Nakatitig pa rin si Liam kay Cattleya habang umiinom siya. Bigla tuloy siyang na-conscious at pinunasan ng napkin ang bula sa ibabaw ng labi niya.
“Uuwi ka na ba bukas?” tanong nito.
“Hindi ako ganoon kadaling susuko.”
“But there is nothing you can do to take me with you.”
Pinagsalikop niya ang palad. Hindi siya pwedeng basta-basta na lang umuwi. Pierro will tan her hide. Ayaw niyang umuwi ng talunan. Di niya gustong magalit si Pierro sa kanya.
Tiningnan niya ang beer na kaunti pa lang ang nababawasan at ang kape nito. Isang ideya ang kumislap sa isipan niya. "How about a beer-drinking competition? Kung sinuman sa atin ang unang bumagsak, siya ang talo."
"Seryoso ka ba sa hamon mo?"
"Oo naman," kampante niyang sabi. Marami na siyang napatumbang football players pagdating sa inuman. Hanggang isang bote lang ang mga ito. Bawal ang alak sa mga ito. Di sanay uminom ng alak kahit light beer kaya napapatumba niya. At sa palagay niya ay walang ipinagkaiba sa mga ito si Liam. Ito na ang pagkakataon niya. O mas tamang sabihing ito na ang huling pagkakataon niya. "Kapag nanalo ako, sasama ka sa akin pabalik ng Pilipinas bilang bagong player ng El Mundo FC."
"At kung matalo ka?"
Itinaas niya ang mga kamay. "I am out of your life for good. Hindi ka na rin kukulitin ng El Mundo Football Club. Deal?" tanong niya at inilahad dito ang kanang kamay. Diskumpiyado lang nitong tinitigan ang kamay niya. Humalukipkip siya nang mukhang wala pa rin itong balak na tanggapin ang hamon niya. "Ano? Huwag mong sabihin na natatakot kang lumaban sa akin."
Itinaas nito ang tasa ng kape at uminom. "Sino naman ang may sabing uurungan kita?" Tumayo ito at pumalakpak para kunin ang atensiyon ng lahat. "Allemann, kann ich bitte eure aufmerksam haben, diese Frau möchte mich zu einer wetttrinken auffordern, sie wird mein herz erobern. Sie möchte meine freundin sein!"
"Woooh!" anang marami at may nagpalakpakan pa. Lahat ay puno ng interes habang nakatingin sa kanila.
Lumapit si Bryant na dala ang sariling mug ng beer. "Wow! You are such a brave woman. You will do everything so you can be his girlfriend. Liam is such a lucky man."
"What the hell did you tell them?" angil ng dalaga kay Liam sa mataas na boses. Pinanlakihan niya ng mata si Liam at hinampas ang braso nito.
Hinawakan nito ang nasaktang braso. "Wala namang pisikalan. Di pa nga tayo kasal tapos sinasaktan mo na ako. You have to win first."
"Anong sinabi mo sa kanila? Na hahamunin kita ng inuman para lang maging girlfriend mo? Sira ulo ka ba?"
"What's wrong with a little romance? I forgot to add that if you lose, you have to spend a night with me," he said in a teasing voice. Saka siya binigyan ng nang-aakit na tingin.
Parang sasabog ang ulo niya sa idinagdag nito. "Sandali lang. Wala sa usapan iyan."
"Gusto mo bang ituloy ang beer-drinking contest na ito o hindi? Once you call this off then pack your bags and leave Germany."
Inilapag ng waitress sa harap nila ang dalawang bagong mug ng beer. Sa broken English ay sinabi nito ang patakaran ng contest. Dapat ay maubos ang beer sa loob ng limang minuto. Ang di makaubos ay talo. Ang unang susuko ay talo. Ang magsusuka ay talo. Ang unang malalasing ay talo.
Hinawakan niya ang tatangnan ng mug. "Handa na ako na iuwi ka sa Pilipinas," puno ng conviction niyang wika. Laban niya ito. Hindi siya papayag na magpatalo lang dito.
Ngumisi ang binata. May kislap ng kapilyuhan sa mata nito na parang sinasabing handa na itong angkinin ang isang gabi nito. Inangat nito ang mug sa labi nito. "Then let the game begin."
Sa hudyat nito ay tinungga niya ang beer. Kakayanin niya ito. Sa unang mug ng beer ay di naman mahirap. The beer's fresh aroma was tickling her senses. Manamis-namis iyon kaya parang umiinom lang siya ng softdrinks. Pagbagsak niya sa walang lamang mug ay kasabay lang niya si Liam na nagbaba ng mug. Ipinitik nito ang daliri. "Next."
Nasisiyahan pa siya sa ikalawa at ikatlong mug. Nakaka-engganyo ang cheer sa paligid niya kahit na wala siyang maintindihan. Basta ang alam niya ay may mga tumatapik sa balikat niya bilang suporta tuwing nakakaubos siya ng mug.
Sa ikaapat na mug ay nagsisimula nang tamaan ng beer si Cattleya. Hanggang apat na bote lang ang limitasyon niya sa beer. Nagsisimula nang magrebolusyon ang sikmura niya. Di siya pwedeng sumuka o talo na siya. Tatlong minuto na ang lumipas at nangangalahati pa lang siya.
Nakita niya na namumungay ang mata ni Liam. Mahina pala ito. Katulad ng ibang football players at atleta na napatumba niya sa inuman. Wala rin itong panama sa kanya.
Nagkaroon siya ng lakas na tunggain ang beer nang tuloy-tuloy. Kung papalarin siya ay hindi na matatapos pa ni Liam ang round na iyon at mapapabagsak na niya ito.
Nauna siyang nagbaba ng beer. Itinaas niya ang kamay at naghiyawan ang lahat. Pilit pa ring inuubos ni Liam ang beer. Nagsimula na ang countdown. "Zehn! Neun! Acht! Sieben!"
Itinaas niya ang kamay. Panalo na siya. Di na siya mahahabol pa ni Liam. Sumuko na lang ito para makabalik na siya sa Pilipinas.
"Drei! Zwei! Ein!"
Kasabay ng huling bilang ay ibinagsak ni Liam ang mug nito at itinaas ang kamay. Nanlalambot na umupo si Cattleya sa couch nang maghiyawan ang mga tao bilang pagtsi-cheer dito. Pambihira! Buhay pa rin ito.
At parang nang-aasar pa itong ngumisi sa kanya. Bagsak na nga ito pero lumalaban pa rin. Inilapag ang panibagong mug ng beer sa harapan niya. Parang umiikot na ang ulo niya pero sa kanilang dalawa ni Liam ay mukhang mas mauuna itong tumumba. Mahigpit niyang hinawakan ang tatangnan ng beer. Konting tiis na lang at magagawa na niya ang misyon niya.
Pikit-mata niyang tinungga ang beer. Kaya ko ito. Kaya ko ito, paulit-ulit niyang bulong sa utak. Wala pa siyang sinukuan at hindi siya susuko ngayon.
Sa wakas ay naubos niya ang mug bago pa man magsimula ang countdown. Mukhang liyo na si Liam. Hindi na siya kakayaning talunin nito. Tumayo siya para ipagdiwang ang kanyang tagumpay subalit biglang umikot ang paningin niya at tuluyan nang nagdilim ang lahat.