Kabanata 2
MATALIM ang tinging ibinabato ni Evangeline kay Linel habang nasa loob sila ng guidance office dahil sa kaso nilang "public display of affection". Gusto tuloy bumungisngis ni Linel kanina. Hindi pa ba "publicly" displayed and pagkahumaling niya kay Evangeline? Sa pagkakatanda kasi niya ay oo pero ngayon lang siya nagkaroon ng record na ganoon sa guidance.
He looked at Evangeline who looks really scared by now. Ipapatawag daw bukas ang kanilang mga magulang kaya halos iyakan na ni Evangeline si Mrs. Febre nang i-cancel ang balak nito. Kung sabagay, si Linel ay suki ng guidance dahil sa madalas na pkikipag-away. Si Evangeline ay ngayon lamang naranasang painitin ang silya sa harap ng mesa ng guidance counselor.
"Ma'am, hindi ko naman po talaga 'yon ginusto. Itong si Linel lang ang nag-initiate!" depensa nito, maluha-luha.
Linel sighed as he leaned his body forward. Magkatapat silang dalawa at kung tutuusi  ay abot kamay niya na ito. Oh, he'd love to pull her closer and taste those lips again. Kaya lang ay baka expulsion na ang abutin nila oras na sunggaban niya ito sa mismong guidance office.
Sinangkal niya ang kanyang mga siko sa kanyang magkabilang hita bago pinagsalikop ang mga palad. He then cocked his brow and smirked. "Oh, she moaned, alright? Admit it, baby." Kinindatan niya ito na lalong nagpapula sa mukha ng dalaga.
Linel pursed his lips together. Aww, my baby is blushing for me, hmm? Cute. I'd die to see more of those reddened cheeks.
"Gago!"
"Miss Sobrepeña, language, please!"
Evangeline was taken a back. Nahihiya itong bumaling kay Mrs. Febre saka problemadong niyuko ang ulo. "S—Sorry po. Kasi si Linel, Ma'am. He's being a total jerk."
Lumawak ang kurba sa mga labi ni Linel. He's enjoying this, actually and he's got no plans of denying it. Kung ang asarin pa si Evangeline ang paraan upang tumagal pa silang magkasama sa iisang lugar, gagawin niya. Paano ay para siyang may nakahahawang sakit kung pangilagan ng dalaga. Or she's probably just too scared to fall for me, hmm? Oh, Evangeline...
Huminga nang malalim si Linel. "Aminin mo na lang kasi. I heard ypur moan loud and clear."
Nagngitngit ang mga ngipin nito at ang natural na singkit na mga mata ay lalo pang sumingkit. If those are lazer beams, he's probably dead by now sa talim ng tingin nito.
Linel suppressed his laugh and purposely looked at her chest. Mayamaya'y ngumuso siya at pinindot-pindot ang kanyang pisngi gamit ang kanyang dila.
She gasped and turned red instantly. "Fuck you!" hindi nito napigilang sigaw.
He grinned. Oh, would love to.
"That's it. I'm calling your parents." Nahilot ni Mrs. Febre ang sintido nito, halatang na-stress na sa kanilang dalawa.
Evangeline looked horrified. Mabilis na nawalan ng kulay ang mukha nito pagbaling sa matandang counselor. "P—Po?!"
Tamad namang sumandal muli si Linel sa upuan saka tinapik-tapik ang palad sa kanyang mga hita. "Good idea, Mrs. Febre so I can finally tell her parents she'll marry me once we graduate."
Muling bumalik sa kanya ang nanlilisik na mga mata ni Evangeline. "Saan kaya gawa 'yang apog mo? In your dreams!"
He cocked his brow. "In my dreams I'm already in the honeymoon stage, baby."
"Enough! That's enough! Goodness, Lincoln Elmont Shault! Wala ba talagang preno iyang bibig mo?!" Tumaas na ang tinig ni Mrs. Febre.
Napakamot ng batok si Linel. His full name is really boring. How could she mention it right to his face?
"Ma'am, I am just being honest."
"No, kabastusan ang ginagawa mo. Ilang taon lang si Miss Sobrepeña!"
Muli siyang ngumisi at tumingin kay Evangeline. "At ilang taon na lang pwede nang mag-asawa."
The counselor groaned. "Linel..." she called him in a breathy way. "Masyado pa kayong bata para sa ganyang usapin. Ang dapat na iniisip mo ay ang magtapos ng pag-aaral at magkaroon ng magandang kinabukasan. Nakapaghihintay ang pag-ibig, hijo. You cannot be sure anyway if you will still like Evangeline few years from now. Ang daming maagang naghihiwalay sa panahon ngayon. Most people mistaken attraction as love." Bumaling ito kay Evangeline. "Isa pa, I don't think she likes you the way you do, Mr."
Umismid si Linel. "As if I care."
Kumunot ang noo ng counselor. "What did you say?"
"I said as if I care? Basta akin siya, kahit ako lang ang magmahal sa aming dalawa, solve na ko, Mrs. Febre."
"Okay..." Bumuntong hininga ito at pinagsalikop ang mga palad. "Mr. Shault, when you like a flower, do you pick it and put it in a vase?"
He shrugged his shoulders. "I'm not gay."
Napailing ito. "Just imagine. Would you pick it and let it wither after a few days?"
"Maybe."
"And you call that love?"
"Siguro." Nakamot niya ang kanyang patilya. "I don't really know. Like I said, I ain't gay and I don't like flowers."
Napahugot ng hininga ang counselor habang mariing magkalapat ang mga labi. Halatang nauubusan na talaga ito ng pasensya sa kanya dahil sa kanyang mga sagot.
"You see, Linel, picking the flower and letting it die afterwards is selfish love. And when it is selfish, by all means, it is hardly accepted as love. Love is letting the flower bloom, letting it live."
"And let it be picked by someone else? No way." He crossed his arms. "By the way I think I already get the metaphor."
"Congratulations, dummy," anas ni Evangeline sa sarkastikong tono.
Ngumisi siya. "Look at that? My cute girlfriend is teasing me now."
"Asa ka." Inirapan siya nito ngunit hindi niya pinansin. If only Evangeline knows it's that side of her that he loves the most.
"Linel, malawak ang konsepto ng pag-ibig. Sa edad mong 'yan, marahil ay hindi mo pa ganoong naiintindihan ang mga bagay-bagay. If you truly want to win a woman's heart, start working on yourself. Fix your attitude. Ang records mo sa akin, napakahaba na. If you want a decent woman, then be a decent man first," pangangaral ng counselor.
He pouted. "I uh, I didn't really ask her to be decent for me coz uhm..." He chuckled a little and looked at Evangeline intensely. "We can be dirty together."
"Diyos ko, mahabaging langit. Ano ba iyang mga lumalabas sa bibig mo, hijo?" Napa-sign of the cross ang matanda.
He laughed softly. "I told the truth and nothing but the truth, Mrs. Febre. Hindi ba 'yon ang turo mo sa'kin noong huling punta ko rito?"
"Yes, two days ago. Goodness." Napailing ito. "Why can't the principal just expel you," she murmured.
Umismid siya. Of course they cannot throw him out. Their family holds one of the biggest shares in the school. Kaya nga kahit mas mahaba pa sa listahan ng graduates ang records niya sa guidance, hanggang community service lang ang parusa niya.
"Mrs. Febre, is there any way to keep him from coming near me? Baka mamaya molestyahin na naman ako niyan."
He faked a shocked face and then did the puppy eyes thingy. "Baby, I didn't. Nilalandi lang kita kanina hindi kita pinagsamantalahan."
"Nilandi mong mukha mo." Her teeth gritted. "You squeezed my bum!"
His eyes twinkled as his lips formed another devilish smirk. "Oh, that." He laughed. "I was just carried away. Umungol ka ba naman—"
"Jesus, Linel. Shut up! Isang banggit mo pa ng tungkol sa ungol isusungalngal ko na sayo ang journal ko!"
Hindi na niya napigilan ang tumawa. "Nagsasabi lang naman kasi ako ng totoo, Evangeline. You really did. You said, oohh."
He mimicked her moan while his eyes were shut. Mayamaya'y lumipad sa kanyang mukha ang tila notebook. Nang imulat niya ang kanyang mga mata ay halos umusok na ang ilong ni Evangeline sa galit.
He sighed. "So this is the part where I apologize, hmm? God, is this what lover's quarrel looks like?"
"Linel, enough," sita ni Mrs. Febre.
"Okay, Ma'am." He cleared his throat. Sinadya niyang maging mapungay ang kanyang mga mata nang muling tignan si Evangeline. Mayamaya'y bigla na lamang siyang lumuhod sa harap nito at hinawakan ang magkabila nitong kamay habang hindi pinuputol ang pagkakatitig sa nanlaki nitong mga mata.
"I'm sorry, Evangeline..." He kissed the back of her hands and looked up again. "I will never tell anyone again that you enjoy my lips that's why you moaned, baby," aniya sa nagpapaawang tinig bago siya bumuntong hininga. "Kahit na alam kong nasarapan ka rin sa mga labi ko at kung wala lang si Mrs. Febre rito baka ikaw mismo ang nanghingi ng isa pa."
Naningkit ang mga mata ni Evangeline. Naging marahas ang paghugot at buga nito ng hininga. "Linel..." she called in gritted teeth and shaking voice.
"Yes, baby?"
Mayamaya'y bigla na lamang nitong binawi ang mga kamay at sinabunutan siya. Nataranta nang sobra si Mrs. Febre habang siya, tumatawa pa dahil nang tumayo siya ay halos hirap na sa pagsabunot sa kanya si Evangeline.
He took the chance and locked her in his arms while her hands are gripping his dark blonde hair. Bigla itong natigilan at nang magkatitigan silang muli, ngumisi siya rito saka ito inambahang hahalikan.
Evangeline immediately pulled away. Kinalas nito ang kanyang mga braso. Ayaw niya sana itong bitiwan ngunit sinipat na ni Mrs. Febre ang kanyang braso gamit ang pamaypay.
"That's it, Linel! Hindi ko na alam ang gagawin sa iyong bata ka! Sisiguraduhin kong makakarating na ito sa mga magulang mo! Diyos ko—"
Biglang natigil ang litanya ni Mrs. Febre. Napahawak ito sa dibdib at tila mabubuwal. Napatingin tuloy silang pareho rito ni Evangeline. Mayamaya'y bigla na lamang bumagsak ang counselor sa sahig. Nataranta si Evangeline at halos hindi alam ang gagawin.
"Mrs. Febre! Mrs. Febre!" Nilapat ni Evangeline ang tainga sa dibdib nito. "Oh my god! I think she's having a heart attack!" Tumayo ito at tinignan siya. "Buhatin mo!"
His brows curled. "Ano? How could I carry her she's like three hundred and fifty pounds!"
"We have no time!"
"Ayoko! Buti sana kung makikipag-date ka na sa'kin kapag binuhat ko 'yan."
She pursed her lips together and clenched her fists. "Damn it, Linel! Fine! I'll go on a date with you kaya buhatin mo na!"
Parang nagkaroon yata siya bigla ng lakas. Pinatunog niya ang kanyang leeg at mga daliri saka kinindatan si Evangeline. "Madali ka naman palang kausap."
Evangeline opened the door while he tried to lift the counselor, pero wala pang ilang segundo gusto na niyang ibaba kung hindi lang niya nasulyapan si Evangeline.
He gritted his teeth and walked out of the office carrying the counselor. Damn it, Evangeline! You owe me a date for every pound I'm carrying right now!