Venedict.
Agad kaming lumabas sa kwarto kung saan nando'n ang hiyas at sa labas kami nagbantay. Iwinaksi ko muna ang mga kalandian at nag-focus sa posibleng mangyari. I have many questions, kailangan kong maging maingat at kailangan kong maging mapag-obserba. This is insane, kailangan kong maging mautak din dahil baka meron na palang umaaligid na kalaban—not on him, alam kong hindi niya ako kayang iwan dahil ako ang mate niya. Kahit alam kong may kaunting kirot sa puso ko dahil sa sinapit ng babaeng naging mate niya no'n. Hindi ko alam nakuha nga ba talaga ni Wyeth ang kapangyarihan ng babae, at bakit hindi na sila mate ngayon?
Hindi ko na kailangan pang hanapin ang babae, hindi pa ako gano'n ka perpektong kumontrol sa kapangyarihan ko. Hindi ko pa kayang gawin na alamin ang lokasiyon ng isang nilalang kung gugustuhin ko mang hanapin. That's so hirap talaga, siyempre nakakaloka dahil baka mapunta na naman ako sa ibang mundo at hindi na ako makabalik. I can go back naman kay Alisis, pero hindi ako sigurado kung kaya ko bang gawin ulit ang pagpunta ko sa ibang mundo. What if sa ibang mundo na naman ako mapunta?
Nakakainis lang dahil hindi ko man lang naisip ang mga posibilidad na baka hindi na ako makabalik. Is it worth it na napunta ako dito? Is it worth it na nagkita kami ni Wyeth? And is it worth it na ako ang mate niya? Yes I'm a gay, but I didn't expect na magkakaroon ako ng isang mate na bampira ang that mate thingy ay nararapat lang sa babae at lalaki. Isn't it forbidden.
"You're thinking too much Venedict, ako ba 'yan? Kasama mo na nga ako oh." Nangungutyang sabi ni Wyeth pero sa oras na'to ay hindi ko man lang nakayang ngumiti sa sinabi niya. Hindi man lang ako kinilig sa cheesy line niya, dapat na ba akong mangamba? What if kapangyarihan ko din lang pala ang habol ni Wyeth? Pero hindi naman kami i-ma-match ng tadhana kung walang dahilan diba?
Parang gusto kong hanapin ang isang bampira na kayang alamin kung mate ba talaga ang nasabing dalawang nilalang.
Bigla nalang kaming napatingin sa iba't-ibang mga corners na may naramdaman kaming iba't-ibang mga matang nakamasid sa amin. This presences, they are white vampires. Siguro nalampasan nila ang ibang itim na mga bampira.
"Humanda ka Venedict, after this war I will make you the happiest mate in Verdugal."
Napangiti nalang ako ng tipid at agad isinautak ang sinabi niya sa'kin. Pero ba't gano'n? Nangangamba parin ako? Pero hayaan na! What I need to do now is to beat this white vampires. Kailangan nila ako, 'yon ang alam ko. I just throw away the negative vibes and thoughts para maging focus ako sa laban.
Agad akong naghanda nang bigla nalang lumapit ang ilan sa mga puting bampira. They are angrily looking at us, parang sinasabi ng mga tingin nila ay pinapahirapan pa namin ang misyon nila.
"Killing our three princes? You will be dead specialist and you useless black vampire prince." Ramdam ko ang lamig sa pananalita ng lalaki at bahagya pa akong nagulat dahil sa sinabi niya. Ang tatlong 'yon, they are princes. Hindi ko alam na malalakas pala ang mga impluwensiya ng mga lalaking 'yon. But well, binangga nila ang maling specialist.
"Their blood shouting for revenge, kailangan namin kayong ibagsak dito at kunin ang hiyas." Dagdag pang sabi ng isang bampira na katabi ng may malamig na boses. Nakatingin ako sa paligid, they are all men.
"Kung makakaya niyo, dadaan muna kayo sa amin bago niyo makuha ang hiyas." Seryoso ko na ngayong turan at bigla nalang nagliwanag ang dalawa kong mga kamay na nagpaatras sa mga puting bampira. Ramdam na ramdam nila ang lakas kung paano ko maramdaman ang sarili kong kapangyarihan. Ang init na nagmumula sa buo kong katawan ay nagbibigay sa akin ng kompiyansa na matatalo namin ang mga bampira na nakapalibot sa amin.
"Tandaan mo specialist, mag-isa ka lang at 'yang kasama mo ay ni walang kapangyarihan na makakapagligtas sa sarili niya—sa inyong dalawa." Agad naman akong nagtaka at tinignan ng mariin si Wyeth pero seryoso lang siyang nakatingin sa lalaki.
Wyeth, sana nagsasabi ka sa akin ng totoo. Wala ka man masabi ngayon, maghihintay ako at sana hindi na magtagal. I accept you as my mate, at sana panindigan mo ang ginawa mo sa akin, panindigan mo ang pagmamahal na sinasabi mo.
"Well wala akong pakialam, I will save him as much as I can." Sabi ko nalang at nilakasan ang loob, hope I can beat them all. Nanghihina narin ako dahil sa laban namin sa mga prinsipe, those princes are incredibly strong too kahit hindi man lang nila ako natamaan ng marami. Siguro nagpapasalamat nalang ako sa instincts ko at sa kapangyarihan ko, at least nakakatulong 'to sa akin.
"So we don't have any choice but to kill you here. Sa mundo na hindi mo naman dapat pinuntahan pa." Sabi ng lalaking may malamig na boses. Ewan ko ba kung nakita nila ang paglunok ko pero may napansin akong napangisi na para bang natutuwa sa kabang nararamdaman ko. How I hate being physically weak, agad-agad akong nauubusab ng lakas hindi katulad ni Alisis na parang walang kapaguran ang katawan.
Agad sumugod sa akin ang isa na nasa harapan ko at sa gulat ko ay agad kong pinalabas ang gintong portal at napasok siya do'n at lumitaw sa likuran ng isa pa at do'n bumagsak. Masama akong tinignan ng dalawang lalaki at ngayon dalawa na silang sumugod sa akin. Akmang tutulungan ako ni Wyeth ay agad lumitaw sa kaniyang harapan ang isa pang portal at do'n siya hinigop at dinala sa lugar kung saan hindi niya ako maaabala.
Agad kong sinangga ang suntok ng dalawang lalaki gamit ang hologram shield na ikinaatras nila dahil sa impact ng suntok nila sa ginawa kong panangga. Malapit na 'yon! May napansin akong paparating sa likuran ko kaya tumalon ako at hindi ko alam na nakakatalon pala ako ng ganito kataas. Napasinghap ang iba pang puting bampira dahil sa kakaibang ginawa ko, napunta ako sa likuran ng bampirang aatakihin sana ako sa likuran.
"Huwag niyo ako minamaliit, nag-iisa lang ako pero kaya ko kayong isa-isahin." Sa sinabi kong 'yon ay napansin kong tumawa ang ilan sa kanila na para bang isang biro ang sinabi ko sa kanila.
"Kakaiba kang nilalang, nakukuha mong sabihin ang mga ganiyang klaseng kataga na alam mong wala ka naman talagang pag-asa. Napapagod ka na at hinihingal kaya paano mo masasabing kaya mo kaming lahat? Sa tantiya ko ay dalawampu kami lahat na nakatingin sa'yo ngayon." Ngising turan ng isa sa kanila, I don't need to know their name dahil alam kong mawawala din sila sa landas ko—o ako ang mawawala sa landas nila kapag hindi ko magawang matalo ang mga kasamahan niya.
Bigla nalang naglabasan ang mga hologram swords sa likuran ko and like they are dancing at my back dahil sa liwanag na nagpapalit-palit. Kita ko ang ekspresiyon nilang gulat dahil sa nakikita ngayon maliban nalang sa isang lalaking may malamig na boses. Napakatigas ata na talaga ng katawan nito dahil sa lamig niyang magsalita at mantitig. Kung hindi lang ganitong klaseng sitwasiyon ang nangyayari ay baka nasabihan ko na siyang may gusto siya sa akin.
But well, I don't entertain white vampires. Itim kasi sa'kin, at siya ay si Wyeth. Wala ng iba pang bampira ang hahawak sa puso ko, kundi siya. Siya lang.
"Lampas dalawampu ang mga espadang nasa likuran ko kaya I think its enough to kill all of you here?" Ngisi ko na ngayong turan pero nahahalata ko na din sa sarili ko ang mabigat na paghinga ko. Tumataas-baba na ang mga balikat ko dahil sa pagod, marami akong lakas na nailabas kanina.
Bigla nalang akong napatingin sa isang lalaki na may ngisi sa labi niya. Parang may naisip siya na dapat kong ikabahala. Hindi na ako nagdalawang-isip at kaagad itinapon sa kaniya ang isa sa mga espada na nasa likuran ko at bago pa tumama sa bandang puso niya ang hologram sword ko ay agad itong naglaho na parang bula. Agad akong napaatras dahil sa lapit siya ng lapit, kaagad ko siyang pinagbabato ng mga espada pero agad-agad naman 'yong naglalaho kaya nagsisimula na akong makaramdam ng takot.
Hanggang sa wala mg natira pang espada sa likuran. Just damn! Naubos sa isang puting bampira lang! Minaliit ko sila!
I think my lips are now pale as violet, is that his vampire ability?
"Kung hindi mo pa alam, malalakas ang mga puting bampira na nasa harapan mo. And that man? Kaya niyang higupin ang lakas na namumuo sa isang atake, at kapag ibinuhos mo lahat ang lakas mo ay ibig-sabihin wala ka ng takas. Dead end." Ngising turan ng lalaki na katabi no'ng may malamig na aura.
P-Paano ako makakatakas sa kanila? I can't use my golden portal sa sarili ko dahil baka saan ako mapunta dahil sa kaba ko. I need to be calm before using those golden portals. I need to concentrate but seeing those smirks on their lips are damn intimidating! Hindi ako makapa-concentrate dahil unti-unti nilang kinakain ang kahinaan ko, they are using their vampire abilities to take me down.
Its better to die alone than to die with someone else that I can't see dying in my front. Ayokong masali si Wyeth, isa siyang prinsipe at kailangan siya sa Verdugal dahil isa siyang malakas at matatag na prinsipe.
Agad akong inatake ng lalaking may kakayahang humigop ng lakas ng kapangyarihan. He is now starting to give punches towards me at ako naman ay ilag lang ng ilag. Hindi ko siya makakayang kalabanin dahil for sure, wala ding kuwenta ang magiging atake ko sa kaniya. I can't use my power, hihigupin niya lang ang lakas no'n at mawawalan na din ako ng lakas.
Sinipa niya ako sa tiyan na siyang hindi ko nailagan at agad akong napaubo at napaluhod. He is smirking at me like I am easy to beat, wala man lang ka-challeng-challenge sa kanila. I roam around my eyes and seeing their bored eyes ay mas lalo akong nanghina. My God! I think this is the end for me?
Agad kong naramdaman ang isang suntok galing sa likuran na siyang ikinabagsak ko na talaga. I'm tired, hindi ko na kayang gumalaw. I can't just show my gayness to them, baka mas lalo nila akong pag-trip-an. I hate being tripped, I hate being trapped by their judgmental eyes.
Samot-saring suntok at sipa ang natanggap ko at ni kahit isa ay hindi ko man lang makayanang ilagan dahil sa pagod na nararamdaman ko ngayon. Nalalasahan ko na ang kakaibang lasa and it smells awful. This is the first time that I tasted my own blood, ngayon ko lang nakita ang sarili kong dugo na ang mga bampira na'to lang pala ang makakagawa.
Ni kahit madapa, o mga bagay na makakasugat ay ni walang dugo akong makita.
I want to close my eyes, parang gusto ko ng matulog dahil sa pagod. Inaantok na ako and hell! I am in the middle of the battle but I'm feeling tired and sleepy? Damn!
Kahit nanghihina na ang buo kong katawan, nagtaka ako dahil tumigil ang mga bampira sa pagsipa at pagsuntok sa'kin.
Iba talaga ang lakas ng mga bampira sa mga katulad kong specialist. Suntok lang nila ay grabe na ang impact, grabe na kabigat at kalakas. They are really incredible, kaya pala nakayanan ni Wyeth na kalabanin ang isa pang prinsipe kanina pero hindi niya nga lang natalo.
Wyeth, after this, I need to know your vampire ability.
Nakarinig ako ng mga pagbagsak, mga kakaibang sipa at suntok. Mga sigawan na para bang they don't want to continue to have the stone. Kahit hirap na hirap, I manage to open my eyes again at nakita ko ang mga puting bampira na nasa sahig at duguan at nanghihina.
Napaangat ang ulo ko sa lalaking hawak-hawak ang leeg ng lalaking may malamig na aura kanina na nahihirapang nakatingin sa lalaking nasa harapan niya ngayon. Ilang segundo ay agad itong sinakmal sa leeg ng mga matutulis niyang mga kuko na siyang ikinasirit ng dugo mula sa malalim na sugat. Agad niya itong ibinagsak sa sahig at tumingin sa akin na may mga seryosong mata.
A black vampire and he is really familiar. Siya 'yong lalaking una kong na-engkuwentro sa Verdugal nang mapadpad ako dito. Hindi ko makakalimutan ang kakayahan niyang makapag-freez ng mga paa at tuhod.
"Kung hindi pa ako nakapunta dito siguradong hindi lang mga kaibigan na iniwan mo sa Avalon ang iiyak. At huwag kang padalos-dalos sa mga ikinikilos mo, baka 'yan pa ang ikamatay mo. Pero salamat narin dahil hindi mo sinali ang prinsipe, do'n ko nakita na mahal niyo nga ang isa't-isa. Sana ikaw na ang huli, sana ikaw na."