"OMG! Nabalitaan mo na ba? Nasa Pinas ngayon si Zi Shan oppa" "Kyaaaaaaaah~!!!!" "Ang pogi talaga ni oppa" "Sana magkita kami dito" "Waah pag nagkita kami talagang papakasalan ko siya kahit di siya pumayag" Tilian ng babaeng kasama ko sa trabaho. Grabe ang sakit sa tenga.
"Hoy ano ba kayo! Tigil niyo nga yang kalandian niyo, di rin naman kayo papansinin ng idol niyo" pangsira ko sa mood nila. Wala eh, hanggang ngayon ay di ko pa rin hilig yang mga kpop at kdrama na yan. Ayoko matulad sa mga babaeng to na nagmumukha ng baliw.
"Ay grabe ka Zi, di naman bawal mangarap diba?" "Atsaka isa pa, bali-balita na nagkaroon daw siya ng pinay na girlfriend noon kaya may pag-asa pa kami sa kanya" "At grabe ang pogi niya talaga, gusto mong makita mukha niya?"
"Teka, Zi Shan pangalan ni oppa at Shane Zia ang pangalan mo. Omg! May kahulugan kaya to?"
"Kyaaaah!!!"
Dinedma ko nalang sila. Wala akong oras sa mga lalaking yan. Baliw na nga talaga tong mga katrabaho ko. Kung ako ang boss ay talaga naman fired na silang lahat dahil sa ingay nila.
"Zeey okay ka lang?" napatingin naman ako sa nagtanong. Si Clark pala. Mabuti nalang may matino pa akong nakakausap at nakakatrabaho dito.
"Oo Keey, medyo stressed lang dahil sa ingay ng mga katrabaho natin" Huminga ako ng malalim at pumikit. Pagdilat ko ay nakita ko si Clark na pinapatahimik ang ibang babae.
"Oh ayan tahimik na sila mahal kong reyna." Ngumiti siya nga napakalawak at tinabihan ako. Siya ang isa sa mga naging close ko talaga dito. Medyo habulin din siya ng mga kakabaihan dahil gwapo at mas bata siya sa akin ng dalawang taon. Kaya nga akala ko nagbibiro lang noong sinabi niyang liligawan niya ako, ang dami kayang naghahabol sa kanya tapos ako yung magugustuhan niya. Ang swerte ko naman.
Pero nangyari nga, sinimulan niya akong ligawan. Hatid sundo ako palagi at tuwing lunch ay magkasabay talaga kaming kumakain. Mag-iisang taon na nga siyang nanliligaw sa akin. Minsan naiisip ko kung bakit di ko siya masagot, dahil ba may hinihintay ako o di pa rin ako ready? Wala naman na kasi akong hahanapin pa kay Clark pero ewan, siguro ako yung may deperensya.
"Salamat mahal kong kapatid" pagbibiro ko sa kanya. Ayaw niya kasi na gawin ko siyang kapatid kasi manliligaw ko daw siya. Gusto ko siyang iniinis dahil namumula ang mga pisngi niya.
"Ahhh wag mo nga akong matawag na kapatid. Di kita ate, ikaw ang future girlfriend ko" namula naman ang mukha ko dahil lumapit siya sa akin. Yung lapit na ilang inches nalang ay maghahalikan na kayo.
"Get a room!" "Ako nalang koya Clark!!" "akin ka nalang po" "Zia mahal din kita" kantyaw ng mga katrabaho namin sa amin.
Tinulak ko ng mahina palayo sa akin si Clark at binalik ang atensyon ko sa ginagawa ko. Nako, nakakainis talaga tong mga kasamahan ko. Ugh.
Oras na ng uwian kaya naghanda na ako. Tumawag din kasi kanina si Joaqx, sabi niya na ngayon daw sana kami mag-uusap. Pumayag na ako para matapos na din agad.
"Uwi ka na Zeey?" tanong sa akin ni Clark. Umiling lang ako bilang sagot. Nakakapagod magsalita. Di ko feel.
Kailangan ko pang pumunta ng cake shop at sa department store para bilhan ng pasalubong si baby. Ayoko naman pumunta lang na walang kahit na anong dala.
"Una nako Keey. Punta pa akong mall" pumara ako ng taxi at sumakay kaagad. Ayoko magpahatid sa kanya ngayon. Baka kung ano sabihin ni Joaqx kapag makita niya si Clark. Di paman marunong magpreno ng bibig yun.
Nandito na ako sa mall ngayon at nasa isang cake shop. Bumili ako ng dalawang cake, isang tiramisu at mango cake. Pagkatapos kong bumili ng cake ay dumiretso ako sa department store para maghanap ng baby clothes.
Ilang lakad pa ay nakita ko rin ang baby clothes, specifically sa boys. Ang daming magaganda at magagara na display.
Alam ko ang gusto ni Joaqx pagdating sa damit kaya di matagal sa akin ang pumili. Mahilig siya sa mga shades of blue at saktong may isang set na damit at shorts na puro blue lang.
Aabuting ko na sana yun para kunin dahil medyo mataas ang kinalalagyan nito ng maunahan ako ng isang lalaki na agad kinuha yung damit na gusto ko.
"H-hoy! Ako nauna sa damit na yan!!" sigaw ko sa kanya. Hindi naman siya malayo sa akin pero feel kong sumigaw kaya sinigawan ko siya. Natigilan siya sa paglalakad at unti unting humarap sa akin.
"Shane?" Di ko inasahan na siya ang makikita kong tao dito sa laki ng mall. Grabe feeling ko tuloy bumabalik yung nakaraan ko.
"K-Kenneth?" Lumapit siya sa akin at bigla akong niyakap ng napakahigpit. Buti nalang di nabitawan ang cake.
Unexpected talaga tong nangyayari ngayon ah. Sino ba mag-aakala na magkikita ulit kami makalipas ang ilang taon.
"A-anong ginagawa mo d-dito? Bakit ka b-bumibili ng b-baby clothes?" nauutal niyang tanong sa akin. Ganun pa rin talaga siya, kapag naninibago ay nauutal.
"Ahh para kay baby Louis sana anak n--" "May anak ka na pala..." biglang putol niya sa sinabi ko. Wow. Excited masyado.
"Naku di noh. Anak ni Joaqx, naalala mo? Yung ex ko din. Dadalaw kasi ako sa bahay nila" Nakita ko naman na lumiwanag ang mukha niya. Mukhang natuwa siya nung marinig niyang wala akong anak.
"Ganun ba, hehe" "Eh ikaw? Para kanino sana yan?" tanong ko sa kanya.
"Ahh para sa baby ng pinsan ko. Actually di niya naman anak talaga yun pero inangkin niya dahil mahal niya si Joa--teka, iisa lang ba pupuntahan nating bahay?" Di ako sumagot kasi di ko din alam.
"Pinsan mo si Trixie?" nagtatakang tanong ko sa kanya. Di kasi nakikita si Trixie sa mga family gatherings nila noon or baka di siya nagpapakita sa akin.
Tumango naman siya bilang sagot. Woah. This is mind blowing, coincidence lang ba tong nangyayari ngayon o sinadya talaga to ng tadhana? Pinaglalaruan na naman ako.
"Gusto mo sabay na tayo?" yaya niya sa akin. Makakatanggi ba ako sa taong to? Kahit hihindi ako, di rin to makikinig sa akin. Go getter nga diba?
"Kailan ba ako nakatanggi sayo?" pabiro kong sabi sa kanya. Sabay na kaming naglakad palabas ng mall. Kinuha niya ang dala kong cake at inakbayan ako.
Nakasakay na kami ngayon sa sasakyan niya at ang awkward dahil pareho kaming sobrang tahimik. Hindi naman kasi ako madaldal na ato. Kapag gusto niyo akong kausapin, magsasalita ako pero pag ayaw niyo eh quiet lang din ako.
"Ahh malayo pa ba tayo?" pagbasag ko sa katahimikan. Wala eh, di ko kinaya. Sobrang tahimik na talaga ng palagid.
Pumasok kami sa isang subdivision at huminto sa ikalawang bahay na nakatayo dun. Ito na siguro yung bahay ni Joaqx, regalo sa kanya to ng parents niya noong college graduation daw. Ang laki ng bahay ah, napakaganda ng landscapes.
"We're here." nauna siyang lumabas ng kotse at pinagbuksan ako.
Nag-doorbell ako sa bahay nila at lumabas si Joaqx, ang lawak pa ng ngiti niya pero nawala din yun ng makita niya si Kenneth.
Alam niya kaya na naging kami ni Kenneth noon? Bakit ganun nalang siya makatingin kay Kenneth? May nangyari bang di ko alam?
"Pasok kayo" Anyaya niya sa amin. Naglakad kami papasok at nauna si Kenneth habang nakasunod ako pero di ako nakapasok ng diretso kasi hinila ako ni Joaqx papuntang garden nila.
Weird ng taong to, kung anu ano pumapasok sa isipan.
"Hoy ano problema mo?" "Bakit kayo magkasama ng lalaking yun?"
"Ahh ehh kasi nagkasalubong kami doon sa mall" "Yun lang? Di kayo nagkabalikan?" "Uy grabe ka ahh. Walang ganun koya"
Sinamaan niya ako ng tingin kaya nag-peace sign ako sa kanya. Hinila ko na siya papasok sa bahay nila para makapag-usap na kami ni Trixie at matapos na tong araw na to. \^.^/