THE PLAN
Hariane Fia Qiaoug's POV
"The Moon is beautiful, isn't it?"
Napalingon ako sa katabi ko at sinamaan siya ng tingin nang magsalita siya. Kanina ko pa gustong umuwi pero hindi ko siya magawang prangkahin dahil ayaw ko siyang masaktan sa sasabihin ko. Maganda rin naman ang tanawin kaya pinipilit ko na lamang na enjoy-in ang moment.
"Tigil-tigilan mo ako, Shack. Alam ko na ang meaning niyan. Kung pinaplano mong mag-confess, alam mo na ang isasagot ko. Dahil bukod sa magkaibigan tayo, kapatid ka ng pinsan ko kahit na hindi kayo totoong magkapatid," seryoso kong sagot nang hindi man lamang siya tinitignan.
Napagawi ang mata ko sa kaniya nang bigla siyang tumawa. Mukhang totoo nga ang usap-usapan sa school na may lahing baliw ang isang ito. Paano kaya siya natatagalan ni Gyreck? Well, mas mahaba ang pasensya nilang mga lalaki kaya baka natatagalan nila ang isa't isa.
Ibahin nila ako.
"Are you that assuming, Ms. Hariane Qiaoug?" mapang-asar niyang tanong. May diin pa ang bawat salitang binitawan niya. Kumunot tuloy lalo ang noo ko.
"Look, maganda naman talaga ang buwan, hindi ba?" bahagya muli siyang natawa. "Okay pala kung tagalog ang gagamitin kong salita para hindi ka masyadong mag-assume."
Umirap na lamang ako kahit alam kong hindi niya kita iyon dahil busy siya sa pagtitig sa buwan. Ang totoo niyan, ako talaga ang may gusto sa kaniya pero hindi talaga pwede. Simula noong inampon siya ng tita ko ay dinistansya ko na ang sarili ko sa kaniya.
Pinagsasabihan din ako ng pinsan kong si Gyreck at walang sawang pinapaalalahanan na masasaktan lang ako kapag legal Qiaoug na rin itong si Shack. Pinipilit ko na siyang kalimutan pero siya naman itong dikit nang dikit!
Higad kaya siya no'ng past life?
"Uwi na tayo," aya ko at tumayo na sa bench.
"Aalis na talaga tayo? Almost 7 pa lang eh. Ayaw mo bang mapanood ang meteor shower mamayang 10? Sasabihan ko na lang si Gyreck na kasama kita," pang-aalo niya sa akin.
Hindi naman ako papayag na magpauto sa isang ito kaya---
"Sige na nga!" Padabog akong umupo muli. "Basta sabihan mo si Gyreck at Tita Louise, ah? Mag-aalala iyon kapag hindi tayo nagsabi."
Dinuro-duro ko pa siya para paalalahanan. Baka kasi malibang pa kami rito at hindi mamalayan ang mabilis na paglipas ng oras.
Agad naman siyang nagtipa sa cellphone niya at paminsan-minsang napapangiti. Nahanginan yata ang utak niya dahil mahangin dito sa lugar kung saan niya ako dinala.
"Message sent, Qiaoug," saad niya sabay pakita sa akin ng cellphone niya. T-in-ext niya nga sina Tita at pumayag naman sila. Himala, good mood yata ang pamilya ko ngayon. Hinayaan akong makatakas ng ganitong oras.
Biglang tumunog ang cellphone ko na Night Changes ang ringtone tanda na may nag-message sa akin.
"I'm watching you."
Nagpalingon-lingon ako sa paligid at sa likod ng isang puno ko nakita ang nag-text sa akin. Tch, hanggang dito talaga, ha?
In-enjoy ko na lang ang view kahit alam kong may matatalim na mata ang nakatingin at nakabantay sa mga kilos ko ngayon. Hmm, wala naman akong balak na gumawa ng masama pero bakit parang natatakot ako?
I massage my temple and started to ignore the man who was and always be the cause of my headache, back pain, sickness or whatever the things that cause me to feel frightened and stressed!
"What do you think about this place?"
"Kinda boring," tugon ko. I lied. This place is a heaven in my eyes. I think this place will be my another safe haven aside from Intramuros.
"Talaga?" paninigurado ni Shack. Hindi ko ba siya na-convince?
"I said no! Umuwi na kaya tayo?" pagsusungit ko. Tch, huwag sanang pumayag ang lokong ito na umuwi kami dahil masasapak ko siya. Nagdadrama lang talaga ako.
"Okay, okay. Calm, Qiaoug. Tatahimik na ako. Easy ka lang. Hihintayin pa natin iyong meteor shower eh."
Hinimas-himas niya ang likuran ko para pakalmahin ako. Bakit ba kasi sa dami-rami ng tao sa mundo, iyong gusto ko pa ang napiling ampunin ng pamilya ko?
Inalis ko ang kamay niya na nakahawak sa balikat ko. This is really awkward. The thing is bakit nga ba ako naa-awkward eh dati na kaming magkaibigan?
Bigla naman akong napahikab kahit hindi pa ako inaantok. Napapasailalim na yata ako ng hipnotismo ng buwan. Ang ganda talaga!
"Sandal ka muna sa balikat ko, Qiaoug. Ang bilis mo pa rin pa lang antukin. Hindi ka pa rin talaga nagbabago. Tsk," pang-gagaya niya sa tono ng boses ko.
"I'm not sleepy. And, stop calling me in my surname. It will also be your surname afterall, future Mr. Shack Qiaoug," pang-aasar ko.
"Hindi naman Qiaoug ang magiging apelyido ko. Hellises kaya," katwiran niya.
"No matter what. You will be a Qiaoug soon. Kadikit ng apelyidong Hellises ang Qiaoug. And you know, Gyreck never accept that he is one of the Hellises," I rebutted.
"Sayang. I badly want to transfer my surname to you pero in the end pareho rin pala tayo ng magiging apelyido. Not because you're my wife, but because you will be my cousin," he murmured.
"May sinasabi ka ba, Shack? Care to say it loud? Iyong maririnig ko sana?"
I can't understand him. Bakit niya ba binubulong ang sinasabi niya? Baka naman may kausap siya na hindi ko nakikita?
"Nah, I'm just thinking kung gusto mo na talagang umuwi. Hahatid na kita?" usisa niya.
Sumandal na ako sa balikat niya para naman tumahimik na ang isang ito. Alam ko kung anong gusto niyang mangyari. Kanina niya pa pinipilit na isandal ang ulo ko sa balikat niya kaya sasabayan ko na lang ang trip ng isang ito.
Tumunog na naman ang ringtone ko. Nag-message na naman siguro ang lokong nagbabantay sa mga kilos ko ngayon.
"Aria, I am damn serious. I am really watching you!"
Napabuntong-hininga ako sa nabasa kong mensahe. Ano bang akala niya sa akin? Limang taong gulang para paulit-ulit niyang paalalahanan? Nakakabanas ah! Wala naman akong masamang ginagawa ah? Nakaupo lang naman ako, tch!
"I know, I really know!" hiyaw ko na parang baliw, may pa-hawak pa ako sa ulo. Para akong umaacting, at ang pagiging baliw ang role ko.
Napabalikwas naman sa pagtayo ang lalaking katabi ko kaya tumama ang ulo ko sa bench na kinauupuan namin.
"What do you know, Hariane? Narinig mo ba ang mga binubulong ko kanina?" alalang tanong niya.
Hindi ako nakasagot dahil napakasakit talaga ng pagkakatama ng ulo ko sa bench. Dapat tinatanong niya ako kung ayos lang ako pero hindi!
He lowered his head so he'll be able to look at my face, probably to match the distance with mine. Napansin niya ang pagtulo ng dugo mula sa ulo ko. Buti naman napansin niya.
Hahawakan niya sana ang ulo ko para tignan pero---
Isang suntok ang tumama sa mukha niya. Shack lay down on the floor for a second because of the punch he'd received.
"Stupid! Bakit mo hinayaang matamaan ang ulo niya?" panduduro ni Hades kay Shack pero alam kong ako ang tinutukoy niya. "Can't you see? Her head is now--"
Gumanti rin ng suntok si Shack. Inaawat ko sila pero wala na yata talaga akong lakas para pagtuunan pa sila ng pansin.
"Uuwi n-na ako," paalam ko sa kanila saka kinuha ang bag ko. Mga walang kwentang lalaki.
Tumigil sila sa pagsusuntukan nang kunin ko na ang school bag ko. Nanlalabo na ang paningin ko pero alam kong kaya ko pang umuwi mag-isa. Tatawagan ko si Gyreck kapag hindi ko na kaya. Mukhang wala akong aasahan dito sa dalawang ito.
"Teka!" sabay nilang pagpigil sa akin sabay hawak sa magkabilang braso ko. Ano ito? K-Drama? Eksena sa sikat na nobela? Adaptation ng isang Romance movie?
"Bitawan niyo ak--"
"Hindi!" sabay muli nilang sigaw.
Inipon ko ang mga natitira kong lakas saka sabay na tinanggal ang kamay nila sa braso ko. Pareho silang napasalampak sa sahig. Ang lalampa! Kawawa ang mga magiging girlfriend nito kung sila ang magiging boyfriend! I am so disappointed.
Umiling-iling muna ako bago umalis doon.
Hades is also my bestfriend since nursery days. Sabay ko silang naging kaibigan ni Shack.
Shack Hiroan and Hades Amater Allauigan are good bestfriends. Not until I came into their lives—guess they're mortal enemies now. Palagi silang nagtatalo. Kapag may by two's na project, imbes na piliin nila ang isa't isa ay nagpapaunahan sila sa pagiging partner ko.
Kapag napapaaway ako ay napapaaway na rin sila. Tuwing umuulan, dalawang payong ang ginagamit ko habang sila ay sumusunod sa akin na basang-basa ng ulan.
Ilan lamang sa eksena na nagpapatunay kung gaano kahaba ang buhok ko. My first love was Hades, oh he's not my first and I don't want to mention it.
Basta!
So, I'm just saying that when I'm in my seventh grade, I started to fall in love with Shack. Umalis kasi noong mga panahong iyon si Hades.
Bago siya umalis ay sinabi niyang little sister ang tingin niya sa akin. Hmm, hindi naman masakit. Parang kagat lang ng tao sa langgam.
Si Shack naman ang lagi kong kasama sa lahat ng bagay. Nalaman kong ulila na pala siya. Kapag umiiyak ako, nagsasaya sa mga tagumpay o nagta-tantrums ay si Shack ang naroon.
Gyreck loves the thought of Shack and him as brothers. Tita Louise agreed na i-adopt si Shack kapag 21 na ito. Shack is now on his 20's kaya mas lalo kong inilalayo ang loob ko sa kanya.
5 months from now, pinsan na rin ang itatawag ko sa kaniya. What a tragic love story I have!
Parang tanga naman akong naglalakad sa kawalan. Fresh air hits my body. Tila sinusundan ako ng buwan na bilog na bilog at sobrang liwanag.
Bahagya akong napapangiti dahil sa garden sa gilid ko. May nakatirik na isang bahay na halatang luma na pero parang pamilyar para sa akin. Nakakatakot tignan but there's a big part of myself na nagnanais na makapasok sa misteryosong bahay.
I saw someone peeking in the window. Ngunit, nawala rin ito kaagad. Namalik-mata lang ba ako? Natutuyo na ang dugo sa ulo ko at bumabalik na rin ako sa ulirat.
Kumuha ako ng baby wipes sa bag ko at pinunasan ang mukha kong may natuyong dugo rin kanina.
I am walking my way into the haunted house but before I enter it, someone grabbed me.
"Hey! Ibaba mo ako!"
Pinipilit kong kumawala sa kamay nitong mokong na ito pero ang lakas niya! Nagawa niya pang lagyan ng piring ang mata ko habang buhat buhat ako.
"Kapag hindi mo ako binaba, sinusumpa kong mamamatay ang mga kasama mo!"
Ramdam ko kasing marami sila kaya ko iyon nasabi. Naramdaman ko rin na isinakay ako sa isang van. Nakakainis na! Kanina nasa drama ako. Ngayon naman nasa action na!
I felt a syringe to be injected in my body. The liquid flows into my nerves and my eyes wanted to close.
"No, no! Hindi ako dapat matulog!" I said in the back of my head while biting my lips, aiming not to sleep. Mamaya isa pa lang sindikato ang mga ito tapos bigla na lang akong patayin.
Hindi ako papayag na mangyari iyon! Marami pa akong pangarap sa buhay at wala pang nakakakuha ng perlas ng Silanganan. Hindi pa rin nag-aalab ang puso ko para magmahal! In short, wala pa akong enough experience kaya kailangan ko pang manatili rito sa mundo!
Tinatapik-tapik ng isang lalaki ang balikat ko. Tinitignan niya siguro kung tulog na ako. Nagtutulog-tulugan ako pero hindi ko hinahayaang mapapikit ako ng husto.
"Patay ako nito kay boss," bulong ng lalaki sabay bukas ng van kung saan kami nakasakay. Ramdam ko ang paglipat niya sa front seat para siguro magmaneho. Hindi ko na naririnig ang hininga ng iba pa niyang kasama.
Umandar na ang sasakyan. Naalala ko ang buwan na tinitignan ko kanina. Dilaw na dilaw at napakaliwanag. Pati na rin ang nakakatakot na bahay na papasukin ko sana. Panira talaga ang kumuha sa akin!
Mayaman ang pamilyang Qiaoug pero wala silang mapapala kung babalakin nilang manghingi ng ransom. Hindi naman kasi tanga ang pamilya ko at may alam kaming lahat sa Martial Arts. Hindi lang ako nagtangkang lumaban ng sobra kanina dahil baka may pamilyang maiwan ang dumukot sa akin.
Tumigil na ang sinasakyan namin tanda na nandirito na kami kung saan kami paroroon.
Akala ni kuyang kidnapper ay natutulog pa rin ako kaya binuhat niya ako ng pang - newly wed. Yuck! Pero infairness, mabango si kuya ha! May kaamoy pa siya!
Mabilis akong tumayo mula sa pagkakabuhat niya at agad naghanap ng paraan para makatakas sa kaniya habang may piring ako.
Pagtanggal ko ng piring ay inambahan ko pa siya ng sipa sa sinsitibong parte ng katawan niya! Imbes na magtrabaho, nagagawa na lang mang-kidnap ng tao.
Natalisod pa ako sa pagtakbo! Ang tanga mo naman self! Buti na lang at may nakasalo sa akin.
"Gyreck?" Hinawakan ko ang mukha ng lalaking nasa harapan ko ngayon. "Omg, cous! Ikaw nga! Buti na lang nandito ka rin. You know ba na I'm in a big trouble. Oh, we're in a big trouble now! Kidnappers and I bumped into each other and--"
I am not able to speak because someone called Gyreck.
"B-Boss," putol-putol niyang pagsasalita sabay hawak pa sa harapan niya. If I am not mistaken, kaboses niya iyong kumuha sa akin.
"Siya! Siya iyong kumuha sa akin, cous! Masama ang lalaking iyan," pagsisisigaw ko.
Napailing-iling ang pinsan ko na parang dismayado.
"I can't believe na ikaw ang susunod na tagapagmana. Kahit maliliit na sitwasyon, hindi mo kayang i-handle nang maayos."
Aba, aba! Bakit parang ang sungit niya? Siya na nga itong pinapaalalahan na masamang tao ang kaharap namin tapos siya pa itong galit?
"Ewan ko sa iyo, pinsan! Basta ako aalis na! Kailangan ko nang makauwi sa bahay natin!"
Bago pa man ako makatakbo ay hinawakan na ni Gyreck ang kwelyo ng uniporme ko. Nasasakal tuloy ako!
Hindi siya nagtangka na magsalita, sa halip ay tinuro ng hintuturo niya ang isang direksyon.
"Qiaoug village," bulong ko sabay bitaw ni Gyreck sa kwelyo ko.
"Buti naman natauhan na ang utak mo? Medyo gumana na ngayon. Akala ko magtatanga-tangahan ka pa rin eh!"
Biglang natawa ang kidnapper.
"Who the hell are you? Did I give some rights for you to laugh while I am speaking? Nababalot na nga yata ng mga siraulo itong mundo!"
Gsh! Nasa menstruation period kaya ang isang ito kaya parang abnormal? Parang menopausal stage na agad siya ah!
"Sorry boss," paghingi ng paumanhin noong kidnapper habang natatawa pa rin.
"Teka, magkakilala kayo?" Naningkit ang mata ko. "If that's the case, ibig sabihin, ikaw ang nagpadukot sa akin, cous?"
Sabi ko na nga ba eh. Gyreck has  insecurities with him. Totoo yata ang rumord na gusto niyang maging model sa mga dine-design kong branded clothes! Bakit hindi na lang siya mag-apply na model sa isang Clothing line tutal balita ko marami naman ang kumukuha sa kaniya?
"Now, you have figured it out. Sinumbong ni Shack na tinakasan mo raw siya. Balak mo na ba magpakamatay? Paano kung totoong kidnappers ang nakakuha sa iyo?" pangangaral niya.
Hindi na ako sumagot para hindi na humaba ang usapan. Lokong Shack iyon! Hindi ko naman siya tinakasan ah? Ayaw ko lang makisali sa away nila ni Hades. Kung sila kaya ang isumbong ko?
Nabalingan ng tingin ni Gyreck ang kumidnap sa akin. "Where the hell are the others?"
Imbes na sumagot ang lalaki ay binuksan niya ang van na sinakyan namin. Bumungad doon ang mga lalaking natutulog pero parang walang buhay.
"What happened?" my cousin asked, saka niya itinapat ang hintuturo niya sa ilong ng mga lalaking mahimbing ang tulog.
Parang hindi na talaga humihinga. Ang galing! Nasa Wow Mali na ba ako at pina-prank nila ako?
Napaismid pa si Gyreck at masamang tumingin.
Pipi yata ang lalaking kasama namin dahil imbes na sumagot siya kay Gyreck ay tinignan niya lang ako. May dumi ba ako sa mukha kaya gustong-gusto nila ang idea ng pagtitig sa akin? Pero hindi pwedeng pipi siya! Narinig ko siyang nagsalita kanina eh!
"Totoo nga," tanging nasambit ng pinsan ko.
"Hilahin mo na iyan papasok ng bahay namin. Itali mo tapos takpan mo ng tape ang bunganga!" utos ni cous.
Hindi ko alam kung ako ang tinutukoy niya pero nasiyahan ako nang sabihin niya na igagapos ako at hindi pagsasalitain.
Itinulak ako papasok ng bahay ni kuyang kidnapper. Nasubsob tuloy ako sa sahig! Nyawa! Malinaw na malinaw! Paglabag ito sa RA 9262! Violence against women and children!  Pwede ring Child Abuse!
"Oh, my dear niece. Anong ginawa nila sa iyo?" panduduro ni tita Louise sa anak niyang si Gyreck at sa kidnapper, nang makita niyang hina-harass ako.
"T-tita---"
"She killed our bodyguards," Gy cut me off.
She? Sinong pumatay sa mga bodyguards? Ako o si tita? Hindi naman pwedeng si kuya kidnapper dahil hindi naman siya "She."
"Is that true, Hariane? Bakit mo naman ginawa iyon? I never sacrifice myself just for you to kill an innocent person!"
"For you information mom, there are seven bodyguards that were killed by that woman just because of her words! Therefore, she killed innocent personS!"
Nagugulumihanan pa rin ako. Tumango-tango ang kidnapper na parang may alam sa mga nangyayari. Isang sign na wala talaga siyang alam! Tumatango-tango rin kasi ako sa Math class namin kahit wala akong alam eh!
Bigla namang iniluwa ng isang pinto ang matandang babae. Galing siya sa garden namin.
"Hello po. Sino po kayo?" pagbati ko at nagmano sa matanda. Kahit ganito ako, marunong naman akong gumalang. I have learned good manners and right conduct kaya!
"Oh, Hariane, she's your frie--"
"Your lola in your mother's side!"
Wala talagang manners itong si Gy. May gustong sabihin si Tita Louise pero hindi niya pinagsasalita. Kapag ito sinumbong ko sa Daddy niya, baka ipatapon siya sa Mars.
Pero eme eme lang. Baka dalawin ako ng Papa niya kahit namamahinga na siya kasama ni Lord.
"Hello po, lola!" bati ko ulit.
Kinunutan naman niya ako ng noo. Mas lalo tuloy nakita ang wrinkles niya. Bakit ngayon ko lang siya nakita kung nanay siya ng nanay ko? Magkakagalit ba sila?
"Finally, I am able to meet you again, Hariela!"
And after she said those words,
All went black.
-------------------------------------------------------------
Shack Hiroan's POV
Matapos kong i-text si Gyreck tungkol sa nangyari ay nag mumuni-muni na lang ako. Naramdaman kong may matatalim na mga matang nakatingin sa akin.
Umismid ako saka umupo sa bench na kinauupuan namin kanina ni Hariane kung hindi lang dumating at nanira ng moment ang mokong na nakatayo sa gilid ko ngayon.
Masyadong panira ng moment ampucha!
"Oh, anong balak mo ngayon? Masaya ka naman sa pagsunod-sunod mo sa amin?" inis kong tanong sa kaniya. "Kailan ka ba dumating galing Australia, ha? Nang-aagaw ka ng eksena eh!"
Hades just smirked. Kanina ko pa gustong basagin ang katahimikan sa pagitan namin. Ngayon na naglakas ako ng loob na magsalita ay hindi naman siya tutugon. Ano bang gusto nitong mangyari?
"Tarantado," bulong ko.
"You're childish way back our childhood but I can say that you are more childish now. Nothing really change in you," he teased. Nagsalita rin sa wakas.
"Maraming nagbago. Limot ka na ni Hariane. Pinilit kong alisin ka sa utak niya. Nakita mo ba kung paano siya magalit noong nakita ka niya? Sana kasi hindi ka na lang bumalik!"
Nasuntok ko ang kinauupuan ko dahilan para dumugo ang kamao ko.
"Talaga?" he gave me an evil smile.
"Pinilit mo akong alisin sa utak niya? Sa tingin mo ba nagtagumpay ka? Baka nga habang magkasama kayo ay palihim siyang nangingiti dahil sa akin. Baka habang dala-dala mo siya sa ganito kagandang lugar ay ako pa rin ang laman ng isip niya. In short, we never lost our communication, Shack. So I'm asking you now, tingin mo ba nagtagumpay ka? Do you think I'm that stupid para ipagkatiwala sa iyo si Aria?"
Sa pagkakataong ito ay bumalikwas na ako ng pagkakatayo. Naikuyom ko pa ang aking mga kamao dahil nag-iinit na ako sa matinding galit.
"Ano bang gusto mong mangyari, Hades? Bakit ka pa bumalik dito? Ano bang gusto mo!?"
Bago sumagot ay nginitian niya pa ako ng nakakaloko.
"Ang gawin ang plano mo."