Naramdaman ko ang haplos ng marahas na hangin sa aking balat dala ng malakas na bugso ng ulan.
Naririnig ang mga yapak ng mga paa, tungo sa direksiyon kung saan pwedeng makisilong sa malakas na ulang pansamantalang binabasa ang sementadong daan. Ang pagyakap ng malamig na hangin sa aking basang damit.
Ngunit, ang lahat ng ito'y hindi ko alintana dahil pinagmamasdan ko ang dalawang kulay chokolateng mga mata na nakatitig sa akin.
Napansin kong nangunot ang kaniyang noo. Huli na nang mapagtanto kong marahil ay nagtataka siya bakit ko tinititigan ang kaniyang mga mata.
Napalunok ako at biglang yumuko dahil sa hiyang naramdaman. Sa aking pagyuko ay doon lamang rumehistro sa akin na nasa gitna pa rin pala kami ng ulan. Napaangat ako ng tingin at ibinaling sa ibang direksiyon ang aking mukha.
Aalis na sana ako at naisipang magpabasa na lamang sa ulan ng napansin kong nababasa na ang manggas ng damit ng taong nasa aking harapan, kaya gumilid ako. Napansin ko rin ang pag galaw ng kaniyang isang braso kung saan hawak niya ang payong senyales na sinundan niya ang paggalaw ko.
"Don't move, mababasa ka." Natigilan naman ako sa narinig ko at hindi nakapag salita.
"Ikaw ang nababasa eh," nakayukong saad ko. Narinig ko naman ang pagtikhim niya kaya nag-angat ako ng tingin rito at sumalubong sa akin ang nakangiti niyang mga labi.
"It's okay, huwag lang ikaw ang mabasa." Hindi ko napigilan ang pagsalubong ng aking mga kilay sa aking narinig. Ang feeling close naman ata ng lalaking ito? Magsasalita na sana akong muli, ng unahan niya ako sa pagsasalita.
"Why are you crying?" Natigilan ako sa tanong niya at hindi nakasagot kaagad. Nakita niya ba? Nakita niya bang umiiyak ako kanina?
"Bakit feeling close, ka?" A smile flashed on his lips and i noticed his dimples, on his left cheek. Napaiwas ako nang tingin dahil may naalala akong tao dahil sa dimple niya.
"Becau- " naputol ang dapat niyang sasabihin ng marinig namin ang isang sigaw na nagpatigil sa aming dalawa.
Napatingin ako sa likod at napansin ko ang nagmamadaling mga lalaking papunta sa aming direksiyon.
Napaatras  ako dahil sa gulat ng bigla akong itulak ng mga nakaputing mga lalaki, na akala mo'y may ginawa akong masama. Ngunit, marahas akong napabalik sa pwesto ko ng bigla akong hatakin nito pabalik.
"What the hell, are you doing?!" Napaatras akong muli sa biglaang pagsigaw nang lalaking aking kaharap.
"A-ah, sorry po sir. Napalakas lang po ang tulak ko sa kaniya, hindi ko po sinasadya," sambit nito sa kinakabahang tono.
"Okay lang ako," bulong ko at nginitian siya. Napansin ko naman ang paglambot ng kaniyang mukha kaya yumuko na ako.
"S-Sir, tara na po. Lumalakas na po ang ulan. Nababasa na po kayo." Napatingin naman ako sa lalaking kaharap ko at napansin ko ang kaniyang sulyap, at noong napansin niyang tinititigan ko siya ay iniwas niya sa akin ang kaniyang paningin.
Anong problema niya?
"Yeah, let's go," aniya.
Aatras na sana ako para mabigyan siya ng daan, ngunit nagulat na lamang ako ng bigla niya akong hatakin palapit sa kaniya.
Naramdaman ko ang paglapat ng aming mga balat. Natigilan ako dahil doon. Ang smooth ng balat niya... Nakakahiya.
Lalayo sana ako ngunit hinawakan niya ang braso ko at nagsimulang maglakad. Kaya wala akong nagawa kundi magpatianod na lang.
Nakayuko ako habang naglalakad dahil nararamdaman ko ang mga matatalim na tigtig ng mga trabahanteng babae na aking ipinagtaka dahil wala naman akong ginawang masama.
Nang makarating na kami sa may waiting shed ay napansin ko ang pagbigay daan ng mga tao doon na parang ginagalang nila ang taong kasama ko ngayon. Lalo akong nagtaka dahil doon.
Habang naghihintay kami  ay hindi ko maiwasang magtaka kung sino ang lalaking katabi ko. Sino ba siya?  Isa ba siya sa mga nakakataas sa kumpanya ng mga Gueverra?  Natigil ang pagtatanong ko sa aking isipan ng biglang siyang nagsalita.
"Are you cold?"
Napamaang ang aking  labi dahil sa tanong niyang iyon. Hindi ko ine-expect na tatanungin niya iyon sa akin kaya hindi ako nakasagot agad.
"Anony, call my secretary and tell her to bring some clothes here," sambit nito sa seryosong tono.
"Yes, po. A-Ahm, damit niyo po ba sir?" kinakabahang  tanong ng lalaking kinausap niya.
"For girl's clothes. Don't you dare, ask any questions and do your job!" sigaw nito sa lalaki.
"Y-Yes sir." nakita ko ang mabilisang paglisan niya at pumunta sa gilid at nagsimulang tumipa sa kaniyang cellphone.
Sa paglipas ng ilang minuto ay tumila na ang kaninang malakas na ulan. Napansin ko noong medyo tumitila na ang ulan ay nagmamadali ang mga kasama namin dito na umalis na kahit umaambon pa.
Noong makita ko na kami na lamang tatlo ang narito ay ihahakbang ko na sana ang aking paa nang maakaalis na ako rito ay biglang nagsalita ang lalaking katabi ko na hanggang ngayon ay hindi ko mawari kung bakit feeling close siya sa akin.
"Stay where you are," sambit nito sa baritonong boses. Natigil naman ang aking paghinga sa kaniyang sinabi at hindi na nagbalak pang umalis.
Tuluyan ng tumila ang ulan at mula sa malayo ay nakikita ko ang isang babaeng nagmamadali na pumunta sa aming direksiyon. Pinagmasdan ko siya at sa hindi malamang dahilan ay gumaan ang aking pakiramdam dahil sa nakikita ko ngayon.
Nakakatuwa siyang pagmasdan na hirap sa kaniyang dala.  Nagkadanhulog-hulog ang ilan sa mga dala nito, at sa tuwing mahuhulog ang mga bitbit niya ay haharap ito sa amin at mag pi-peace sign. Nakakatuwa siya.
Nang malapit na siya sa amin ay doon ko lamang napansin na maganda siya. Naka white three fort blouse and a black pencil cut skirt. Nakakapukaw rin ng atensiyon ang kaniyang pangipit sa buhok sa gilid ng ulo na kulay blue.
"Boss, nandito na po ang kailangan niyo," nakangiting saad niya. Ngunit, kapansin-pansin na pilit lamang ito.
"Give it to her." nakita ko naman na sinulyapan ako ng babaeng kararating lamang at pasimple akong nginitian. Natuwa naman ako dahil doon kaya ngumiti rin ako sa kaniya pabalik. Bumalik ang atensiyon naming dalawa sa lalaking katabi ko ng magsalita siyang muli.
"Ikaw na ang bahala sa kaniya." Nakatuon ang mga mata ng lalaking katabi ko sa babaeng kaharap namin na ngayon ay namumula. Something's fishy.
"Sige, boss. Ako na ang bahala." pagkatapos niya iyong sabihin ay tinignan pa akong muli ng lalaking katabi ko at sabay umalis na.
Pagka alis niya ay nagsalita kaagad ang babaeng kaharap ko.
"Hi! Ang pretty mo naman!" nakangiting sabi niya sa akin. Nakita ko naman na pinagmamasdan niya ako sa nanlalaki niyang mga mata.
"Hindi naman, ikaw ang maganda sa ating dalawa," natatawa kong saad.
"Wushu, ka. Alam ko namang hindi 'yan true." natawa ako sa kaniyang tinuran kaya nakita ko naman ang mga nanlalaking mga mata niya.
"Huhuhu, ang pretty mo talaga. Pero, mamaya na tayo mag chit-chat at palit ka muna ng damit mo. Tignan mo oh, basang sisiw ang peg mo," sabi niya.
"Sige."
"Tara sa comfort room," kapansin- pansin parin ang magaganda niyang ngiti na hindi na ata nawala simula kanina.
MAKALIPAS ang ilang minuto ay nakabihis na ako. Hindi ako komportable sa suot ko dahil hindi ako sanay mag dress. Pinagmamasadan ko ngayon ang aking repleksiyon sa salamin. I'm wearing a white dress, below the knee na pinares ng black doll shoes. Pagkatapos kong siguraduhin na okay na ako ay lumabas na ako sa comfort room at hinanap si Carla.
Noong papunta kami dito sa comfort room ay nagpakilala siya sa akin, habang naglalakad kami. Nalaman ko na secretary pala siya noong lalaki kanina. Hindi ko pa alam kung ano ang posisyon niya sa kumpanya ng Guevarra dahil hindi sinabi sa akin ni Carla at malalaman ko rin naman raw.
"OMG! Ang ganda mo talaga, hays." nakita ko naman na nalungkot siya kaya sinabi ko rin sa kaniya  na maganda rin naman siya.
"Ahw, thank you. Mana sa iyo." kininidatan niya pa ako at parehas kaming natawa sa mga pinaggagawa niya.
"Let's, go na. Ihahatid na kita sa canteen. Papunta din talaga ako doon dahil nagugutom na ako." tango lamang ang aking sinagot sa kaniya at pagkatapos noon ay magsimula na kaming maglakad.
Malapit na kami sa canteen ng may narinig kaming nag-uusap sa may harapan, pagkaliko namin. Kaya umatras kami ng kaunti ni Carla dahil ayaw rin namin dumaan na muna doon. Lalo na at iyong lalaking tumulong sa akin kanina ang nag-uusap sa taong kaharap niya. Hindi ko makita sino ang kausap nito pero base palang sa tono nang lalaking tumulong sa akin ay galit ito sa kausap niya.
"Just, shut up bro," dinig namin ang pag-uusap nila dahil malapit lamang kami sa kanila at echo pa ang lugar kung nasaan kami ngayon.
"Tss, aalis na ako. Wala akong makukuhang matinong sagot sa iyo. Basta binalaan na kita. It's your choice kung hindi ka pa rin titigil sa mga pinagagawa mo." mali man na makinig sa usapan ng iba ngunit wala kaming ibang pagpipilian kundi maghintay na lang hanggang umalis sila.
"Wait, who's the girl earlier? Do you know her?"
"What? "
"That goddamnit, scene in the rain with a girl." natigilan ako sa narinig ko. Narinig ko rin ang pagsinghap ni Carla sa gilid ko.
"Oh, her? Why are you cursing? Baka pag nalaman mo ang totoo ay magpasalamat ka pa sa akin, na tinulungan ko siya." anong sinasabi niya? 
"Baaahhh!"
"OMG!" Busy  ako sa pakikinig sa usapan ng dalawa ngunit bigla akong nakaradam ng malakas na pwersa sa aking likod at nakita na lamang aking sarili na napasubsub  sa semento.
Umupo naman ako agad at pinagpagan ang nadumihan kong damit. Sinulyapan ko si Carla at halata mula sa expression ng mukha niya ang takot at kaba na ipinagtaka ko. May katabi rin siyang lalaki ngayon na gulat rin sa nangyayari.
Ngunit, huli na ng mapagtanto ko na may dalawang tao pala sa harapan ko.
Napalunok ako sa kabang nararamdaman at ipinikit ng mariin ang mga mata ko. Binukas kong muli ang aking mga at napadako ang aking paningin sa lalaking mahal ko.
Zayne...