Teen
Kasama ko ngayon ang parents ni Atseh. Papunta kaming hospital at ako ang sumundo sa kanila dahil inutusan ako ni kuya Ash.
"Malapit na ba tayo?" tanong ni tita.
"Opo, dont worry malapit na tayo. Isang kanto nalang" binilisan ko ang pagmamaneho para hindi kami matagalan.
Wala na akong pakialam kahit na may malabag pa akong road rule, importante sa akin ngayon ang lagay ni Atseh at kuya J.
Hospital...
Nagmamadali kaming naglakad papuntang operating room at doon namin nakita sina kuya Ash at Clark na umiiyak kaya hindi ko napigilan na mapaiyak na din.
Lumapit ako sa kanila, specifically kay Clark.
"C-Clark, ano ng n-nangyari?" naluluha kong tanong. Bigla naman niya akong hinigit at niyakap ng mahigpit sabay buhos sa mga luha niya.
"W-Wala na si Justice..." parang nawalan ng lakas ang buong katawan ko ng marinig yun.
"Y-You're kidding me r-right? Si k-kuya? Ang t-tapang kaya nun..." lalong humigpit ang yakap niya kaya napapaluha na talaga ako.
Hindi totoo to. Bakit naman mawawala ang kuya J ko? Eh hindi yun basta-basta lang sumusuko dahil nandito pa si Atseh. Magsasama pa sila hanggang wakas.
"Hindi niya kinaya ang lagay niya, but he did something na hinding hindi natin makakalimutan lahat kahit kailan. He gave his heart to Shane" pagsasalit ni kuya Ash.
Napa-cover ako sa bibig ko. Hindi ako makapaniwala sa sinabi ni kuya. T-Talaga ba? Iniligtas ni kuya J si Atseh?!
Ash
Ilang oras pa ng paghihintay namin lahat dito sa labas ay iniluwa ng pinto ang doktor.
Natawagan ko na din ang mga magulang ni Justice at papunta na sila dito galing America. Noong una hindi pa nila matanggap pero di kalaunan ay medyo kumalma na sila.
"Doc, how's our daughter?" tanong ni papa habang hawak-hawak ang kamay ni mama.
"The operation was a success and as of now we are checking her conditions. Hindi pa rin siya nagigising pero stable na ang vital signs niya"
Lahat kami nakahinga ng maluwag sa sinabi ng doktor. Napaiyak naman si mama at papa nang marinig yun.
Salamat Lord! Salamat dahil pinakinggan mo ang dasal ko. Salamat dahil nagpadala ka ng anghel na katulad ni Justice para iligtas ang buhay ng kambal ko.
Hinding hindi ko ito makakalimutan. Mahal ko po kayo. 🙏🙏🙌🙌
"Bro..." namamaos na tawag ni Clark pero hindi sa akin...
Clark
Nagyakapan kami ni Teen ng sandali pagkatapos sabihin ni doc na okay na ang lagay ni Zeey.
Habang kayakap ko siya ay nakikita kong nilalabas nila ang katawan ni Justice. Agad akong humiwalay kay Teen para lapitan iyon.
"Bro..." tawag ko sa kanya habang nakatitig lang sa katawan niyang wala ng buhay na nakabalot sa isang puting blanket.
Gusto ko siyang lapitan pero hindi ko kaya. Bakit pakiramdam ko ako ang dahilan ng pagkawala niya?
"Tara Clark, silipin natin maamo niyang mukha." rinig kong sabi ni Ash kaya tumango nalang ako.
Pati si Teen ay sumunod din sa amin papunta kay Justice. Hindi pa nga kami nakakalapit talaga ay nagf-flashback na sa akin ang lahat ng nangyari.
"Bro im s-sorry, di ko s-sinasadya. K-kung di kita p-pinilit na pumunta sa b-banda di sana n-nangyari to." unlimited ang mga luha ko ngayon. Kanina pa to di nauubos kakaiyak ko.
Naramdaman ko naman ang hagod ni Teen sa likod ko. Nakatingin kaming lahat ngayon kay Justice. Para lang siyang natutulog, sana nga natutulog lang siya. Gumising ka na bro, please gising na. Hindi ko alam kung paano e-explain to kay Zeey kapag nagising na siya.
"K-Kuya J naman eh, a-akala ko ba p-papakasalan mo pa si A-Atseh? Ang d-daya mo *hik* g-gumising ka na dyan." hindi ko mapigilan ang sarili kong umiyak at yakapin si Teen ng marinig ang mga sinabi niya.
Nag-guilty ako. Kung di niya ako niligtas malamang ako sana ngayon ang nandito. Ako sana yung magd-donate ng heart kay Zeey para madugtungan ang buhay niya at magkasama sila ni Justice.
Magkakasama pa sana kayo ng matagal hanggang sa tumanda at pumuti ang buhok niyo pero dahil sa akin di na yun matutuloy.
Sorry bro, sorry Justice at Zeey. Sorry dahil sa akin nawalan ka ng lalaking magmamahal sayo habang buhay Zeey. Sana ako nalang ang nawala, sana talaga ako nalang ang nasaksak.
"I will never forget you Justice, kahit minsan pinagseselosan na din kita dahil mas close kayo ng kambal ko pero hanggang sa huling hininga mo ginawa mo pa rin ang lahat para sa kanya. Salamat bro, sana maging masaya ka na kasama ang Diyos. Wag kang mag-alala, makakamit mo ang hustisya." napalingon ako kay Ash ng sabihin niya ang huling linyang yun.
Hustisya...
Fvk.
"Kailangan natin pagbayarin sina Damon at ang mga kasama niya Ash. Di pwedeng hindi sila managot" galit kong sabi.
Humanda talaga sila kapag nakita ko silang muli. Di ko alam ang magagawa ko kapag nagtagpo ulit ang mga landas namin.
"Uhm, kailangan na po namin siyang ilagay sa morgue." nasa nurse na nagsasalita ang atensyon namin ngayon. Di ako makasagot kaya si Teen na ang nagsalita.
Nag-iisip ako ng lugar na pwedeng pagtaguan ng gagong Damon na yun. Pinsan niya ang pinatay niya kaya pagbabayaran niya yun, napawalang puso ng taong yun. Di niya pwedeng takasan ang batas.
"Anong iniisip mo? Wag mo sabihin na maghihiganti ka sa gumawa nito kay kuya J? Please Clark wag mong gaw--Relax ka lang Teen, hindi ako gagawa ng bagay na hindi gugustuhin ni Justice. Im just going to call my dad para ipatawag ang mga lawyers niya at maghanda na ng kasong isasampa, also ipapahanap ko sa private investigators namin kung saan lupalop sila nagtatago. Yun lang, siguro naman di masama ang gagawin ko? Yan lang ang naiisip kong paraan para bumawi kay Justice sa pagkakaligtas niya sa akin. Ako dapat yung mamamatay kung di niya sinalo ang mga saksak..." pagsingit ko sa pagsasalita niya.
Iniharap naman niya ang mukha ko sa mukha niya at inilapit ito ng unti-unti dahilan para mapapikit ako.
"Alam mo, kahit nalulungkot ako dahil wala na si kuya J. Nagpapasalamat ako sa kanya dahil dalawang buhay ang iniligtas niya. Paano nalang kaya pag ikaw yung nasaksak at namatay? Sa tingin mo kakayanin ko yun? Kaya dont blame yourself sa pagkawala ni kuya, masasaktan lang yun pag sinisi mo sarili mo. Tss. Kahit di pa tayo masyadong magkakilala pero ewan ko, baliw ang puso ko dahil ikaw daw ang mahal nito. Kailangan ko na din sigurong magpa-transplant haha" nakangiti niyang sabi.
Hindi ako makasagot. Hindi pa ako nakakaget-over sa paghalik niya tapos dinagdagan niya pa ng mahal niya ako. P-Panaginip ba to?
"Lovebirds, mamaya na yan. Ililipat na ng room si Shane, I think kailangan na din natin maghanda ng sasabihin sa kanya" pagsira ni Ash sa awkward na atmosphere.
Nagtinginan kaming tatlo, pilit na nag-iisip pero walang lumalabas sa bibig namin. Pareho namin di alam kung paano sasabihin sa kanya ang nangyari.
"Teka, have you heard from the other two? Kuya Chan and Kuya Kenn? Pwede bang puntahan natin sila Clark? Nag-aalala ako sa kalagayan nila" pag-change topic ni Teen.
Oo nga pala, muntik ko ng makalimutan na naaksidente din pala yung dalawa. Grabe, sunod sunod ang malas ngayon.
"Mas mabuti pa nga siguro yan. Go tell them what happened and eexplain niyo sa kanila na kailangan sila ngayon ni Shane if ever buhay pa ang mga yun" utos ni Ash.
Kritikal din kasi ang kondisyon nila, di namin alam kung ano ng nangyari sa kanila. Feeling ko nga malala yung nangyari kay Kenneth dahil nilason siya. Sana nga lang walang mangyari sa kanilang dalawa dahil awang awa na ako kay Zeey.
"Tara" sabi ko.
Di ko alam kung makakayanan pa ba ni Zeey ang maraming masamang balita kung sakaling may masama din nangyari sa dalawa. Sana maging matatag ang mga yun.