- Tổng cộng: 120
1
...มึนหัวจัง
หวังจิ่วชิงลืมตามองเพดานเหนือที่นอนหลายนาทีแล้ว เธอรู้สึกชาหนึบตั้งแต่ปลายเท้าขึ้นมาจ
2
‘ตอนนี้เธอตั้งท้อง...ท้องเพราะสือจวี๋มีสัมพันธ์กับผู้ชายคนนั้นน่ะนะ’
คำถามนี้วนเวียนซ้ำๆ ในหัวตั้งแต
3
เพื่อนบ้านมาเยี่ยมถึงเรือนชาน เธอไม่มีชาต้อนรับ มีเพียงน้ำเย็นในกาที่อาเจ๋อเป็นคนเข้าไปยกมาวางบนโต๊ะ
4
“อ้อ...”
สือจิ่วพยักหน้าเข้าใจหลังจากฟังคำอธิบายจากปากอาเจ๋อ แต่เธอยืนกรานคำเดิม คนเราจะเช่าบ้านยังต
5
“มีเรื่องกังวลอะไรอีก พี่ถึงยังไม่นอน”
“หลายวันนี้นอนมากเกินไปน่ะสิ ยังหัววันเกินกว่าจะรีบเข้านอนและข
6
นามปากกาเขาคือเสี่ยวโต้ว พนักงานออฟฟิศอายุยี่สิบเก้า ชีวิตกลางวันวุ่นวายกับคนร้อยแปด ตกค่ำจึงเริ่มชี
7
“ไม่ได้ชื่อเฉิงจื้อ...”
“เขาเป็นลูกข้านะ”
ลูกอยู่กับแม่ทำไมต้องใช้สกุลพ่อ ตัวพ่อไม่ยอมรับเหตุใดจะยังใ
8
เที่ยงนี้สือจิ่วไม่ได้ทำกับข้าวกินเอง เธอมากินข้าวที่บ้านถานตามคำชวนของท่านย่าหลิน
“กำลังตั้งท้องอ่อน
9
สือจิ่วนั่งอยู่บนเตียงเตาในห้องนอน เตียงนี้เธอมีส่วนช่วยพลิกก้อนอิฐดินดิบตากแดด พร้อมเสริมกำลังให้ถา
10
พอรู้ว่าการที่ถานเจ๋อจะพาเธอไปตลาดหน้าวัดอิ่นเหมินต้องจ้างรถเทียมวัวในหมู่บ้าน สือจิ่วเลยล้มเลิกความ
11
ตอนนี้อายุครรภ์ของสือจิ่วห้าเดือนครึ่ง อาจื้อตัวน้อยในท้องแผลงฤทธิ์อวดตัวว่าสุขภาพแข็งแรงด้วยการเตะถ
12
“ไม่รู้ตัวเลยหรือว่าเจ้าทำนางเสียใจ” สือจิ่วพูดเบาๆ หลังจาก เสี่ยวซู่พาสีหน้าเศร้าสร้อยอย่างปิดไม่มิ
13
กลางฤดูใบไม้ร่วง สือจิ่วใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่แต่ในเขตบ้าน ถานเจ๋อกลัวนางจะเหงามือ เข้าป่าคราวล่าสุดเข
14
คำถามนี้ทำสือจิ่วไม่กล้าแม้จะกะพริบตา หูเธอไม่ได้ฝาด เพียงแต่เนื้อสมองกำลังประมวลผลว่าควรจะตอบกลับไป
15
ค่ำคืนที่ผ่านมา สือจิ่วนอนหลับสนิทด้วยความรู้สึกอุ่นใจหลังรู้ว่ามีเพื่อนร่วมชะตาเดียวกัน เธอเชื่อมั่
16
ถานเจ๋อทำสัญญาใจขอแต่งงานกับสือจิ่วหลังนางคลอดอาจื้อ เขาจะรื้อรั้วกั้นกลางสองบ้านออกเพื่อตนเองจะย้า
17
“คิ้วขมวดเป็นปมแล้ว มีคนทำเรื่องกวนใจเจ้าหรือไร”
สือจิ่วทักเด็กหญิงที่เดินหน้ามุ่ย มือหิ้วตะกร้าที่มี
18
หนาวแรกที่ไท่โหยวมาถึงแล้ว ใกล้วันสือจิ่วจะคลอดอาจื้อ ถานเจ๋อจึงตามท่านหมอเวินมาตรวจความพร้อมของว่าท
19
วันเทศกาลตงจื้อ สือจิ่วเข้าครัวกับท่านย่าหลินทำอวี๋เจี่ยว นึ่งกับน้ำแกงหัวปลา เธอกับถานเจ๋อซึ่งตัวตน
20
ถานเจ๋อเช่าวัวของบ้านเหลียงมาไถดินกลบวัชพืชตั้งแต่หิมะละลาย พื้นที่นาถูกปรับระดับเสมอกันและตรวจดูคัน
21
ถานเจ๋อไม่อยู่ สือจิ่วรู้สึกว่าบ้านให้อารมณ์เงียบเหงาขึ้นเป็นกอง ขัดกับบรรยากาศสดชื่นแจ่มใสของฤดูใบไ
22
“ปล่อยนาง!”
เสียงถานเจ๋อดังมาก่อนตัว หญิงสาวหันมองเขาแววตาตกตื่น ส่วนชายคนนั้นก็จับจ้องกลับด้วยความสง
23
ถานเจ๋อกลับมาบ้านท่านลุงอู๋พร้อมยาลูกกลอนเจียงหวง เขาได้ยาแก้ปวดท้องขวดนี้มาจากหมอเวิน ส่งให้อู๋เยี่
24
เป็นฤดูร้อนที่แปลงผักหน้าบ้านของสือจิ่วให้ผลผลิตได้เก็บกินไม่ซ้ำในแต่ละมื้ออาหาร ต้นพลับหน้าบ้านติดด
25
เสี่ยวผิงมาหาสือจิ่วที่บ้านตามนัด พร้อมเหมยกุ้ยตะกร้าใหญ่ที่นางออกไปเก็บแถวเนินเขาตั้งแต่ยามเช้า ตอน
26
“ที่ครอบไว้น่ะถึงเวลากินหรือยัง”
ถานเจ๋อชี้นิ้วไปยังอ่างดินสามใบที่ครอบอยู่บนแปลงจิ่วไช่ แขนข้างหนึ่ง
27
ถานเจ๋อตื่นนอนหลังสือจิ่วไม่ถึงหนึ่งชั่วยาม ล้างหน้าล้างตาออกมาหน้าบ้านก็พบหญิงสาวกำลังป้อนข้าวบดกับ
28
จากวัตถุดิบที่ทุกคนเอามาเพิ่ม ตกลงกันว่าจะทำยำแตงกวา เนื้อน้ำค้าง ของเหลียงชุนจะผัดมะเขือยาว ยอดเจวี
29
ถึงวันเปิดตลาดหน้าวัดอิ่นเหมิน กลุ่มเพื่อนทั้งสี่คนนัดกันเอาสินค้าขึ้นรถเทียมวัวของเหลียงชุนไปขายรวม
30
วันนี้อาจื้ออายุครบหนึ่งปี หลังกินมื้อเช้าสือจิ่วเข้าครัวอบเค้กวันเกิดปีแรกให้ลูกชาย เค้กจากไข่สดใหม
31
การจะไปเฟิงโจวได้ต้องข้ามแม่น้ำกวางเจียง แม่น้ำสายนี้ไหลผ่านเมืองผิงโจวกับเฟิงโจว ตัดผ่านทิศเหนือของ
32
เพราะจุดประสงค์หลักของการมาอำเภอหานยู่มิใช่เรื่องค้าขาย ถานเจ๋อแบ่งของออกมาขายพอไม่ให้ผิดสังเกต แล้ว
33
เฟิงโจวกับถายโจวติดทะเล สินค้าที่ถานเจ๋อขนซื้อกลับบ้านก็คือบรรดาอาหารทะเลแห้ง องุ่นพันธุ์ดีของแคว้นอ
34
ของฝากชิ้นแรกที่ถานเจ๋อหยิบใส่มืออาจื้อที่นั่งอยู่บนเตียงยื่นส่งให้ผู้เป็นแม่เพื่อความสะไพ้ก็คือตลับ
35
เรื่องน้ำหอมเพราะยังไม่มีเวลาจะได้ทดลองทำ ตำราสมุนไพรที่อาเจ๋อเอามาให้ ในนั้นบอกวิธีทำอย่างไรบ้างจะเ
36
เป็นเช้าที่อากาศสดใส เมื่อคืนถานเจ๋อนอนหลับพักผ่อนเต็มที่ ตอนโบกมือลาจะออกจากห้องสือจิ่ว อาจื้อร้องจ
37
สือจิ่วฝึกให้ลูกชายช่วยหยิบจับของส่งให้ เธอสอนเขาดึงหญ้าที่ขึ้นในแปลงผัก สอนให้เขารู้จักผักชนิดต่างๆ
38
เมื่อคืนสือจิ่วใจเต้นแรงจนเกือบนอนไม่หลับ แต่ถึงอย่างนั้นก็ลืมตาตื่นก่อนได้ยินเสียงไก่ขัน เป็นครั้งแ
39
ข้าวสาลีของสือจิ่วได้เวลาเก็บเกี่ยวแล้ว หญิงสาวพาอาจื้อนั่งรถเข็นตามถานเจ๋อกับคนอื่นๆ ไปที่นาตั้งแต่
40
วันเกิดอาจื้อปีนี้สือจิ่วทำเค้กผลไม้ ใช้ซานจา หยางเหมย ผลซิ่งตาก ส้มเชื่อมกับองุ่นแห้งจากเฉวียนโจวแช
41
ก่อนวันล่าปา สือจิ่วเตรียมข้าวเจ้า ข้าวเหนียว ข้าวเดือย ข้าวฟ่าง เม็ดบัวแห้ง พุทราแห้ง ถั่วแดงและหั
42
“เหม็นๆ” เจ้าหนูทำหน้ายู่ ยกมือปิดจมูก ต่างจากพ่อที่ยื่นหน้าสูดกลิ่นหอมน้ำลายแทบยืดเพราะเจอของโปรด ท
43
ถานเจ๋อกางแผนที่ปรึกษาสือจิ่วเรื่องจะไปเมืองหลวงโดยเดินทางผ่านเฉวียนโจว
“ถ้าจะไปสุยโจวกับจินโจว พวกเจ
44
ถานเจ๋อใช้เวลาเดินทางสิบห้าวันกว่าจะถึงอำเภอกูซื่อเมืองโซ่วโจว ชายหนุ่มเลือกค้างคืนที่โรงเตี๊ยมเล็กข
45
ถูกกล่าวหาว่าเป็นขโมยปุ๊บ สตรีที่ยัดข้อหาให้เขาก็ตรงดิ่งเข้ามาคว้าตัวเจ้าเหมียวขาวไปจากมือเขาปั๊บ
“เส
46
อาเจ๋อออกจากบ้านไปร่วมๆ สองเดือนแล้ว เวลาเห็นคนเดินผ่านหน้าบ้าน หรือพวกท่านลุงท่านอาเพื่อนของท่านพ่อ
47
เสี่ยวผิงหายหน้าไปสามวัน นางก็มาที่บ้านสือจิ่วอีกครั้ง เพื่อเล่าเรื่องเอาเงินเก็บจากเคยรับจ้างทำงานใ
48
เสียงไก่ขันดังขึ้น สือจิ่วก็ลุกนั่งบนเตียง บิดขี้เกียจไล่ความเมื่อยขบเสียหน่อย เพราะทั้งคืนเธอนอนตะแ
49
สามวันต่อมา สามคนพ่อแม่ลูกขึ้นนั่งรถเทียมวัวของเหลียงชุนที่หน้าบ้าน อาจื้อโบกมือให้ปู่ทวดย่าทวดที่มา
50
ถานเจ๋อกับสือจิ่วใช้เวลาไม่นานกับการลงชื่อในทะเบียนสมรส หญิงสาวแจ้งเจ้าหน้าที่ของกรมการเมืองเรื่องเป
51
สือจิ่วทิ้งขยะเสร็จเดินมาสมทบ เจ้าอ้วนก็เลือกได้หน้ากากเสือขาวหนึ่งอัน เสียงพลุดังขึ้นเป็นสัญญาณเริ่
52
งานในฤดูเก็บเกี่ยวนั้นยุ่งกว่างานตอนเพาะปลูกนัก ผลผลิตที่ลงทุนลงแรงมาตั้งแต่ต้นปี หากเก็บไม่ทันฝนปลา
53
สือจิ่วเร่งมือแปรรูปรากบัวสดของตัวเอง ถานเจ๋อเจาะแผ่นเหล็กเป็นรูถี่ๆ ง้างคมขึ้นตอกกับแผ่นไม้เพื่อวาง
54
ในคืนหิมะโปรยปราย ท่านพ่อกับลูกชายตัวน้อยกำลังหลับสบายบนเตียงเตา สือจิ่วปลีกตัวเข้ามานั่งทำงานในห้อง
55
วันปีใหม่ ถานเจ๋อติดป้ายไม้แกะสลักคำว่า ‘สือฟู่ถาน’ เหนือประตูบ้านของพวกเขา
“สือฟู่ถานของพวกเราต้องรุ
56
อารามเทียนหลุน ตั้งอยู่บนเขาเทียนหลุนเขตเมืองพานโจว เดินขึ้นเขามาประมาณห้าหลี่จะเจอบันไดหินสามพันขั้
57
ถานเจ๋อตกใจขวัญหายยิ่งกว่าเจอผี แม้เขาไม่เคยเจอผีเลยก็เถอะ โผล่มาเงียบๆ ได้อย่างไร เขาไม่ได้ยินเสียง
58
ก่อนตะวันตกดิน ถานเจ๋อได้รับห่อของสำหรับใช้ในชีวิตประจำวันจากนักพรตอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเขา มีเสื้
59
เวลาแต่ละวันคืนผ่านไปอย่างเชื่องช้า ทว่าฝีมือด้านกระบี่ของถานเจ๋อกลับรุดหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว หลังใช้
60
ผ่านฤดูเก็บเกี่ยว กระทั่งผ่านวันเกิดของอาจื้อจนหิมะตกคลุมพื้นหนาเป็นคืบ ถานเจ๋อก็ยังไม่กลับบ้าน
‘ท่าน
61
เมื่อร่างกายของต้าต่งแข็งแรงดีแล้ว ถานเจ๋อก็พาลูกชายขึ้นหลังเจ้าอี้ถู่ควบขี่ไปยังเมืองเหลียวโจว
ถึงหม
62
ค่ำนั้น หลังจากต้าต่งเข้านอนแล้ว ว่านเหอคุนมาเคาะเรียกถานเจ๋อที่หน้าห้อง บอกมีเรื่องขอคุยด้วย
“เจ้าได
63
“เหนื่อยแล้วสิ” สือจิ่วถาม หลังต้องหยุดเท้าเพราะอาจื้อที่วิ่งลากรถนำหน้าออกอาการหอบแฮกแล้วทิ้งตัวลงน
64
“เรื่องราวก็เป็นแบบนี้แหละ” ถานเจ๋ออุ้มอาจื้อวนเวียนอยู่ในครัวใกล้สือจิ่วที่กำลังเร่งมือทำกับข้าวมื้
65
คืนแรกของการมีบ้าน ท่านพ่อท่านแม่พาน้องชายส่งเขาเข้านอน ต้าต่งน้ำตารื้นกล่าวขอบคุณทั้งสองคนอีกครั้ง
“
66
ถานเจ๋อซื้อหมูหนึ่งตัวสำหรับทำอาหารในงานเลี้ยง เนื้อหมูส่วนใหญ่ถูกทำเป็นหม้อไฟ หากมีคนมาร่วมงานน้อยก
67
สองพี่น้องเดินทางขึ้นเหนือผ่านสามอำเภอของเมืองหานโจวก็ถึงจุดหมายปลายทางที่เมืองเทียนโจว ลมแรงฟ้ามืดด
68
พ่ออาจื้อ สามีเสี่ยวจิ่ว... เฟิงอวี่โหวได้ยินดังนั้นก็จดจำชายหนุ่มที่ตนเคยพบหน้าได้ทันที
“ขอบคุณน้ำใจ
69
หมื่นตำลึงทอง ซื้อม้าได้เป็นร้อยตัวเชียวนะ เฟิงอวี่โหวแสดงความใจป้ำอยากจะซื้อหยกของเขาราคาสูงกว่านี้
70
‘ข้าพบอดีตฟูเหรินเจ้าที่ซ่างเหอ ข้างกายนางมีเด็กเล็กมองแล้วมีส่วนคล้ายเจ้ามาก’
‘ลูกชู้จะมีส่วนคล้ายข้
71
“บิดาเจ้าคือผู้ใด” ถานเจ๋อถามลูกน้อยที่ตนยังโอบอุ้มไว้แนบอก
“ท่านพ่ออาเจ๋อขอรับ เขาไม่ใช่” นิ้วเล็กชี
72
เมื่อมีแขกสำคัญมาเยี่ยมบ้าน ถานเจ๋อจึงจัดมุมรับรองใต้ชายคาเรือน นอกจากโต๊ะเก้าอี้ยังมีตั่งตัวยาวรองฟ
73
เฟิงอวี่โหวยังคงมาเป็นแขกที่บ้านถานเจ๋อ เพียงแต่คราหลังไม่อยากให้ฟูเหรินของสหายเหน็ดเหนื่อยเกินไป จึ
74
ฤดูเก็บเกี่ยวนี้ท่านปู่ท่านย่าไม่ต้องลงแรงเองแล้ว เพราะถานเจ๋อจ้างแรงงานถึงเจ็ดคน การไปนาของเขาจึงเป
75
“ว่าอย่างไรเจ้าคะผู้ใหญ่บ้าน ท่านจะให้ความเป็นธรรมกับผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่มีศักดิ์เป็นหลานเมียท่านได้ห
76
“เป็นอีกวันที่เหนื่อยมากสินะ” สือจิ่วลูบหัวกลมของเจ้าอ้วนที่นอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงในห้องต้าต่ง
ใช้เวล
77
อากาศเย็นโรยตัว ความแห้งแล้งจากลมหนาวเริ่มมาเยือน เช้านี้อาจื้อกับพี่ชายต้าต่งของเขากินแป้งรากบัวชงก
78
เป็นปีแรกที่ว่านเหอคุนได้ชิมโช่วโต้วฝุทอดของโปรดอาเจ๋อ
“พอกินได้หรือไม่เจ้าคะ”
“ข้าอยากจะรู้ใครกันที่พ
79
เพราะต้องผ่านเมืองฉีโจว ถานเจ๋อจึงแวะไปเยี่ยมท่านลุงอู๋ที่อำเภอเล่อหลินหลังจากขายสินค้าพร่องไปเกือบค
80
“ปล่อยข้า อยากจะได้เงินเท่าไรข้าจะเอามาให้”
“คิดว่าข้าโง่นักหรือ ปล่อยเจ้าก็เท่ากับเปิดโอกาสให้เจ้าไป
81
ชายหญิงที่เที่ยวตามหาคุณหนูของพวกเขานอกจากแต่งชุดคล้ายกัน หน้าตายังละม้ายราวกับพี่น้อง ถานเจ๋อชวนทั้
82
หากเธอสามารถกลับไปยังโลกปัจจุบัน ท้องสี่เดือนก็คงอัลตร้าซาวด์รู้เพศลูกได้แล้ว สือจิ่วลูบท้องตัวเองซึ
83
เธอต้องปลอบกอดบอกว่าไม่เป็นอะไร แต่ถึงอย่างนั้นเด็กน้อยก็เกร็งเว้นระยะห่าง วิ่งๆ มาก็ชะงักเท้ากะทันห
84
“เรื่องราวก็เป็นเช่นนี้”
ถานเจ๋อเล่าว่าพบองค์หญิงเจี่ยงซินย่าลี่ได้อย่างไร
“เป็นนิมิตของเจ้าอีกหรือไม่
85
ไป๋ซีชะงักเท้า หันกลับมาสบตาจ้องหน้าคนที่ทักเขา
“จำข้าได้หรือไม่”
ส่งคำถามแล้วแต่อีกฝ่ายไม่ตอบ ทว่าท่า
86
“ไปรอบนี้เจ้าโชคดีหลายต่อเชียวนะ”
“เพราะมีหมูกวักเรียกความโชคดีน่ะสิ”
ถานเจ๋อนั่งผิงหมอนวงแขนโอบร่างสื
87
กาลเวลาหมุนเวียน ย่างเข้าฤดูหนาวอีกครั้ง
“ใกล้จะได้อำลาเตียงเตาที่สร้างเองกับมือแล้วสิ”
“ขอบคุณมันที่ช
88
“ที่เมืองหลวงเมื่อหลายปีก่อน คุณชายถานเคยช่วยจ่ายค่ายา รักษาสามีข้า ครานั้นเขาไม่รับสมบัติตระกูลเป็น
89
สือจิ่วนั้นยืนฟังอาจื้อคุยพูดคุยกับหญิงสาว ตั้งแต่ลูกชายหยิบกระดานหินออกจากห้องไปให้นางขีดเขียน
เหอรั
90
ถานเจ๋อกลับถึงสือฟู่ถานก็พบว่าห้องด้านล่างที่เคยว่างมีคนเข้ามาอาศัยแล้ว ระหว่างท่านปู่ท่านย่าดูแลเลี
91
ค่ำคืนนี้อากาศยังร้อนอบอ้าว น้ำแกงขาหมูน้ำค้างต้มฟักของสือจิ่วถูกเหล่าพี่น้องสือฟู่ถานตักกินถ้วยแล้ว
92
ถานเจ๋อพาต้าต่งกับอาจื้อไปดูที่นาหลังกินมื้อเช้า เพราะเด็กทั้งสองคนอยากจะเก็บเหมยกุ้ยกำลังบานสะพรั่ง
93
ยามบ่ายถานเจ๋อพาลูกๆ กลับถึงเขตบ้าน พบท่านย่าหลินเรียกพร้อมกวักมือไวๆ ผู้เป็นพ่อเอาเขากวางอ่อนไปให้พ
94
เข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วง ถานเจ๋อไปที่เมืองเฟิงโจว องค์ชายสามเคยส่งข่าวว่าเฉิงหยางปิงตอนนี้เป็นขุนนางระดับ
95
เรื่องทุกอย่างถานเจ๋อจัดการเพียงลำพัง สะกดรอยตามโจวหนานจนไปพบคนผู้หนึ่งอาศัยอยู่ในบ้านหลังเก่าจะพังแ
96
“เจ้าไม่กลัวหยางไต้จะถูกฆ่าปิดปากจริงๆ หรือ”
“ข้าแนะวิธีป้องกันตัวให้เขาไปแล้ว กระพือเข้าไปว่าถ้าเขาถ
97
“นั่งดีๆ สิ เสี่ยวจูจูอยากจะเป็นลิตเติ้ลปรินเสสงามๆ ไหม”
สำเสียงภาษาต่างแคว้นของอาจื้อดีขึ้นมาก พูดออ
98
เขาแนะให้ท่านพี่ว่านผลิตยาลูกกลอนแก้ลมแก้ไอ น้ำมันสมุนไพรสำหรับนวด ผงยาสมานแผล รวมถึงจัดชุดสมุนไพรหล
99
ข่าวดีรับปีใหม่ของแคว้นฉางฝูก็คือการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างองค์ชายสามกับองค์หญิงแคว้นสิงหนาน ที
100
ร้านที่เมืองหลวงนั้นโอ่โถงใหญ่โตกว่าร้านที่อำเภอซ่างเหอเกือบสามเท่าตัว ทั้งที่เขาบอกกับสหายสกุลเฟิงแ
101
“อ้อ...เชื่อคำเมียมากกว่าฟังคำคนเก่าแก่สินะ”
“ที่น่าห่วงมากกว่านี้ก็คือคุณชายถูกชักชวนเข้าโรงพนัน ข้า
102
ยามตะวันเคลื่อนคล้อย บ้านขุนนางสกุลเฉิง อำเภอตานหลี่
เฉิงหยางปิงนั่นอยู่บนศาลากลางสวน สุราจอกแล้วจอกเ
103
นางมิเคยบกพร่องในหน้าที่บ่าวรับใช้หรือหน้าที่พี่เลี้ยงของคุณชายใหญ่ แต่ทุกสิ่งอย่างที่กระทำอย่างตั้ง
104
‘ถ้าเจ้าแต่งงานกับข้า ข้าจะทำสระบัวให้เจ้านะเสี่ยวซิน’
‘สร้างกระท่อมหนึ่งหลังต้องใช้เงินมากโข ข้าไม่ย
105
เฉิงหยางปิงเดินทางออกจากตานหลี่ด้วยใจร้อนรุ่ม ทั้งเรื่องลูกชายและเรื่องบัดสีที่ต้วนฮุยเข้ามาดักหน้าเ
106
คงอยู่ 90
บ่อยครั้งยามถานเจ๋อไปที่ร้านสือฟู่ถานในตัวอำเภอซ่างเหอ เป็นต้องพาลูกชายคนหนึ่งคนใดไปด้วย บา
107
ท่านพ่ออาเจ๋อตอนขึ้นหลังอี้ถู่ช่างสง่า สะพายกระบี่ไว้บนหลังยิ่งทำให้ท่านพ่อของเขาหล่อเหลาเจิดจ้าปานเ
108
เพราะเป็นปีที่ฉางฝูจัดพิธีเสกสมรสเชื่อมสัมพันธ์สองแคว้น งานเทศกาลไหว้พระจันทร์ปีนี้เมืองหลวงจึงจัดยิ
109
“มาเที่ยวหรือมากินกันแน่เนี่ย” สือจิ่วอดเปรยเบาๆ ไม่ได้
เหลาสุราอันดับหนึ่ง ข้าวปลาอาหารย่อมปรุงด้วยพ
110
กินมื้อเที่ยงเสร็จ ถานเจ๋อก็พาเมียกับลูกออกจากเหลาสุราพบว่ามีรถม้าคันหนึ่งจอดรออยู่ ก่อนหน้าเขาเพียง
111
ถานเจ๋อส่งตัวเสี่ยวจูให้สือจิ่วอุ้มเพื่อจะได้เลือกตุ๊กตากระต่ายกัน ส่วนเขาคงต้องเร่งฝีเท้าให้ทันลูกช
112
คู่สามีภรรยาสบตากันแทบจะทันทีที่ได้ยินประโยคนี้ดังก้องอยู่ในหัว
ไม่กลับ!
ความคิดของสือจิ่วดังพอๆ กับจั
113
สือจิ่วได้ยินเสียงลูกชายเรียก เจ้าหนูชี้มือไปที่ร้านข้างทางคนกำลังมุงนับสิบ “น้ำตาลปั้นของอาจื้อ”
เพร
114
ถานเจ๋อเริ่มต้นปีใหม่ด้วยการเปิดร้านสือฟู่ถานที่เมืองฉีโจว สินค้าบางส่วนถูกขนถ่ายไปไว้ที่ร้านในอำเภ
115
นับแต่นั้นจี้หยกชิ้นนี้นางห้อยติดตัวไว้เสมอ วันที่เชือกสร้อยคอของพี่ชายขาดแล้วถานเจ๋อเก็บมาคืน ยิ่งเ
116
ต้าหวางของแคว้นประชวรตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว ราชกิจส่วนหนึ่ง ตกอยู่ในความรับผิดชอบขององค์ชายสาม ทำให้เข
117
“พ่อได้คุยเรื่องต่อเรือกับช่างฝีมือแล้ว กลางปีหน้าเรือของเราคงจะเสร็จ พ่อจะทำห้องพักอย่างดีให้พวกเจ้
118
“ข้ามารับตัวลูกชายข้าคืน”
เฉิงหยางปิงกล่าวเสียงแข็ง สู้บากหน้ามาสือฟู่ถาน เพราะผ่านมาแล้วเป็นปีอนุภรร
119
“ลุกมาฉี่หรือ”
“เรียบร้อยแล้วขอรับ จะนอนต่อก็นอนไม่หลับเลยว่าจะเล่นกับเถียนเถียนไท่ไท่ พอดีเห็นท่านพ่
120
ฤดูกาลหมุนเปลี่ยนปีแล้วปีเล่า กระทั่งเวลาล่วงผ่านมาร่วมสามร้อยกว่าปี
“ท่านจะค้างอยู่ท่านี้อีกนานไหม”
![CÔ VỢ NGỐC CỦA TỔNG TÀI [End]](https://image.finovel.net/upload/novelWatermark/20220414194151_356_20585_storyOnWeb.jpg)
good
8d
0ชอบค่ะ
24/05
0DD you
18/05
0งาน
30/12
050000
04/11
0ดีมากค่ะ
27/09
0