Someone's POV
Nakangiti ako habang naglalakad papunta sa silid niya, hindi ko alam pero natatawa nalang ako dahil sa naiisip ko kung paano ko siya mapapatay. Kating-kati ang buo kong katawan at itong mga kamay ko ay handa ng makahawak ng dugo. Pati ang ilong ko ay sabik na sabik na makalanghap ng dugo, matagal-tagal na rin kung paano ko pinatay si Demetria. Hmm—bagay lang sa kaniya 'yon at wala akong pakialam kong karespe-respeto siyang babae dahil wala naman 'yon sa bokabularyo ko. Hindi ako naaawa, akala lang nila na mahina ako pero hindi nila alam na ako ang magiging dahilan sa pag-ubos nila.
I excitedly open the door at bumungad sa akin ang lamig sa kaniyang kwarto, living in one of the dorms here ay siyang disadvantage niya kasi nga malayo ang ibang dorms sa kaniyang silid at ibig-sabihin, walang makakatulong sa kaniya. Nakita ko ang magandang kama niya, I wonder kung gaano 'yon kalambot kung ang katawan niya ay malambot na rin? I wonder kung maganda ba kung malamig na katawan na ang hihiga sa kama niya na sobrang soft?
Lumapit ako sa kaniya at hinawakan ang kaniyang sentido at bigla nalang pumasok sa utak ko ang alaala ng kaniyang minamahal. Napahalakhak naman ako kaagad at agad nag-anyong iba ang katauhan ko, nag-anyong mahal niya na alam kong hindi niya aasahan.
Napamulat siya sa kaniyang mga mata at gulat na napatingin sa akin, parang hindi siya makapaniwala sa nakikita niya. Kinusot pa ang kaniyang mga mata, mukhang baliw talaga 'to.
"A-Aragaduos?" Tumango naman ako sa pagtawag niya sa pangalan ng kaniyang minamahal, agad kong hinaplos ang kaniyang buhok na siyang ikinapikit niya kasabay ng pagluha niya. Natatawa ako, muntikan pa akong humalakhak dahil sa tinuran niya sa harapan ko.
"B-Buhay ka?" Tanong niya sa akin habang humihikbi, hinaplos niya ang pisngi ko at kunyari akong pumikit na parang dinadamdam ang bawat haplos niya.
"Oo, buhay ako. Matagal ng panahon akong umiikot sa mundo na'to pero hindi kita mahagilap. Patawarin mo ako dahil hindi kita agad nahanap, ngayon ay magiging masaya na tayo." Ngiti kong sabi sa kaniya, hayst ang gandang panuorin kung sana lang ay nandito ang mga kasamahan niya habang unti-unti kong hihiwain ang kaniyang leeg.
Akmang yayakapin ko na siya nang may naramdaman akong matulis na bagay na nakadiin sa gilid ko na siyang ikinahinto ko sa paggalaw.
"You can't fool me, alam kong matagal ng wala ang asawa ko and Dragon's can't go back to life when they die." Agad naman akong napapalakpak ng malakas, I teleported away from her at tinignan siya sa mga mata. Unti-unting bumabalik sa totoo kong anyo ang buo kong kaanyuhan habang nanunuod lang siya. Her wide eyes and also her big mouth ay gustong-gusto ko na talagang panghihiwa-hiwain.
"Teka anong ginagawa mo dito? Why are you here?" Agad ko naman siyang nginisihan sa sinabi niya, napaatras siya habang napapahawak sa kaniyang kama. Agad naman akong tumawa dahil sa takot na takot niyang ekspresiyon.
"Ikaw na ang susunod, nauna na si Demetria eh. Ano? Handa ka na ba?" Ngisi kong tanong na ikinagulat niya naman. Tumayo siya dali-dali sa kaniyang kama at hinarap ako, lumitaw ang espada sa kaniyang mga kamay na gawa sa isang liwanag.
"Y-You killed her?! P-Per—"
"Oo pinatay ko siya at hindi na dapat tinatanong ang mga bagay na tapos na. Naiirita lang ako kapag nababanggit ang pangalan no'n, ang isipin mo nalang ay kung paano ka makakaligtas sa kamay ko dahil sabik na sabik na talaga akong kumitil." Agarang sabi ko, tinignan niya ako ng masama na parang pinapatay na din ako sa kaniyang utak.
"Hindi ako makapaniwala na magagawa mo 'tong babae ka, hindi ko alam kung anong ginawa namin sa'yo but one thing for sure, magkatulad nga kayo ng lalaking 'yon. Isang malaking traydor, but this won't last. Alam kong malalaman nila na isa kang taks—" Hindi ko na siya pinatapos sa pagsasalita at kaagad kong binato sa kaniya ang espada ko at kinain ang buo niyang katawan ng ubeng usok. Nagsusumigaw siya pero alam kong wala namang makakarinig sa kaniya because this room is soundproof. She will die here na walang makakaalam na may trace sa akin.
Kasabay nang pagkawala ng ubeng usok ay kaagad ding nawala ang espada na ibinato ko at tanging katawan nalang niya ang nakalutang sa ere habang nakatagilid ang ulo. Her tummy with a small hole na siyang ikinamatay niya dahil sa saksak ng espada na natunaw mismo sa katawan niya. Ang daling umepekto ng espada dahil hindi nila alam na makapangyarihan ang gumawa.
Nilapitan ko ang katawan niya at hinawakan ang dugo, I taste it like it's tastes strawberry and I feel good. I really love blood.
"Minsan madaldal talaga ang mga matatanda kapag pinapatay na no? Hindi katulad ni Demetria na alam na alam niyang darating ako." Bulong ko, agad naman akong nag-teleport hanggang sa makauwi ako.
"What a boring day, akala ko pa naman mahihirapan ako."
*********
Avzora.
Natanaw ko ang mga estudyante sa Cafeteria na nag-uunahan sa pagpila sa pagpili ng pagkain, milagro atang napakarami nila? Siguro hindi na sila takot at ilang araw na din ang nakalipas no'ng umatake dito ang mga malalaking halimaw na siyang naging bangungot ng lahat.
"Avzora! Sabay na tayo!" Agad akong napalingon kay Jaffna, nakangiti siya sa akin habang papalapit. Kasama niya alaga ni Ate Alfalla at ang isang munting nilalang, isang tuta.
"Sige, nagugutom na rin kasi ako." Tugon ko, lumilipad na din si Moon at nakikita kong nagiging makulay na ang pakpak niya. Hindi katulad nang kay Ate Alfalla na matingkad at klarong-klaro na ang kulay nito, malaki-laki na kasi si Sun niya. Hmm, puwede kaya silang maging asawa? Tutal lalaki naman ang kaniya at babae sa akin. Hayst, kakaalis lang ni Ate kagabi pero na-miss ko na agad siya.
"Nakita mo ba si Alfalla? Hindi ko siya napansin sa dorm tapos parang wala naman siya sa kuwarto niya. Hindi ba siya umuwi?" Agad ko namang tinignan si Jaffna sa mga mata.
"Hmm, may nilakad siya Jaffna at hindi ko alam kung kailan pa babalik si Ate. Tal—"
"Teka Ate? You called her 'Ate'?" Takang tanong ni Jaffna kaya agad naman akong tumango.
"Hmm—magkapatid kami at nito lang namin nalaman." Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi ko at napatakip pa talaga siya sa bibig niya. Natawa naman ako sa reaksiyon niya, well sino bang hindi magugulat sa sinabi ko diba? Na ang isang mabait na ako at ang malamig at malditang si Ate Alfalla ay magkapatid?
Peace Ate!
"P-Paano? Kaya pala magkatulad kayo ng presensiya, pati na din sa kapangyarihan. At ang mga pula niyong mga mata na parang nag-aapoy sa loob ay magkatulad na magkatulad din! Kuwento ka nga! Aba hindi talaga ako makapaniwala sa narinig ko!" Agad naman akong natawa at agad namang kinuwento ang lahat sa kaniya hanggang sa nakaupo na kami sa lamesa at naghihintay nalang sa pagkain namin.
"Imposible! Nito lang ay ayaw niya sa'yo at kagi mo siyang hinahabol para maging kaibigan. Ngayon ay magkapatid na kayo? Small world nga talaga." Napangiti nalang ako sa sinabi niya, napakaliit nga talaga ng mundo.
"Hmm, kasama niya pala ang Ama niya ngayon? The Devil Lord of Envy is the Father of the gorgeous twins? So ibig bang sabihin ay nasa impyerno ngayon si Alfalla at nagpapahinga sa problemang dinaanan niya?" Tumango naman ako dahil agad niya naman naintindihan, kinuwento ko na sa kaniya dahil alam kong mapagkakatiwalaan siya. Maganda din kasi kung may napagsasabihan ka ng mga kuwento, ang hirap kasi kapag mag-isa ka lang.
"Hayst, hindi ako makapaniwala na isa kayong anak ng demonyo. Hindi lang ordinaryong demonyo, Leviathan the Devil Lord of Envy, and one of the Princes of Hell!" Napangiti nalang ako sa tinuran niya.
"Pero huwag mong ipagkakalat ah? Sigurado akong ayaw ni Ate na malaman ng iba, ikaw lang ang sinabihan ko dahil isa ka sa mga mahahalaga sa kaniya." Ngiti kong sabi sa kaniya na ikinapikit niya naman at humawak pa sa kaniyang dibdib.
"It's my honor." Agad kaming nagtawanan dahil sa sinabi niya, ang mga alaga naman namin ay nagtatalunan dahil naglalaro pala sila.
"Puwede bang do'n muna ako mag-stay sa dorm mo? Ako lang kasi mag-isa sa dorm at gusto kong may nakakausap palagi." Agad namang nanlaki ang mga mata ni Jaffna, tumango-tango ito na parang ang ganda ng sinabi ko.
"Oo naman! Mas masaya kung marami, at tiyaka matutuwa si Sun dahil makakasama niya na si Moon." Asar ni Jaffna kay Sun na umirap lang sa kaniya at patuloy sa paglalaro.
"Saan ba galing ang tuta na iyan? Nagulat ako no'ng naging malaking halimaw siya no'ng inatake kami sa Satharia Kingdom ng isang Executioner." Turan ko.
"Hmm—bigay ito ng Ama niya, Leviathan din ang pangalan at probably ay Ama niya nga ang nag—" Agad kaming napalingon sa presensiya na nasa gilid namin at ang kaniyang seryosong mga mata ay nagpapaalala sa akin sa mga mata ni Alisis.
"Totoo bang si Seyvana ay isa sa mga Executioner?" Nagulat ako dahil sa tanong niya, hindi ko alam kung paano niya 'yon nalaman sapagkat ang laban ay nasa sa amin lang. Sino naman ang magsa—
"Walang nakapagsabi sa akin Iha, napanaginipan ko ang lahat at nangyayari sa totoong buhay ang mga 'yon." Tumayo muna ako at si Jaffna at yumuko nang nagkaroon na kami ng ulirat na isa nga palang Reyna ang nasa harapan namin.
Hindi ko naman kasi inaasahan na darating ang Queen ng Satharia Academia sa aming Academia.
"Seyvana? 'Yong babaeng kayang kausapin ang mga halimaw? Paumanhin Queen sa aking pagsabat, pamilyar lang sa akin ang pangalan niya at pumunta pa ito sa dorm namin no'ng iilang araw na ang nakalipas." Sabat ni Jaffna, tinanguan naman siya ni Tita Genesis.
"Sabi sa akin ni Alfalla ay hindi naman talaga siya isang Diyosa noon, isa siyang Executioner of Beasts pero wala na po siya, pinatay po siya ni Am—ni A-Alfalla." Turan ko, hindi ko dapat sabihin na nabuhay si Ama kagabi dahil alam kong magkakagulo na naman at si Ina ay baka mapahamak pa. Hindi ko gusto ang kutob ko sa pagpunta niya dito, na para bang may dala siyang masamang balita.
"Alam kong hindi mo kayang sabihin sa akin ang totoo Iha. Anim na mapupulang mata ang nakita ko at nasa inyo ni Alfalla ang dalawang pares nito. Kanino ang isa pang pares?" Hindi ako nakapagsalita at napabuntong-hininga nalang si Tita Genesis.
"Ayos lang na hindi mo muna sagutin, at sinabay ko na rin sa pagpunta ko dito para sabihin sa'yo na sana makapunta ka sa Satharia Kingdom para sa pagpapaalam kay Avanza." Nagulat naman ako dahil sa dinala niyang balita, napansin nito ang gulat ko kaya nalungkot ang mga mata niyang napatingin sa akin.
"She was killed by the unknown power, tiyan niyang may butas na malaki na parang may natunaw na bagay sa kaniyang tiyan. Gano'n din ang nangyari kay Lola Thorna noon kaya nababahala kami na baka may isusunod pa ang salarin na ito at kung bakit siya malayang nakakapasok sa aming kaharian."
Hindi ako makapaniwala na wala na si Lola Avanza, isa siya sa mga magigiting na mandirigma sa kapanahunan nila. Hindi ako makapaniwala na ganito nalang kalakas ang kapangyarihan ng salarin para mapatay nalang ng gano'n si Lola Avanza.
"Sige po, pupunta po ako at paumanhin na hindi ko masagot ang inyong mga katanungan. Hindi pa po oras para sa akin na sabihin sa inyo dahil baka hindi magugustuhan ni Alfalla." Nagtaka man siya kung bakit naisali ko si Ate Alfalla sa usapan pero wala na itong nagawa at tumango nalang.
"Aasahan ko ang iyong presensiya, Iha " agad naman siyang naglaho kasabay ang malalim kong buntong-hininga.
Sabi na, may dalang masamang balita si Tita Genesis.
Napalingon-lingon ako sa paligid dahil sa parang may nakatingin sa akin. Agad kong namataan ang imahe ni Headmistress habang papalayo ito sa Cafeteria. Kumunot naman ang noo ko dahil sa parang biglaang nagbago ang kaniyang presensiya.
"Hindi ako makapaniwala na namatay ang Headmistress ng Satharia Academia, bali-balita na sa buong Academia natin ang nangyari eh. Kung hindi pa sinabi ni Queen Genesis baka hindi ko na naalala." Dinig kong bulong ni Jaffna sa akin.
"Hmmm—malayang nakakapasok sa kanilang palasiyo? Isa lang ang sagot, isa lang sa kanila ang gumagawa ng pagpatay."