M e a g a n
"Here your notes mahal kong Meagan'da." Lumapit si Ajax sa may upuan ko habang inaayos ko ang gamit ko. Uwian na. "Hey.! What did you call me.?" Ngumuso ako. "Ang sabi ko maganda ka kaya mamatay ako pag nawala ka."  Nakuha ko ang ibig niya sabihin. Pero pinili ko huwag umimik baka galit siya dahil sa pinag-usapan namin ng mga lukaret ko'ng kaibigan sa notes. Sinulyapan ko siya at tiningnan ko kung andun pa yung conversation namin. Nandoon pa. Hindi niya pinunit, yun nga lang nilagyan niya ng title. "My girl and her insane friends" inulit-ulit niya pa para naka highlight. Inilagay ko na sa bag. Tumalikod naman siya at lumabas ng room. Pagkalabas ko ng room nagulat ako dahil naghihintay pala siya sa may pintuan kaya sumabay siya sa akin naglakad ng hallway palabas sa gate ng campus. "Musta naman ang feeling.?.." oh my! Nagsisimula na siya. Ok nagfefeeling maganda ako. "Ohh feeling na.?.."Ayoko tumingin sa kanya dahil napapaso ako. "Feeling na may mga baliw kang kaibigan.." Sige, OA ang utak ko. "Huu--uhh nakakabaliw din kasama. Ikaw nga din baliw din yung kaibigan mo."
"Hindi yun baliw." Seryuso si Ajax. Aba! Pinagtatanggol ang baliw na Earl na yun. "Abnoy yun." Humagalpak ako ng tawa. Nakita ko din na nagpipigil siya pero di niya kinaya. Tamang-tama nakalabas na kami ng gate kaya maingay ang mga sasakyan doon wala na masyado nakapansin sa amin.
"Baliw ka.!." Tinampal ko ang balikat niya. Pero hinuli niya ang kamay ko bago ko inangat mula sa balikat niya at hinawakan niya nagdaop ang mga palad namin, naglakad kami na magkaholding hands. "Oh natahimik ka.." Binasag niya ang katahimikan, tense kase ako at ramdam ko na nanlamig ang kamay ko. "Kalma lang.. Ako lang to." Inaasar niya ako. Yumuko siya para makita ang reaction ko. "Sorry doon sa notes.." Nagseryuso ako. "Sorry for what..?."
"Sorry sa mga naisulat ko doon."
"Ayos lang yun. Totoo naman lahat na tungkol sa akin." Nilingon ko siya.. "Huuuh?.."
"Totoo naman na hindi ko kaya mawala ka." Humigpit ang hawak ko sa kamay niya at alam ko na naramdaman niya yun. Parang naiihi na naman ako. "Shhhh. Kalma lang." Nilapit niya ang mukha niya sa may tainga ko at bumulong. Tumindig ang lahat ng balahibo ko at mas lalo nanginig ang buong katawan ko. Siniko ko na lang siya dahil naglock ang lips ko di ako nakaimik at nanuyo ang lalamunan ko. Patuloy kami naglakad na magkaholding-hands. Nagdecide kami maglakad pauwi dahil maaga pa naman. Hinila niya ko papunta ng seaside. Sa tabing dagat na naman kami dadaan. After ng nagkaayos kami ngayon pa lang ulit kami dumaan sa tabing dagat.
A j a x
May mangilan-ngilang tao na naglalakad-lakad sa tabing-dagat. Ang iba may kasamang aso at mga bata. May mga istudyante din na nagagawi roon para dumaan pero kakaunti lang. Nang malapit na kami sa lilikuan papunta sa bahay nila hinatak ko siya pasalampak sa buhangin. Nagulat siya sa ginawa ko pero alam niya na ang ibig sabihin noon na gusto ko pa siya makasama.
"Megz.." Kanina pa siya walang imik siguro iniisip niya na galit ako sa kanya at sa mga baliw niyang kaibigan. "Hmmmn..?."
"Ano iniisip mo.? Kanina ka pa walang imik.." Tanong ko. "Asan na pala yung kaibigan mo? Si Seth.?.." Nagulat ako sa tanong niya. Dahil kanina nagkita talaga kami ni Seth sa labas ng gate nagkausap kami at medyo natagalan rin. "Oh. Nagtransfer siya sa private school.." Maiksi kong sagot pero pinapakiramdaman ko siya. "Ah ganoon ba. Close kayo.? I mean dito mo lang ba siya nakilala sa school.?."
"Family friend. Iisa lang ang subdivision namin."
"Hmmmn ganoon ba. Baket mo natanong.?."
"Wala. Naalala ko lang dati kong gaano ka katorpe. Hindi ka makalapit sa akin.." Hindi ako nakapagsalita agad. "Eh.. Para kase'ng ang taray-taray mo baka hindi mo ko pansinin kapag lumapit ako sayo." Totoo naman siguro na torpe ako. Pero ayoko lang talaga ng rejection. "Ganon..?." Taas kilay niya. "Oo ganoon yun.. So pag ako ba nawala hindi ka mamamatay.?." Napangiwi siya alam ko nasa isip niya yung convo notes nila ng mg kaibigan niya. "Ano ba yan.. Sorry na nga. Di makamove-on." Haba ng nguso niya na humarap sa akin. Dahil hinawakan ko ang kamay niya. "Gusto ko lang malaman.."
"Woooh! Ang seryuso mo naman.! Kinakabahan tuloy ako." Pilit na ngiti niya pero nagbago ang expression ng mukha niya. "It's depend kong paano ka mawawala sa akin..Kung sa anong sitwasyon at kung sa anong rason mo kung bakit ka mawawala. Siguro kong iiwanan mo ko na hindi ka magpapaalam at hindi ko alam ang dahilan. Yun baka mamatay ako."  Mahabang dagdag niya. "I want to grow up with you Megz.." Hinigpitan ko ang hawak sa kamay niya. "Bata pa tayo. Pwedi pa yan magbago."
"May balak ka na palitan ako.?.."
"Wala. That's not what I mean.. haysss..! Huwag ka nga muna mag-isip ng mga ganyan. Ano ba yan.! Let's have fun.." Tinampal niya ko sa braso. "Hindi ko lang kaya na makita kang may kasamang iba because you're my girl." Mahinang sabi ko at namilog ang mga mata niya. Siguro dahil sa tawag ko sa kanya. "Uh--huh.. Si Jimmy.?! Hahaha Selos ka noh?.." Sa wakas naalala niya. Dahil ayoko lang talaga siya tanungin about sa lalaking yun. "I'm not jealous. Bakit naman ako magseselos." 'Naiinis lang talaga ako dahil nakita ko na nakasmile ka ng mga panahon na kasama mo ang lalaking yun.' At ayoko iparinig sa kanya ang sinasabi ng utak ko.
"Good. Don't be jealous. He's just my old classmate and old friend. And me-- I'm your girl.."
"Mabuti kung gano'n. Pero nakita ko na nakangiti ka nung magkausap kayo." Matamlay na sabmit ko. Pero natuwa ko sa huling sinabi niya. I'm your girl'-- tama sa akin ka lang Megz. "Hahaha selos ka nga. Iba ang nakangiti at masaya." Nahiwagaan ako sa sinabi niya at nakita niya na kumunot ang noo ko kaya nagpatuloy siya--" Nakangiti lang ako ng magkausap kami pero hindi ako masaya. Pag ikaw ang kasama ko at kausap kahit hindi ako nakangiti eii masaya ako. Gets mo.?."
"Oo na. Sige na. Naiintindihan." At nagsmile na ko para hindi niya na dagdagan ang paliwanag niya. "Tara! Uwi na tayo. Tatanong na naman yun si mama bakit agaw-dilim na ako umuuwi."
"Oo may 'tayo' talaga-- tayo lang."
"Woooh-- tama na yan 'my boy'." I'm sure kinikilig naman siya sa sinasabi ko. "Hatid kita para malaman nila kung bakit madilim kana umuuwi.?.."  Suggestion ko pero alam ko naman na hindi pwedi dahil pinag-usapan na namin yun na hanggat di pa kami nakakapagtapos ng high school ay di niya muna ako ipapakilala dahil magagalit ang parents niya. At naiintindihan ko naman yun. I understand because I like her so much, I'm so young pero sigurado ako sa nararamdaman ko--siya na ang gusto ko makasama for the rest of my life-- I want to be with her when I'm grow old-- I want to watch her black hair turns to gray. 'Di ko namalayan na nasa harap na kami ng bahay nila at nagpaalam siya -- I thought sa kanto ko lang siya ihahatid.
"Uwi kana.. Ingat.!." Nagwave na siya sa akin, buti na lang wala sa labas ang mama niya.