Kagaya nga ng usapan namin ni Ella kanina ay nagpunta ako sa mall ng alas dos ng hapon. Sa laki ng lugar na ito, saan ko naman sya hahanpin? Plus, may kasama pa akong asungot. Yes. Hindi ako nilubayan ng guro kong may saltik. Ilang beses kaming nagtalo kanina sa loob ng kotse dahil sa kakulitan ng kumag. And sa huli, sya pa din ang nanaig.
"Umuwi ka na, Sir." Ani ko.
Kasalukuyan naming binabaybay ang mataong ground floor ng mall.
"Sir, maawa naman kayo sa akin. Kapag may nakakita sa atin dito, tiyak kong pauulanan na naman ako ng madaming issue." Dagdag ko pa.
"Isa pang tawag sa akin ng Sir, may kalalagyan ka." Tugon nya.
Bigla naman akong kinilabutan. Manyak talaga ang isang ito. Sa halip na gawin ko ang gusto nya, hindi na lang ako nagsalita pa. Nakakailang kaya na tawagin ko lang sya sa pangalan nya. Isa pang issue iyon kapag nagkataon. Alam nyo naman na ang mata at tenga ng mga tao, madalas abnormal. Kung anu- ano ang mga nai- imagine at natatahing mga kwento. Pwede na nga sila maging writer o di kaya naman ay director. Mas marunong pa sila sa akin, ehh. Nakakabilib nga at alam na nila kaagad ang future ko.
"Nasaan na ba ang batang 'yon? Malilintikan talaga 'yon sa akin." Sambit ko.
Kanina pa kami naglalakad dito and Ella is no where to be found. Hindi ko pa din nakikita ang pasaway na kapatid ko. Naiinis na ako and in the same time, pagod na. Kaya naman, ng makakita ako ng bench ay dali- dali akong nagpunta dito at naupo. Nakiupo din naman ang guro kong umaasta na parang body guard ko sa kakasunod sa akin. Kinuha ko ang cp ko at tiningnan ang oras. Napabuntong hininga ako ng makitang mag a- alas tres na ng hapon. Nakakaramdam na ako ng gutom. And dahil nasa mall kami, wala akong mabibiling mura dito. Tinitipid ko nga ang pera ko di, ba? Hayst.
"Pwede ka ng umalis kas-___~~..."
Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil wala na ang manyak na kumag sa tabi ko. Hindi ko man lang naramdaman ang pag- alis nya. Tss. Hindi din nagpaalam. Well, sino nga ba ako para gawin nya iyon? Psh. Masama ang tingin kong sinuyod ang mga nagdadaanang mga tao sa paligid. Bawat mukha nila ay aking tinitingnan. Nagba- baka sakaling matiyempuhan ko ang magaling kong kapatid. Hanggang sa may humarang na nilalang sa harap ko. Tiningala ko ito at tumambad sa akin ang gwapong mukha ni Sir. Edson. May bitbit syang isang supot na hindi ko malaman kung ano ang laman. Taka ko syang tiningnan hanggang sa maupo syang muli sa tabi ko.
"Here." Ani nya sabay about sa akin ng supot. "I know na gutom ka na."
Napatitig ako sa kanya. Hindi ko lubos maisip na gagawin nya 'to. Ilang sandali pa akong natigilan ng sya na mismo ang gumalaw. Kinuha nya ang kamay ko at sya na mismo ang naglagay ng large size bucket of fries. Napakurap- kurap pa ako ng ilabas nya din mula sa supot ang isang bottled juice.
"Eat. Ayokong nagugutom ka." Mahinahon nyang ani.
Speechless ako. Hindi ko alam ang gagawin ko. Biglang nablangko ang utak ko at ang gusto ko na lang gawin ay titigan sya.
"Eat or ikaw ang kakainin ko." Bulong nya.
Napapitlag ako. Nakalimutan kong manyak nga pala ito. Sinamaan ko sya ng tingin. Inosente naman syang napamaang sa akin na may kaunting bahid ng ngiti sa mga labi.
"Pervert." Singhal ko.
Narinig ko syang natawa dahil sa sinabi ko. Hindi ko na lang sya pinansin. Nilantakan ko na lang ang fries na binili nya. Nanlaki naman ang mata ko dahil sa sarap na nalalasap ko. Ngayon lang ako nakatikim ng ganito. Hindi ko tuloy maiwasan na pagsunud- sunodin ang subo ko. Kuha, subo, nguya, lunok lang ang ginawa ko ng paulit- ulit.
"Matakaw."
Napatingin naman ako sa kanya. Diretso lang ang tingin nya na parang wala syang sinasabi kanina. Ako, matakaw?. Kumuha ako ng apat na pirasong fries. Pinaharap ko sya sa akin na ikinagulat nya. Napangisi naman ako. Hinawakan ko ang baba nya at marahang ibinaba ito upang mapanganga sya. Dali- dali ko namang isinubo sa kanya ang mga fries.
"Pervert." Sambit ko.
Gulat at malalaki ang mga mata nya na nginuya ang mga isinubo ko. Natawa naman ako dahil bakas din sa mukha nya na nasarapan sya sa pagkain. Siguro ay hindi pa din sya nakakatikim ng ganito. Sa sobrang busy nya, wala na syang isang ginawa kundi ang magtrabaho ng magtrabaho.
"Oh, di, ba, masarap?" Nakangiti kong ani.
Wala akong nakuhang sagot. Bagkus ay Basra na lang nyang hinablot ang hawak kong large size bucket of fries at dali- daling sumubo ng sunud- sunod. Humagalpak ako ng tawa dahil sa itsura nya. Para syang bata na ninanamnam pa ang bawat fries na kinakain nya.
"Akala ko ba para sa akin yan?" Pagdadrama ko na may pag- nguso pa.
Pinigilan ko naman na matawa ng humito sya sa pagkain. Tumingin sya sa akin dahilan ng pagee- emote ko pa kunyari. Nahihiya naman nyang ibinaik ang pagkain sa akin.
"Hahaha... Joke lang." Natatawa kong ani. "Share na lang tayo."
Kumuha ako ng isa at kinain. Nang mapansin kong hindi sya nakuha ay siniko ko sya at iniaro ang bucket. Nahihiya naman syang kumuha at kumain.
"Puro trabaho na lang siguro ang inaatupag mo, nuh?" Saad ko. "Mag enjoy ka kasi kahit minsan. Sige ka, mamamatay ka ng malungkot."
"I have no time in doing such things like that." Sagot nya.
"Pwede namang maging masaya kahit sa kakaunting time lang." Sabi ko. "Learn to appreciate kahit ang mga simple at kakaunting bagay."
"Hmm." Walang ganang tugon nya.
"If you want to enjoy, sabihin mo sa akin. Sasamahan kita."
Natigilan sya. Maging ako din ay nabigla sa mga salitang lumabas sa sarili kong bibig. Bakit ko ba sinabi ang mga 'yon? Umiiwas ka nga sa mga issue, Lexshawna Ariella di, ba? Hayst. Kainis! Kaagad akong nag- iwas ng tingin. Bigla kasi akong nakaramdam ng pagkailang.
"Ate!!"
Save by my sister! Hindi ako pwedeng magkamali dahil boses nya ang narinig ko. Kaagad naman akong nagpalinga linga sa paligid upang hanapin sya. Hanggang sa matagpuan ko sya na malawak ang ngiti na patakbong papalapit sa amin.
"Hi, po. Boyfriend ka ba ng Ate ko?" Kaagad na tanong ni Ella.
Sa halip na sa akin lumapit ay kay Edson sya unang nagpunta. Wow. Ang galing.
"No." Tipid na sagot ni Sir.
Ewan ko kung bakit biglang sumikip ang dibdib ko. Para bang nasaktan ako doon sa binitawan nyang salita. No! Hindi dapat ganito. Ano ba ang ine- expect mo, Lexshawna?!
"Teacher ko sya, Ella." Sabi ko.
Napapahiya namang lumapit sa akin ang kapatid ko. "Sorry po, Sir."
Tumayo na nga ako. Kailangan na naming umuwi. Dahil natitiyak kong kanina pa kami hinahanap ng aming mga magulang.
"Alis na po kami, Sir." Ani ko sabay talikod.
Hinila ko na ang kapatid ko na tulala pa din kay Edson. Hindi naman sya nagprotesta at nagpatianod na. Nakalabas na kami ng mall at naghihintay na ng masasakyang jeep. Pero sadyang mahirap ang mag- abang dito dahil may dumadaan nga, puro puno naman. Nagtext ako kay Papa na baka gabihin kami dahil sa sobrang hirap na makasakay. Baka kasi mag- alala yong dalawa sa amin at magreport kaagad sa mga pulis. Minsan kasi may pagka- OA ang mga magulang namin.
"Ate, nagugutom na ako." Nakasimangot na ani ng kapatid ko.
"Kasalanan no ito. Kung hindi mo inuna ang paglalakwatsa ehh, 'di sana ay nasa bahay tayo ngayon, nanonood at hindi nagugutom." Sermon ko sa kanya.
"Sorry na." Naglalambing nyang ani.
Nag- peace sign pa sya sa akin at matamis na ngumiti. Inismidan ko naman sya at tinaasan ng kilay. Magpapa- cute pa sana sya ng may pumaradang kotse sa may harapan namin. Hinding hindi ko makakalimutan ang sasakyang ito. Nako naman. Bakit ba ang malas ko ngayon? And, kagaya nga ng inaasahan ko, here comes the pervert.
"Sakay na kayo. Gagabihin kayo sa daan." Ani nya na nakatayo lang sa may driver's seat.
"Ohh, emm, giee! Tara na, Ate!" Yaya naman ng kapatid ko.
"Sir, nakakahiya po." Sarkastimo kong ani.
"Tara na, Ate." Hinila na ako ni Ella. "Doon ka sa harap. Ako na dito sa likod."
Sa kakapalan ng mukha nya, binuksan na nya ang pinto ng backseat at nagmamadaling sumakay dito. Naiwan naman akong naka- tanga dito sa labas. Nang tingnan ko si Edson, may mapaglarong ngiti na nakapinta sa kanyang mga labi. Para tuloy gusto ko ng hilahin pababa si Ella ng sasakyan nya. Pero dahil tama sya sa sinabi nyang gagabihin kami kakahintay ng jeep ay madabog na akong sumakay.
"Sir, hindi nyo po ba nililigawan ang Ate ko?" Tanong ni Ella. "Alam nyo po, bagay kayo."
"Ella, bibig mo." Saway ko.
Narinig ko namang natawa si Edson. Ini- start nya na ang sasakyan at nagmaneho.
"Bibigyan ko po kayo ng tips, Kuya." Masaya pang ani ng bruha. "Mahilig po si Ate sa pagkain. Favorite color nya po ay pink at black. Nature lover din po sya at ayaw nya po sa masikip."
"Noted." Tipid na tugon nito.
"Yieeeee!" Pumapalakpak pa nyang saad. "May phobia po sya sa masisikip na lugar. Favorite nya po ang spicy fried chicken.”
"Ella, tama na yan." Saway ko dito.
"Ate, bagay kaya kayo ni Kuya." Balik nito sa akin. Then, she turned to him. "Ano po pangalan nyo Kuya?"
"Edson Santiago Bayer." Sagot naman ng isa.
"Nice to meet you, Kuya Edson."
"Likewise."
Bahala na silang dalawa dyan. Hindi ko na sila pinakinggan pa. Sa daan na lang ako nag focus. Ito kasing si Vicky Ella, masyadong madaldal. Paano ay gustong gusto nitong magkaroon ng kuya. Dahil sa malapit na maghating- gabi, naabutan na kami ng traffic. Bumagal ang usad ng mga sasakyan. Nakaramdam tuloy ako ng pagkabagot. Ayaw ko pa naman na naiinip o pinaghihintay. Mabilis akong mainis. Upang maiwasan ko ang boredom, sumandal na lang ako ng maayos at ipinikit ang mga mata.
Naalimpungatan ako ng may marahang tumapik sa aking braso. Kaagad naman akong gumising at umayos. Nakadating na pala kami. Nilingon ko ang kapatid ko sa likod. Pero wala na sya doon.
"Nauna na syang lumabas." Ani ni Sir.
"Hindi man lang ako ginising at hinintay? Babanatan ko talaga ang isang yon." Asik ko.
"She said na ako na daw ang gumising sa iyo." Natatawa nyang ani.
"Ikaw, ahh. Masyado mong sinasakyan ang kalokohan ng kapatid ko. Nako. Nako. Nako. Kapag nasanay yon sayo, ewan ko lang kung tantanan ka pa non." Mahaba kong saad.
"That's okay. I like her. She's like a little sister to me." Sagot nya.
"Bahala ka. Salamat nga pala sa paghatid." Bitaw ko sabay baba ng kotse.
Kinawayan ko pa sya at iminustra na umalis na. Kapag kasi nakita pa ito ng magulang ko, baka kung ano pa ang isipin nila. Mahirap na. Kailangan pa din mag- ingat. Dahil sa madali naman palang pakiusapan ang dakila kong guro, umalis na nga ito. Sakto namang lumabas ng bahay si Mama.
"Sino yon?" Tanong nya.
"Teacher ko po, Ma. Nakita nya po kami ni Ella kanina sa Mall na naghihintay ng masasakyan." Sagot ko. "Kesyo baka daw abutan kami ng dilim, pinasabay na lang nya kami."
"Kay bait pala ng guro mong iyon, ano? Mabuti at natiyempuhan nya kayo doon." Balik nito.
Ngumiti na lamang ako dito. Inakbayan ko sya at sabay kaming pumasok sa loob. Nadatnan naman namin sina Papa na nagtatawanan sa kusina. Pagpasok kasi ng pinto namin ay maliit na sala agad. Tanging malaking cabinet lang ang naghihiwalay sa kusina kaya naman, kitang kita din ito mula dito. Tapos sa may gilid ay ang hagdan pataas papunta sa second floor kung saan ay may tatlong kwarto. Maliit lang ang bahay namin. Sapat lang para sa aming apat at kuntento na kami sa ganito. Masarap kayang mamuhay ng simple.
Pagkapos naming maligo at magpahinga ay naghain na ng hapunan si Mama. Kumain na kami ng hapunan ng sabay sabay. Si Ella naman ang umako ng pagliligpit matapos kumain. Way nya daw ito upang makabawi sa akin sa pang- aabala na ginawa nya kanina. Dahil dito, maaga akong nakaakyat sa aking kwarto. Payapa akong nahiga sa malambot kong kama. And para naman makasabay ako sa takbo ng mundo, kinuha ko ang cp ko at nag open ng facebook. Scroll- scroll lang naman ang ginawa ko. React sa mga posts, shared posts, at memes ng mga kaklase ko. Nagcheck din ako ng mga messages ko. Pero wala pa din namang bago. Ibaba ko na sana ang cp ko ng bigla itong tumunog. May tumatawag. Number lang. The who naman kaya ito?
"Hello?" Bungad ko.
"What did I say about the 'Sir' thing, Ariella?"
Natigilan ako. Paano nya nalaman ang number ko? Tiningnan ko ang numerong naka flash sa screen. The hell.
"What did I say about the 'Sir' thing, Ariella?" Pag uulit nya sa mas seryosong tono.
"N-na may...may kalalagyan ako." Mahina at nauutal kong sagon.
"Yes." Balik nya. "So, tomorrow, prepare your self coz I'll be there at six in the morning."
"What?!.. A- ano? Bakit?" Naaligaga kong tanong.
"For your punishment."
Then he hung up. Napatulala naman ako sa gulat. Hindi ako makapaniwalang seseryosohin nya ang simpleng bagay na iyon. And the most scary part is... PUPUNTA SYA DITO BUKAS NG UMAGA! Muntik ko ng maibato ang hawak kong cellphone dahil sa inis. Sumubsob ako sa unan ko at doon sumigaw. Naiinis talaga ako. Sobra! Argh! Buset!
Hindi ko alam kung nakatulog ba ako o hindi. Basta ang alam ko lang, hindi pa lubusang tumitirik ang haring araw ay gising na ako. Gusto kong kumpirmahin kung tunay nga ang sinasabi nya o hindi. Hindi ako mapakali sa kaba. Para akong naiihi at natatae na ewan. Mabilis din ang dagundong ng tibok ng puso ko. May balak yata syang patayin ako sa sindak, ehh. Papalitan ko na si Barbara sa pelikula. Magiging 'Patayin sa Sindak si Lexshawna' in english, 'Kill Lexshawna to death'. Ayy, bagay! Napatalon ako sa gulat ng tumunog ang cp ko. Tumatawag ang kumag.
"Are you ready?" Bungad nito ng sagutin ko ng tawag.
"N-no... Hindi ako pwede." Sagot ko.
"Too late, sweetheart. I'm already here." Tugon nya na ikinatigil ko. "So, go get dress now. Or else..."
"Or else, what?!" Singhal ko.
"Mag- iingay ako dito. Sasabihin ko sa mga magulang mo na boyfriend mo ako."
Pinatay ko na ang tawag. Sa takot na baka gawin nya nga ang bagay na iyon ay mabilis na akong naligo at nag- ayos ng sarili. I wear my simple black dress na may white linings sa may dibdib at manggas nito. Pinaresan ko ito ng two inches kong white sandals. Tiningnan ko muna ang sarili ko sa salamin bago ako tuluyang bumaba ng tahimik. Pagkalabas ko ay nagulat pa ako dahil nandito nga sya. Nakasandal sya sa hood ng kotse habang nakatingin sa akin. Lumapit na ako sa kumag. Umayos naman sya ng tayo.
"Now, what?!" Angil ko.
"You are beautiful." Mahinhin nyang ani.
Nag- init naman kaagad ang mukha ko. Napaiwas din ako ng tingin at nakaramdam ng kaunting hiya.
"Come on, get in." Dagdag nya pa.
Pinagbuksan nya ako ng pinto. Naguguluhan man ay sumakay pa din ako. Nang makasakay sya ay pinaandar na nya ang kotse.
"Saan tayo pupunta?" Tanong ko.
"Somewhere." Sagot nya.
Pa- somewhere, somewhere pa syang nalalaman. Tss. Hindi ko na sya pinansin pa. Humalukipkip ako at tinanaw ang paligid mula sa bintana. Bukod sa wala ako sa mood magsalita ay hindi ko pa nakakalimutan na ayaw nya sa madaldal. Baka manakawan na naman nya ako ng halik ng wala sa oras.
Mahaba ang oras ng biyahe. Nag- uumpisa na din akong mainip. Kumakalam na din ang tiyan ko.
"Nagugutom na ako. Malayo pa ba tayo?" Matamlay kong ani.
Hindi ko sya narinig na magsalita. Mas bumusangot tuloy ako. Sinama- sama nya ako dito tapos ganito. Gugutumin lang pala ako. Hindi kaya ako pinapabayaan ng mga magulang ko. Tapos sya na walang modo, manyak at mayabang na nilalang lang ang may lakas ng loob na tratuhin ako ng ganito. Nakakainis.
Tumutunog na talaga ang tiyan ko. Ngayon lang ako nagutom ng ganito. Dahil sa aga nyang pumunta sa bahay, hindi na ako nakapag almusal. Hindi pa naman ako sanay ng hindi kumakain sa umaga. Mangingiti na sana ako ng lumiko ang sasakyan namin sa isang mamahaling restaurant. Pero syempre, dahil pabebe ako, hindi ko pa din inayos ang busangot kong mukha. Ipinarada nya ng maayos ang kotse. Hindi ko sya tinapunan ng tingin hanggang sa bumama na sya ng sasakyan. Akala ko iiwanan nya ako pero, pinagbuksan nya ako ng pinto. Mabuti na lang at hindi ako tinatraydor ng mga ngiti ko. Dahil consistent akong nakasimangot hanggang sa makapasok kami sa loob. Hinatid kami ng isang server sa aming table na may nakalagay na VIP. Iba talaga kapag mayaman.
"Stop pouting, Ariella." Puna sa akin ni Edson.
Hindi ko sya pinansin.
"Stop that or I'll double your punishment." Matabang nitong dagdag.
Maang ko syang tiningnan. "Ang kapal ng mukha mong ganituhin ako." Mataray kong asik.
He smirked. "Because I'm your boss."
Tinaasan ko sya ng kilay. "Since when, Mr. Bayer?"
Tinitigan nya ako. "Since the day na hindi ka nakinig sa klase ko."
Naiiling akong inirapan sya. Hindi ako makapaniwalang may ganitong nilalang. Pinagsama na yata ang kahambugan at kayabangan sa katauhan ng lalaking ito. Nag- uumapaw ang lakas ng loob nya at napaka kapal ng mukha. Tss.
Kumalam ng matindi ang tiyan ko ng maamoy ko ang masarap na pagkain. Dumating na ang mga waiter na may dalang mga tray. Dahan dahan naman nilang inilagay sa lamesa ang bawat pagkain. At sa bawat pag lapat ng mga ito sa hapag ay halos tumulo na ang laway ko sa gutom.
"Eat." Ani ng kulaog kong katapat na lalaki.
Kahit naman hindi nya sabihin ay talagang susunggaban ko ang pagkain. Gutom na ako at walang makakapigil sa akin kapag tinamaan ako ng kalam ng sikmura. Wala na akong pakialam kung makita nya man akong matakaw. Basta magkaroon ng laman ang sikmura ko, the hell I care. Tss.
"Grabe... Ang sarap." Bulalas ko.
"Nakalimutan mo na yatang may punishment ka pa." Seryosong ani nya.
I don't care about the punishment. Kung ganito naman kasarap ang kakainin ko sa bawat may punishment, ehh, bakit hindi, di ba? Hindi ko pinansin ang mayabang na richkid. Binuhat nya ng bahagya ang silya nya at inilapit sa pwesto ko. Ano naman kayang balak ng lalaking to? Sinamaan ko sya ng tingin ng makita ko syang nakamasid sa akin.
"This is your first punishment, baby." Bulong nya.
Nagtaasan ang lahat ng balahibo ko. Hindi din magkanda- ugaga ang tibok ng puso ko. Lalo na ng may maramdaman ako sa hita ko. Nanlaki ang mga mata ko ng mapagtanto ang posibleng balak nya. Nako po. Jusko po. Ayokong mag- ingay sa harap ng madaming tao. Dyosa ng mga manyak at malilibog, hwag naman po ngayon. Nasa restaurant kami for Pete's sake!
"Hands off, Edson." Saway ko.
"Ako lang ang mag- uutos, baby." Balik nya.
Hindi ako mapakali ng maramdaman kong gumalaw ang kamay nya na kanina ay nakapatong lang sa hita ko. Dahan dahan na nitong tinatahak ang landas na hindi dapat.
"Nasa public place tayo!" Asik ko.
"I know. And kasama yan sa parusa mo." Sabi nya.
Ano?!
Para na akong sinisilihan dito sa pwet dahil hindi ako mapakali. Kaunting akyat pa at makakapa na nya ang pinaka- iingatsn kong cherry pie. Sakto pa na may lumapit na waiter. Mas lalo akong nailang. Paano kung mapansin nila na may nagaganap na hindi maganda sa ilalim ng lamesa. Pero dahil may makapal na tela na naka desenyo dito ay walang makakakita dito.
"May gusto pa po ba kayong order- in, Sir?" Magalang na tanong nito.
"Two triple chocolate parfait, please." Sagot naman ni Edson.
Paanong nakakakilos sya ng normal habang may ginagawa na milagro? At bakit ayaw magprotesta ng katawan ko? Nanlaki ang mata ko at pabiglang napaubo ng maabot na ng palad nya ang kayaman ko.
"Are you okay, Miss?" Takang tanong ng serbidor.
Hindi ako makasagot. Parang may milyon- milyong bultahe ng kuryente ang namayani sa katawan ko. Para ding biglang uminit ng paligid ko. Namatay ba ang aircon? Ano bang nangyayari sa katawan ko at tila gusto nya pa ang nangyayari?
"She's fine. Nanabik lang siguro sya sa dessert." Si Edson ang sumagot.
Kasabay ng pag- alis ng waiter ang banayad at mabagal na pag galaw ng mga daliri nya na nasa cherry pie ko. Napasinghap ako dahil sa kakaibang sensasyon na hatid nito. Mali. No. Hindi dapat ganito ang maramdaman ko. Mag protesta ka, Lexshawna!
"Hold your voice, baby. Dahil hindi mo gugustuhing marinig nila na umuungol ka." Bulong nya sa tenga ko na mas nagpainit pa sa akin.
Hindi na gumagana ng maayos ang utak ko. Nangibabaw na ang init ng katawan ko. Hindi ko na din maitatanggi na kanina pa ko namamasa down there. Pero itong lalaking manyak, tila nasisiyahan pa sa mga nangyayari. Napahawak ako sa lamesa ng mas lalong tumaas ang nakakabaliw na pakiramdam. Nakagat ko ang ibabang labi ko ng may gustong kumawalang halinghing dito.
"Edson...." Sambit ko.
I was chasing my breath. Napapapikit na din ako sarap. Naramdaman kong kinabig ako ni Edson papalapit sa kanya. Iniyakap na din nya ang isang braso nya sa akin. Wala na akong maintindihan sa paligid. Tanging ang gusto ko lang ngayon ay ang mailabas ang namumuong kakaiba sa pantog ko.
"Came for me." Bulong nya.
And with that......
Hindi ako makapaniwalang nilabasan ako sa kamay ng guro ko.