Hindi mapakali si Mariz at kanina pa paikot-ikot sa harap ng salamin. Nagkalat ang mga damit niya sa kama dahil pumipili siya ng maisusuot na babagay sa kanya. Ilang beses na siyang nagpalit pero hindi pa rin niya alam kung ano ang isusuot.
Dumating kasi ang matalik niyang kaibigan na si Ben. Ilang taon na rin silang hindi nagkikita nito dahil piniling mag-aral sa Manila. Naiwan siya sa kanilang probinsya dahil mahirap lang naman sila. Hindi siya kayang pag-aralin doon ng mga magulang niya.
Sabik na sabik siyang makita ang kababata at lihim na minamahal. Bata pa lamang sila ay may paghanga na siya dito, naidala niya 'yon sa kanilang paglaki hanggang maramdaman na lamang niyang hindi na lang paghanga ang nararamdaman niya sa kababata, mahal na niya ito.
"Mariz! Ano ba't ang tagal mo diyan? Akala ko ba ay pupuntahan mo si Ben?" tanong ng kanyang ina na hinawi pa ang kurtinang tumatabing sa kwarto niya upang silipin siya sa loob. Wala kasi itong pintuan at kurtina lang talaga ang harang. Maliit lang ang bahay nila na gawa sa kahoy at semento. May dalawang silid na ang dibisyon ay plywood lamang. Kahit naman maliit ang bahay nila ay malinis ito at maayos.
"Nay, naghahanap pa ako ng susuutin ko," sagot niya bago dinampot ang isa pang bestida at itinapat sa sarili bago humarap sa salamin ng kanyang tokador.
"Hay naku! Para namang napakarami mong damit!" singhal nito habang naiiling na nakatingin sa mga damit na nakapatong sa kanyang kama.
"Aba, madami na 'to, Nay! Tignan mo itong damit na ito, bagay sa akin hindi ba? Sinong mag-aakala na singkwenta pesos lang ito sa ukay?" sambit niya bago binistahan ang sarili sa salamin. Simple lang ang yari ng puting bestida na may mga disenyong pulang bulaklak, hanggang sa itaas ng tuhod ang haba, walang manggas. Bumagay iyon sa morena niyang kutis.
"Aba, maganda nga! Nagmukha kang tao!" hagalpak na pagtawa ni Aling Salud kaya agad sumimangot si Mariz.
"Inay naman, kahit anong isuot ko ay mukha naman akong tao!" nakangusong sambit niya bago nagtago sa likod ng tokador. May maliit na espasyo roon na sadyang nilaan niya para maging bihisan. Paglabas niya ay naroon pa rin ang ina at hinihintay siya.
"Ayan, mukha kang dalagang pilipina na hindi makabasag pinggan. Hindi nga lang bagay at balahura kang gumalaw!" pang-aasar pa nito.
"Ang inay talaga!" naiinis niyang inirapan ang ina. Ganoon lang naman silang mag-asaran. Parang magkatropa lang pero mahal na mahal niya ito at malaki ang respeto niya sa mga magulang. Pagharap niya sa salamin ay napahanga siya sa sarili. Hindi naman sa pagyayabang pero may taglay naman siya talagang kagandahan. Matangos ang maliit niyang ilong habang ang mga labi niya ay natural na mapula, makipot at medyo makapal pero bumagay naman sa bilugan niyang mukha. Nasa 5'4 ang taas niya, balingkinitan ang kanyang katawan na ipinagpapasalamat niya dahil kahit matakaw siyang kumain ay hindi siya tumataba. Marami nga ang naiinggit sa kanya dahil sa makurba niyang katawan. Morena ang balat niya pero makinis ito at walang kahit anong peklat habang ang itim niyang buhok ay lagpas balikat niya ang haba, natural na unat ito at tila ba bagong rebond.
"Nay, tingin mo magugustuhan na kaya ako ni Ben?" tanong niya habang nakatitig sa repleksyon sa salamin.
Lumapit naman sa kanya ang ginang at inakbayan siya. "Anak, maganda ka. Mana ka sa akin, eh! Pero hindi naman natin hawak ang puso ni Ben kaya hindi ko masasagot 'yan."
Napabuntong hininga siya. Kinakabahan siya sa muli nilang pagkikita. Halos sa cellphone lang sila magkausap dahil palagi itong tumatawag. Hindi naman sila nagkikita nito sa videochat dahil wala naman siyang wifi at mahirap lang ang signal ng data sa lugar nila. Nakikita niya lang ang mga picture nito sa facebook tuwing nagpupunta siya sa computer shop sa bayan. Palagi itong may kasamang magandang babae. Napaka-tsikboy talaga nito. Sabagay ay habulin talaga ito ng babae kahit noong highschool pa lamang sila. Malakas ang taglay nitong karisma at hindi maitatangging gwapo ang binata at nahahawig kay Jericho Rosales. Marami ang nagkakagusto rito noon kaya sigurado siyang ganoon rin sa Maynila. Magaganda at seksi pa ang mga nagiging nobya nito kaya naman ginawa niya ang lahat para baguhin ang sarili. Natuto siyang mag-ayos at magdamit babae. Marami nga ang natuwa dahil lumabas daw ang natural niyang ganda. Dati kasi ay kilos maton siya at parang lalaki kung manamit.
"Basta, Nay, ngayong gabi ay aamin na ako."
"Anong aaminin? Ano ang sikreto ninyong mag-ina?" tanong ng ama niya mula sa labas ng silid. Mukhang napadaan ito para pumunta sa kabilang silid at narinig ang usapan nila ng kanyang ina.
"Wala po, itay!" tugon niya. Kung gaano ka-cool ang kanyang ina ay ganoon naman kaseryoso at kaistrikto ang kanyang ama.
"Hay nako, Pedring. Tayo na sa silid habang maaga pa. Aalis ang anak mo at pupunta kila Ben," sambit ng ina na lumabas na ng silid.
"Gabi na, ah! Bakit lalabas pa?" narinig niyang sambit ng ama.
"Ano bang gabi, alas sais pa lang naman, ah! Hayaan mo nga ang bata at malapit lang naman ang kila Ben. Tara na sa kwarto at nang masundan na natin si Mariz!" sambit pa ng ina habang humahagikhik. Nalukot naman ang mukha niya dahil sa biro ng ina.
"Nay, asa ka pa! Menopause ka na!" sigaw niya bago kinuha ang mababang sandal upang isuot.
Dumadagundong ang puso niya sa kaba at hindi niya alam kung kakayanin niyang magtapat ngayong gabi sa kaibigan. Pero gusto niyang samantalahin ang kasabikan niya rito para lumakas ang loob niya.
"Now or never," bulong niya sa sarili bago huminga ng malalim. Kailangan niyang umamin ngayon. Nang muli niyang maramdaman ang lakas ng loob ay tumayo na siya at lumabas ng silid.
"Ben, mahal kita, matagal na," bulong niya sa hangin. Ganoon lang kasimple ang sasabihin niya. Muli siyang bumuga ng hangin para mawala ang kaba sa dibdib niya.
Habang naglalakad ay inuulit-ulit niya sa isip ang mga dapat niyang sabihin mamaya. Napapangiti pa siya dahil sa imahinasyong nabubuo sa kanyang isipan. Kinikilig siya sa tuwing nai-imagine niya na magkayakap silang dalawa dahil tinanggap nito ang pag-ibig niya.
Hindi niya namalayan na nakarating na siya sa bahay nila Ben. Mas maganda ang bahay ng mga ito. Kapitan ang ama niya habang ang kanyang ina ay nagtatrabaho sa munisipyo nila. Malawak rin ang lupa ng mga magulang ni Ben. Isa sila sa masasabing marangya ang buhay sa barangay nila. May gate ang bahay ng mga ito kaya sinilip niya ang loob at natanawan si Karen, ang nakababatang kapatid ni Ben. Agad niya itong kinawayan. Tumakbo naman ang babae upang pagbuksan siya.
"Ate Mariz! Bakit ngayon ka lang? Nagtatampo na sa 'yo si kuya! Akala niya ay hindi mo na pupuntahan," sambit nito bago siya hinagod ng tingin. "Ang ganda mo ngayon, ah!" puri pa nito na agad niyang ikinangiti.
"Araw-araw naman akong maganda, Karen!" biro niya na ikinatawa nito.
"Puntahan mo na si Kuya, tapos huwag mong sasabihin na lumabas ako! Pupunta lang ako kila Myla!" sambit pa nito bago nagtatakbo papunta sa katapat ng kanilang bahay.
Muling inatake ng kaba si Mariz pero iwinaksi niya iyon. Pinairal niya ang pananabik sa puso niya kaya naman patakbo na siyang pumasok sa loob ng bahay habang tinatawag ang binata.