Xam's POV
Isang malakas na pag-inikit ang pinakawalan ni Jade nang pilipitin ko ang bisig niya saka pabato siyang binitawan.
"Pasakit ka naman e, tino-totoo mo na!" Angal niya habang pinagtaas baba ang mga balikat.
"Dahil ang pakikipaglaban ay hindi biro. Kailangan mong seryosohin kung ayaw mong matalo o masaktan!" Katwiran ko saka pinuwesto ang palad sa aking harapan bilang senyas na lumapit siya.
"Pero practice lang naman ito!"
Lumapit si Jade sa akin matapos ay agad akong inundayan nang suntok na mabilis ko ring nailagan. Nahuli ko ang kamao niya saka mabilis na inikot dahilan para ma-out of balance siya.
"Aray nakakailan ka na, ah!" Aniya saka tumayo para ayusin ang sarili. Halatang nasasaktan na siya pero ano pa nga ba ang silbi ng training kung hindi masasaktan.
Kanina pa kami naglalaban pero lagi lang siyang talo. Ginagawa ko lang naman sa kaniya iyong mga natutunan ko. Iyong bang walang awa kahit pagsasanay palang.
"Suko kana? Iyan ba ang ma bi-beat?" Pang-aasar ko.
"Ang yabang mo! Naaawa lang naman ako sayo dahil baka pag-tinodo ko, e, masaktan ka!" Nakangisi niyang saad.
Muntik pa akong matawa sa sinabi niya. "Salagay pala hindi mo pa todo iyon?" Natatawa kong usal.
"Kuha mo!" Taas noong aniya sa mayabang na paraan.
"P'wes itodo mo na! 'Wag kang mag dalawang-isip na saktan ako kung kina-kailangan, cause I will do the same thing. Treat me as your enemy, protect yourself from me!" Paalala ko sabay sugod.
Mukhang nakuha naman niya iyon. Agad siyang umiwas sa suntok ko. Mabilis niyang ginantihan iyon. Bigla na lamang nag-iba ang paraan niya nang pakikipaglaban. Ilang suntok ang naibibigay ko sa kaniya ngunit agad naman niya iyong naiilagan.
Hinuli ko muli ang kaniyang pulsuhan upang hilain ngunit mabilis niyang natapik ang aking kamay dahilan para mabitawan ko siya. Tila ba tama ang sinabi ni Jade kani-kanina lang. Mukhang may igagaling pa siya. But still I doubt her. Her skills won't beat me that easy.
I noticed she improves well unlike before. Jade is a kind of smart girl that is why she can facilely catch up with my instructions. Nakakatuwa rin ang katotohanang ito ang bonding namin.
"Ah-" Angal ko nang masikmuran niya ako. I gave her the chance to move because I suddenly spaced out. Gumapang agad ang sakit dahil natamaan niya ang buto ko sa itaas ng sikmura kung saan natamaan ni Jeydee kanina.
Natigilan agad si Jade saka daliang lumapit sa akin. "Oh my god! Xam, okay ka lang?" Nag-aalala niyang tanong.
Pinanatili ko lang ang pagtungo habang sapo pa rin ang aking tiyan. I secretly hide my evil smile nang maisip kong pagkakataon ko na ito para maisahan ulit siya. Pinapairal niya kasi lagi ang pagiging maawain.
Ngunit nagkamali ako dahil nang umikot ako upang undayan siya ng sipa ay mabilis niyang nahuli ang aking paa saka agad na ibinalibag dahilan para mapahiga ako.
"Mukhang natututo ka na. Nice!" Ngiting puri ko habang nakahiga pa rin.
Sumilay agad ang ngiti sa mga labi niya. "So, naniniwala ka na?" Natutuwa niyang usal.
Tango lang ang sinagot ko sa kaniya. Proud na inilahad ni Jade ang kamay niya upang tulungan akong tumayo. Humugot ako ng isang malakas na puwersa saka mabilis na hinila ang kamay niya. Dahilan upang magkapalit kami ng puwesto. Siya na ngayon ang nakahiga at ako na ang nakatayo.
"Ang daya mo!" Angal niya. Ngisi lang ang nakuha niya mula sa akin.
"Your enemy will always be your enemy. Keep that in mind." Ngising usal ko.
Parehong nakuha ng magkasunod na palakpak ang atensyon namin ni Jade. "Nice one, sweetie."
"Kuya Khyle!" Bati ni Jade sa kapatid ko.
May ngiti sa mga labing lumapit sa amin si kuya matapos ay nag-apir silang dalawa.
"How's Jace?" Ani kuya.
"Naka! Bakit si ate ang kinakamusta mo at hindi ako?" Makalabi niyang anas kaya naman napatawa si kuya.
"'Wag kasing torpe kuya!" Pang-aasar ko sa kapatid. "It's better to make a move sometimes!"
"True! Ligawan mo na! Hindi babae ang magpe-first move!" Nagtawanan kami ni Jade.
"I'm too busy to be in a relationship. Besides it can wait," Mayabang niyang katwiran. Masyadong dinedepensahan ang sarili sa hindi pagiging marunong manligaw.
"So how's your training with my sweetie?"
"I did great! Natututo na ako, 'di ba, Xam?" May ngiti sa mga labing ani Jade saka lumapit sa punching bag para doon magsusuntok.
"Yeah." Tipid kong ani bago umupo sa sahig. Nakakapagod ang sandaling pagsasanay na aming ginawa.
"I see. You are really is a good trainer, sweetie." Baling ni kuya sa akin matapos ay kinurot ang aking pisngi.
Kunot noo ko siyang nilingon. "Ano ba kuya! Tigil tigilan mo nga iyang pagtawag sa akin ng sweetie!" Iritable kong giit.
Tumawa lang siya. "Why?" Tumabi siya sakin. Ako naman ay humiga na. Pinatong ko ang aking ulo sa sariling bisig.
"Dahil malaki na ako para tawagin sa ganoong paraan!"
Muli lang tumawa ang kapatid ko. "I don't think so. Only your age have changed, you're always be our bunso. Right, sweetie?" Malambing na aniya na kinasinghal ko.
"Oo nalang!" Tila bagot kong tinig.
Nanatili ang tingin ko kay Jade habang susuntok-suntok nang biglang nagsalita si kuya. "Is there something strange happened to you?"
Bigla ay tanong niya. Mabilis akong napalingon sa kaniya. Ang kaninang masaya niyang itsura ay bigla nalang naging seryoso.
Awtomatikong kumunot ang aking noo. "W-What do you mean?" Taka kong tanong.
Sa kaloob-looban ko ay iniisip ko kung iyong tinutukoy ba niya ay ang nangyari kanina lang. Ngunit kataka-taka na sinabihan ko ang lahat ng guard at kasambahay na walang pagsasabihan ng nangyari dahil ako na ang magsasabi niyon kaya paano siya magkakaroon ng ideya patungkol doon.
"I mean something strange," Putol ni kuya. May pag-aalangan sa kaniyang tono. "Just like sending.. uhm-messages?"
Nasagot ni kuya ang katanungan ko. Siguro nga'y may ideya siya rito dahil sa pagkakaalam ko sulat iyon na nakapangalan kay Bigboss. Tuloy ay palaisipan sa akin kung sino ang may pakana niyon. Sino si Bigboss at ano ang kaniyang pakay.
"Nope," I lied. "I haven't encountered something like that."
Kunyari ay inosente kong sagot. Hindi pinahahalatang ang dami kong katanungan tulad nalang kung may alam ba sila patungkol doon na hindi sinasabi sa akin? Whatever it is I have to find it out.
"I see." Tipid niyang sagot.
"Why?" Pagmamaang-maangan ko.
"Nothing. Don't mind it." Aniya bago tuluyang tumayo.
"I have to go." Paalam ni kuya.
Tango lang isinagot ko sa kaniya. Pakiwari ko'y pumunta lang siya dito para tanungin ako. Lalo tuloy akong naintriga sa bagay na nangyari kanina.
Malakas ang kutob kong mayroong hindi magandang nangyayari. Bakit hindi nila sinasabi sa akin? Kung sino man pati iyong may pakana ng nangyari kanina, siguradong magaling sila. Nagawa nila ng maayos ang pagtali sa mga guard at kasambahay namin ng malinis at walang kahit anong bakas.
Malaki ang katawan ng mga guard namin kaya't papano nila nagawang pabagsakin ng ganoong kabilis?
"Aish!" Mahina kong usal nang sa kalagitnaan ng pag-iisip ay may aksidente akong naalala.
Iyon ay ang sinabi sa akin ni mommy at daddy kagabi kaya naman halos hindi ako nakatulog at nakakain ng maayos. Batid kong seryoso sila sa sinabi ngunit hanggang ngayon ay hindi ko pa rin magawang paniwalaan.
Iyon din ang dahilan kung bakit kumain ako sa canteen at nakainitan ang lalaking abnormal na iyon.
Someone's POV
"Kamusta iyong pinapatrabaho ko sa inyo?" Tanong ni Bossing habang nakaupo sa swivel chair niya't humihithit ng sigarilyo
"Nagawa po namin ng maayos, Bigboss." Pagsagot ko.
Tumigil siya sa paghithit ng sigarilyo. Seryoso siyang tumingin sa akin ng diretso. "Natakot niyo naman ba?"
"Ganon pa rin bossing. Parang walang epekto!" Nakatungo kong ani.
Binato niya ang hawak na sigarilyo saka malakas na hinampas ang kaniyang table.
"Punyeta! Tigasin talaga iyang pamilyang Hurst na iyan!" Gigil niyang asik.
"Bossing may problema tayo!" Pumasok ang isang tauhan. Pinanood ko lang ang pagbulong niya kay Boss."
"Fuck! Pa'no nangyari 'yon?" Umuusok ang ilong ni boss sa galit.