"I DON'T understand why she had the guts to answer me back and did that to me! Pakiramdam niya siguro ay magka-level kami." Jigo pinched the bridge of his nose in frustration. "Umuwi ako rito for my job and for both of you ni dad, hindi sa makipag-argue sa babaeng iyon."
"Kyla is a nice lady, Jigo. Nagawa niya lang iyon kasi inunahan mo." Nakatayo ang kaniyang ina sa likod. Pag-alala ang bumalatay sa mukha nito.
Hinarap niya si Ellen. "Sabihin na lang natin na hindi siya magpapatalo sa akin. How do we get along to each other kung ganiyan siya? Saan niyo ba siya napulot? Hindi naman ganiyan ang ibang maids natin ah."
"It doesn't matter where I found here. All you have to do is to be nice at her, iyon lang, son."
"Siya dapat ang maging nice sa akin since isa ako sa mga amo niya. Why should I, anyway? Pagkatapos ko makita ang totoong kulay niya ay magiging nice na ako sa kaniya? No way.
I guess it should be better if we do background checking. We are not sure kung saang pamilya siya galing, it might be members of a syndicate, kulto, or even criminals.
Nakuha nga niyang tapunan ng mainit na kape ang senyorito, how much more kung kumukulong mantika na? What if ikaw naman ang saktan niya, mom?"
"Jigo, stop! You're exaggerating!" galit na saway ni Ellen sa kaniya. "She's quite opposite, and don't talk like that about her."
"Look, you're protecting her now. Just like what you did to litte Ariesa seven years ago." He laughed while brushing his hair. "Saan na pala ang babaitang iyon? Naglayas ba? Na-realize yata ang kaepalan."
"I dare you to stop, son."
"Bakit ganiyan ka sa kanilang dalawa? Oh, did they both resembling the deceased daughter of yours?"
"I said stop!" Namamasa na ang mga mata ng ginang sa patuloy niyang pagsasalita.
"Mom, may I ask you something? Hindi pa ba ako sapat? Anak mo rin ako. I know you love me but why the fuck there is something more special love to them than you gave me? 16 years na ang nakaraan nang mamatay si Jillian. Hindi ka pa ba naka-move on?"
Isang malakas na sampal ang pinakawalan ng ina. He scoffed habang tiniis ang hapdi sa namumula niyang pisnge.
"Huwag mong isali ang kapatid mo."
"Bakit? Hindi ba iyon ang totoo?"
"Matagal ko nang natanggap ang pagkawala niya."
"So who is Kyla for you then? Anak mo sa labas?"
"I am your mother, Jigo! You should pay respect!" Nanggagalaiti na ito sa galit.
Hindi niya intensyon na galitin ang ina kaso sumusobra na ito sa palagay niya. He heaved a sigh at linagpasan ito. "Kung hindi mo papaalisin ang babaeng iyon, I will make her life like a living hell, kagaya ng ginawa ko sa Ariesa mo noon."
___
"ATE CHERRY, ako na magtatapos dito. Matulog na kayo," saad ng dalaga sa kasamahan niyang maid. Nagpasalamat ito sa kaniya saka siya nito iniwan dala ang walis.
Ipinagpatuloy ni Ariesa ang pagsisirado ng mga malalaking bintana sa mansyon. Nasa ikaanim na bintana na siya nang masagip sa kaniyang paningin ang senyora. Nakapantulog na ito, pasulyap-sulyap sa relos habang nakaupo sa balkonaheng nasa harapan ng bahay. Mukhang may hinihintay ito.
Nagtataka siya. Alas dies na ng gabi at nakauwi na ang kaniyang Tito Tiago. Ay. . . muntik na niyang makalimutan. May damuhong anak pala ang tita na nandito.
Speaking of that devil, it's been two days when she last saw him, iyon ang araw na kung kailan niya hinagantihan ng buhos ng kape ang binata.
Bumalik na kaya sa States? Sana nga.
___
"BAKIT GISING ka pa, tita?"
Liningon ni Ellen ang dumating na si Ariesa. Pinaupo ng ginang ang dalaga sa bakanteng upang nasa tabi nito. "Hindi pa ako inaantok, iha. Ikaw ba?" balik nitong tanong.
Hindi nakaligtas na matalas na pandinig ni Ariesa ang pagaspang sa boses ng senyora. "'Ganoon din po ako, tita. Pero okay lang po ba kayo?" may bahid na pag-alala niyang tanong dito.
Akmang sasagit na sana ang senyora nang inunahan na niya ito sa paghipo sa noo, may lagnat ito. "Hala, tita. Bakit hindi niyo po sinabi agad na masama ang pakiramdam niyo? Malamig po rito sa labas. Halika po sa loob."
"I'm fine. Mamaya na ako papasok. Hinihintay ko pa si Jigo. I want to apologize to my son."
Walanjo na Jigo! Pinapahintay ang sariling ina.
May kaunting pagkadismaya siyang naramdaman sa kaniyang kaloob-looban. Akala kasi niya ay tuluyan nang bumalik ang binata sa States.
"Tinawagan niyo po ba?"
"I did but he didn't answer me. Nag-alala ako."
Mas lalong kumulo ang dugo niya sa lalaki.
"Tita, baka hindi 'yon uuwi gaya kahapon at noong isang araw. Baka sa hotel siya nagpalipas. Tara na sa loob, tita. Tatawagin ko si Tito Tiago upang matignan ka."
Hindi na nagpumilit pa ang ginang at iginaya niya ito papasok sa mansyon.
__
"HONEY, you need to rest. Mataas ang lagnat mo," ani Santiago sa asawa.
Nag-second the motion naman siya, "Tito is right, tita. Kung ano man ang sasabihin mo kay Jigo, soon na 'yan magaling ka na. Don't stressed out yourself too much."
"But---"
Hinawakan niya ito sa braso. "Tita, alam ni Jigo ang mga ginagawa niga. Uuwi rin siya kung gugustuhin niya. Hindi niya kayo matiis, you are his mother."
Malakas ang paniniwala niyang hindi nagkakaintindihan ang mag-ina dahil sa kaniya. She didn't want to ruin their relationship. Ngunit hindi naman yata bagay kay Jigo na magtampo ng ganoon sa ina.
Ellen sobbed. "Ina na nagkulang. Maibalik ko lang sana ang mga panahon kung kailan hindi ko pinaramdam sa kaniya na nagkulang ako."
Pinunasan ng senyor ang luhang dumadaloy sa pisngi ng asawa. Hindi na nagsalita pa si Ariesa. Noon pa man ay naiintindihan na niya ang side ni Jigo. Kahit hindi man pinapahalata ng binata ay alam niyang nasasaktan ang kalooban nito sa kakaibang pagtrato ng senyora sa anak.
Hindi niya ito masisi ngunit kung marunong sana si Jigo na makinig, siguro ay maiintindihan nito ang katotohanang tunay na mahal siya ng ina.
Pinatayan ng tawag si Santiago ng anak nang tumawag ito upang ipaalam ang nangyari sa senyora. Bigla siyang nainis kay Jigo. Pati ang ama ay pinatayan din.
Hiningi niya ang kopya ng numero ng binata at siya na mismo ang tatawag nito.