(các) Thẻ:
• Fantasy
• Misteryo
• Masakit na pag-ibig
• Manlalakbay ng oras

Ulan is an ordinary employee but is unsatisfied since she is interested in a variety of things yet unsure of what she wants to accomplish with her life. She simply did what society expected of her as a human. However, everything will twist as a result of unforeseen circumstance in her life because she'll come across a creature that only appears when it rains, a creature that will lead her to a variety of situation and chances... and even to her real self. That creature told her that she's not an ordinary human--not even a human and that's the reason why she can't find the contentment that she wants to feel in her life.

Bản cập nhật mới nhất

Lựa chọn của biên tập viên

Ngồi Kể Chuyện Ma

QUÁC TỬ

Anh Chàng Ma Cà Rồng Của Tôi

Tiên Nhi

Tịnh Đế Liên

Tiểu Lưu Tinh

Hồi Ức Khó Phai

An Ni

Hạnh phúc bên người

Đăng Đăng

Em là ánh dương đời anh

Ly An

Đề xuất cho bạn

CHUYỆN TÌNH CỦA BIỂN

Thạch Anh

Hạnh phúc bên người

Đăng Đăng

Một Đêm Tình Nồng

Phiêu Vũ

Anh Chàng Ma Cà Rồng Của Tôi

Tiên Nhi

Xuyên 7 kiếp để được gặp em

JoA

Hồi Ức Khó Phai

An Ni

TRỘM CỐT QUỶ

QUÁC TỬ

Mặc Thiếu Cuồng Vợ

Đại Sắc Ma Nữ

Ánh Hạ Dương

Ánh Hạ Dương

ĐỔI MỆNH

Yêu Tinh Zombie

Bình Luận Sách (213)Để lại bình luận của bạn trên ứng dụng

• 
  Gladish Rabanillo

  Bahay

  5d

    0
• 
  Sharlene Salvador

  hi po

  5d

    0
• 
  MacasinagLyn

  Ang Ganda

  6d

    0
• 
  Kim Yarcia

  💗💗💗💗

  7d

    0
• 
  Maria An Gela

  oooo

  7d

    0
• Amal Polao

  amal

  7d

    0
• CasquejoMelvin

  please find the other details

  8d

    0
• 
  Cess Lopez

  Pretty read,

  05/08

    0
• 
  TalinoRaihana

  nakakabitin

  01/07

    0
• 
  Khit Alison Plandao

  Ang ganda po ng kuwento

  04/05

    0

• Tổng cộng: 102

• Prologue

  Ang lakas na naman ng ulan. Tag-ulan na naman kasi. Uso na naman ang mga bagyo. Uso na naman ang mga

• Chapter 1

  Ano 'yun? Tubig? Bakit ko siya nakakausap at nakikita? Iyong wangis niya, wangis ng isang tao. Hindi

• Chapter 2

  Buong gabi, umuulan. Pinilit ko lang matulog kahit natatakot ako na baka magpakita na naman siya sa

• Chapter 3

  Wala ako sa tamang wisyo nang pumayag ako sa gusto niya. Ang gusto ko lang naman, lumayo muna kay Al

• Chapter 4

  May mga bagay sa paligid ko na hindi ko naman talaga kayang ipaliwanag at hinahayaan ko na lang ang

• Chapter 5

  Anong sabi niya? Hindi pang-karaniwang tao? At ano pa raw iyon? Ako ang magdadala sa amin sa dahilan

• Chapter 6

  Bakit ganito? Ito ang unang pagkakataong hindi ko nakita ang reflection ko sa mga mata ng kaharap ko

• Chapter 7

  Minsan, naiisip ko rin kung ano ba ang mga nagawa kong kasalanan… kung bakit ito nangyayari sa akin.

• Chapter 8

  Unti-unting lumiliwanag ang kalangitan. Mukhang titila na naman ang ulan pero wala pang nababanggit

• Chapter 9

  Hindi pa napoprocess ng utak ko ang mga nangyayari sa akin ngayon pero heto na ako, kinakaladkad ng

• Chapter 10

  Dahil sa pagkabigla ay hindi na ako nakaangal pa kay Alab. Kung hindi ko lang alam na nandiyan lang

• Chapter 11

  Natahimik kaming apat dahil sa nasaksihan namin. Alam kasi naming tubig pa iyon kanina kasi panay in

• Chapter 12

  Imposible... baka nagloading lang iyong tubig sa ere... pero imposible rin naman iyon. Nakita namin

• Chapter 13

  Dahil sa bilis ng pangyayari, napapikit na lang ako nang mariin at hinintay kong bumagsak kami sa tu

• Chapter 14

  Hindi ko alam kung tama ba 'tong ginagawa ko. Pagkarating ko nga sa DOLE, hindi ko alam kung saan ak

• Chapter 15

  "Paano mo nasabing murder 'to?" mahinang tanong sa akin ni Sir Alon nang makalayo na kami sa ibang t

• Chapter 16

  Matapos ang araw na iyon, naging matunog sa kompanya ang pangalan ko. Hindi ako sanay na palaging na

• Chapter 17

  Sa hindi sinasadyang pagkakataon, napadpad na naman kami sa isang lugar na hindi kami pamilyar. Sina

• Chapter 18

  Lumabas ako ng quarter pero nakita ako nung dalawang lalaki na ayaw magpakilala at hinila ako nung n

• Chapter 19

  Nagulat kami nang makita iyong isang pulis na napalingon sa akin pero mas nagulat ako nang may humaw

• Chapter 20

  Nagulat kami nang makita iyong isang pulis na napalingon sa akin pero mas nagulat ako nang may humaw

• Chapter 21

  "Ulan!"
  Ngayon lang ako natuwa nang sobra nang magpakita siya at saktong paglitaw niya ay ang paghawa

• Chapter 22

  Akala ko ay matatapakan na ako nung kabayo pero bumagsak ang mga paa niya sa tabi ko kaya nakahinga

• Chapter 23

  Dahil sa mga nalaman ko, mas lalo akong nahirapang magtiwala sa kanya. Malalaman kong nagsisinungali

• Chapter 24

  Base sa mga sinabi niya, parang napagtatagpi-tagpi ko na ang mga nakikita ko sa tubig. Nakailang buh

• Chapter 25

  "P'wede niyo naman pong sabihin na lang sa 'kin kung ano'ng address niya," sabi ko habang nakaupo ri

• Chapter 26

  Nagpatuloy ang pag-iimbistiga at umalis na rin si Bughaw. Mukhang wala siyang balak makialam pa sa k

• Chapter 27

  Tumigil ako sa paglalakad nang agawin ni Sir Alon ang kamay niya mula sa pagkakahawak ko. Napaharap

• Chapter 28

  Mahina ang buhos ng ulan at medyo makulimlim pa rin ang kalangitan pero unti-unti na ring naglalaho

• Chapter 29

  Wala akong maintinidhan sa kung anong nangyayari. Kahit man lang, hint, wala. Ang alam ko lang, inii

• Chapter 30

  "Gabi na," ani Tala kaya napalingon kami ni Bughaw sa kanya. Alam naman namin na gabi na. "Hindi mag

• Chapter 31

  Hindi ako makakilos dahil sa sobrang takot pero ramdam ko ang panginginig ng mga kalamnan ko nang ma

• Chapter 32

  "Pluvia!" tawag sa akin nung babae nang bigla ko siyang tinalikuran at lakad-takbo kong tinahak paba

• Chapter 33

  "Kamusta ang iyong pakiramdam?" tanong ni Mama nang makalabas na ang doktor na tumingin sa akin. Nak

• Chapter 34

  Nangangalahati na ako sa tubig na nasa baso dahil kahit wala pang sinasabi si Sir Gianan ay nanunuyo

• Chapter 35

  Hindi ako makapaniwalang nakikita ko ulit iyong tulay kung saan ako nahulog. Naaalala ko pa kung paa

• Chapter 36

  "Ano ba talaga ang kailangan mo doon sa Bughaw at Pluvia?" tanong ni Bughaw na wala pa ring kaalam-a

• Chapter 37

  "Maraming salamat po talaga sa pagpapatuloy sa akin dito," sabi ko sa pamilya ni Dos habang kumakain

• Chapter 38

  Nanigas na ako sa kinauupuan ko rito katabi ang mga banga na parang alam ko na kung bakit kakaiba an

• Chapter 39

  Hindi ko na alam kung ano pa ang mararamdaman ko dahil sa sobrang daming nangyari at nalaman ko pero

• Chapter 40

  Sinubukan ko namang makatulong dahil kasalanan ko rin kung bakit biglang bumuhos nang malakas ang ul

• Chapter 41

  Mahirap mag-adjust sa bagong environment lalo pa't first time kong maging independent sa pamilya ko.

• Chapter 42

  "Abo was my classmate in college," ani Sir Alon at nakaupo na kaming lahat dito sa palibot ng mesa.

• Chapter 43

  Base sa mga napapanood ko sa palabas, normal lang na umiyak ang tao. Normal lang na masaktan, malung

• Chapter 44

  Hindi pa nga tapos ang problema ko sa sarili ko tapos dumagdag pa 'tong si Sir Gianan. Dati, halos t

• Chapter 45

  Alam kong hindi dapat ako kabahan dahil alam kong kasama ko pa si Bughaw pero hindi ko maiwasang kab

• Chapter 46

  Pagkatapos ni Abo mag-declare na walang aalis sa bahay na ito ay mabilis siyang naglakad palapit sa

• Chapter 47

  Ito na yata ang pinaka-most awkward moment in my whole life--kung meron man akong past lives, wala n

• Chapter 48

  Unang pumasok sa isip ko... bakit niya ako hinahalikan? Right! Hindi niya na alam kung papaano ako p

• Chapter 49

  Buti na lang talaga, pinalaki ako ng pamilya ko kung paano mawalan ng pake sa mga bagay na wala na a

• Chapter 50

  Base sa nakikita ko; mga trucks na malalaki, loaders, may diggers din at malawak na lupang walang ha

• Chapter 51

  Nagdadalawang-isip pa ako kung anong gagawin ko ngayong nakilala ko ang Tatay ni Abo. Babalikan ko b

• Chapter 52

  "Paano niyo po pala nalaman na nandito ako?" tanong ko kay Sir Alon nang makapag-order na rin siya n

• Chapter 53

  Para sa akin, ano nga ba talaga si Bughaw? Nang mabasa ko iyong diary ni Pluvia, humanga ako sa k'we

• Chapter 54

  Umuwi ako noong December 24 ng umaga para makahabol sa family reunion na ginaganap kapag hapon. Masa

• Chapter 55

  "Alam mo, hindi pa rin talaga ako makapaniwala sa mga pinanggagagawa mo," wika ni Luningning na medy

• Chapter 56

  Hindi ako makakilos sa kinatatayuan ko. Parang tumigil din sa pag-function ang utak ko dahil sa mati

• Chapter 57

  "Paano ako makakaalis dito?" tanong ko kay Abo na natagpuan ko sa labas ng gazebo, sa likuran nitong

• Chapter 58

  Hindi ko alam kung bakit niya 'to ginagawa samantalang ang pagkakaalala ko, ayaw niya sa akin. Ni hi

• Chapter 59

  So far, wala namang kahina-hinalang bagay sa apartment ko kasi normal na tao naman talaga ang tingin

• Chapter 60

  "Anong gagawin ko?" tanong ko kasi kanina pa ako nakaupo rito tapos siya nag-aaral lang naman. Gusto

• Chapter 61

  "Ano namang kinalaman ni Kuya Hirang dito?" Tono pa lang, alam ko ng nakakunot na naman ang noo niya

• Chapter 62

  "Seryoso? May jowa ka na at lahat, umeepal pa rin ang Abo na 'yon?" inis na bulalas ni Ligaya at kan

• Chapter 63

  Hindi ko alam kung ano ba talaga ang plano ni Abo o kung seryoso siya sa gagawin niya pero the fact

• Chapter 64

  Hindi ako nakakibo kanina sa sinabi ni Abo. Hindi ko alam kung bakit siya nag-sorry samantalang sina

• Chapter 65

  Hindi ko alam kung bakit ako natakot sa sinabi ni Abo na kikilalanin niya ako. Basta ang alam ko lan

• Chapter 66

  "Nai-report niyo na ba sa pulis?" tanong sa akin ni Asul matapos niya akong kamustahin tungkol sa na

• Chapter 67

  "You are Abo's love interest, aren't you?"
  Paupo pa lang ako sa upuang nasa harapan ni Ma'am Diwa nan

• Chapter 68

  Takang-taka pa rin ako sa kung paanong gumaling ako nang ganun kabilis. Umalis lang si Sir Alon, ayo

• Chapter 69

  "You really went here with fever?" kunot-noong tanong ni Abo na parang Tatay kung pagalitan ako dahi

• Chapter 70

  "What the hell is happening?" medyo inis na tanong ni Abo nang makalampas na kami sa pinangyarihan n

• Chapter 71

  Hinayaan ko lang siyang halikan ako kahit parang sasabog na ang dibdib ko rito. Hindi ko na rin alam

• Chapter 72

  Kahit hinang-hina ako, pinilit kong tumakbo papunta sa silid ng albularyo. Ininda ko ang sakit ng ka

• Chapter 73

  Medyo nakakahilo ang dami ng tao rito sa school na mga nag-eenroll. Buti na lang pala at inagahan na

• Chapter 74

  Nang mai-text sa akin ni Diwata ang lugar kung saan kami magkikita, agad kaming bumyahe roon ni Abo.

• Chapter 75

  Tulad ng inaasahan, naging maingay ang byahe namin papunta sa isang private beach resort na mukhang

• Chapter 76

  Nagsibalikan kami sa kanya-kanya naming silid pero tinext din agad ako ni Luningning na lumabas agad

• Chapter 77

  Maliban sa akin, wala ng ibang tao rito. Puro damuhan ang nakikita ko at medyo basa ang lupa, tanda

• Chapter 78

  Ito ang panahon kung kailan nalaman ni Pluvia ang mga bagay na palihim na ginagawa ng mga Acosta. Ba

• Chapter 79

  Hindi ko yata kayang magtagal nang ganito kasama si Bughaw. Hindi ako sanay na ganito siya ka-sweet

• Chapter 80

  Nagiging interesado ako lalo rito sa Lola ni Pluvia kaysa kay Bughaw. Parang mas gusto ko 'tong kila

• Chapter 81

  Naunang magbanlaw si Diwata at sumunod ako kaso paglabas ko, wala na siya. Nauna na raw sabi ni Sir

• Chapter 82

  So far, wala pa namang nagtatangkang manakit sa akin na duwende. Kahit iyong spirit ng hangin, nanan

• Chapter 83

  Masyadong malakas ang ulan sa napuntahan ko at malakas din ang hangin. Hindi ko alam kung may bagyo,

• Chapter 84

  Ang daming tanong na hindi nasagot, ang daming muntik ng masagot, ang daming nangyari... ang daming

• Chapter 85

  Kahit mahigpit na bilin ni Sir Alon na huwag na huwag akong aalis sa ospital hangga't hindi siya dum

• Chapter 86

  Nababaliw na talaga si Diwata. Bakit pinipilit niya iyong kiss namin? May ginagawa ba siyang hindi k

• Chapter 87

  Gumising akong wala na si Abo sa apartment at naka-arrange na rin iyong mga gamit ko sa table na par

• Chapter 88

  Maraming nasaktan at nasugatan. Nagka-stamped pa pero wala namang namatay kaya kahit papaano, nakahi

• Chapter 89

  Lasing na rin ba ako kaya kung anu-ano na ang nakikita at na-iimagine ko? But Sir Alon saw what happ

• Chapter 90

  Kung sa oras ng mga tao ako babase, apat na bilyong taon na akong buhay. Nasaksihan ko ang pagkabuha

• Chapter 91

  Tulad ng sinabi ng hangin, ako'y napagalitan. Ngunit hindi ako naparusahan dahil batid nilang ang pa

• Chapter 92

  Magkakaharap kami ng hangin at tubig sa malaking bulwagan habang nasa aming harapan ang punong kalik

• Chapter 93

  Hindi pa man nagbubukangliway ay nakarating na ako sa apartment ko pero hindi ako natulog. Agad akon

• Chapter 94

  Dahil sa lumabas na balita tungkol sa meteor na sumabog sa himpapawid at tungkol sa pagkahulog ko, d

• Chapter 95

  "I can't believe this, we're real! Kailan niyo pa nalaman na spirit din ako? Bakit hindi niyo sinabi

• Chapter 96

  Ginulo ko ang lahat...
  Nagkamali ako ng husga? Imposible. Kitang-kita ko lahat ng nangyari noon at na

• Chapter 97

  Gusto ko lang naman siyang hulihin bilang si Hirang kasi gusto kong malaman kung anong nangyari sa k

• Chapter 98

  Lumalalim na ang gabi pero para sa aming mga taong nandito sa bahay ng mga Acosta, nagsisimula pa la

• Chapter 99

  Nagagalit ako sa sarili ko dahil sa mga nagawa ko noon na hanggang ngayon ay nakakaapekto pa rin sa

• Chapter 100

  Hindi ko alam kung anong nangyari... lumulutang pa ang diwa ko. Basta ang alam ko, napalilibutan ako

• Epilogue

  "I wanna die," Abo murmured while driving. Papunta na kasi siya sa school tapos halos wala pa siyang