CONTINUATION...
"Ikaw! Muntik na 'kong mamatay, alam mo ba 'yon ha?!" nagsisilabasan ang litid ko sa leeg sa sobrang gigil sa kaharap.
Seryoso siya. "Of course, I was the one driving this car." walang kaemo-emosyon niyang sabi.
Natutop ko ang aking bibig sa kawalan ng salita. Hindi ko alam kung tatawa ako o maiiyak.
"Nanggigigil ako sa iyo!"
"Pa'no yung gigil?"
Napamaang ako sa sinabi niya. Hindi ko na talaga alam kung pinaglalaruan niya ba ako o nagagandahan siya sa akin!
"Baliw ka pala e! May interview ako ngayon, male-late na ako pero dahil sa katangahan mo.. posibleng hindi na ako matanggap. Naiintindihan mo ba 'yon ha?! May interview ako!"
Tumaas ang kilay niya. "And so am I." he shrugged.
Tinuro ko siya. "See?! May interview ka din! Kaya naman para makaalis na tayo, mag-apologize ka na."
Kumunot ang noo niya bago magsalita. "What?"
Bumuntong-hininga ako. "Apologize. Humingi ng tawad," nagtitimpi kong sabi. Napayuko ako at napahilamos sa mukha. Buwisit! Ang malas ko ngayong araw!
"Why would I?" nakakunot ang noong aniya.
"Aba, syempre! Nabangga mo ako!"
"I was just about to."
"Aba't!"
Para bang balewala lang sa kanya ang makasagasa. Ni hindi man lang ako kinamusta kung wala ba akong galos. Para bang utang na loob ko pa sa kanya ang muntik na niyang pagkakabangga sa akin!
Ngumisi siya ng nakakaloko. "In the first place, you don't need my apology if you really in a hurry. Unless, you want my attention.." nanlaki ang mata ko sa kanyang sinabi. "Are you one of my desperate stalkers? Well, sorry to say this, miss.. but.. you're not pretty to like." at saka tinalikuran ako.
Nakanganga ko lang siyang pinanood na pumasok sa kanyang sasakyan. Wala akong nagawa kundi ang mapatingin sa kalsada.
Saan ba humugot ng lakas ng apog ang lalaking iyon para sabihing stalker niya ako? Oo nga't gwapo siya pero sumobra ang hangin sa kaniyang ulo!
Napatalon ako nang biglang bumusina ang kanyang sasakyan at talaga namang nakabibingi iyon. Nagpantig ang tenga ko kaya naman pinuntahan ko ang driver's side at kinatok iyon. Bumukas naman ang bintana at sumalubong sa akin ang nakakaloko at humahanga niyang mukha.
Wala sa sariling binuksan ko ang takip ng coffee ko at ibinuhos iyon sa kanyang damit. Gulat naman ang kanyang ekspresyon pero walang bakas roon ng sakit sa init. Agad kong nakita ang mga bumabakat niyang abs dahilan para matauhan ako.
Hala! Anong ginawa ko?!
Hindi ko na alam ang gagawin ko at magso-sorry na sana nang magsalita siya.
"What the..." dumapo sa akin ang nagbabaga niyang mga mata.
Napalunok ako sa kaba at takot. Pero gaga ka, panindigan mo 'yan!
I cleared my throat. "Buti nga sa iyo, hmp!" at akma nang tatalikod nang mahinto ako. Humarap ulit ako sa kanya, "If I am not pretty to like. Ikaw naman," natigilan ako dahil napatitig ako. "U-Uh, walking red flag! Eww." inirapan ko siya at tinalikuran.
Iniwan ko siyang nagngangalit doon.
Ano na naman bang kagagahan ang ginawa ko?
Huminga ako ng malalim at pilit na inialis ang isip doon. Tuluyan na 'kong pumasok ng kompanya at doon ay naabutan ko ang halos nakapila na'ng mga aplikante. Bago makipila at dumaan muna ako ng restroom para ayusin ang sarili ko.
Daig ko pa ang nakipag-gyerahan sa hitsura ko. Buti na lamang ay may dala akong pang-retouch kaya naman inayos ko na ang aking sarili. Nang ma-satisfied na sa hitsura ay tumungo na ako sa pila. Halos treinta minutos rin ang itinagal ko sa pila nang sa wakas ay tawagin na 'ko.
"Ms. Guanio? You're up! Please, this way.." iginiya ako ng empleyado sa isang silid. Doon ay naabutan ko ang mga superior na siyang mag-iinterview sa akin.
Hala, akala ko isa lang ang interviewer?
Para akong isang estudyante na nasa isang kwarto upang mag-defense. Tuloy ay sumobra ang kaba sa aking dibdib.
Hindi ko sila nagawang isa-isahin ng suri dahil kinakabahan ako. Nakayuko akong naglakad sa gitna.
"Hmm.. Please introduce yourself, Ms. Guanio."
Huminga ako ng malalim at nag-angat ng tingin. Diretso lang ang tingin ko sa nagsalita. Isang lalaking nakangiti ng maluwang.
Ngumiti ako at mahinhing magsalita. "Good day! I'm Giselle Guanio, twenty-six year-old applicant."
Akma nang ibubuka ng lalaki ang kanyang bibig nang may mauna na sa kanya.
"So how's your coffee, Ms. Guanio?"
Natulos ako sa kinatatayuan ko nang makita ko ang lalaking nakaaway ko sa daan. Nakangisi ng nakakaloko ngunit masama ang tingin sa akin.
Tinambol ako ng sobrang kaba. Ang tanga, boss ko ba siya?!
Tila ba nanuyo ang lalamunan ko at hindi napigilang sisihin ang sarili. Bakit kasi tinapunan ko pa siya ng kape? 'Kita ko ang mantsa ng kape sa kanyang puting damit kaya napakunot ang noo ko sa sobrang pagkapahiya.
"U-Uh.."
"Are you having a nice day? Ako kasi.. hindi. And it is because of a woman who poured her coffee to me." nagtiim ang kanyang bagang. "Hmm..?" aniya.
Namawis ang noo ko sa sobrang kaba. Para na akong lumulutang dahil sa kaba at hiya. Kaya naman hindi ko na nakayanan!
"Uh, sorry po pala! Namali ako ng kompanya!" nagtaka ang iba sa silid sa aking tinuran. Tumawa naman na para bang nag-eenjoy ang lalaking pisti. "Sorry po! Sa kabilang building pala ako may interview, sorry po ulit!" at akma na'ng tatalikod nang magsalita siyang muli.
"We owned the next building so tama lang ang pinuntahan mo."
Napakagat ako sa ibabang labi at napapikit ng mariin. Nanatili lang akong nakatalikod sa kanila, "Uhm.. Sa isa pa palang building---" hindi ko na naituloy ang sinasabi ko nang magsalita siya.
"We still owned the next building, Miss."
Namula ako. "Uh, sa isa pa pala."
"I own it."
"Sa isa pa."
"Uhuh."
"Sa isa pa!"
"Still.."
Aba't napakayaman pala nito!!
"E sa next next next next next next next building pa pala!" halos malagutan ako ng hininga sa bilis ng pagsasalita ko.
"Grocery store, really?" nagtawanan naman ang lahat sa kanyang sinabi. Tuluyan na akong namula dahil talagang sinasadya niya akong ipahiya!
Inis akong humarap sa kanya. "Hindi na pala ako nag-aapply!" madiin kong sabi. Natahimik naman ang lahat, marahil nabigla sa diin ng aking pagsasalita.
Ngunit hindi naalis sa mukha ng lalaking iyon ang mapang-asar niyang ngisi. Malaon ay nabura ito at napalitan ng seryoso at galit na ekspresyon.
"Because of what you did to me earlier." nag-igting ang kanyang panga. "Congratulations, Ms. Guanio. You're hired," at agad pinirmahan ang kontrata.
Patay! Contract 'to, wala akong kawala!