KABANATA IKALAWA: KASALANAN
Natapos ang araw ng walang umuuwing Ace. Nag-aalala at nagtataka na si Kyline. Wala namang sinabi si Ace na hindi siya uuwi ngayong araw pero mag-aalas nuebe na ng gabi ngunit wala pa ito. Ginigising na lamang ni Kyline ang sarili sa pag-inom ng maligamgam na gatas.
"It's almost late. Nasaan na kaya siya?" Tanong ni Kyline sa sarili habang sumisimsim ng gatas. Kadalasang maaga umuwi si Ace pagkatapos ng kaniyang trabaho. Ngayon lamang naging late ang paghihintay ni Kyline.
Sa kabilang banda, si Ace ay naimbitahan ng kaibigan niyang si Jermaine na magpalamig sa isang malapit na bar sa opisina ni Ace. Hindi man pumayag si Ace ay napilitan siya dahil sa sinabi ni Jermaine na halos puro trabaho na lamang ang iniintindi ni Ace. Wala na raw siyang oras sa sarili.
"Whoo! Ace, come and dance! You don't wanna miss some chics!" Lasing na sambit ni Jermaine kay Ace. Si Jermaine ay matagal ng katrabaho at kaibigan ni Ace. Siya lamang ang may kayang magpa-oo kay Ace dahil sa tagal na rin nilang magkaibigan.
"Jermaine, you're drunk." Malamig na tugon naman ni Ace. Ngunit hindi nagpatinag ang dalaga, lalo pa itong sumayaw at pumunta pa sa dancing pole na may dala-dalang high alcohol white vodka.
Nagsasayaw-sayaw ito sa harap ng mga tao pati na rin sa mga lalaking nakaharap dito. Nagkekembot-kembot din ito na para bang nababaliw na, sa kabila ng lahat si Ace ay nakatitig dito at tinamaan na rin ng alkohol ngunit kaniya itong nilalabanan.
Pinuntahan niya ang dalaga at pinaalis sa dancing pole. "Jermaine, umuwi ka na. Lasing ka na. I have to go home too!" Sabi nito kay Jermaine at kinuha ang baso na may lamang alak na kanina pang iniinom ng dalaga.
"Y-You know, Ace. G-Gwapo ka e," sabi ni Jermaine sabay halakhak. "Kaso masyado kang, hik-- bulag!" Humahalkhak pa ito lalo at lumalambitin na kay Ace. Agad namang ibinaba ni Ace si Jermaine at inialis mula sa maraming tao. Lumabas sila mula sa bar at pilit na iniakay ni Ace si Jermaine. Isinakay niya ito sa kaniyang kotse at pinaandar patungo sa bahay ni Jermaine.
Agad naman nilang narating ang tahanan ng dalaga. Kumatok muna si Ace sa pinto para tingnan kung may tao. May lumabas naman na isang matandang nakasuot ng pang-kasambahay na damit.
"Excuse me, mam. She's a little drunk, pwede po bang pumasok sa loob?" Bungad na tanong ni Ace sa kasambahay. Tila nagulat naman ito at nasabing, "Ay diyos ko po! Naglasing na naman si Ma'am Jermaine! Pasok po kayo, diyos ko."
Sinukbit naman ni Ace papasok si Jermaine sa kanilang bahay. "Saan po ba ang kwarto ni Jermaine?" Tanong ni Ace. "Diyan lang po sa may bandang kanan, samahan ko na po kayo." Sagot naman ng kasambahay.
Dinala ni Ace si Jermaine sa kwarto nito at doon ay inihiga sa kama. Ngunit ng paalis na si Ace, hinawakan ni Jermaine ang kaniyang kamay. "A-Ace…" Tawag nito sa kaniya. "Don't g-go...stay with m-me…" Garalgal nitong sambit.
"Jermaine, just rest. I need to go home now, it's late." Sagot naman ni Ace dito. Hindi niya inaasahan ang mga sumunod pang nangyari.
Nakatulog na si Kyline dahil sa paghihintay niya kay Ace. Lahat ng ilaw ay nakabukas pa, sadyang pinabuksan niya iyon para kung dumating man si Ace ay mabilis siyang magigising. Umabot na nga sa puntong sa paghihintay niya, siya ay nakatulog na.
*
Umaga na at natamaan na ng sikat ng araw ang mukha ni Kyline na dahilan para siya ay magising. Nakatulog pala siya sa sofa ng hindi niya namamalayan. Agad naman niyang tinawag ang kaniyang kasambahay na si Lolita. "Lolita!"
"Ano po yun mam?" Tanong nito sa kaniya. Umangat muna si Kyline mula sa pagkakahiga at umupo. "Dumating na ba si Ace?" Tanong ni Kyline.
"Opo, mam. Alas-tres po siya ng umaga nakauwi, para pong nakainom." Sagot ng kaniyang kasambahay. Hindi inaasahan ni Kyline ang mga sagot. Uminom? Hindi man kailan uminom si Ace sa loob ng kanilang pamamahay. Nakapagtataka, ang nasa isip ni Kyline. "Nasaan siya?" Tanong niyang muli. "Nasa kwarto niya po mam." Muling sagot ni Lolita.
Umakyat si Kyline patungo sa kwarto ni Ace, nakita niyang hindi nakalock ang pinto at kaniya itong binuksan ng dahan-dahan. Nakita niyang nakahilata ang kaniyang asawa ng nakabukas ang butones sa pang-itaas na damit. Napalunok siya dahil dito ngunit pinigilan niya ang kaniyang sarili.
Pagka-upo niya sa kama ng asawa'y hinipo nito ang kaniyang noo at hinawi ang kaniyang buhok. "When will i feel the love from you?" Tanong nito sa mahimbing na natutulog na lalaki. Tumayo siya mula sa pagkakaupo at kinuha ang business suit ng asawa na nakasabit sa iron rack.
Tila naibahan siya sa amoy nito. Nangangamoy itong pabango ng isang...babae. Kinapa niya ang loob ng damit nito ay may nakuha siyang bagay mula sa damit. Isa itong diamond earring. Inakala niya na para sa kaniya ang hikaw na iyon kung kaya't kaniya itong isinuot at hindi pinansin ang amoy ng suit. Umalis siya sa kwarto at iniwang natutulog si Ace.
Kaniya itong dinala sa kaniyang mga kasambahay at pinalabhan kaagad. Naghanda rin siya ng pancake at bacon para sa almusal. Ngiting-ngiti niyang hinahanda ang mga pagkain sa mesa at hinintay na lamang si Ace na bumaba.
Mga ilang minuto pa'y bumaba ang kaniyang asawa at nagmamadaling umalis. "Oh, Ace! Mag-almusal ka muna!" Tawag nito sa kaniyang asawa, lumingon ito at biglang hindi maipinta ang mukha ni Ace ng makitang suot ni Kyline ang hikaw.
"Where did you get that earring?!" Pasigaw na tanong ni Ace kay Kyline. Nabalot naman ng takot ang sistema ni Kyline kung kaya't sinagot niya ito ng nanginginig ang mga labi.
"I-In your business s-suit. I-I de-decided to pick your clothes t-to wash it. And i saw this earring i-in your p-pocket. I t-thought it was for me, so i d-decided to wear i-it." Nanginginig na sagot ni Kyline sa asawang ngayo'y namumula na sa galit.
"I told you not to touch things that are mine! You're pathetic! Ang kati-kati ng mga kamay mo! Tanggalin mo ang hikaw na yan at ibalik mo ito sa suit ko, or else hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sa'yo!" Sigaw ni Ace bago lumabas ng pintuan at padabog na isinarado ang pinto.
Hindi napigillan ni Kyline ang bugso ng damdamin, mas lalo siyang nasaktan sa mga sinabi ni Ace sa kaniya. Unti-unting naging dagat ng luha ang mga mata ni Kyline. Masakit para sa kaniyang masabihan ng mga bagay na kahit kaila'y hindi man lang niya nasabi kay Ace. Ang gusto lamang niya ay ang mahalin siya nito ngunit nagulo lahat.
Ang kani-kanina niya lang na ngiti ay naging rason din ng kaniyang pagluha. Napaupo na lamang siya sa sofa at doon bumugso lalo ang kaniyang damdamin. Awang-awa namang nakatingin sa kaniya ang mga kasambahay, ngunit wala silang magawa. Sadyang malupit talaga magsalita si Ace pagdating kay Kyline.
Kahit na humihikbi, tinanggal niya ang hikaw na pagmamay-ari pala naman ni Ace na naging dahilan ng pagiging espada ng bawat salita na lumalabas sa bibig ni Ace na tumusok naman sa bawat parte ng katawan ni Kyline.
"Why are y-you so n-numb?! Bakit ang manhid-manhid mo Ace?!" Umiiyak na sigaw ni Kyline sa unan. Nasasaktan siya, sobrang nasasaktan. Hindi lang isang beses kung hindi marami na. Sobrang dami na ng kasalanan ni Ace sa kaniya at lahat yun ay foul pero pinalalampas pa rin niya dahil mahal niya si Ace.
Ilang minuto pa'y biglang tumunog ang kaniyang cellphone. Kahit na umiiyak, sinagot niya ang tawag ni Hermione.
"H-Hello?" Pilit niyang hindi ipinapahalatang nasaktan siya.
"Kyline, let's meet now. I have free time, see you at Starbucks again. Sorry for the last time." Sagot ni Hermione sa kabilang linya.
"S-Sige, hintayin mo l-lang ako. M-Mag aayos lang." Pautal-utal na sagot ni Kyline.
"Wait, are you crying?" Tanong ni Hermione.
"N-No, i'm not! Just wait for me, i'll b-be there, bye!" Sagot ni Kyline.
"But Ky--" Pinutol na ni Kyline ang tawag at nag-ayos ng sarili para masabing hindi siya umiyak kani-kanina lamang.
'I know that there are replacement for everything.' Sambit ni Kyline sa kaniyang utak at sarili. Naligo siya at nag-ayos ng sarili. Nagsuot siya ng mas desenteng damit. Puting t-shirt at isang maong na pantalon na ibinagay sa kaniyang silver stilettos. Ibinalik niya sa business suit ng asawa at ibinalik sa iron rack. Bumuntong-hininga ito at umalis sa kwarto ng asawa.
Kinuha niya ang kaniyang bag, cellphone pati na rin susi ng kotse. Pinaandar niya ito habang nakikinig sa kanta. Itinuon niya ang isip sa pagmamaneho. Pilit niyang kinakalimutan ang nangyaring engkwentro sa pagitan nilang mag-asawa.
Nakarating siya sa pupuntahan, ngunit siya'y nagdadalawang-isip kung nais niya na ngayon pa makipagkita kay Hermione gayong mahahalata nito ang kaniyang mga mata. Bumuntong hininga siya sabay pasok sa coffee shop kung saan nakangiting naghihintay ang kaniyang kababatang si Hermione.