Narrator:
“Mr. Ceo nandito na po ang bisita nyo?”- wika nang secretary nang Ceo
“Papasukin mo sya “- sabi nang Ceo
Pumasok sa loob ang bisita nang Ceo na dala ang folder at usb at ibinigay ito sa kanya
“Nandyan na po sa folder na yan ang information tungkol kay Aera D. Cortez at sa usb na yan naka file po yung story na ginawa nya “- sabi nang bisita
“Paano mo naman nalaman na si Aerah ang sumulat sa kwento na iyon? Paano mo ito nakuha sa kanya?”- tanong nang Ceo
“Simple lang pumasok ako sa kwarto nya at hinalungkat yung laptop nya at nakita ko yung story na matagal mo nang pinapahanap”- sagot nang bisita
“Nang ganun ka bilis?”- Ceo
“Pinagduduhan mo ba ang kakayahan ko Mr.Ceo ”- wika nang bisita
“ Hindi naman sa ganun, marami na akong inutusan na hanapin ang nagsulat nang kwento na yan, at ni isa sa kanila walang nagtagumpay kaya, namangha ako sayo dahil ang bilis nang kilos mo”- wika nang Ceo
“Syempre naman alam mo naman diba ang kapalit “- sabi nang bisita
“Hindi ko yun nakalimutan iho, simula bukas pwede ka na magtrabaho sa hospital na ito”- Ceo
“Mabuti kung ganun at pinaaga nyo rin ang trabaho ko , sige aalis na ako at nang mapaghandaan ko ang aking trabaho bukas “- sabi nang bisita at umalis na nakangiti
Binasa nang Ceo ang laman nang storya nang kwento ni Aerah, hindi sya makapaniwala kung maniniwala ba sya doon o hindi, sa katagal- tagal na nyang namahinga at ibinigay sa President ang pansamantalang posisyon nya , hindi nya akalain na ganun ang nangyayari sa kanyang hospital, hindi nya alam ang kababuyan na ginawa sa kanyang hospital
“Bakit nila nagawa iyon sa hospital ko, bakit nila nagawa yun sa anak ko, pinagkatiwalaan ko silang lahat, balang araw makakausap ko rin ang batang iyon”- wika nang Ceo
Sashi’s pov
Di ko napansin ang pagbukas nang elevator at kinalabit pa ako nung kasama kong sumakay doon sa elevator at sinabing nasa 7th floor na nang hospital which is dito ang opisina nang Director, nanginginig parin ang buo kong katawan hindi dahil sa nangyari doon sa pasyente kundi sa paghaharap namin muli nang Director. I am now standing at the front door of the Director's office and I could hear the noise of a woman fly into rage inside , again I remembered how my mother entreated to them. I let out a few sighs before knocking on that door, just a moment before it opened, I slowly went inside with my head bowed, I didn't want to look at them.
Suddenly the woman stopped bursting into anger , I could feel her warm eyes on me
“Eto ba yung nurse na nagbabantay sa asawa ko!”- tanong nya sa kung sino man ang nasa loob
“Opo, tsaka---”- hindi nya natapos ang kanyang sasabihin nang bigla ako binato nung babae nang figurine sa mukha, I could feel the swelling in my face, even though my eyes were threatening of tears I was still precluding it.
“Misis! Pwede rin kayong makasuhan nang physical abuse , sa ginawa mo sa isang estudyante!”- sigaw nya
“Dr. Villafuerte! Pwede ba huwag ka makisawsaw sa usapin!”- sigaw nya, tch mas lalo pa ako nangangalaiti sa galit nang marinig ko ang boses nya , sya parin ang Director, Director Jang
“Ikaw nang dahil sayong babae ka! Napahamak ang asawa ko!pagbabayaran mo tong katangahan mo! Ipapademenda kita!!”- sigaw nya
“Misis, pwede naman siguro natin pagusapan ito nang hindi nadadaan sa demandahan, as you can see estudyante pa po yung kaharap nyo, siguro dahil sa first day pa nila ito hindi nya alam kung anong gamot ang ipapainom”- Director Jang
“Pero Director, nakita ko po ang bitbit nyang gamot, sigurado po ako na tama iyon dahil sinamahan ko po sya sa loob non”- wika nya, bakit sya nandito, bakit nya ako pinagtatanggol
“Dr. Villafuerte sabi ko huwag kang sumabat, umalis ka dito! Ngayon na!”- sigaw nang Director , wala namang syang nagawa kaya umalis sya pero bago iyon lumapit muna sya sa akin at inoffer yung panyo nya sa akin
“Takpan mo yang sugat mo baka magka infection”- sabi nya saka umalis kinuha ko naman iyon at sinunod yung sinabi nya
“Ah! Basta ang gusto ko leksyonan nyo ang batang iyan at ayaw ko nang makita ang pagmumukha nya dito!”- sigaw nung babae
“Sige po Misis masusunod po iyan, maari na po kayong lumabas at kakausapin ko pa itong batang ito - wika nya
Lumapit naman sa akin yung Ginang at hinawakan ako sa balikat nang mariin
“Kulang pa yang ginawa ko sayo bwesit ka!”- sigaw nya sa mukha ko at maharas nyang binitiwan ang balikat ko na ikinatumba ko naman sa sofa
Ngayon na lumabas na yung babae kaming dalawa nang Director ang naiwan dito at kung may kutsilyo man akong dala ngayon sinaksak ko na sana tong halimaw nato
“Ms. Montereal, unang araw palang nang duty mo ay palpak ka na kaagad”- Director Jang
Tiningnan ko sya nang diretso sa kanyang mga mata at napaatras naman sya nito, nasindak ka ba?
“Alam ko ang katotohanan at sa hindi po Mister, alam ko, at kung may nagyari man ngayon alam ko tungkol parin ito sa nakaraan”- ako
“Iha, 11 years ago na yun ang nagyari at hindi mo parin nakalimutan ang palpak na nagawa na Papa mo”- Director Jang
“Alam nyo ang totoo sa nangyari iyon Mister , at hindi na ako magtataka kung may kinalaman kayo sa nangyari sa akin ngayon”
“Hahahaha lets stop this nonsene topic iha, alam mo na ang kapalit sa ginawa mong kapalpakan, na contact na namin ang paaralan mo at hinatulan ka nila nang 2months suspension at hindi ka na makakapag duty sa hospital na ito “- wika nya
“ Hindi mo pwedeng gawin yan!”- sigaw ko
“ Bakit ako?ang paaralan mo ang nagdesisyon nyan at hindi ako, simula ngayon ayaw ko nang makita ang pagmumukha mo sa hospital na ito, maari ka nang umalis”- wika nya
“ Naniniwala ako na balang araw, lalabas din ang baho nang hospital ito, tandaan nyo Mister walang sekreto ang hindi natatago, kaya sulit sulitin nyo na ang pananatili sa hospital na ito, dahil sisiguraduhin kong babalik ako dito”- wika ko
I know that my mission to this hospital is not yet over. I got out of that hell and went straight to the elevator to get out of this stagnant hospital, as I was walking, my phone rang and I answered it immediately
“Sha? Nabalitaan ko ang nangyari sayo dyan? Okay ka lang ba nasan ka ngayon ? katatapos lang namin Hannah, pupuntahan ka namin?”- Reign
“Huwag na Reign okay lang ako, kaya ko to”- sabi ko, sometimes I don't really know how to lie to myself, na kahit sabihin kong okay lang ako, iiyak at iiyak ako , I ended the call immediately because I didn't want her to hear me snivel ,I sat on the floor my knees got weaken, and I clasped my knees, shed into tears.
Habang umiiyak ako, naramdaman ko na may tumabi sa akin at tinakpan ako gamit nang coat nya nang tingnan ko ito si Paolo, bakit ginawa nya to sa akin? Ganito rin ang ginawa nya kay Rhea nung may nagawa ring mali si Rhea sa story ko, tinatakpan nya ito dahil ayaw ni Rhea na nakikita sya nang mga taong umiiyak , bakit ginawa sa akin to ngayon ni Paolo?
“ I know youre getting embarassed when someone sees you crying, kanina ko pa nahahalata simula nung tinawag ka nang CI nyo, alam kong takot ka kaya di mo nakayanan, sige lang iiyak mo lang yan , I’m here to cover your mess”- Paolo
Zauren’s Pov
Matapos kong tingnan ang pasyente ko ay kumpirmado nga na napainom ito nang outdated na gamot kaya sumuka yung pasyente, pero nang maalala ko kanina habang sinusundan ko si Aerah, tama yung gamot na dala nya kaya imposible na ganun yung maging reaksyon nang pasyente ko , at isa pa alam ko yung pinapainom sa pasyente ko kaya mas imposible na mali yung nalagay sa chart nang pasyente.
“Rhea, hingiin mo ang shift report doon sa nurses station,kahapon at ngayon na shift report please”- utos ko kay Rhea
Lunes nang maadmit yung pasyente kaya ang unang kong nireseta na gamot sa pasyente ko ay good for 1 week bago yung operasyon , so naglast yung gamot na binigay ko is kahapon , then kahapon ko din inoperahan ang pasyente ko at natapos nang alas onse nang gabi at yung nurse na nagbabantay doon nung mga oras na yun sya ang may hawak sa chart nung pasyente at alam nya yung bagong nireseta kong gamot, hindi sya pwedeng magkamali nang lagay doon dahil malinaw yung sinabi ko sa kanya , then nung pumasok na si Aerah imposible na mali yung nabasa nya sa shift report.
“Eto na yung shift report na hinihingi mo, bakit kailangan mo pang alamin yung nangyari kanina, pwede mo namn hayaan”- Rhea
“Rhea, malakas ang kutob ko na may mali kanina nang magpalit na nang shift si Aerah at yung Nurse na papalit sa kanya , kaya kailangan kong makausap yung nurse na nagduty bago si Aerah“- ako
“ Bakit ba kasi kailangan mo pa syang tulungan?”- Rhea
Napatigil ako sandali nanng marinig ko ang pinagsasabi ni Rhea, ano bang meron sa kanya ?
“Rhea akala ko ba ayaw mo yung may napagbibintangan? Pero bakit pinipigilan mo ako sa ginagawa ko ?”- ako
This past few days simula nang mag cross ang landas namin Aerah , napapansin ko rin ang pagbabago nya, madalas di nya ako kinakausap, hindi naman ako bobo para di ko magets kung bakit nagkakaganyan sya
“Paano kung dahil sa pagtulong mo sa babaeng iyan maaalis ka rin sa hospital na ito? Paano yung napagplanuhan natin na pabagsakin tung hospital nato?”- Rhea
“Alam kong hindi basta magagawa yun nang Director sa akin , alam kong tatakpan pa rin nya yung mga mali ko dito sa CEO “- ako
“Hanggang kailan?, hanggang kailan ka nya pagtatakpan Harold?paano kung mauubos ang pasensya nya sayo?”- Rhea
“Please Rhea enough, wag na natin pagawayan ito okay, atsaka mapapakinabangan natin yung babaeng iyon, malakas ang kutob ko na may nalalaman din sya sa hospital na ito, at pwede natin syang gawing witness kung sakaling dadating ang araw na mapapabagsak natin sila”- ako
Hindi ko na sya muling narinig pa kaya nagpatuloy ako sa pag iimbestiga nang nagyari kanina, binasa ko lahat ang shift report nang nurse na nagbantay sa pasyente ko kagabi, simula sa up to date information hanggang sa medication nang pasyente, nang mabasa ko ito ay mali ang nailagay doon na gamot , pero parang may mali sa pagkasulat nang shift report nang pasyente , ang kulay nang ballpen na ginamit.
Umalis kaagad ako sa opisina ko para hanapin ang nurse na gumawa nito, habang naglalakad ako sa hallway ay nakita ko si Sashi nakatalikod sya sa akin at parang may kinakausap sa phone nya nang humarap ito ay nakita ko syang umiyak hanggang sa napaupo sya sa sahig at niyapos ang mga tuhod nito, alam ko kung gaano nya kaayaw makita nang nang mga tao na umiiyak sya, napansin ko ito nung nasa office kami, panay yung yuko nang ulo nya at ayaw kaming harapin, alam ko na pinipigilan nya yung mga luha nya, pero ngayon hindi nya na maloloko yung sarili nya, she reminded me of Rhea nung nasa ganyang posisyon pa si Rhea .
Lalapitan ko na sana sya ngunit naunahan ako, may lalaking nakaupo sa kanyang gilid at tinakpan nya ito nang coat nya, anong ginagawa dito ni Paolo? Bakit sya bumalik? Anong plano nya?
Flashback
“Ahh… may gustong kumausap sayo, and… I think magugulat ka kapag nakausap mo sya ?”- Rhea
“Ahh sige … pupunta na ako”- sabi ko kay Rhea nagulat ako sa biglang pagsulpot nya dito
“Tawagan mo lang ako ulit kapag may nangyari ulit sa pasyente”- sabi ko kay Aerah, nangunot yung kilay nya nang hindi nya magets yung pinapahiwatig ko
Naunang naglakad si Rhea sa akin at simula pa kanina napapansin ko ang pagiging tahimik nito, hindi nya ako kinausap hanggang sa makarating kami sa opisina ko. Nang buksan ko ang pintuan nang opisina ko nakita ko ang lalaki na nakatalikod sa akin, nang humarap ito, nagulat nga ako, hindi ko inakala na babalik sya
“Dr. Villafuerte , parang nagulat ka yata na makita ako?”- sabi nya
Sa story ni Secret Author , sila yung malapit ni Rhea at ako tss, naging second lead lang naman nila ako, wala akong naalala na naging girlfriend ni Paolo si Rhea sa story na yun pero alam ko na may gusto sya nito, sa huling bahagi nang story ni Secret Author walang ugnayan na naganap kay Paolo at Rhea, tapos ay nabalitaan ko na pumunta ito nang Singapore ayun sa sulat ni Secret Author , sa story ko naman , pinabalik ko sya dito sa Pinas at pinaalam ko lang na girlfriend ko na si Rhea , alam ko sa mukha nya na galit sya non, ibang pangalan din ang ginamit ko sa kanya pero bakit ngayon na nagbalik sya? Gamit na nya yung pangalan na ibinigay sa kanya ni Secret Author .
“ Bumalik ka na pala nang pilipinas?”- tanong ko
“Ah… oo matapos kung makuha ang aking licensya sa pagiging doctor sa Singapore”- sagot nya
“Bakit bumalik ka dito pinatahimik na kita?”- ako
“Hahaha.. hindi ko alam kung bakit nandito ako ulit but don’t worry wala akong gagawin sayo at sa girlfriend mo , hindi na ako si Rafael , alam ko na ang tunay kong pagkatao Zauren, nakakabaliw lang dahil nagsinungaling ka sa akin, at alam ko rin kung anong meron sa amin ni Rhea dati nakakagulat lang nung una kong balik dito sa pinas ay naging kayo na, pero don’t worry hindi ako bumalik para ibalik yung nakaraan , pero nais ko lang sabihin sayo to Zauren , bumalik na kayo ni Rhea sa mundo na pinaggalingan nyo bago pa kayo mahanap ni Inang, alam mo naman na isang malaking pagsuway nyo sa batas sa mundo natin ang pumunta sa mundo ng mga tao, bumalik na kayo at harapin ang inyong parusa- wika nya at umalis,
Bigla ko naman naalala si Inang, sinabihan ko si Inang na babalik ako kapag tapos na yunng ginawa ko dito sa mundo nang mga tao, kasama si Rhea, kinuha ko sya sa storya nang author na yun at kinuha ko din sya sa mundong iyon, ngunit hindi pumayag si Inang, labag sa batas ang ginawa kong pagalis sa mundo namin, kinuha ko pa si Rhea, lalo na ang galawin ang mundo nang mga tao, triple yung naging kasalanan ko kay Inang hindi ko alam kung anong parusa ang ipaparatang nya sa akin, ngunit anong magagawa ko alam ko na yung totoong nangyari , ginawa lang kaming lahat dahil sa imahinasyon nang mga author, at para pagkatuwaan at awaan ang buhay namin. Pero napaisip ako kung ano ang ginagawa ni Paolo dito sa mundo nang mga tao?
Nakarating na ako sa Nurses Station at hinanap ko yung Nurse na nagngangalang Jane Salmonte , sya yung nakaduty bago si Aerah kaya alam ko na sya yung gumawa nang shift report
“ Uhm Doc, hinahanap nyo po daw ako?”-Jane
“ Ah oo, diba ikaw yung nakaduty na nurse kagabi sa room 244 “-tanong ko sa nurse
“ Ah yes po doc, bakit po?”- Jane
“ Pwede ba kitang makausap nang pribado”- ako
“Ah okay po doc”
Nagusap kami sa labas nang hospital at pinakita ko sa kanya ang laman nang shift report , nanlaki naman yung mata nya na makita yung nakasulat sa medication
“Doc, hindi ko po pinalitan yung medication na nilagay ko sa shift report, alam nyo naman na sa tagal ko na pagtatrabaho dito di ko magagawa yan”- Jane
“Alam ko, at kung gagawa ka man nang katarantaduhan alam kong sisiguruduhin mo na malinis ang pagkagawa mo, kaya hindi kita pinagdududahan Nurse Jane, alam kung baguhan na nurse ang gumawa nito, may kilala ka ba kung sino?”- tanong ko
“Sa pagkakaalam ko doc, may tatlong recruited nurses ang tinanggap nang hospital na ito kahapon, bakit doc tungkol ba ito sa nangyari sa estudyante kanina ?”-
“Oo , I know she’s innocent , alam kong tama yung gamot na binigay nya sa pasyente ko dahil nandun ako nang bigyan nya nang gamot yung pasyente, kaya imposible talaga na magkaganun yung pasyente”- ako
“Don’t worry doc, ibibigay ko sayo yung list nang mga new recruited nurses sa hospital na ito, at mas mabuti doc kung pumunta ka ngayon sa room nang pasyente mo baka maabutan mo yung nurse na pumalit sa estudyanteng iyon”-suhestyon nya
Mabilis naman ako kumilos para puntahan ang room nang pasyente ko baka sakali makita ko yung nurse doon, pero pagdating ko doon wala sya.
“Hayst!! san naman kaya nagpunta yung nurse na yun”
Habang hinihintay ko yung nurse na yun napansin ko ang shift report na iniwan ng nurse, binasa ko ito at nakita ko sa last page nang shift report ang medication sa pasyente ko , nakalagay doon ang nireseta kung gamot at may pirma pa ito ni Sashi which is sinulat pa nya ito ulit sa bagong worksheet, kinuha ko ang copy nang worksheet na iyon at itinago binalik ko na sa dating pwesto yung shift report nya. Sakto naman biglang bumukas yung pinto at inuluwa doon ang nurse na nagpalit kay Sashi, nagulat naman sya nang makita ako sa loob
“Uhm,Doc bakit po kayo nandito, may nangyari po ba?”- sabi nya
“Uh, nothing im just checking my patient’s condition “- sabi ko
“Ahh.. okay naman po yung pasyente nyo Doc after nung nung incident, nakakaloka lang paano nagkamali yung estudyante nayun eh malinaw naman sa sinulat na shift report yung medication nang pasyente nyo”- sabi nya
“Really? What do you think bakit nagkamali yung estudyante kanina ?”- tanong ko
“Siguro Doc, she’s trying to ruin your reputation sa hospital na ito “- sya
“Is that so.. mabuti nalang hindi sya nagtagumpay”- ako
“Oo nga doc ei, ah, sige doc kailangan ko nang pirmahan tung shift report ibibigay ko pa to sa next na nurse, mauna na po ako?”- pagpaalam nya
Natatawa akong isipin na akala nung Nurse na yun na nauto nya ako sa pinagsasabi nya, bukas ay mailalantad ko ang pinaggagawa nya. Bumalik ako sa office at may tinapos pa ako na ilang documents sa mga pasyente ko, nang mapansin ko ang oras 6:00 pm na end na din pala nang duty ko kaya iniligpit ko na ang gamit ko at balak na sa condo ko nalang to gagawin, nang makalabas ako sa office ko nakita ko si Rhea na inaayos na nya rin yung gamit nya, hindi naman nya ako pinansin kaya nag effort ako na pansinin nya ako
“Babe, kain tayo sa labas?”-yaya ko sa kanya
“ Pwede bukas nalang, may pupuntahan pa kasi ako ei importante lang”- sabi nya, alam ko naman na tatanggi sya kaya hindi ko na pinilit, I took her where she was going after that I drove alone, bigla ko naman naalala ang nangyari kanina nung batuhin nung misis nayun nang figurine sa mukha si Sashi, I want her to kneel down to Sashi dahil sa ginawa nya, nasaktan nya yung estudyante, I decided to stop by a convinience store to buy what I could eat later in the condo while doing my business,When I finished to buy my stuff, I went out, I saw a drugstore in front of this convinience store, once again it went through to my mind about what happened earlier, ginamot nya kaya yung sugat nya?
“Aishh bakit ko ba sya iniisip”
Papasok na sana ako sa kotse nang makita ko si Sashi, kakalabas nang botika, kaya pala , nandito din pala sya para bumili nang gamot, nakita ko na tinatakpan nya parin yung sugat nya gamit nung panyo ko na may stain pa nang dugo, tiningnan nya yung sarili nya sa salamin nung phone nya nang tanggalin nya yung panyo nakita ko na nagkulay purple yung sugat nya, hindi pa nya ito ginagamot, haysstt! Why is this girl so stubborn, nakita ko pa sya umimpit dahil sa sakit, sumakay ulit ako sa kotse pinaandar ko ito papunta sa kanya nagulat naman sya nung sinilbatuhan ko sya, hindi nya ako pinansin dahil siguro hindi nya ako nakita sa loob, kaya lumabas ako
Sashi’s Pov
Matapos gamutin ni Paolo yung sugat ko at niresetahan nang gamot para sugat ko agad naman ako pumunta sa botika bago umuwi, he still wanted to be with me, but I saw that he had a lot of patients so I refused his offer and he didn't insist. Nang matapos kung bilhin yung pinabibili nyang ointment saka gauze at plaster magbabayad na sana ako ngunnit tinanggihan ako nung cashier at sinabi bayad na daw iyon, I wondered who paid it, but I didn't think about it because I feel that my wound got sore , I want to go home to treat this,, habang nagaabang ako nang taxi may bigla sumilbato na kotse sa harap ko kaya nagulat ako nang bahagya, alam ko kung sino ang may ari nang kotse na iyon kaya mas pinili kong hindi pansinin iyon, nagulat namn ako nang bigla itong lumabas at pumunta sa pwesto ko
“Come with me”- sabi nya
“ San ba tayo pupunta, look kung sesermonan mo ako please tama na, nadedepress na ako ngayong araw na to kaya huwag ka nang dumagdag pa “- ako
“Bakit naman kita sesermonan, I know it wasn’t your fault so why would I?”- sabi nya
Napatingin naman ako sa sinabi nya, naniwala ba sya na wala talaga akong kasalanan sa nangyari
“Do you think so na wala talaga akong kasalanan?”- ako
“ Yes, at malalaman mo yun bukas, so sumama ka sa akin at gagamutin natin yang sugat mo, it looks like hindi mo pa nagagamot yan”- wika nya
Pinasakay nya ako sa loob ng kotse nya at hindi ko alam kung saan kami pupunta
“Hindi man lang ba ginamot yan nung doctor na kasama mo kanina?”- sabi nya
“Ha? Bakit alam mo na may kasama akong doctor?”- tanong ko , kung nakita nya ako na kasama si Paolo it means kilala nila ang isat isa , imposible naman kung hindi
“Nakita kita kanina umiiyak, tapos biglang tumabi sayo yung doctor na yun at tinakpan ka nya gamit nung coat nya, sweet ha?”- sabi nya
“Hoy wag mo kong issuehan don sa doctor na yun ha, bago ko pa nga nakilala yun “- wika ko
“Meron nga tayong kasabihan na when two strangers becomes friends , friends becomes lovers”- wika nya pa
“ At naniniwala ako sa kasabihan na kapag hindi ka tumahimik lalagyan ko yang bibig mo nang tape”- ako
He just looked at me as if he wasn't scared of what I said, and at worst he just smirked I just ignored him at itinuon ko nalang yung atensyon ko sa labas habang naghihintay kong saan nya ako dadalhin. I just couldn't believe myself that every time Zauren and I were together, I didn't think that I was with a fiction character, for me he's just an ordinary person
“Nandito na tayo “- wika nya
Napatingin naman ako sa kanya na bumaba at pinagbuksan ako nang pinto , nang lumabas ako tiningnan ko yung paligid ko kung nasan kami, isang malaking building ang nasa harap ko , dito ba sya nakatira?
“ Bahay mo to?”- tanong ko
“Ha? Hindi , san ka ba nakakita nang bahay na malahotel yung porma, nagrerent lang din ako dito ng condo “- sabi nya
“Ahh.. akala ko bahay nyo na , ang taas naman nang building nato , nakakahilo sa sobrang taas”
“Tss, halika ka na sumunnod ka na sakin baka maligaw ka pa rito”- wika nya
Agad naman ako sumunod sa kanya papuntang elevator , naghintay muna kami nang ilang minuto bago nagbukas tung elevator, pagpasok namin ay agad nya pinindot yung 20th floor, ang taas! Mahihilo yata ako dito ei
“Ilang floor ba tung hotel na ito?”- tanong ko sa kanya
“30th floor “- sabi nya, nanlaki naman yung mga mata ko sobrang taas talaga
Lumabas na kami sa elevator nang umabot na ito sa 20th floor , tapos ay naglakad kami papunta sa condo nya, ang dami ding room dito pero ang laki nang agwat bawat room, tumigil naman sya doon sa pinakadulo na room at kinuha yung susi nya at binuksan ito, nang buksan nya ang ilaw namangha ako saayos nang kanyang condo, may malaking sala set ,taz yung flat screen nyang tv ang lapad then may kitchen counter rin at may minibar sa condo nya grabe sya ba ang umayos nito or naka model na ito, siguro sobrang mahal nang binabayad nya dito, kung ganito na yung set nya sa sala at kitchen, pano na kaya yung bathroom at kwarto nya
“Grabe di naman halata sayo na namamangha ka”- sya
“Sobrang laki kasi nang condo mo, tapos ikaw lang yung nakatira, di ka ba nabobored dito?”- wika ko
“Bakit gusto mo tumira dito?”- pilyo nyang sabi
Napanganga naman ako sa hindi ko malaman kong nagyayabang ba to o ano
“Oo gusto ko tumira dito , pero di ka kasama”- ako
“ May sinabi ba akong kasama ako?”- sya
Tiningnan ko sya nang masama, nakakainis trip ba talaga ako nitong awayin parati
“Mabuti pang gamutin mo nalang yung sugat ko,para makauwi na ako”- wika ko
“Patingin nung binili mong gamot?”- utos nya sa akin at binigay ko naman agad, nang tingnan nya ito ay nangunot yung kilay nya
“Si Pa-”- hindi ko alam kung dapat ko bang sabihin yung pangalan nya, baka kasi…
“Si Paolo yung nagreseta nito , yung doctor na kasama mo kanina”-Harold
Hindi ko inasahan na babanggitin nya ito, parang hindi naman sila magkakilala ei
“Pano mo nalaman yung pangalan nya”- ako
“Nagkausap kami kanina about don sa pasyente ko na nag hematemesis pumunta sya sa office ko at pinasalamatan ako, well completo lahat nang gamot na pinabili nya sayo, bakit hindi nya nalang ginamot yang sugat mo?”- sya
“Tumanggi ako nakakahiya kasi ang dami nyang pasyente”- ako
“ Umupo ka lang dyan sa sofa may kukunin lang ako sa kwarto ko “- wika nya saka umalis papunta doon sa kwarto nya gusto ko sana sumilip kaso isinara nya yung pinto , tss damot
Maya maya lang ay lumabas sya at nagpalit nang damit, nakatulala ako nang makita ko syang nakasando lang sa taas , bakat na bakat yung abs nya don sa sando nyang puti tapos yung mga muscles nya, nangseseduce ba tung mokong na to, napaka perfect naman yata nang pagkadrawing ni Jason dito
“ Aerah umusog ka nang kaunti don”- wika nya
“Ha? Ahh okay”- gosh bat ba nawawala ako sa sarili ko ngayon, isipin mo Aerah na di yan totoo yang kaharap mo
“ Tingnan mo ko sa mukha”- sabi nya
“Ba-bakit?”- nauutal kong sabi
“ Anong bakit? Hindi ko makita nang maigi yung sugat mo”- sabi nya
“O-okay, sorry”- sabi ko tapos dahan- dahan kong iniangat ang ulo , bat ba ako naiilang sa kanya ngayong oras na ito, bat parang pakiramdam ko lalagnatin ako ng wala sa oras
Nagulat ako nang bigla nyang ilift yung chin ko, sobrang lapit na nang mukha ko sa mukha nya kulang nalang ay hahalikan na ako nito, taz naamoy ko yung perform nya ,ang bango din nang lalaki nato, which is mas natuturn on ako
“Parang naabnormal yata yung puso ko “- bulong ko
“Bakit anong nangyari dyan sa puso mo?”- napapikit ako nang marinig nya ang sinabi ko
“Ha?wala”- sabi ko hindi naman sya nakumbinsi sa sinabi ko kaya nagulat ako nang ilapat nya yung kamay nya sa dibdib ko at pinikit nya yung mga mata nya
Lub dub lub dub lub dub…
Naririnig ko na mismo yung puso ko sa sobrang lakas kaya bigla kong inalis yung kamay nya doon
“Ano ba?! gagamutin mo yung sugat ko o ano?!”- galit kong sabi
Ni lift nya ulit yung chin ko taz kinuha nya yung forceps at cotton ball saka nilagyan nang betadine, napapikit naman ako nang lumapit yung mukha nya sa akin, taz ilalapat na sana nya yung cotton ball ngunit napahinto sya
“ Bakit kaya ang bilis nang tibok nang puso mo? May history ba ang pamilya mo sa heart disease?”- tanong nya saka inilapat nya yung cotton ball na may betadine sa pisngi ko napapikit naman ako sa sakit, regarding doon sa question nya, minsan nakakawala nang kilig kong ka date mo yung doctor , sakit yung makikita sayo.
“Tsaka bat namumula yung pisngi mo?nilalagnat ka ba?”- tanong nya
“Pwede ba huwag kang tanong nang tanong, saka wag mong idiin masyado yung ctton masakit ei”- ako
Hindi na nga sya ulit nagtanong, at naging busy sya sa paggagamot nang sugat ko tinakpan na nya ito nang gauze saka ay idinikit yung hypoallergenic na plaster na binili ko
“ Alam mo sobrang inis ko don sa babae kanina na may gawa sayo nito?”- wika nya
“Bakit? hindi naman ikaw ang tinamaan?”- ako
“ Napaka inconsiderate nya, akala mo kung sino , sisiguruduhin ko na pagbabayaran nya yung ginawa nya sayo bukas”- wika nya
“Bakit may nalaman ka ba? “- tanong ko
“ Oo bukas pumunta ka sa hospital na iyon at lilinisin natin yung pangalan mo “-wika nya
Ewan pero nababaitan ako dito sa Zauren na to, kakaiba sa ginawa kong Zauren don sa story ko, tinamaan tuloy ako nang konsensya don sa ginawa ko sa kanya, masyado ba ako naging harsh s kanya doon para maramdaman ko ito
“Sorry”- mahina kong sabi, gusto ko mag sorry sa kanya kahit di nya alam yung totoo kung bakkit nagsosorry ako
“ For what? “- Zauren
“ Sorry dahil.. napagalitan ka nung Director kanina, I know you were just trying to help me kaso napagalitan ka”- ako
“ I’m used to be scolded by the Director, ikaw lang yung inaalala ko kasi masyado kang sinaktan nung mga tao na yun, I know how it feels, alam ko yung feeling na pinaglalaruan yung buhay mo, it sucks!”- sabi nya, para namang tinusok ang damdamin ko sa sinabi nya, alam ko yung ibig nyang sabihin, nagiguilty ako , ano kaya ang gagawin nya sa akin pag nalaman nya na isa syang fictional character? Na ako yung gumawa nanag lahat na pinagdadaanan nya.
“Tapos mauulit na naman, tss by the way , kapag sa susunod nangyari na naman to sayo at alam mo yung ginawa mo ay tama, hahanap ka nang ebidensya para ipaglaban mo yung side mo di yung iiyak ka sa tabi “- sabi nya
“Hindi ko naman inasahan na ganun yung mangyari ei, ngayon, di ko alam kung saan ako dadalhin nitong kamalasan na ginawa ko, sinusped nila ako sa school nang 2months, tapos di pa ako makapagduty, ang saklap”- wika ko habang naiiyak
“ Tch, ginawa nila yun?, don’t worry tomorrow will be your day, babawiin din yan nila “- sabi nya
Binalot kami nang katahimikan for the first time, pero bigla ko naalala yung nangyari kahapon , yung lalaki na humahabol sa akin , nabasa nya kaya yun
“Ahh, Zauren nabasa mo ba ang bagong chapter nung story?”- tanong ko
“ Oo bakit?”- sya
“nakita mo ba yung scene don na tumatakbo ako “- ako
I saw him frown na para bang inaalala yung laman sa story
“Wait babasahin ko ulit”- wika nya, kinuhanya yung cellphone nya at nag soscroll down, nakita ko naman yung reaksyon nya nagulat sya doon nang makita nya na may humahabol sa akin na lalaki
“ Nagpakita rin sya sa iyo?”- tanong nya
“Bakit? Kilala mo ba yang humahabol sa akin?”- tanong ko
“Nung gabi na matapos kitang ihatid sa inyo biglang nagpakita sa akin ang lalaki na yan, taposs..”- tumigil muna sya at tila ba nagiisip “tapos pinagbantaan nya ako”- sabi nya
I can't even tell him what occurred in that scenario; it didn't even include anything we discussed with that person, which I don't understand. I can't even say that the person appeared to me as a result of the story I wrote.
“Ikaw bakit ka sinundan nito?”- tanong nya
“ Ganun din, pinagbantaan nya rin ako, wala naman akong naging kaaway”- maliban sa hospital nayun
“ Same, pero bakit nagpakita sa atin pareho yang lalaki na yan?”- tanong nya
“ Di kaya sya yung gumagawa nang story na kinasasangkutan ko? Dahil nadon ka naman sa story na yun simula chapter 1 pa eh? Isa pa to sa pinoproblema ko”- wika ko
“Pwede din, ipapahanap ko tong lalaki na to para tigilan na nya tayo”- sabi nya
Sa kabila nang katahimikan ay biglang nag ring yung cellphone ko, si Reign pala tumatawag
“Sashi? Nasan ka? Bakit hindi ka pa umuuwi?”- sabi nya s kabiang linya
“ Ah nandito ako sa.. mall may binibili, pauwi na rin ako “- sagot ko
“ Okay magingat ka ha”- sabi nya
Hinarap ko si Harold para magpaalam
“ Ahh uuwi na ako”- sabi ko
“Hindi ka pwede umuwi na hindi kumakain, ipaghahanda kita saglit lang to”- sabi nya saka dumiretso sa kusina nya, sinundan ko naman sya, gosh ang daming ginawa nitong lalaki sa akin ngayon
“Zauren.. wala bang magagalit sa ginagawa mo to? Wala ka bang girlfriend?”- tanong ko, napatigil naman sya saglit at bumalik agad sa ginagawa nya
“ Actually meron, pinagseselosan ka nga nya ei simula nung nabasa nya yung story, kahit di nya sabihin sobrang halata
Nanigas naman ako sa kintatayuan ko, pinagseselosan ako ni Rhea?
“Pero don’t worry hindi ka naman aawayin non, mabait naman yung girlfriend ko”- sabi nya
I laughed bitterly, malamang hindi mabait yung girlfriend nya, hinalintulad ko kaya yun sa sarili ko si Rhea, he had put the food on the table and I could feel the hunger immediately when I smelled it, he also cooks well, napaka boyfriend material, umupo ako sa stool chair saka sinamahan ko sya kumain, nakakaawa syang tingnan dahil mag isa lang sya, nakaramdam naman ulit tuloy ako nang guilty, alam kong wala na syang magulang dahil namatay iyon sa story ko, bakit ko kaya nagawa sa kanya yun, bakit hinayaan ko syang mabuhay sa story ko. Naniniwala na kasi ako na silang tatlo ay mga characters sa story ko nabuhay pero di ko alam kung ano yung purpose? Di kaya nabuhay sil para paghigantihan ako?
“Okay ka lang?”- tanong nya
“ Ha ahh oo, may iniisip lang”- ako
“Wag mo nang isipin yung nangyari kanina, maexcite ka nalang sa mangyayari bukas “- sabi nya, I really have no idea what he is saying, but whatever those are, I hope it helps me on my mission
Naisip kong itanong sa kanya yung tungkol sa magulang nya baka sakali maikwento nya at katulad iyon sa nangyari sa kwento na ginawa ko, maniniwala na talaga ako na isa syang fictional character, at kapag nakumpirma ko iyon , iiwasan ko na sila
To be continued………