Nasa ikalawang palapag ng bahay habang nakasilip sa may bintana at may hawak na kopita ng alak. Pinagmamasdan niya ang pag mamando ng isang lalaki na nasa early thirties ang edad,lean muscle at may pagka mestizo. Nakasuot ito ng americana na nagpamukhang kagalang-galang dito.
Ang tatlong lalaki na inuutusan nito na ingatan ang buhat-buhat na malaking kahon na ikakarga sa van. Kahit malalaki ang mga katawan,tila nahihirapan sa bigat ng binubuhat ng mga ito.
Nasulyapan pa niya sa kahon ang nakasulat na FRAGILE HANDLE WITH CARE, nang maikarga na ang malaking kahon sa van ay agad nang isinara ang pintuan ng sasakyan. Ang tatlong lalaki naman ay lumapit sa lalaking naka americana.
May iniabot sa isa sa mga lalaki na sobreng puti habang nagsasalita ito. Ilang sandali pa ng sumakay ang tatlo sa van at saka umalis.
Napatingala naman sa kanya ang lalaki at ilang saglit nagtama ang kanilang mga mata. Saka siya umalis sa tabi ng bintana at naupo sa swivel chair. Isinandal pa niya ang ulo sa headrest ng upuan saka bahagyang inugoy-ugoy ang upuan habang nakapikit.
Kahit ng marinig niyang may nagbukas ng pinto ng opisina hindi niya pinagkaabalahang mag mulat ng mata.
"Ano ba talagang plano mo mama?" pagalit na tanong ng bagong dating na babae.
Nagmulat siya ng mga mata ng marinig ang tanong ng anak.
"Hindi mo na kailangan pang malaman. Im sure hahadlangan mo na naman ang mga plano ko." Tila naiinis nitong turan sa anak.
"Tama lang ang ginagawa kong paghadlang sa'yo. Ayuko kong mapahamak ka sa ginagawa mo." Bahagya namang lumambot ang tono nito sa huling sinabi.
"Don't worry hija hindi mapapahamak ang mama mo basta huwag mo lang kontrahin lagi ang mga plano ko." Inisang lagok niya ang natitirang alak sa kanyang kopita.
Napapailing naman ang anak nito. Walang paalam na lumabas ito ng opisina,muntik pa niyang mabangga ang papasok na lalaking naka americana. Tuloy-tuloy lang siya sa paglabas ng pintuan. Nasundan nalang siya ng tingin ng lalaki bago lumapit sa babaeng nakaupo sa swivel chair.
"Nagtalo na naman ba kayo ng unica hija mo?"
"Hwag mong pakialaman ang relasyon naming mag-ina, Gustavo. Ang trabaho mo lang ay ako at ang mga pinapagawa ko sa'yo, iyon lang ang pakialaman mo."
"Ok...sabi mo eh." Tumango tango pa ito habang nakakalokong ngiti ang sumilay sa mga labi nito.
"Anong balita?"
Hindi agad ito sumagot,naglakad patungo sa kanya at saka umupo sa gilid ng office table na nakaharap sa kanya. Kinuha nito ang kanyang kamay at saka dinala sa labi. Isang ngiti naman ang sa mga labi ng babae.
"Ok na. Maghihintay nalang tayo ng ilang araw bago tumawag ang kontak natin sa Pilipinas kung natanggap na ba ng pinakamamahal mong kapatid ang regalo mo."
Lalo naman lumawak ang pagkakangiti niya sa narinig.
Walang kamalay-malay ang dalawa na may nakikinig sa kanilang usapan. Dahan-dahan nitong isinara ang hindi nakalapat na pinto saka umalis.
Kailangan niya mapigilan ang balak ng ina sa kahit anuman paraan. Sukdulan na kasamaan ng ina,hindi na niya mapapayagan na may mapahamak pang mga tao. Palakad-lakad ang babae sa kaniyang silid habang nag-iisip ng plano.
Napatingin siya sa taas ng cabinet kung saan naroon ang katamtaman na maleta na kulay maroon.
Agad siyang naghanap ng matutungtungan upang maabot ang maleta na nasa taas ng cabinet. Nang makuha ito ay agad naglagay ng mga damit at ilang mahahalagang dokumento.
Sumilip muna siya sa hallway sa labas ng silid. Nang makitang walang tao, nadaanan pa niya ang opisina ng ina. Alam niyang naroon pa rin sa loob si Gustavo.
Pigil ang hininga na tinungo ang likuran bahagi ng bahay. Madalas sa harapan ng gate lamang naroon ang mga bantay.
Nakahinga lamang siya ng maluwag ng tuluyan makalabas ng kanilang bahay. Hindi alintana ang malamig ng klima ng mga oras na iyon.
Agad pumara Ng taxi at nagpahatid sa isang mumurahin na hotel malayo sa lugar na iyon.
Isang kaibigan ang planong tawagan. Alam niyang matutulungan siya nito kung paano makakauwi ng Pilipinas ng hindi nalalaman ng ina.
Pagkakataon na rin niya ito upang makawala sa manipulasyon ng ina. Mahal niya ito, ngunit hindi na niya masikmura ang mga pinaggagawa nito.
Simula sa araw na ito,siya na ang magdedesisyon sa buhay niya. Siya ang magtutuwid sa mga nagawa nitong pagkakamali.
Isang buntong hininga ang pinakawalan niya habang nakasandal sa upuan ng taxi na sinasakyan.
Sabik sa pagmamahal ng isang pamilya. Pumasok sa kaniyang isip kung matatanggap kaya siya ni Gemima bilang parte ng pamilya nito.
Nagkalambong din ng maalala ang nagawang kasalanan ng ina sa pamilya nito. Maaring hindi,siya na rin ang sumagot sa katanungan niya. Ipinikit na lamang niya ang mga mata at inalis ang mga agam-agam na nananahan sa kaniyang puso.
"Hija,sabay na tayong mag dinner," kasabay nito ang mga katok sa pintuan. Ngunit walang sumasagot mula sa loob ng saradong silid. Pinihit naman ng babae ang seradura, nagulat pa dahil bukas ito. Alam niyang hindi iniiwan ng anak na hindi naka-lock ang pinto ng silid nito.
Isang kaba ang biglang naramdaman. Agad na pinasok nito ang silid. Agad tinungo ang closet ng anak. Nakumpirma ang kaniyang hinala.
Isang malakas na sigaw ang kaniyang ginawa. "Hindi mo to magagawa sa'kin Lenny!"
"Anong nangyari?" humahangos na tanong ni Gustavo sa babae.
Napatakbo ito sa silid na iyon ng marinig ang sigaw ng boss nito.
Humarap sa kaniya ang babae na nagpupuyos sa galit. Nanlilisik ang mga mata nito sa pagkakatingin sa kaniya.
"Kailangan natin maunahan si Lenny! May palagay akong hahadlangan na naman niya ang mga plano ko," hinihingal pa ito sa sobrang galit. "Wala kang kuwentang anak! Matapos kong ibigay sa'yo ang lahat! Heto pa pala ang igaganti mo."
Napatiimbagang naman ang lalaki. Nababatid na nito ang nangyari. Naglalaro sa isipan nito kung anong gagawin sa anak ng boss,sa pakikialam sa mga plano nila.