MAICO DEVILLA
Oh, yes! Mag-partner kami ni Yumi sa performance task namin. Sobrang tuwa ang nararamdaman ko ngayon. Pero kanina ko pa napapansin si Rylan, kanina pa siya parang may hinahanap.
"Psst!" pagtawag ko. Agad naman siyang napalingon sa akin. "Anong problema mo?"
"Si Patrick kasi." Oo nga, napansin ko rin, Patrick was not here. "Saan ba nagpunta ang gunggong na 'yon?"
"E, di ano pa nga ba?"
"Nag-cutting? Imposible. Siya lang mag-isa, tapos hindi naman siya gano'n."
Kung sa bagay, tama nga rin naman siya. "Hays. Baka nasa tabi-tabi lang 'yon. Baka nasa library, cafeteria, o garden."
"Sige, mauna na ako sa cafeteria. Susunduin ko pa si Pat, e." Tumango lang ako at umalis na siya.
I looked at Yumi. She's busy reading. Doesn't she have any intention of eating?
"Ehem," pagtikhim ko. Napatingin siya sa akin. "‘Yong ballpen mo pala, isasauli ko na sayo. Salamat nga pala rito, ah?"
"Sayo na 'yan," sabi niya't tumayo.
"Pero, 'di ba... ang sabi mo, mahalaga ito sa buhay mo?"
"Oo. Iniregalo sa akin 'yan ni Mama at Papa, no'ng nabubuhay pa sila."
Patay na ang mga magulang niya?
"Bakit sila namatay?" Hindi siya kumibo. "Ah, sorry. Dapat 'di na ako nagtanong sayo."
"Ayos lang." Wala talaga siyang balak sabihin sa akin kung bakit. Naintindihan ko naman.
"Tara, kumain na tayo," pag-aya ko. Napatingin ako sa leeg niya, ngayon ko lang napansin, parang may peklat siya roon. Hindi nga lang halata dahil palagi nakalugay ang buhok niya, dahilan para matakpan ito. "Hm, bakit may peklat ka sa leeg? Napaano 'yan?"
Nag-iwas siya ng tingin "Huh? A-ah, wala." Tinakpan niya 'yon gamit ng buhok niya. "Sige na, mauna na ako."
"Sandali," pigil ko at hinarap naman niya ako. "Sabay na tayo kumain."
"Hindi ba, sinabi ko na sayo? Huwag ka nang makipag-close sa akin?"
"Pero... sige na, please?" nagpapa-cute pa ako sa kanya para pumayag siya. At kalaunan, tumango ito. "Talaga? Tara na," nakangiting usal ko saka kami lumabas ng classroom.
"Yumi?" Si Luke na papalapit sa amin. Minamalas nga naman, o. "P're, ako na ang bahala kay Yumi."
"Bakit ikaw? Kung pwede namang ako na lang." Wow! Pikon agad siya. Masama ang tingin niya sa akin. "Kita mong magkasama kami ni Yumi rito, ume-epal ka," dagdag ko pa.
"Ume-epal ako? P're, baka nakakalimutan mo. Best friend ako ni Yumi."
"I know. Pero best friend lang, e kami?" Naguguluhan naman siya.
"Tama na 'yan, guys," biglang sulpot ni Avianna. Hinarap niya si Yumi. "You're lucky, Yumi. There are two guy fighting because of you."
"Stop it, Avianna. Hindi kami nag-aaway."
Hinarap niya ako. "Sa ngayon, hindi pa, Maico." She faced Yumi again. "Instead of making it hard for these two, why don't you choose who you're going with?"
Biglang lumayo sa akin si Yumi, dahilan para mabitiwan ko ang kamay niya. "Wala akong dapat pagpilian sa kanila. Dahil kaya ko namang mag-isa. And even more I don't need a companion."
Tinalikuran na niya kami at naglakad palayo. Susundan ko sana siya nang bigla akong harangin ni Luke. "Huwag mo na siyang sundan."
Sinamaan ko siya ng tingin. "At sino ka para utusan ako?"
Napangiti siya. "Hindi kita inuutusan, sinasabihan lang kita."
"Hayaan mo siya, Luke." Alam ko kung kanino nagmamay-ari ang boses na 'yon, kaya kahit lingunin ko siya ay hindi ko magawa.
"What the hell are you doing here, Zavier?!" inis na tanong ni Avianna.
Hinarap ni Luke si Zavier. "At bakit ka nakikialam?"
"Tumigil na nga kayong tatlo!" singhal ni Avianna. "Ikaw, Luke, sundan mo na si Yumi. At ikaw naman, Maico—"
"Alam ko ang gagawin ko!" inis kong sabi at iniwan na sila. Nakaka-bwisit!
When I got home, Lola Mira's beautiful smile appeared on me. I kissed her forehead and hugged her, before ako pumunta sa kwarto para makapagbihis ng pambahay.
Hawak ko ang ballpen na ibinigay ni Yumi sa akin. Iingatan ko 'to, dahil mahalaga ito sa kanya. Hindi ko hahayaan na may ni isa ang makakahawak nito, kundi ako lang. Madamot na kung madamot, basta ako lang.
Kakain na raw. Kaya nagtungo na ako papunta sa dining area, pero natigilan ako. Nakita ko si Dad na nakaupo sa sofa dito sa sala. Masama ang tingin sa akin.
"Dad?" Aakmang yayakapin ko sana nang bigla siyang nagsalita.
"I know what you did."
"Dad?"
"Why did you break up with Avianna?"
"Dad, you know, right? I don't love her. And if I don't break up with her, she's just gonna keep getting hurt—"
"No matter what you say, you embarrass me, Maico. I don't want your godfather and I to get mad because of you." Napailing siya. "Don't you feel sorry for Avianna? She has no mother."
"What if she has no mother? Is it my fault, Dad?" Napapikit ako sa inis. "Why are you like that, Dad? Why are you forcing me on a girl I don't even like?"
"She's a kind person, smart, beautiful, and—"
"Yes, Dad! I know! You're fucking right! Halos nasa kanya na nga ang lahat, pero hindi naman 'yon ang hinahanap ko sa isang babae, e."
I remember my Lolo. He married someone he doesn't even love, and that's my Lola. Ayokong magkaganoon kami ni Avianna, kaya habang maaga pa, nakipag-break na ako sa kanya.
"Clark, ano ba? Hayaan mo na lang ang anak natin." Nangibabaw ang boses ni Mom. "You don't have to force your son to like a girl he doesn't want."
"Pwede ba, Mhaxi. Just don't interfere?"
"Hindi ako makikipagbalikan sa kanya, Dad. Buo na ang desisyon ko. And besides, hindi naman po kayo ang magmamahal. Kaya hindi ko maintindihan, kung bakit pinipilit niyo ako kay Avianna." Bago pa man sila muling makapagsalita, ay tumakbo na ako papunta sa kwarto.
After a couple of minutes, may kumatok sa labas ng pinto ng kwarto ko. "Anak?" boses ni Mom. Pumasok siya at naupo sa tabi ko.
"Pasensya ka na sa Dad mo."
"Bakit nga po kasi, Mommy? Bakit pinipilit niya ako kay Avianna?"
"Maico." She held both of my hands. "Maico, that's why your Dad is like that because they have an agreement with your Uncle Lance."
"Anong agreement?" Bakit ako lang ang walang alam?
Napabuntong hininga siya bago ako nagawang sagutin. "Avianna's Dad wants someone to take care of her daughter. You know Avianna, right? You're her happiness, Maico. So, your Dad has nothing to do but do this."
"But I don't love Avianna! I love her but just a friend, Mom."
"Someday, you're gonna love her—"
"No, Mom. You're wrong, not all people learn to love, just like Lolo..."
"Lolo?"
"Wala po." Umayos ako ng upo, at huminga ng malalim. Muntik na ako roon, ah.
"Basta, 'nak, always remember that I'm always here for you, okay? I'll support you."
"Yes, Mom." I hugged her tightly. I'm so lucky to have a mother like her.
YUMI ZHEE CLANDESTINE
"Bumaba raw muna kayo, sabi ni Ate Zarinah. May mahalaga raw siyang sasabihin," Ate Rizza said. Bumaba naman agad kami ni Sab.
"Bakit po, Ma?" tanong ni Sab.
Napatingin sa kin si Mama. "I have something to tell you, Yumi, Sab. Actually, matagal ko ng kilala ang taong pumatay sa mga magulang mo, at sa kapatid mo, Sab."
Bigla akong nabuhayan sa sinabi ni Mama. Kilala niya? "Talaga, Ma? Pero bakit ngayon niyo lang sinabi sa amin?"
"Because I know it's not the perfect time for you to know."
Napangiti ako nang marinig iyon. Sa matagal na panahon kung paghihintay, makikilala ko na ang hayop na iyon.
"And worst, iisa lang ang kalaban natin," dagdag nito.
"Iisa lang ang taong pumatay sa mga magulang ni Yumi, sa kapatid ko at sa tunay mong anak?" Tumango si Mama sa tanong na iyon ni Sab. "E, sa mga totoo ko pong mga magulang? Siya rin ba ang pumatay?" Natahimik si Mama, at nag-iwas ng tingin kay Sab.
"Kung ganoon, Ma, sino ang hayop na iyon?" tanong ko. Hindi na ako makapaghintay pa na makilala siya.
"Siya si... Clark Devilla." Devilla? Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa narinig ko. Imposible itong naiisip ko. Marami namang Devilla sa mundo. It's impossible that he has a connection to... "Mhaxi Devilla is the name of his second wife. Mira Devilla is her mother's name. His father died because of a heart attack, five years ago. He has one daughter and one son. Their name is Mina Shania Devilla who is now in Canada, and... Maico Devilla who's also a L.H.S student."
I can't believe what Mom is saying right now. In the last thing she said, it's like impossible that he's the son of a killer.
"What's going on with you, guys? Why are you silent?" curious na tanong niya. I don't know what to feel when I know that my classmate— Maoco, has a connection to the person we hate so much. Nagtama ang mga mata namin ni Sab, napatungo lang siya.
"Ma, do you have a picture of them? Pwede  ba naming makita?" request ni Sab. Napatingin siya sa akin. "Yumi, hindi pa tayo sigurado kung iisa lang sila."
Tumayo si Mama, at iniwan kami. Habang ako, hindi pa rin makagalaw. Sana nga hindi sila iisa. Bumalik naman ito kaagad. "Eto."
Agad kong tiningnan ang pictures na inilapag ni Mama, at totoo nga. Iisa lang sila, mas lalo akong nanghina. "Yumi, are you okay? What happened? Is there a problem? Sab, answer me."
"Ma, the truth is, we know Maico Devilla. And he's the one in the... picture."
Lumiwanag ang mukha ni Mama. "E, di mabuti kung ganoon."
"Ano ang ibig mong sabihin, Ma?"
Ngumisi siya. "I have a plan."