"OH MY god." Iyon ang tanging lumabas sa bibig ni Ariesa nang makita ang malawak at malaking pool sa gilid ng mansyon. Dito niya biglang naalala na humangin nang malakas kagabi kaya't nagkalat ang mga dahon mula sa punong manggang nakatayo sa tabi. Hawak niya ngayon ang walis tingting at ang dustpan pero napanghinaan siya ng loob sa daming dapat walisin.
Kung gagawin niya ito ay hindi niya alam kung kailan siya matatapos. Ayaw niyang ma-late sa morning class niya.
"Want to back out? Then go," nagsalita mula sa kaniyang likod si Jigo. Binigyan siya nito ng mapang-asar na ngiti habang ngumunguya. Kasulukuyan kasi itong nag-aalmusal.
She began to drool when she noticed the bacon on his plate, but she couldn't give up right now. Ayaw niyang ipakita sa bakulaw na ito na weak siya. "Sino may sabi? This is just a piece of cake for me. Wala na bang ikakahirap ito?" she retorted with full of confidence.
Sinimulan ni Ariesa ang pagwawalis. Punong-puno siya ng pag-asa na matatapos ito nang maaga. Kagigising lang ng mga ibang katulong sa bahay pero sila na agad ang pinanood nito at chinismisan, isa na sa mga ito ang mga kaibigan.
Nag-alala sina Rachel at Emily sa kaniya at nais sana siyang tulungan ng dalawa ngunit mahigpit na nakabantay sa kaniya ang senyorito. Sa huli, binigyan sila ng death glare ni Jigo kaya walang nagawa ang mga maid kundi lumisan at hayaan si Ariesa sa pool.
Huminto ang dalaga sa pagwawalis upang makapahinga saglit ang nangangalay niyang braso. She wiped the sweats that were dropping down from her forehead, nakaramdam na rin siya ng pagka-uhaw dahil sa pagod at sikat ng araw. Nakatambak na sa tabi ang mga nalikom at nawalis na mga dahon.
"Anong oras na kaya?" tanong niya sa sarili.
"Getting tired? Hindi ka pa nga nangangalahati."
Napapikit siya sa inis pagkatapos ay binalingan ang binata. Nakatayo na ito sa gilid ng pool habang sinisipa ang mga dahong hindi pa niya nawawalisan.
She sighed in irritation and marched towards him. "Alam ko," pagsusungit niya at winalisan ang mga dahon sa paanan nito.
"Maganda pala ang hugis ng puwet mo sa malapitan."
Napatayo siya nang matuwid sa gulat at inis na hinarap si Jigo. Nakakaloko ang ngiti nito.
"Manyak!" she screamed.
He smirked. "Did it go surgery as same as you said to everyone about mine?"
"Sabihin mo kung ano ang gusto mong sabihin. Wala akong pakialam." Tinalikuran niya ito at bumalik sa pagwawalis ngunit may kamay na biglang tumulak sa kaniya dahilan sa pagkahulog niya sa pool.
"I can't swim!" sigaw ng utak niya habang nagpapa-panic na kumakaway-kaway sa tubig upang hindi tuluyang malunod. She tried to scream for help pero pumapasok sa kaniyang ilong at bibig ang tubig.
She saw his blurred image standing in the side of the pool while she's getting out of her breath. It's the same image she saw when she's almost drowned seven years ago. Will he ignored her too like what he had done that time?
Kasabay ng pagpikit sa kaniyang mga mata ay ang kirot na muling nanumbalik sa kaniyang puso. Wala siyang magawa at hayaan ang mga masasakit na alaala ng nakaraan na lamunin siya.
"Halika rito! You should be dead by now, you fucking brat!" sigaw ng estudyanteng athlete habang hinihila siya nito sa pool pagkatapos siya nitong tinulak.
Tumatawa ang mga kasamahan nito at tumalon na rin sa pool upang pagtulungan siya.
"'Wag! Tama na!" pigil niya sa mga ito at nagpupumiglas na makaalis sa mga mararahas na paghawak sa kaniya at paghila sa ilalim. Hanggang sa nawalan siya ng lakas at tuluyan siyang nahila sa ilalim.
Mahigpit na pinigilan niya ang kaniyang paghinga at panay sipa siya nang sipa sa makakaya niya. Nang matamaan ang isa sa mga humihila sa kaniya ay dali-dali siyang lumangoy paitaas upang makasagap ng hangin. But in her surprise, she saw him. He was there standing at the side of the pool with his friends. Kahit blurred ang pigura ng binata, alam niyang si Jigo ito.
Sumigaw siya upang hingin ang saklolo nito nang hatakin na naman uli siya ng mga babae. Pero nagsasayang lang pala siya ng lakas. Iniwan siya ng binata na hindi man lang siya tinapunan ng tingin.
She got scared. Para bang isa lang siyang mahinang kuting na nilublub sa tubig. Hindi niya alam sa mga panahong iyon na simula na pala iyon sa mga kalbaryo niya sa buhay.
___
SHE SPAT out the water. Umuubo siya at napahingal. Lumayo nang kaunti si Jigo sa kaniya.
Tumambad sa kaniyang paningin ang mukha nito. Shock and worry was in his eyes at basang-basa ang buhok nito. Realizing that it was him who pushed her hard a while ago, tinulak niya rin palayo sa kaniya ang lalaki at agad na napabangon.
"Ang sama mo! Gusto mo pa akong patayin, ha?" bulyaw niya rito nang mahimasmasan. Hindi pa iyon sapat at sa galit niya ay nagawa niyang hampasin ang dibdib nito.
"Hindi mo alam kung gaano ako naghirap! Oo, nagkamali ako pero hanggang kailan mo pa ako pahihirapan nang ganito, Jigo? Napaka-arogante mo, insensitive jerk, mayabang, at selfish! Pati sarili mong ina ay hindi mo iniintindi! Sarili mo lang ang iniisip mo!" she broke into sobs.
Kumunot ang noo ni Jigo sa mga sinasabi niya.
"You know what? There is no point on hurting me and keeping me suffer. Kung ganiyan ka pa rin, walang magbabago. Even if I leave, Jigo. Still, your mom will be in distress dahil sa kung ano ka ngayon." Suminghot siya pagkatapos.
He hissed. "You're talking as if matagal mo na akong kilala."
Inangat niya ang kaniyang mga tingin. "It's me, Jigo." Napapikit siya at kumuha ng lakas mula sa kaniyang kaloob-looban. "Ako si Ariesa Kyla Eralde"
Nanlaki ang mga mata ni Jigo sa narinig na rebelasyon. "Shit!" He cursed under his breath. "Y-you're Ariesa?"