2 years have passed simula ng mangyari ang lahat. After ng usapan namin ay naging mas madali ang pag momove on ko.
After that day ay bumalik ako sa paris kasama si Diana. Nang makita niya ang mugtong mata kong ay nag tanong ito na sinagot ko naman. She was crying the whole time habang sinasabi ko iyon sa kanya.
2 years, 2 years pero wala pading paramdam si Zach. Minsan iniisip ko na baka jinojoke time lang ko nun but knowing Zach, hindi marunong mag joke yun. Walang sense of humor sa katawan yun.
Nakakainis lang kasi hindi ko siya macontact, hiningi ko ang number nya kay Diana pero ayaw ibigay dahil bilin daw ni Zach. Kaya nakakainis kasi hindi ko masabi sa kanya na handa na akong mahalin siya.
Oo handa na ako, hindi kona mahal si Jeremy pero hindi ko siya makakalimutan. Kahit wala si Zach ay natotonan ko siyang mahalin, sa tuwing naalala ko ang mga bagay na ginawa niya para sa akin ay kinikilig ako at nagising nalang ako isang araw na mahal kona siya. Weird right? Love is really unpredictable.
Kaya ngayon kinakabahan ako dahil baka tulad ni Jeremy ay mahanap niya din ang babaeng para sa kanya. Baka maiwan na naman ako. Baka hindi na naman siya ang para sa akin.
"Hoy Keona. Umayos ka, malapit na tayong tawagin!" Saad ni Diana na nasa tabi ko.
Nakalimutan kong nasa graduation hall na pala kami dito sa paris. Yes graduate na kami, ilang years lang ang pag aaral namin dahil nakapasa kami sa advance test nila dito.
Nakakalungkot lang dahil hindi makakapunta sila mommy at daddy pati din sila kuya Kobe at Kiro dahil mga busy sa work. But syempre I understand naman.
"Keona Dale." Pagkasabi ng pangalan ko ay agad akong tumayo.
Hindi ko manlang namalayan na tinawag na pala si Diana.
Pagakyat ko sa stage ay walang mag sasabit sa akin ng medalya ko, nag graduate kasi akong Summa Cum Laude. Akmang kukunin ko ang medalya ng may kumuha na nito.
"Let me put this to you."
Parang gusto kong mahimatay ng makita ko kung sino ang nasa harapan ko.
"Z-Zach?"
"One and only." Nakangisi niyang saad.
Agad naman niyang sinuot ang medalya at niyakap ako ng sobrang higpit.
"I miss you so much Keona." Saad niya habang yakap ako.
"P-paano mo nalaman? A-akala ko b-busy ka----"
"Shhhh. Stop. Nandito na ako sa harap mo. At kasama ko din ang pamilya mong magiging pamilya kona." Nakangiti niyang saad.
Napatingin ako sa paligid and there I saw mom and dad katabi nila ang dalawa kong kapatid na nakangiti at pumapalakpak.
"Is that my family?!" I asked just to make sure. Tumango naman ito.
I really thought na hindi sila makakapunta.
"Did you guys plan this?"
"I planned this just to surprise my future wife." Saad niya at bigla akong hinalikan sa labi.
Agad namang nag hiyawan ang mga kapwa ko studyante at nakita ko naman si Kiro na pinipigilan ni Daddy at kuya Kobe na sugorin si Zach. Si mommy naman ay natatawa lang.
"Keona, Mahal mo naba ako? Please tell me you are." Napatingin ako sa kanya.
"Zach, bakit hindi kita ma contact? Alam mo bang last year kopa gustong sabihin sayo na handa na akong mahalin ka?" I asked.
"Last year?" Kunot noo niyang tanong at tumango naman ako. "Akala ko ba last year..." Saad niya pero hindi na tinuloy, bigla itong may hinanap sa mga tao sa loob ng hall ng makita ang hinahanap niya ay kinuha niya ang microphone na hawak ng nag a-announce ng mga pangalan namin.
"Mike you should divorce that lady in your side, she's fucking crazy." Inis nyang saad at binigay ang microphone sa lalake na gulat sa ginawa ni Zach. Nag tawanan naman ang mga nakarinig kahit si Mike ay natatawa "Gosh! Diana is so annoying! Hindi sana kita pinagkatiwala sa kanya."
"Ano bang ginawa niya?" Takang tanong ko.
"Last year she told me that you are still moving on. That you are still in love with Jeremy. Kaya hindi ako nag paramdam sayo agad."
Bigla namang namilog ang mata ko sa nalaman ko. Diana knows how much I wanted to talk to Zach para lang masabi na mahal kona sya.
Inagaw ko ulit ang Microphone sa lalake.
"Really Mike, you should divorce her. I can offer you a free service as a farmer lawyer." Saad ko at tiningnan ng matalim si Diana na tawa ng tawa naman ngayon. Mabulonan sana.
"Anyway..." Nabalik naman ang tingin ko kay Zach ng mag salita ito. "I should do what I promised to you."
Bigla itong lumuhod sa harapan ko na syang ikinagulat ko.
"Oh my God!" Napasigaw ako sa gulat at napatakip ng bibig.
"Chill, nag aayos lang ako ng sintas." Napasimangot naman ako. "Just kidding." Saad niya habang tumatawa.
"I've been waiting for this moment na lumuhod sa harap mo at alukin ka ng kasal. At first akala ko hindi kona ito magagawa dahil kitang-kita ko yung saya at pagmamahal mo kay Jeremy. I know it sounds selfish but I was thankful that you and Jeremy broke up, kasi may pagkakataon na akong ipakita sayo ang matagal konang pagmamahal na tinatago. I prayed so hard for this day to happened and I am so thankful to God that he give this day to me. You have no idea how much I love you..." He chuckled.
May nilabas siyang isang maliit na box galing sa bulsa niya at binuksan ito. Nakita ko ang isang simpling singsing na may diamond sa gitna.
"Keona Dale, Will you marry me?"
"SAY YEEEEESSSSS!" Rinig kong sigaw ng mga kapwa studyante ko.
Napaiyak ako dahil sa ligayang naramdaman ko ngayon.
"Why the hell are you crying? Hindi mo paba ako mahal?" Worried niyang saad kaya natawa ako.
"Gago." Tanging nasambit ko nalang dahil natatawa ako sa reaction niya.
"What? Yan ba ang sagot mo sa tanong ko?" Nakakunot noo niyang saad. Napangiti ako.
"Ask me again, you ruined the moment." Saad ko.
"You are the one who ruin the moment. Tsss." Saad niya pero nakangiti naman, gago talaga. "Will you marry me, Keona Dale?"
"Yes, I will marry you Zachary Macario."  Nakangiti kong saad.
Nag sigawan naman ang mga tao dahil sa naging tugon ko.
"Really? You are not joking right?" Di makapaniwala nyang saad.
"Ayaw mo? Sge binabawi kona."
Agad naman nyang sinuot ang singsing sa aking daliri at mahigpit akong niyakap.
"I love you, I love you so much Keona." Saad nya habang yakap ako.
Hinigpitan ko din ang yakap sa kanya.
"I love you too Zach..."
Mapupunta ka muna sa maling tao bago ka mapunta sa tamang tao. Minsan nga ipaparamdam sayo ng isang tao na mahal na mahal ka niya hangang sa mapaniwala ka ng tadhana na siya na yung para sayo pero sa bandang huli ay hindi pala kayo ang nakatadhana para sa isa't-isa. Nothing hurts more than knowing it was never meant to be.
Wag mong hanapin ang pag ibig dahil kusa itong darating, wag kang mag madali dahil diyan ka masasaktan. Sumabay kalang sa agos ng panahon at dadalhin ka nito sa taong ginawa para sayo. Pero wag mong kakalimutin na bago ka sumaya, masasaktan at masasaktan ka muna.