"Ano 'yung ipapaturo mo?" Ani Leticia habang sumusubo ng takoyaki.
Nagulantang si Randell at napatingin sakin. Ako itong nagmamasid lang sa ginagawa at nakahalukipkip sa sofa.
"Uh, it's just an assignment in Science." Aniya na ikinataas ng kilay ko. Akala ko ba sa arts?
Pati si Leticia ay natigilan. "Akala ko ba magpapatulong ka rin ng project mo sa Arts?" Ani Leticia na ikinatango ko naman.
"Oh, um..." nag-iwas ito ng tingin.
"You're bluffing." Sabi ko at tinignan siya nang mariin.
Napakamot ito ng batok at ngumisi na ikinalabas ng kaniyang dimples. Naramdaman ko ang pag-init bigla ng pisngi ko dahil medyo namangha ako roon.
"Well... Uunahin ko muna ang Science ko since.. uh... Mahina ako roon" aniya.
He seems suspicious but I let him.
"Ahh.. kung gano'n, kay Ayessa ka magpaturo" ani Leticia na pinaniwalaan naman ang sinabi nito.
"Siya ang panglaban namin sa Science eh" Dugtong pa niya at itinuloy ang paggawa ng aming project.
"Oh, wow. That's nice" anito at kinuha ang kaniyang notebook at libro. Hindi ko na ito pinansin ang kumain ng takoyaki.
Napatingin sa'kin si Leticia at Kay Randell.
"Uh, palit kaya tayo Ayessa para makapag usap kayo nang maayos?" anito at umasog. Ako naman ay lumipat sa gitna at tumabi kay Randell.
"Here" anito at pinakita sakin.
Napakunot ang noo ko nang makita kung anong grade iyon. I thought he was in college?
"Sa'yo ba 'to?" Sabi ko at hinarap siya.
Napaawang ang labi niya at tumikhim kaya sinamaan ko na ng tingin.
"Actually... It was my cousin's." Aniya na ikinahalukipkip ko. Nag-iwas siya ng tingin at uminom ng juice. Para siyang kriminal na nahuli.
"Sabihin mo nga ang totoo" sumeryoso ang aking boses.
He sighed defeatedly. "Sa pinsan ko 'yan, bumaba kasi siya sa subject niyang Science at mapapagalitan siya ng papa kapag nalaman mabababa ang quizzes niya. Ngayon ay binigyan siya ng special test pero ang tukmol" tumigil siya at tinignan ako. "Mas inuuna ang laro kaya ako na ang gagawa" kwento niya.
I was amused to what he said and took the paper from him. Nagkatinginan muna kami bago niya tanggalin ang tingin sa akin. Nailing ako.
"So... ako na ba ang magsasagot? This was our quiz last week eh" sabi ko habang sinusuri na 'yon.
"Yup" Sagot niya kaya nagsimula na ako.
"Ayessa" tawag ni Leticia. I hummed in response.
"Pwedeng magpatugtog? Ang tahimik eh" sabi niya ikinatango ko. She played some KPOP songs. I'm familiar with the other songs since maraming kpop fans sa aming room at isa na siya do'n.
"Uh, Ayessa?" Tawag muli ni Leticia.
"Ano" sabi ko nang hindi siya tinitignan.
"Nakikinig ka ba sa KPOP?" Tanong niya.
"Oo ngayon kasi pinapatugtog mo?"
"Hindi, I mean, fan ka ba nila?"
"Uh, obviously no"
"Ah okay, ikaw Randell. Randell ba?"
"No, not really" sagot naman nito habang inaabala ang sarili sa kaniyang binabasa.
"Ahhh okay" ani Leticia at nagpatuloy sa paggawa. Nang matapos ko sagutan yon ay binigay ko na kay Randell.
"Thank you" aniya na ikinatango ko lang. Lumapit naman ako kay Leticia na patapos na din ata. She's really good at it. Detalyadong detalyado ang kaniyang pagkakagawa.
Napaangat siya ng tingin sakin.
"Uh... ganyan lang talaga kayo gumawa?" Leticia spoke again.
"Do what?" I said, confused.
"I mean, ang tahimik kasi. Oo may tugtog pero sanay kasi ako na habang gumagawa ay may kakwentuhan ganon. Kami kasi ni nanay ay madalas ganoon para hindi ako mabagot. aniya na ikinatitig ko. Natigilan ako sa kaniyang sinabi.
We were like that too.
I remembered when I was on the verge of crying because I can't do my project. Then my mom saw me and sat beside me. Chineer up niya ako. Sinabihan niya ako ng mga salitang makakapagpa-kalma sakin. Lagi rin kaming nagkwekwentuhan.
She always said that practice makes perfect. Na hindi maiiwasan ang pagkakamali sa mga bagay. She always say to me that even the greatest artist in the world struggle to make their own work. Na hindi nagagawa sa madalian o mabilisan ang mga bagay.
Just like diamonds, they are made under pressure. Just like the things you want to work. You need to strive and do better until you reach your best. Achieving what you want isn't just a clear and straight road. There's always a bumpy ride to test you.
Saturday. Another familiar scene to me. Nakaupo ako sa bench habang pinapanood si Dos na nakikipagkulitan sa kapwa niya aso. Nangingibabaw ang kulay ginto niyang balbon at masiyahing pakikipaghabulan.
Nagulantang ako nang may bumagsak na kung ano sa akin. Laruan?
"Hala, ate! Sorry!" Napa-angat ako nang tingin sa nagsidatingan na babae.
"Sorry po, Ate!" Sabi ulit noong babaeng maputi.
She's got chubby cheeks and cute eyes. Her hair is wavy and brown. She looks cute wearing an off-shoulder floral dress.
"No, it's okay" sabi ko at iniabot sa kaniya. Tinanggap niya 'yon at panay sabi ng "sorry".
"Paulit-ulit ka, sakit sa tenga. Putcha" napatingin ako sa kasama niyang babae.
She's just as tall as the first one but they are very different. Naka-navy blue itong t-shirt at grey sweatpants. Nakaponytail ang kulot nitong buhok. She has that bitchy face but her voice, is kinda deep.
Habang papalayo ay reklamo ito nang reklamo na ikinatawa lang ng babaeng nakadress.
"Hey" nagulat ako nang may biglang sumulpot sa aking tabi. Wearing his plain black shirt and sweatpants, parang kagigising lang niya dahil na rin sa magulo nitong buhok. He also smells so good.
"Hello" bati ko pabalik at itinuon ang tingin sa harap.
"Madalas ka rito?" Aniya at umayos ng upo. Ramdam ko ang kaniyang tigtig kaya nilibot ko lang ang aking tingin.
"Every Saturday lang..." sagot ko.
"Oh! To walk your dog?" Aniya habang nangingiti na ikinatango ko naman. Naramdaman ko ang paggalaw niya. I glance at him for a second.
"Is she that golden retriever?" Aniya at tinuro ang aso ko na ngayon ay hinihimas himas ng babaeng lumapit sakin kanina.
"Yeah"
"What's her name?" Napakunot ako at napabaling sa kaniya.
"It's a "him" and his name is Dos" sabi ko na ikinataas ng kilay at nangiti na ikinalabas ng kaniyang dimple.
"Oh, my bad," he then chuckled.
Napatingin ako sa harap at nakitang papunta sa akin si Dos. I smiled and hugged him.
"You made a friend buddy?" Sabi ko na ikinatahol niya. Hinimas ko ang ulo nito na ikinatuwa niya.
"Kuya Shan! Kanina ka pa namin hinahanap!" Sabi noong babaeng nakadress.
"May binili lang ako dyan sa tabi, Annie, hindi naman kayo mawawala at kasama mo si babygirl" ani Randell at ngumisi nang mapang asar sa babaeng kasama nito. Tumingin ako roon at nakita nakasimangot na ito. Napabaling siya sakin.
"Ate, boyfriend mo ba siya? Alam mo bang nagcoconcert 'yan sa banyo, parang naipit na kabayo" aniya sa seryosong boses. Hindi ko napigilan ang tawa dahil sa pagkakasabi niya.
Nangibabaw naman ang tawa noong Annie. Hinampas pa nito ang katabi niyang si babygirl daw.
"Wala na, may epal" aniya at inalis ang kamay na nakakawit sa kaniya. Natawa ako nang bahagya at hinimas si Dos na mabait na nakaupo sa tabi ko.
"Ate, he's your dog? And what's his name?" Ani Annie at lumapit.
"Nag-Australia ka lang, englishero ka na" bulong nitong isa.
"Yes, his name is Dos at buti nalaman mong lalaki siya?" Sabi ko at napasulyap kay Randell.
"Eh may toytoy siya eh" inosente niyang sabi na ikinagulat ko.
"Saan mo natutunan 'yan, ha?" Seryosong sabi ni Randell.
"Para kang tanga, Kuya Shan. Malamang sa inyong mga lalaki" sabi noong babygirl.
"Ang init ng ulo mo sa'kin ngayon" ani Randell.
"Kapangit mo kasi. Sakit sa mata" anito na ikinatawa ko. She's so savage and cute at the same time.
"Kuya Shan, tara sa café! Nagugutom na ako" ani Annie.
Tumayo naman itong si Randell at tumingin sakin.
"Sabay ka na sa'min?" Anyaya nito. Bago ako makasagot ay hinawakan na ni Annie itong kamay ko.
"Sama ka ate! Gusto ko rin laruin si Dosy!" Ngumuso ito.
Hindi na ako nakatanggi at sumama sa kanila. Sumakay kami sa sasakyan ni Randell at pumunta sa café. Hindi ito kalayuan sa park kaya nakarating agad kami.
It's 2 floor café at kita mo talagang babae ang may-ari ng café dahil sa kulay nitong pink. It has a glass wall that lets you see the pastel pink inside.
Nakapailaw sa taas nito ang pangalan ng café.
"Taste of Hans " banggit ko.
Pagpasok mo ay makikita mo ang kagandahan nito. The pastel pink wall gives the café a "girly vibe". Ang mga mesa at upuan ay white. It's very pleasing to see. Hindi masakit sa mata ang combination ng mga kulay. There are also countertops on the left side of the café and its color is white and the stools are pastel yellow Napaganda din ang ambiance ng café dahil sa mga ilang mwebles.
Kaunti palang ang tao at karamihan ay grupo ng magkakaibigan.
Nagtaka ako nang dere-reretso kami sa hagdan patungong 2nd floor.
Napansin ni Randell ang pagtataka ko kaya nilapitan niya ako.
"Sa taas tayo, that's our spot" aniya na ikinalito ko. Ano raw?
Pagkaakyat namin ay may malaking sofa sa gitna at nakakabit na tv sa ding ding. Kakasiya ang isang benteng tao sa laki ng sofa. Naka-carpet din ang sahig.
Napatingin ako sa natutulog sa sofa.
"Kuya Crane! Anong oras na!" Pangbubulabog ni Annie sa natutulog.
Umupo ako sa sofa. Nakapagitna ako kay Randell at kay babygirl. Sabay nilang pinakita sa akin ang menu.
"Anong gusto mo ate?"
"What do you want?"
Nagkatinginan sila at tumingin sa akin. Tinignan ko ang menu nila at sinuri ang pwedeng maiorder doon.
"Uh, Itong Oreo Cheesecake at mixed berries smoothie" banggit ko sa nakalagay doon.
Tumango naman itong si Randell.
"Ikaw?" Anito sa katabi ko.
"Dati lang" aniya at humalukipkip.
"I'll be right back" bulong sa akin ni Randell. Kumunot ang noo ko doon. Bakit kailangan niya pa akong i-inform?
Nagising na iyong Crane at napakusot ng mata. He yawned and scratched his tummy.
"Kahit kailan napaka-ingay mong bata ka" anito.
"Anong oras na kaya!" Ani Annie na nasa gilid na kalaro si Dos.
"Alas-onse" sagot nitong katabi ko. Natawa naman ako.
Napatingin sa kaniya itong si Crane at nang malipat sa akin ay tila ba'y naestatwa siya. Nag-iwas ako ng tingin at inabala ang sarili.
"Sino 'yan?" Tanong niya kay Annie. Napabaling din sa akin si Annie.
"Uh, ate" napakamot siya ng batok "What's your name po pala"
"Just call me Ayessa" simple kong sabi.
"Ayessa, Kuya Crane" anito at bumaling kay Crane.
"Parang hindi namin narinig, noh" pambabara katabi ko.
Biglang ngumisi itong si Crane. "Oh, Babygirl, meron ka ba ngayon? Ba't badtrip ka na naman" sabi noong Crane.
Para bang hindi sila sanay na ganon ang ugali niya at akala nila'y meron ito ngayon?
"Hindi, wala. Ashery ako, ate" anang babaeng tinawag nilang babygirl.
"She's Kuya Shan's girl!" Napalaki ang mata ko sa sinabi ni Annie.
Tumingin ulit sa akin iyong Crane na para bang tamad na tamad.
"Oh? Nakamove on pala ang Einstein niyo" he said. Mabilis akong umiling bilang pagtanggi.
"H-hindi! Hindi niya ako girlfriend! Inaya lang nila akong kumain dito" paliwanag ko at naramdaman ang pag-init ng aking pisngi.
Tinignan ko si Annie na nakikipaglaro na kay Dos ngayon.
"Ganiyan 'yan ate, kapag nakitang mag dinala or kasamang babae mga Kuya niya ay akala girlfriend nila" ani Ashery kaya nilingon ko ito.
"Magkakapatid sila?"
"Uh hindi, magpipinsan sila" napakamot ito ng ilong at nag-iwas ng tingin. Pinagmasdan ko ang mukha niya. Medyo hawig sila ni Annie pero mas matapang lang ang mukha nito. I got curious so I ask.
"Magkapatid kayo ni Annie?" Napasulyap siya sakin at umayos ng upo.
"Well, you can say that" aniya at napatingin sa dumating.
"Buti nandito ka baby girl!" Napatingin din ako sa nagsalita.
Nakangisi na siya at parang nawala ang mga mata. Nang mapunta sa'kin ang mga mata ay nawala ang kaniyang ngisi.
Pangit ba ako para maging ganito ang mga reaksyon nila?!