wyrdaest>>
CHAPTER 6
MAHIGIT TATLONG LINGGO na ang nakaraan simula ng mangyari ang pagdala sa'kin ni Ellias sa clinic. At eto namang si Cindy ay patuloy pa rin sa pagkulit sa'kin kung pa'no nangyari iyon. Umiiwas ako sa tanong niya kaya mas lalo siyang nakucurious. Hay, bahala siya diyan.
At sa mahigit tatlong linggong iyon hindi ko pa rin alam kung ano ang nangyayari sa'kin. Alam mo 'yon, kapag malapit siya sa'kin para akong nanginginig sa aking kinatatayuan kaya lumalayo ako pero kapag lumalayo naman ako, may parte sa'kin ang nanghihinayang. Palaging siya ang laman ng aking isip, makikisabay pa talaga ang puso ko sa pagtibok ng sobrang bilis. Kapag nakikita ko naman siya ay mukha akong timang na ngingiti sa kawalan. Ewan ko ba.
May kakaiba sa'kin. Meron talaga, hindi ko lang malaman kung ano iyon. You know, something foreign. Something that really captured my attention. And the question is, what is it? What kind of feeling is this?
"Kenn." tawag sa'kin ni Cindy.
Napatingin naman ako sakaniya. At kumurap kurap. "Ha?"
"Hindi ka naman nakikinig sa'kin e!" naiinis nitong wika.
"A-Ano ba 'yon?"
Mataman ako nitong tinitigan bago tinuon ang buong atensyon sa'kin. Heto nanaman siya.
"Tell me, Kenn. May tinatago ka ba sa'kin?"
Napakurap kurap ako at umiwas. Peke akong tumawa bago pinagtuunan ng pansin ang aking libro.
"A-Ano ka ba, Cindy. Kung meron man ay matagal ko ng pinalam sa'yo. Pero w-wala." ani ko.
Saglit itong natahimik at ramdam ko pa rin ang seryosong titig niya. Bayolente naman itong bumuntong hininga.
"Sabagay." at bigla itong tumayo. Napatingin naman ako sakaniya. Nasa may library kami ngayon para sa thesis paper namin. Tyaka kakarating lang namin tapos aalis kami agad.
"Hoy, kakarating lang natin aalis na tayo agad?" tanong ko.
She smiled but only last for 2 seconds.
"May gagawin pa kasi ako. Tyaka sa bahay ko na lang gagawin 'yong parte ko. Pasensya na." magsasalita pa sana ako ng dere-deretso na itong umalis.
Naiwan naman akong mag-isa sa aking table. Anong problema nu'n?
Nagkibit balikat na lamang ako at muling pinagtuunan ng pansin ang aking libro.
"Di'ba ngayon ang pa-audition para sa Ms. Campus?"
Napatingin ako sa grupo ng babae sa aking gilid dahil sa narinig. Huh? Hindi pa sila nakakahanap hanggang ngayong ng representative ng campus? Sa makalawa na 'yon ha.
"Sayang nga si Ms. Sarah e." muntik ko ng singhalan ang mga ito ng marinig ang pangalan ng bruhang iyon. Oh my gosh! Hindi ko pa nakakalimutan ang ginawa niya sa'kin. 'Pag nagkaroon talaga ng pagkakataon ay gagantihan ko iyon.
"Tara audition tayo!" ani ng isa
"Teka, Mayroon ng Mr. Campus?"
"Oo meron na, pero hindi sabihin kung sino."
Huh?
"Napakamisteryoso naman. Baka mamaya pangit iyon? Naku! Ikakahiya siya ng school." patuloy pa rin sila sa pagkekwentuhan tungkol sa beauty pageant na iyon hanggang sa makalabas sila ng library.
Pero kahit ako ay nacurious kung sino iyong lalaking magrerepresenta ng campus?
Pero ba't parang magkaroon ako ng pake? Umiling ako at inayos na ang mga librong aking hiniram. Iuuwi ko na lang ang iba. Nawalan ako ng ganang magbasa ngayon dahil wala naman akong kasama, boring.
Lumabas na ako ng library matapos kong mapili ang mga librong aking iuuwi. Inipit ko ang makapal na libro sa aking dibdib at naglakad na pabalik sana ng classroom ng may makita akong bakla at isang babae na tingin ko'y galing ng auditorium. Nagmamadali sila. Kumunot ang noo ko at akmang lalampasan na sila ng tawagin nila ako.
"Hija!" sigaw ng bakla.
Baka naman hindi ako?
Nagpatuloy ako sa paglalakad ng may kumalabit sa'kin. Tinignan ko ito at nakita ang bakla at ang babae nitong kasama ang nakalapit na sa'kin.
"Po?"
The gay smiled at me. "You're Ashley Kenn Velasco, right?"
Kumunot ang noo ko bago marahang tumango.
He clapped his hand na parang natuwa. Nilahad nito ang kamay sa'king harapan.
"I'm Rachel, Mommy Rachii for short." kahit naguguluhan ay tinanggap ko iyon.
"And I'm Xia, assistant ako ni Mommy Rachii." tinanggap ko rin ang pakikipagkamayan nito.
"Ano pong meron?" taka kong tanong. Bakit may introduce yourself na nagaganap?
"They haven't informed you?"
Mas lalo akong naguluhan. Ano bang nangyayari?
"Ikaw ang napili ng campus para magrepresent ng Ms. Campus."
Nanlaki ang aking mga mata sa sinabi nito. Ako? I mean... Ako ba? Pero hindi naman ako nag-audition. Tyaka kakaumpisa pa lang ng audition ha. Pa'nong...
"You looked surprise. Maybe they really didn't informed you." ani naman ni Ate Xia.
"Hindi nga?" tanong ko.
They laughed to each other.
"Oo nga. So, let's go? Kailangan na nating magpractice." ani ni Mommy Rachii.
"Pero may klase pa po ako."
Hinawakan ni Ate Xia ang aking braso gano'n din ang ginawa ni Mommy Rachii sa kabila.
"Don't worry, you're excuse. Let's just focus on the contest." si Ate Xia.
Wala akong nagawa ng igaya na nila ako papuntang auditorium. Walang tao gaya ng inaasahan dahil na rin sa class hour na. Nilapag ko ang aking gamit sa upuan sa may bandang harapan.
Pumwesto si Mommy Rachii sa entablado maging si Xia. Naiwan naman akong nakatingin sakanila sa ibaba. Really. I still can't process everything. Ako ba talaga ang isasabak nila sa ganitong patimpalak? Ni hindi ko pa nga naranasang magsuot ng gown even bestida never atleast once.
Tapos isasabak nila ako sa ganito? Seryoso ba sila?
"Hija, just wait for a while. Antayin pa natin ang magiging partner mo." tumango lamang ako.
I guess I don't have a choice.
Pero kasi, kinakabahan ako. Pa'no kung maging palpak ako? Pa'no kung ipahiya ko lang ang eskwelahan namin? Sangkaterbang kahihiyan iyon sa campus.
Nangingiyak na ako dahil sa walang magagawa. Ano ba 'yan.
Biglang nagring ang cellphone ni Xia kaya sinagot niya ito. Maya maya ay lumingon ito kay Mommy Rachii.
"Hija, on the way na daw 'yong partner mo."
Ilang minuto lang ang aming inantay ng marinig namin ang boses sa itaas.
"Sorry, I'm late." ani ng sobrang pamilyar sa akin.
Kumabog ng sobrang bilis ang puso ko at unti unting nanlaki ang aking mga mata. Nanigas ako sa aking kinauupuan.
Oh my gosh. It can't be, right?
Narinig ko ang mga yapak pababa at dahil malapit ako sa kinaroroonan ng hagdan pababa ay talagang kailangan kong umalis upang makadaan siya.
Napatingin ako sakaniya at mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko ng magtama ang aming mga mata. Damn that astrid eyes!
Hindi pa rin ako makaget over sa nangyaring meet up namin ni Ellias. Siya ba ang magiging partner ko? So ibig sabihin ilang araw kaming magsasama dahil sa practice? May rason na ako upang magkita kami araw araw?
Kalma please.
"Isa pa!" sigaw ni Mommy Rachii.
Napakamot ako ng batok dahil sa simpleng paglalakad lamang ay nakakalimutan ko pa. Bakit kasi si Elliad pa ang partner ko? Tuloy kapag malapit na siya ay kinakabahan na ako at hindi magkamayaw ang aking puso sa paglundag.
Eto na malapit nanaman ako sakaniya, I'm going to change a place to him same as him so we're going to meet each other at the center. Dahil nga sa dakila akong lampa ay muntik na akong mahulog sa stage buti na lamang at nahawakan ako ni Ellias.
Nanlaki ang aking mga mata dahil sa braso nitong nakaalalay sa aking beywang. It really fits his arm on my waist. Napatingin naman ako sakaniyang mga mata. Gano'n rin siya.
Eto nanaman ang kabog ng aking puso dahil sa sobrang lapit namin sa isa't isa.
"Ashley, nagkamali ka nanaman!" sigaw ni Mommy Rachii na nakapagpabitiw sa'kin sa mga braso ni Ellias.
Ramdam ko ang pamumula ng aking mukha.
"Pasensya na po."
"Isa pa, please, Ashley, ayusin mo naman. Nakakahiya kay Ellias." anito.
Tumango lamang ako.
Focus, Kenn. Focus.
I put both of my hands on my waist and begin to walk again. I can't even smile just a bit kaya naman sumenyas si Ate Xia sa'kin na ngumiti. I tried to smile so that they can't see that I'm nervous as hell.
Pagkatapos ko sa kaliwa ay kailangan kong lumipat sa kanan. This time I tried to avoid not to slip. Tumingin ako ng panandalian kay Ellias na tutok na tutok rin pala sa'kin kaya muntik na akong madulas na muli buti na lamang at nalampasan ko ito at lumipat ng kanan.
Then we'll going to meet at the center. Eto na.
Inantay na ako ni Ellias so naglakad na ako papalapit sa gitna. Medyo lumayo ako dahil nanginginig na ang aking tuhod.
"Closer!"
Umusod ako ng konti. Ngunit hindi naging sapat iyon kay Mommy Rachii at pinausod uli kami sa isa't-isa.
Umusod akong muli ngunit ang hindi ko inaasahan ay muling hinawakan ni Ellias ang aking beywang papalapit sakaniya. Baliw na. Baliw na talaga ang puso ko sa sobrang bilis.
"Perfect!" sigaw nito.
Kulang na lang ay magyakapan na kami ni Ellias sa sobrang lapit namin sa isa't-isa. Napatingin ako sakaniyang mukha. I saw his adams apple move. Tumingala ako sakaniyang mukha. Malikot ang aking mata hanggang sa mapadpad iyon sakaniyang mga astrid na mga mata.
His eyes was a bit cold and intense. I don't know why but I find it so attractive.
"Focus." he simple said then walk towards the microphone.
Naiwan naman akong nakatunganga sakaniyang likuran.
"Ellias Sebastian Ocampo, from Campus High."
Naglakad itong muli sa aking tabi. Saglit itong tumingin sa'kin bago umiwas.
I gulped hard then walk towards the microphone.
"A-Ashley Kenn Velasco, f-from Campus High." matapos no'n ay naglakad akong muli sa tabi ni Ellias.
Nagpatuloy ang practice ng hindi ko alam kung pa'no ko nakaya. Gusto ko ng maduwal sa sobrang kaba't bilis ng tibok ng puso ko. Para akong maiihi sa aking palda dahil sa kaharap. Bakit ba ganito ang nangyayari sa'kin? Bakit ganito ang epekto mo sa'kin?
I was looking at him and he didn't feel it since he's busy talking to Mommy Rachii.
Nakaupo na lamang kami ngayon sa ibaba ng entablado habang sinasabi ni Mommy Rachii ang kaniyang plano. Kasama na roon ang magiging talent namin.
"Ikaw Ashley, you know how to dance?" tanong ni Xia.
Napakurap kurap ako ng biglang bumaling si Ellias sa'kin. Tumingin naman ako kay Ate Xia.
I shrugged my head. "H-Hindi po ako marunong."
"What about singing?"
Napakagat labi ako sa tanong nito. Marunong oo, pero hindi ko masasabing magaling ako. Nakakahiya dahil kailangang mag-adjust ni Ellias para sa'kin. Ang talent portion ay kailangang sabay kami upang maganda raw tignan. Malay ko kung pwedeng kahit mag-isa lang ang pupwedeng magtalent portion sa'min? Baka pwede.
"Hindi po ba pwedeng isa lang ang magtatalent portion sa'ming dalawa?" tanong ko.
Nagiging pabigat ako 'pag ganito. Dapat kasi hindi ako ang nandito. Dapat ay si Sarah. Pero bakit gano'n kapag iniisip ko na si Sarah ang kasama ni Ellias dito ay may parte sa puso ko ang naiinis at somewhat nagseselos?
Umiral si Mommy Rachii. "Hija, mas malaki ang points kung pareho kayong magtatalent portion." anito.
"May iba ka pa bang talent?" tanong ni Ate Xia.
Napakagat labi ako. Wala, hidden talent lang na sa sobrang hidden hindi ko alam kung ano.
Namumulang umiling ako. Dama ko ang kahihiyan lalo't kaharap ko si Ellias my baby. Shuta, napakatalented ng asawa ko tapos ako botlag.
"This is a big problem." saad ni Mommy Rachii.
Oo, problema talaga. Sobrang laki.