Ashton's POV
Nakaupo na ako ngayon sa kama ko at prente naman siyang nagbabasa ng libro sa opposite side ng k'warto. I've been sitting here for 15 minutes pero mukhang wala siyang balak magpaliwanag sa'kin.
"Yah..." I scowled.
He glanced at me. "Have something to say?" he asked innocently. Napapikit ako sa asar. I remember telling him na mag-uusap kami after niya magbihis.
"Who assigned you in this room?" I confronted.
"Principal," he answered shortly without looking at me.
"I did not received a notice." I tried to holdback the annoyance in my voice but I failed. He looked at me shortly and went back to reading his book again.
"I believed that's not my problem," he answered. Napakagat ako ng labi sa naging sagot niya. He has a point. Psh.
Pero sana naman kasi sinabihan niya 'ko kanina, 'di ba? Hindi 'yung magugulat na lang ako na may kasama na pala akong hindot sa k'warto. Paano kung may sakit ako sa puso at ma-cardiac arrest ako sa sobrang gulat? Paano kung paranoid pala ako at may tinatago akong baril at naputukan ko siya sa mukha? He should have thought that through. What a jerk!
I scanned the room. Nanlaki ang mata ko nang makita ko ang nakasampay kong hello kitty printed na boxer sa bintana.
Nagmamadali kong kinuha 'yon at pinasok sa bulsa. Sinilip ko siya kung napansin niya 'yung ginawa ko. Mukhang hindi naman.
"There's no need to clean all of that. Nakita ko na 'yan lahat kanina pa," he said without looking at me and flipped the next page of his book.
Lalo akong binalot ng hiya. Kanina pa ba siya dito? B'wisit. Bakit ba kasi ang bagal ko maglakad kanina. Asar.
Sino ba siya?
All I know is that he's a transferee. Name's Fovi and has a really weird hobby of reading a book. I grabbed my laptop and jump on the bed. Search ko kaya siya sa Lovestagram? Who knows. Baka may social media rin 'tong bookworm na 'to.
I opened my laptop and type his name. What's his surname again? Oh... He didn't mention nga pala kanina. I looked at his ID na nakasabit sa may cabinet niya. I squinted my eyes.
"Fovi Anderson..." I read silently.
That's a pretty foreign name. May lahi kaya siya?
I added his surname and I immediately saw his account. I stared at his profile picture. He's handsome. Hindi ko maitatanggi 'yon. I clicked his account and I scowled when I saw how boring his profile is. Wala man lang photos. I scrolled more and an article that has his name caught my attention.
Vladimir Academy's Student Supreme Government President, Fovi Anderson has been expelled.
Expelled?
Teka. Hindi ko pa napa-process 'yung thought na SSG President siya kahit na Grade 10 pa lang siya tapos na-expel siya? I peaked at him.
Bakit kaya siya na-expel?
I was about to open the article when Maria's chat box popped up. I open the message.
Let's buy you a suit.
I smiled. I can't believe they're done having dinner na. I closed my laptop and stood up to get ready.
—
"Hey!" she cheerfully greeted and waves her hand. 
"Tapos na agad kayo?" I asked and she pouted.
"Right after you left, he said he has something urgent to do," nakangusong saad niya. I shaked my head. That dick really. Sumakay kami sa kotse nila.
Napuno ng kuwentuhan ang buong byahe. We decided to buy na lang sa mall. Nando'n daw kasi ang shop ng Tita niya. Baka raw may discount kung do'n kami bibili. The byahe went smooth. Hindi mas'yadong traffic ngayon. Sinilip ko ang driver nila. Si Kuya Bonet. In fairness at nakauniporme siya ngayon. Napagalitan na naman 'ata ng Mommy ni Maria.
Lagi kasi sinasabi ni Maria na magcasual na lang daw si Kuya Bonet since siya lang naman daw ang hinahatid at sinusundo nito sa school pero 'yung Mommy naman niya ang may ayaw.
"Thank you po!" she chirped. Kuya Bonet reminded us to call him once we're done shopping and we both nodded as a response.
Malamig na hangin ang sumalubong sa'kin pagpasok namin sa Mall. "Kailan nga ulit ang Prom?" I asked and looked at her.
"Day after tomorrow," she replied. Nanlaki ang mata ko. Sa isang araw agad?! Parang kahapon lang sinabi sa'min ang tungkol sa prom na 'yan, ah?
Gano'n na ba 'ko ka-walang pakialam sa prom? I didn't even realized na isang araw na lang pala at prom na. I should go and talk to Harmony mamaya about it.
"Hey," she called.
"Hmm?"
"About that transferee. I heard na he's your roommate?" Napapikit ako nang maalala ko na naman ang ulopong na 'yon.
"Yeah," walang ganang tugon ko. "Paano mo nalaman?"
"Well everyone's talking about him. Sikat na siya agad, Besh. Imagine. Kakapasok niya pa lang ngayon and he's now the most talked student in our School's page," she exclaimed. Tumaas ang dalawang kilay ko sa narinig. Edi siya na sikat. Paki ko.
"Ang weird nga eh. Kasi he transferred kung kailan 3rd Quarter na," she said. I rolled my eyes. He got expelled. Malamang ay lilipat talaga ng school 'yon. Siguro ay hindi natiis ng mga teacher niya ang pagiging pilosopo niya kaya napatalsik.
"He's a scumbag."
"Ano?" she asked at namimilog ang mga matang tumingin sa'kin. Umiling ako at ngumiti na parang aso.
"Bachelorette? Ayan na 'ata 'yung shop ng aunt mo," pag-iiba ko ng topic at nginuso ang boutique. Mukhang effective naman dahil nagmamadali siyang tumakbo papasok sa shop.
Sumunod na rin ako.
Napatingin ako sa babaeng kausap ni Maria. She's tall. Mukhang ito na 'yung shop owner na aunt niya. Nakatalikod siya sa'kin kaya hindi ko makita ang itsura niya.
"Nandito pa po ba 'yung sinend niyo sa'king dress?" Maria asked. I scanned the place as they talk.
"Of course, Marie," the woman replied.
Marie? Siya lang 'ata ang tumatawag ng Marie kay Maria bukod sa parents niya.
I looked at them at saktong patingin naman sa'kin no'ng Tita niya. Bahagyang napaawang ang bibig ko nang makilala ko ang babae.
"Mrs. Cuentory?" Hindi sinasadyang lumabas sa bibig ko ang pangalan niya dahil sa gulat.
Ngumiti siya sa'kin. She looks so different. Parang sobrang warm niya ngayon unlike kanina na parang gusto niya kong kainin ng buhay dahil late raw ako kahit hindi naman talaga. "You are?" she asked. Napakislot naman ako dahil mukhang naghihintay siya ng sagot.
"Oh! I'm Ash po. Ashton Dieúr. I'm one of your students in 10-A," I replied hesitantly and looked at Maria. Tumango lang siya at ngumiti. A sign na hindi dapat ako nerbyosin.
"She's the bestfriend I'm talking about Tita," she told her. Pilit akong napangiti. Why do I feel so awkward with teachers ba?
"Pleasure to meet you, Iho. So let's see. Meron akong nakitang suit dito na sigurado akong babagay sa'yo," she said and smiled sweetly. Napangiti rin ako dahil do'n. Pagtalikod niya ay agad akong lumapit kay Maria.
"Why you didn't tell me na she's your aunt," nanlalaki ang matang tanong ko.
"You know that I never liked talking about my personal life sa school 'di ba?" Nanlaki ang butas ng ilong ko. Medyo kinabahan ako ng very very slight nang makita ko si Mrs. Yen.
Hindi na rin kami naasikaso ni Mrs. Cuentory dahil maraming customers ang dumating and I'm so glad with that. Meron na lang staff na nag-aassist sa'min.
"What do you think is better?" she asked and showed me two dresses. Medyo umasim ang mukha ko. Pareho lang naman kasi sila sa paningin ko. They have the same color and fabric. Ang pinagkaiba lang is 'yung isa sleeveless habang 'yung isa off shoulder.
"Uhmm. What do you prefer?" I asked back. Napanguso naman siya dahil sa pagbalik ko ng tanong pero agad ding ngumiti. Tinaas niya ang dress na sleeveless.
"This one," she squeaked. Napailing na lang ako.
Hindi nagtagal ay dumating na rin ang suit na sinasabi ni Mrs. Yen. It's a baby blue colored suit.
I like it.
I put it on and napangiti ako dahil saktong-sakto sa'kin ang size. I went out the fitting room and show it to Maria.
"So?" I asked. She looked at me and automatic na lumiwanag ang mukha niya nang makita ako.
"Wow." She exaggeratedly left her mouth open and scanned me from head to toe. I chuckled. Gulat yarn?
"You are stunning, Ash," she said. Natatawa akong napailing dahil sa sinabi niya. Napatigil kami sa pagtawa nang tumunog ang phone niya.
She checked her phone. "Is that Kuya Bonet?" I asked. Nagtataka siyang tumingin sa'kin at tumango.
Maaga pa kasi para pauwiin niya kami. Wala pa nga 'ata kaming 30 minutes dito eh.
"Hello Kuya?" nakangiting sagot niya.
"Yes po, we're still shopping. Huh? Uwi? Why?" Unti-unting nabura ang ngiti sa labi niya kaya nagtaka ako. Dahan-dahan siyang tumingin sa'kin. Kita ko ang biglang pagbagsak ng emosyon sa mga mata niya. Agad akong lumapit sa kanya.
"What's wrong?" I asked worriedly.
"I-It's..." Biglang pumatak ang luha sa mga mata niya kaya nagpanic ako.
"What's wrong, Maria?" I asked again pero nakatulala na lang siya. I took her phone and put it on my ears.
"Kuya ano'ng nangyari?" nag-aalalang tanong ko. Saglit na katahimikan pa ang narinig ko sa kabilang linya bago ako sagutin ni Kuya Bonet.
"Patay na ang Mommy ni Maria, Ash..."
"...patay na si Ma'am Elena."