(IVORY POINT OF VIEW)
Nandito ako ngayon sa dorm namin ni Anthenese at hinihintay lamang siya para makapag-usap kami ng maayos. Habang hinihintay siya ay pumasok sa isipan ko noong bata pa ako. Mahilig ako magdala ng samurai kahit saan ako pumunta.
Ginagawa ko kasing laruan ang samurai tapos doon ko lang nalaman na delikado pala ito. Kaya kapag nakikita ako ng mga tao na dala ko ito ay umiiwas na sila sa akin. Akala ko noon ang panget ko at masungit kaya nila ako iniiwasan, ngayong paglaki ko lang napagtanto na parang shunga pala ako dati.
Bigla rin pumasok sa isipan ko kung paano ko nakilala si Alden. Hindi rito sa SU kami unang nagkakilala. Nagkakilala kami noong sinama ako ni Maloi sa mall ng Sevendsen upang ipakilala sa kanyang kapatid.
Hindi ko makalimutan noong una siyang ngumiti sa akin at napatawa niya agad ako sa simpleng bagay. Nakakahawa ang ngiti niya ng hindi ko namamalayan na nahuhulog na ako sa kanya. Pero, naalala ko pa ang sinabi niya sa akin.
"I will be your friend forever and it will never change. Let's be stay as a friend. As a friend, I will support you when you love someone else as long as it's not me," bigkas ko pa sa salitang binitiwan niya noon.
Kahit gaano niya ako pinagtulukan ay minamahal ko pa rin siya. Ganito na yata ako katanga sa kanya. Bumukas ang pintuan at bumungad si Anthenese na nagtataka pa sa akin.
"Teka, umiyak ka ba?" tanong niya at bigla akong nilapitan.
Umiling ako sa kanya at bahagyang pinunasan ng palihim ang aking mata pero mukhang nakita niya kasi hinawakan niya ang kamay ko at hinarap sa kanya. "Tama nga ako, umiyak ka. Si Alden ba naman ang nagpaiyak sa iyo?" tanong niya na parang alam na niya na si Alden ang may gawa.
Alam talaga ni Anthenese na si Alden lang ang iniiyakan ko kumpara sa iba na pinapakita ko na malakas akong tao. "Hindi, napuwing lang 'to," pagsisinungaling ko kaya inalis niya ang kamay niya sa mukha ko at inirapan ako.
"Tsk, nice try. Alam ko na siya ang may gawa. Humanda talaga ang peste na 'yon sa akin," sabi niya at pinalagutok ang kamao niya.
Oo nga pala, basagulera pala ang isang 'to. Muntik ko nang makalimutan na nakakatakot pala ito magalit. "Ano na naman ang gagawin mo sa kanya?" nagtataka kong tanong sa kanya.
Ngumisi pa ang gaga at kinindatan ako. "Watch and learn," sabi niya at nag-flip hair.
Lumapit siya sa kama niya at umupo. Ako naman ay umupo ng maayos sa aking kama paharap sa kanya. "Alam mo ba na guilty ako dahil ako ang may kasalanan. Minsan naiisip ko na bakit ako ang nagustuhan ni Alden at bakit hindi ikaw. Mas maganda ka nga kaysa sa akin," nakanguso niyang sabi kaya natawa ako ng malakas.
Ang cute niya kasi sa ginawa niya. "Tama na nga 'yan, mas maganda ka nga sa akin. Kaya head over heels sa'yo si Zaire," saad ko at napansin ko ang pamumula ng mukha niya.
Ibig sabihin in love na siya kay Zaire? In fairness nag-blush itong si Anthenese. "Love mo na ba siya?" asar ko sa kanya pero inirapan ako ng loka.
"HINDI! SINONG MAGKAKAGUSTO SA PANGET NA 'YON NA NAKAKAINIS ANG UGALI AT MUKHA NIYA?!" sigaw niya na halos itakip ko na aking kamay sa aking tainga.
Teka, mabibingi yata ako sa ginagawa niya? Halos mabingi ang tainga ko sa ginawa niya tapos ang bilis niya pa magsalita. May lahing rapper ba 'to?
"Pwede ba huwag mong isigaw. Napaghahalataan ka na defensive. Wala namang mawawala kung aamin ka kasi given na maraming nagkakagusto kay Zaire," sabi ko sa kanya at ngumisi pa.
Napansin niya ang ngisi ko kaya tinaasan niya ako ng kilay at nag-cross arm. "Gago ka! Anong tingin-tingin mo dyan? May plano ka na naman?" naiinis niyang tanong kaya tinawanan ko siya.
Gago talaga ang babaeng 'to.  "Mas gagi ka, hindi ko nga alam kung bakit ka ganyan tss?" sagot ko sa kanya pero inirapan lang ako ng loka at na humiga pa sa kama niya patalikod sa akin.
Napangiti na rin ako at humiga sa aking kama. Kailangan ko na magpahinga sa rami ng nangyari ngayon.
"Goodnight, matutulog na ako. Humanda ka kapag umiyak ka na naman," banta niya sa akin kahit nakatalikod siya sa akin.
"Para ka talagang sira, goodnight din," sabi ko at pinikit na ang aking mata.
***
Nagising ako ng maaga dahil papasok ako sa room namin. Wala si Anthenese kaya pumunta muna ako sa room and nandoon nga siya. Binati niya ako kaya binati niya rin ako. Napansin niya na mugto na naman ang mata ko dahil hindi ako natulog kagabi dahil umiyak na naman ako ng palihim.
"Teka, okay ka lang ba?" tanong niya sa akin kaya ngumiti ako ng pilit.
"Okay lang ako,"
Umiling siya at hinawakan ako sa braso. Ano naman ang gagawin nito? "Sinungaling," sabi niya at hinila niya ako papunta sa garden.
Walang katao-tao at kaming dalawa lang. Pinaupo niya ako sa damuhan at tumabi siya sa akin. "Ano ba talaga ang problema, Ivory? Kaibigan kita at alam kong may iniinda kang sakit kaya sabihin mo na," sabi niya sa akin habang ang mata niya ay puno ng pag-alaala.
Bumuntong hininga ako sa naging tanong niya saka iniwas ang tingin sa kanya. "Nasasaktan ako ngayon, hindi ko alam kung bakit tinataboy ako ni Alden. Kaibigan lang ang turing niya sa akin at hindi ko pa rin matanggap. Gusto ko tumigil na pero may nagsasabi sa aking isipan na ipagpatuloy ko. Malay mo mahalin niya rin ako pabalik. Hindi ko pa rin siya titigilan hanggang mahulog siya sa akin," determinado kong sabi.
Binawi at kinain ko rin ang sinabi ko na mag-move on na ako sa kanya dahil hindi ko pala kayo. Hindi ganun kadali ang gawin ang bagay na 'yon.
"Tutulungan kita, Ivory. Hindi ako papayag na malungkot ka lang. Papasayahin kita," sagot sa akin ni Athenese.
Napangiti naman ako sa sinabi niya dahil ang bait niya talaga. Hindi tulad ng sinasabi ng iba na masama ang kanyang ugali. Siguro, ginagawa niya lang 'yon dahil may iniinda siyang problema. And it's about her family.
"You're my good bestfriend, Anthenese. You never leave at my side instead you stay at my side and willing to help me. I salute you for being like that," nakangiti kong saad.
Tinuro naman niya ang labi ko na may ngiti. "Ngumiti na siya. My bleeding is nose," hirit niyang biro na kinatawa ko.
Baliw talaga ang babaeng 'to. "Baliw ka talaga," tanging nasabi ko.
You're really my good friend, Anthenese.