"Ano yun sis? Parang nakakakaba naman ‘yang gusto mong sabihin…"
"Kasi ang totoo niyan... ako pala ang nawawalang crowned princess na mapapangasawa ng Prinsipe." Nahihiyang sagot ni Adee.
"Ha? May sakit ka nga ata sis? Kung ano ano ng pinagsasabi mo."
"Hindi. Wala akong sakit." Kinuha ni Adee yung singsing mula sa bag niya at ipinakita iyon kay Sarah. "Eto ang patunay na ako ang crowned princess."
Nakatitig lang si Sarah sa singsing.
"Mahabang kwento sis. Nakausap ko ang Reyna ng Bansa at doon na niya ako pinapatira sa palasyo. Umuwi lang ako para kunin yung mga gamit ko."
"Teka! Hindi ko pa rin maintindihan. Sabi mo ikaw ang nawawalang Crowned Princess na mapapangasawa ng Prinsipe?!" Bulalas ni Sarah. Hindi pa rin niya mapaniwalaan ang naririnig sa kaibigan. "Paano–? Bakit ikaw? Ang tagal na nating magkasama pero, wala namang nakapagsabing isa kang prinsesa?"
"Matagal daw nila akong hinanap sis. Hindi ko nga alam kung totoo ba ito o panaginip lang. Kahit ako hanggang ngayon hindi pa rin makapaniwala..." Muling bumalik sa isipan ni Adee ang mga pangyayari mula nang mapasakanya ang misteryosong singsing. "Parang panaginip lang..."
"So, ayaw mo pang ipaalam kay JV ang tungkol dito?" Si Sarah.
Umiling si Adee.
"Bakit hindi? Malalaman at malalaman niya rin ang tungkol dito..."
"Tsaka na sis... Papasok pa naman ako sa opisina eh, humingi ako ng pabor sa Reyna." Ngumiti na si Adee.
"Sabi mo ngayon ka na lilipat sa palasyo? Ayusin na natin ang mga gamit mo..."
"Salamat sissy."
Nagtulong sila Adee at Sarah sa pag aayos ng mga gamit na dadalhin ni Adee sa palasyo. Dalawang maleta ang kinuha ni Adee.
"Nakilala mo na ang Crowned Prince?" Tanong ni Sarah habang nagtutupi ng damit ni Adee. “Kahit na madalas siyang nasa balita, never pang ipinapakita ang mukha niya hanggang hindi pa siya officially engaged.”
"Uhm. Oo kanina."
Tumili muna si Sarah. "Anong itsura niya? Gwapo ba? Matangkad?! Maputi o Moreno?"
Inalala ni Adee ang itsura ni Robin sa isip niya. Mabilis tumatak sa alaala niya ang itsura nito. At napangiti siya sa naisip.
"Uy! Nangingiti ka dyan?” Malumanay na hinampas ni Sarah ang braso ni Adee. “I-share mo naman ang itsura ng Crowned Prince, sis!"
Natawa si Adee. "Sige na! Uhm... Hindi gwapo ang Mahal na Prinsipe..."
"Ha?"
"Sobrang gwapo niya! Matangkad. Maputi at makinis ang balat. Singkit ang mga mata niya. At sobrang lakas ng dating."
Namangha si Sarah. "Mabait din ba sya?"
Napaisip si Adee.
'Mabait nga ba si Robin?'
Sa pinakita niya kanina at sa mga sinabi niya masasabi bang mabait siya?
Pero ang sinabi naman ng Reyna ay ganun lang talaga ang Prinsipe kapag di pa nya kilala ang isang tao.
Hanggang kailan kaya siya kikilalanin nito?
"Hoy sis! Sagutin mo yung tanong ko. Mabait ba ang Mahal na Prinsipe?"
Untag ni Sarah kay Adee.
"Ah, oo naman! Syempre mabait siya. Para nga siyang perpektong tao, parang yung mga leading man sa mga movies at novels..." 
"Waw! Gwapo na, mabait pa! Gusto ko rin siyang mameet! Sana maipakilala mo ako sa kanya someday. Bekenemen sis…"
Napakamot ng batok si Adee. "Ah... Oo sige pag may time siya. Medyo busy kasi siya sis eh."
"Matik ‘yon sis, siya ang prinsipe ng bansa kaya for sure marami siyang trabaho at responsibilities na kailangang gawin. Hay! Excited na akong makakita ng tunay na Prinsipe!"
Pinagmasdan lang ni Adee ang masayang kaibigan. Iniisip niya kung paano niya maipapakilala dito ang prinsipeng ni hindi nya malapitan.
***
NAKAAYOS NA ANG LAHAT NG GAMIT NI ADEE sa dalawang malaking maleta. Inaabangan na lang nila Adee at Sarah ang pagdating ni Vladimir na siyang magsusundo kay Adee. Mag-a-alas otso na ng gabi at malapit na niya lisanin ang bahay na tinirahan niya ng ilang taon.
At isang bagong mundo ang haharapin niya.
Kinakabahan siya. Lalo na kapag nagkita sila ulit ni Robin. 
Ilang saglit lang, dumating na ang itim na kotseng susundo kay Adee.
At tatlong magkakasunod na katok ang narinig nila nula sa pintuan.
"Si Sir Vladimir na siguro ‘yan!" Nilapitan ni Adee ang pinto at binuksan ito.
Nagbigay pugay muna si Sir Vladimir bago nito tinignan si Adee na may malaking ngiti. "Nakahanda na ba kayo, Kamahalan?"
Lumapit rin si Sarah kay Adee. "Siya ba ang susundo sayo?"
"Oo. Siya Sir Mr.Vladimir, ang close aid ng Mahal na Reyna."  Pakilala ni Adee kay Vladimir.
"Magandang gabi po Sir Vladimir..." Bati ni Sarah. 
"Sir Vladimir siya po si Sarah, matalik ko pong kaibigan. Tinulungan niya ako na mag impake..." Pakilala naman ni Adee kay Sarah.
"Ganun ba? Salamat sa pagtulong niyo sa Mahal na Prinsesa." Bahagyang yumuko si Vladimir sa harap ni Sarah bilang pasasalamat.
“Eh? Walang anuman po ‘yon. Kaibigan ko po si Adee kaya normal lang na tulungan ko siya.” Natahimik saglit si Sarah habang napakamot ng batok, “Uhm… Totoo po bang ang kaibigan ko ang Crowned Princess?”
Malambing na ngiti ang binigay ni Vladimir kay Sarah. “Tunay po na si Miss Sebastian ang nawawalang Crowned Princess ng bansa.”
Bumaling si Sarah kay Adee. “Hindi pa rin ako makapaniwala na isang prinsesa ang kaibigan ko… Parang nung isang araw lang… magkasama pa tayong kumain ng pares sa labasan. Siguradong simula ngayon, hindi na natin ulit magagawa yon.”
“Sissy… Ako pa rin ‘to. Kahit na sa palasyo na ako nakatira, pwede pa rin kita puntahan para kumain ng pares o ng ice cream.”
Nagulat si Adee ng tumulo ang luha ni Sarah. “Dapat na rin ba kita tawaging Kamahalan? O Princess Adee?”
“Ano?! Bakit kinilabutan ako sa sinabi mo?”
Natawa si Sarah. “Ano ka ba? Ayokong makulong dahil sa hindi pagrespeto sa Prinsesa.”
“Sir Vladimir.”
“Ano po ‘yon, Kamahalan?”
“Kapag tinawag akong Prinsesa o Kamahalan ng mga matalik kong kaibigan, papatawan ko sila ng habang buhay na pagkakakulong.”
Nasurpresa si Vladimir pero agad din kumurba ang kanyang labi sa isang ngiti. “Ang inyong salita ang batas, Mahal na Prinsesa.”
Hinampas ni Sarah si Adee sa braso. “Ngayon pa lang inaabuso mo na agad ang kapangyarihan mo… Kinakabahan na ako para sa kinabukasan ng bansa.”
Sabay silang natawa at biglang nawala ang tensyon at malungkot na pakiramdam sa apartment ni Adee.
“Ikinakalungkot kong sabihin ito Kamahalan…” Tinignan ni Vladimir ang kanyang relo. “Pero kailangan na po natin bumalik sa palasyo. Naghihintay ang Mahal na Reyna.”
Tumango lang si Adee. Hinarap niya ulit si Sarah. "Sissy... isekreto muna natin ang bagay na ito. Wala dapat makaalam ng tungkol dito... kahit si JV."
"Oo sekreto natin to sis. Pero, paano si JV? Malalaman at malalaman niya pa rin ang tungkol dito."
"Oo pero, ayokong mag-alala siya sa akin. Alam mo namang parang kapatid ko na rin si JV. Malaki ang utang na loob ko sa kanya. Hayaan mo, sasabihin ko agad ito sa kanya kapag maayos na ang lahat." Pilit na ngumiti si Adee kay Sarah. At ngumiti rin si Sarah sa kanya.
"Papasok naman ako bukas sa trabaho kaya, parang tulad pa rin ng dati." Masayang sabi ni Adee.
"Okay. Kapag may kailangan ka, tawagan mo lang ako ha?" Naluluhang sabi ni Sarah.
Natawa si Adee. "Ano ka ba?! Wag kang malungkot dyan. Hindi naman ako lalayo!"
Tumango-tango lang si Sarah sabay pahid sa luha na tumulo sa gilid ng kanyang mata. Niyakap ni Adee si Sarah at mahigpit din siyang niyakap nito.
"Oh, sige na sissy. Hinihintay na raw ako ng Reyna eh..."
"Babye sis..."
Sumakay na si Adee sa kotse at umalis na ito. Naiwang nakatanaw si Sarah sa palayong sasakyan.
Hinihiling nya na sana maging masaya ang kaibigan niya sa bago nitong mundo.
To Be Continued>>>
========================================