako sa kwarto ko dahil wala naman akong ibang magagawa dito.
Bryne also told me not to go around the house. Especially the library, kung nasaan ang kulay gintong libro na mukhang naa-attached ako. Ano bang meron sa librong 'yon?
"Ganiyan talaga sila simula pa noong mga bata pa sila, Luna. Kaya huwag mo nang tanungin, baka magalit sa 'yo si Master Bryne."
* * *
The next day, biglang pumasok sa pansamantalang kwarto ko si Bryne. May hawa-hawak siyang paper bag at bigla niyang binagsak 'yon sa harap ko. Sa table kung saan busy ako sa pagsusulat.
"What's this?"
Tumaas ang kilay niya't sumandal sa table. "Paper bags?"
Aba'y pilosopo naman ng isang 'to. Inirapan ko nalang siya at ako na ang nagbukas sa paper bag. Narinig ko pa siyang medyo natawa. Mas lalo ko lang siyang sinamaan ng tingin.
Inilabas ko ang dalawang cellophane na may lamang mga damit. So I gave Bryne a questioning look.
Tinuro niya ang isang may itim na fabric, "That's the school's working robe. Gagamitin natin 'yan during experiments, activities, spell casting, potion making and such." Tapos tinuro din niya ang isa pang cellophane na mas mabigat. May nakikita pa akong mga medyas at necktie.
"And that's your uniform. I already sent a mail to Zarditch, officially enrolled ka na."
Napanganga ako.
Officially enrolled na ako? Woah. I couldn't believe it, makakapasok na din ako sa Zarditch.
Pero ano nga ba ang meron sa Zarditch? Pakiramdam ko kinakabahan na ako.
Muli kong tiningnan ang nasa paper bag at mas lalong nalaglag ang panga ko nang makita ang ibang laman nito. Isang notebook, mga libro, may extra uniform din pala, nameplate at wand!
Freakin' wand na nasa box!
* * *
Kinabukasan ulit, sabay kami ni Bryne na lumabas ng mansion kasama sina Vanilla at Choco. Ewan ko kung bakit kasama ang dalawang 'to. Mag-aaral din kaya sila? Papunta kasi kami sa Zarditch at temporarily ay maiiwanan ni Bryne ang bahay na 'to.
Ewan kung nasa'n si Brent.
"Sila ang guardians natin. Every witch and wizard, dapat may kasamang elemental creature para magsilbing guardian nila sa loob ng Zarditch Castle." Bryne explained, pertaining to the two elves.
Napatango-tango na lang ako habang bitbit ang malaking backpack ko.
Sabi kasi ni Bryne, dapat konti lang ang dadalhin ko since ang guardians lang kuno namin ang mag-aasikaso kung may kailangan kaming ipapakuha. And my guardian is... 'Di ko alam. Wala ako no'n.
"And by the way, kaya ko sila sinama dalawa dahil magiging guardian mo na si Vanilla."
Nanlaki ang mga mata ko. Lumingon ako kay Vanilla at napangisi na lamang dahil bigla siyang napanganga.
"Master! Hindi pwede 'yan! Si Choco nalang sa kaniya!" angal niya.
Nagsalita naman si Choco na nasa ibabaw ng bag ni Bryne sa likod niya. Namumula pa ang pisngi nang mapatingin ako sa kaniya.
"Huwag. Ganda niya. Ayoko. Hiya."
Humagalpak ako ng tawa dahil sa pinagsasabi ng tsokolateng 'to. Mas lalo pa nga siyang namula na abot tenga na.
May gusto ata 'to sa 'kin?
"Tara na, Luna."
Natigilan ako nang makitang sasakay kami sa isang train na... Lumulutang!
May mahabang hagdan na nakaabang sa mga pasahero, ang mga estudyante ng Zarditch. Official train 'to ng Zarditch para sunduin ang mga old and new students.
Nang makapasok ako, it was still an old-fashioned one. Makaluma ang mga disenyo, pati na din ang mga upuan sa bawat compartment.
Pumasok kaming apat sa isang compartment na may room number 134, doon ay nadatnan namin ang isang babaeng mukhang nagtatrabaho sa train, may dala siyang table na de-gulong at may mga pagkain sa ibabaw.
"Woah."
Ang sarap ng bawat pagkain na nasa table. May pies and anything but dessert, meron ding mga ulam at pandesal.
"Welcome to Zarditch Express, Ma'am, Sir. Bibili po ba kayo ng mga produkto namin?" Nakangiti siya sa 'ming dalawa ni Bryne habang magalang na binati kami. She's wearing a uniform na nakita ko doon sa nangongolekta ng ticket.
Sosyal, 'no? De-ticket pa ang papunta sa eskwelahan. Tapos may bayad pa.
Tiningnan ko si Bryne at gamit ang mga mata ko, nakikiusap akong bumili ng isa man lang sa mga binibenta.
Napabuntong hininga si Bryne.
"Tig-iisang order ng bawat pagkain na meron ka, Miss. Magkano lahat?"
Hawak ang wand ng babae, kinumpas niya 'yon sa ere at lumipad patungo sa table namin ang isang serve ng pies (na iba't ibang flavor), chocolates, slice of cake, at marami pa.
Gah! Mouth watering!
"That would be all; five gold coins and three emerald coins, Sir."