Napakalakas ng ulan ,pauwi na sa kanilang bahay si Beatrice galing ito sa palengke. Dala dala niya ang mga natirang isda para may maulam sila mamayang hapon. Nang may biglang kumaripas na sasakyan na kinatumba ni Beatrice at kinasubsob nito sa putikan kasama ng mga isdang dala niya. Sakto may isang kotse na huminto sa harap niya. Lumabas dito ang isang binata na sa ayos pa lamang ay halata ng mayaman ito at gwapo. Tinulungan niya si Beatrice tumayo. At niyaya niyang ihahatid na lamang sa bahay nila.
" Here's my towel you can use it , " pagbibigay nito ng pamunas kay Beatrice dahil puno ng putik ang kanyang mukha.
Sa pagpunas ng mukha niya ay naaninag ng binata ang kagandahan ng Dalaga. Napatitig ito sa Dalaga . Napansin ito ni Beatrice kaya napatanong siya sa Binata.
" B-bakit ? M-may putik pa ga ang mukha ko ? " Tanong ni Beatrice na may pagtataka.
" Nothing . By the way here's my Jacket. Baka kasi nilalamig ka na kanina ka pa basang basa , " alok ng binata na may halong pag aalala sa dalaga.
" Salamat nga pala. Ako nga pala si Beatrice. I-ikaw ga ? " namumulang tanong ni Beatrice sa binata.
" My name is Harvey. Nice to meet you B-Beatrice. " Pakilala ni Harvey.
Tinuro ni Beatrice kung saan ang kanilang tahanan . Pinakilala din niya ito sa mga magulang bilang tumulong sa kanya kanina sa gitna ng ulan. Kinuwento din nito ang nangyari sa kanya. Niyaya ng mag asawa si Harvey na magkape muna at napakalakas pa din ng ulan.
" San ka ga umuuwi iho ? " Tanong ng ama ni Beatrice.
" Sa Maynila pa po. Pauwi na po sana ako kanina ng makita ko si Beatrice na naaksidente sa daan , " Kuwento nito.
" Naku. Madilim na at napakalakas ng ulan. Bakit ga hindi ka na lang dito muna sa amin magpalipas ng gabi , " alok ng ama ni Beatrice.
Akala ni Beatrice ay tatanggi ito dahil sa anak mayaman ang binata . Subalit nagkamali siya. Buong puso pa itong sumabay sa kanilang hapunan kahit ang ulam lamang nila ay pritong tawilis na may suka at kamatis at kamote.
" Pasensya ka na ga sa ulam namin , kung hindi lang natapon sa putik ang isda na dala ko kanina may maayos ayos pa tayong ulam , " pag hingi ng paumanhin ni Beatrice.
" You don't need to apologize. Ang totoo nga niyan nasasarapan ako sa ulam na inihain niyo , " buong pusong sagot ni Harvey.
Pagkatapos nilang kumain ay pinahiram ni Beatrice ang binata ng damit ng kanyang ama upang makapagpalit ito. Nakipagkuwentuhan muna ito dito tungkol sa buhay ng isa't isa hanggang sa mas lumalim na ang gabi kaya nagpaalam na si Beatrice na matutulog na. Inalok nito dito ang kanyang kuwarto subalit tinanggihan ito ng Binata.
Kinaumagahan ay maagang nagpaalam si Harvey dahil siya ay may pasok pa. Nag abiso sya sa kanyang sekretarya na mahuhuli lamang ito pero siya aatend ng meeting. Habang si Beatrice ay hindi mapawi ang ngiti habang nagbebenta sa palengke.
" Iba yata ang ngiti ng Prinsesa ng Palengke ngayon ," pang aasar sa kanya ni Isko.
" Tigilan mo ga ako , maoy. Baka ikuwento ko sa kanila kung paano ka nagmaoy nung lasing na lasing ka , " sagot na panunudyo din ni Beatrice.
Tumahimik na lang si Isko dahil ayaw na din niyang maalala ang ginawa niya ng gabing iyon dahil tiyak na kahiya hiya nga naman. Habang si Beatrice ay hindi maintindihan ang sarili kung bakit napapangiti siya sa tuwing naiisip niya si Harvey.
Kinasabaduhan , nagulat si Beatrice na may tumigil na kotse sa harap ng tahanan nila. Nagulat sila na bumalik pala si Harvey. May dala itong cake , pansit , spaghetti at soft drinks para sa mag anak.
" O ,Harvey napabalik ka ! " Tuwang tuwa na may halong gulat na sabi ng Nanay ni Beatrice sa binata.
" Bakit ga ang dami mong dalang pagkain , hindi ko naman kaarawan ngaun, " biro ni Beatrice.
Tumawa na lang si Harvey. Masayang pinagsaluhan ng mag anak ang mga dalang pagkain ni Harvey.
" Maraming Salamat Harvey. Alam mo ga matagal na nga itong nagpapabili si Carla ng masarap at mamahalin na keyk pero wala namang ganito sa Batangas ," natatawang sabi ng Tatay ni Beatrice.
" Tay naman . Baka ga isipin ni Kuya Harvey na matakaw ako," sagot ni Carla.
Nagtawanan na lamang sila. Humingi ng pabor si Harvey na samahan siya ni Beatrice sa tabing dagat at pumayag naman ang dalaga. Sila ay gumawa ng Kastilyong Buhangin habang nagkukuwentuhan. Magkasabay nilang pinanood ang paglubog ng araw.
" Tara , I'll take you home Bea ," aya ni Harvey.
Habang nasa kotse sila ay knwento din ni Harvey na may tinutuluyan muna siyang hotel sa Bayan ng Batangas para madali syang makabalik balik. Ginawa na lamang nitong palusot na may ginagawa siyang proyekto sa Batangas. Pagkahatid kay Beatrice ay nagpaalam na din ito sa mga magulang ng dalaga .
" Nak , nanliligaw na ga sayo si Harvey?, " tanong na parang nang aasar ng ama ni Beatrice.
" Ano ga naman si Tatay . Ligaw agad ? E kakilala ko ga lamang sa tao , " sagot ni Beatrice.
" Kung sakali man na manligaw anak ay wala naman kaming tutol , dahil ga nakita naman namin na napakabait nitong si Harvey at may respeto sayo at sa amin, " seryosong sabi ng Tatay niya.
" Saka anak nasa hustong gulang ka naman na ," dagdag pa ng nanay nito.
Napangiti na lang si Beatrice sa tinuran ng kanyang magulang pero siya ay napapaisip na din. Bakit nga ba masaya siya kapag nakakasama niya ang binata ? Ngayon niya lamang naramdaman ito kaya hindi pa siya sigurado. Napagdesisyunan na lamang niya na matulog kahit tila ba may paruparong nagliliparan sa tiyan niya.
Kinabukasan ay bumalik ang binata para yayain itong magsimba . Siya ay nagbihis ng isang simpleng dress pero litaw na litaw pa din sa dalaga ang kagandahan nito. Pagbaba ng kotse ng Dalaga ay hindi ito sinasadyang nakita ni Isko. Selos ang naramdaman nito nang makita na may kasama siyang gwapo at mayaman na binata.
Lumipas ang maghapon na magkasama sina Beatrice at Harvey. Bago lumubog ang araw ay kinailangan ng magpaalam ni Harvey dahil maaga pa ang pasok niya kinabukasan.