logo text
Thêm vào thư viện
logo
logo-text

Tải xuống cuốn sách này trong ứng dụng

CHAPTER 7

Martina Louie POV
Nandito ako ngayon sa kwarto kaninang Umaga pa kasi ako nahihilo papasok na sana ako ng banyo dahil nasusuka ako. Subali't may kumatok sa pinto.
Dahan-dahan ko naman itong binuksan bumungad sakin si Cathy habang nakangiti. kaya ngumiti nalang rin ako. Ano kayang gagawin nang  babaeng Ito bakit siya nandito.
Kaya napairap nalang ako nagpapangap na naman.
"Bakit! ba't ka nandito"Ani ko
"Maghanda ka ng mga gamit mo.may pupuntahan tayo bukas"ngiting sabi niya.
"Martina nagpapangap lang yan,"Ani sa isipan ko.bagko's mariin ko siyang tinitigan  mula sa mukha patungo sa baba.
"Huwag nalang baka sagabal lang ako sa inyo"mariin kung sabi, subalit galit naman ang expression niya ngayon.
"Huwag ka 'ngang mag-inarte. ikaw pa 'ngang isasama namin mag-aayaw kapa,"galit ang mukha niya ngayon na animo'y gusto niya na akung sampalin.pero alam kung nagpipigil lang siya.
"Okay, Sasama ako ayon sa gusto mo,"aniya ko.Napayuko kung isinirado ang pinto kaya kita ko namang nag-salubong ang kilay niya.Kasi isinirado ko ang pinto kahit nandito pa siya bahala siya babaeng higad
Naupo ako sa kama habang hawak ang picture frame namin nang pamilya ko.
"Mommy,kuya! Kahapon lang kayo umalis diba.Bakit miss ko' na agad kayo,"wika ko na animo'y parang batang iniwan ng tuluyan.
"At ikaw naman daddy parang kahapon ka lang rin nawala. Ang Daya n'yo po hindi mo man lang nasilayan ang pag-laki ko"wika ko at hinaplos ang mukha ni daddy sa picture.
Miss ko na ‘yong ngiti mo dad,miss ko na ‘yong pagtatanggol mo sakin sa bawat may nam-bubully sakin.
Hindi ko po alam kung anong sakit na meron kayo.
Basta nalaman ko nalang na wala na kayo dahil sa iniinda niyong sakit.
“Yan lang rin kasi ang sinabi ni mommy eh.
Lumabas ako galing sa aking silid at bumaba patungo sa kusina upang kumain nakaramdam ako nang gutom kaya ako lumabas.
Nang buksan ko yung nilutuan ko kanina ay laking gulat kung wala na itong laman.
Ngunit ma'y natira pa namang kanin.napa-iling nalang ako dahil sa ka'y rami-rami kung nilutong ulam kanina.
Ang saya ng pakiramdam ko dahil kinain niya ang niluto ko.
Nagsimula na akung nagluto ng hotdog dahil “yon lang ang natira sa refrigerator siguro kailangan ko ng mag-groceries.
Habang kumakain ako ay nakaramdam na naman akung kakaiba sa sikmura ko.
Ngunit hindi ko nalang “yon, pinagto-unan ng pansin.Bagkus pinagpatuloy ko nalang ang pinagkakainan ko dahil ako ay gutom na
Naglinis muna ako nang buong bahay bago napagpasiyahan na magroceries.
Habang papasok ako sa loob nang groceries store ay ramdam ko ang pagkahilo.subalit pinilit kung imula't ang aking mga mata dahil nanlabo ang aking paningin.
"Miss, are you okay?!"Aniya nang matandang babae habang hinawakan ang aking braso, bagko's dahan-dahan akung tumango.
Ngumiti naman itong umalis habang ako ay mabigat na bumuntong hininga.
"Anong nangyari sakin"wika ko sa isipan
Nangmahimasmasan ang aking pagkahilo ay agaran na akong pumili ng kung ano-ano at syempre kasama na do’n ang iilang kasangkapan.
Pagkatapos nang pag-pili ko ay agaran na akung pumila upang bayaran ang mga groceries na kinuha ko.
"4,285 po lahat ma'am"aniya habang nakangiting nakatingin saakin.
Nakangiting inabot ko sa kanya ang credit card. Pagkatapos ay binigay niya uli't sa akin.
Tinulungan ako' ni manong guard palabas dito nahihirapan kasi ako sa pagdala nang mga binili ko.
Pagkarating ko sa bahay ay agad ko na itong inilagay sa mga lagayan nito.
Pagkatapos ay tumungo ako sa likod ng bahay upang itapon ang anim na supot nang plastic.
Pagkarating ko dito sa likod nang bahay ay agad ko na itong itinapon sa basurahan subalit may na pansin akung dalawang puting pusa habang nag-aaway.
Lumapit ako sa kanila upang ting-nan kung ano ang pinag-aawayan nila.
Nang tuluyan na akong makalapit ay parang binuhusan ng malamig na tubig  ang kalamnan ko.
Kita ko kung pa’no pinag-awayan ang ulam na niluto ko kaninang umaga.
"Akala ko kinain nila," wika ko
Bumuntong hininga akung tumayo galing sa kakaupo at tinungo ang garden dito.
Nandito na ako sa tapat nang garden habang nakangiting nakatingin sa lumilipad na butterfly.
"Anong gusto mo maging?" tanong ni Lee sakin.
"Gusto kung maging butterfly kasi na kakalipad ako kung saan."ikaw ba"
"Gusto ko maging puno kasi nalalanghap ko ang simoy nang hangin."nakangiting sagot niya.
"Kumusta na kaya siya,may sariling pamilya na kaya siya'"wika ko.
"Lee, miss na kita. Labing-siyam na ang nakalipas subalit hindi parin kita nakita,Alam mo ba nandito na ako sa pilipinas."pilit ngiting sambit ko habang nakatingin na ngayon sa puno.
Buong hapon akung nakatingin sa garden Isa na doon ang nagliliparang butterfly at “puno, na animo'y sumasayaw dahil sa hangin na dumadampi nito.
6:43 pm napagpasiyahan ko ng tumayo upang bumalik sa loob ng bahay.
Nandito na ako ngayon sa kusina habang nagluluto.
Habang abala ako sa pagluluto ay may narinig akung mga yapak ng hagdan.
Pagkatapos kung magluto ay agad ko na itong inilapag sa mesa
"Yes! you are right I'm your wife on
paper,But can you respect me as your wife,even just this month.Limang araw nalang ang natitira ko dito sa bahay bago ko permahan “yung,Annulment natin"
Kapag naalala ko ang sagot ko sa kanya kahapon, ay parang mawawalan na ako ng hininga. Sa mga araw,buwan,at taon na lumipas ay gano’n parin ang pakikitungo niya sa’kin.
Pangalawa na ngayong araw at tatlong araw nalang di’n ang natitira ko dito sa bahay, kapag na permahan ko na ‘yong annulments namin ay tuluyan na talaga kaming mawalay sa isa't isa
Rumaragasa ang tubig dito sa banyo at  dinama ko ang bawat pagpatak ng tubig sa katawan ko.
Bukas panibagong haharapin ko naman Kung sa’kaling may hindi magandang mangyari sakin.
                      *****
                 Hestisians

Bình Luận Sách (187)

  • avatar
    RodasJohnmark

    so good

    12d

      0
  • avatar
    John Ian Tison

    wow

    13d

      0
  • avatar
    He Sal

    🫶🫶

    16d

      0
  • Xem tất cả

Các chương liên quan

Chương mới nhất