Magaan ang paa ng tinahak ni Janis ang daan papunta sa beach. Nasa Bahia de Aurora siya, isang resort na pag-aari ng nobyo niyang si JM o Juan Miguel de Guzman. It made her feel at home. As if she belonged there. Naroon siya para magbakasyon. Nagkakilala sila sa isang surfing competition sa naturang lugar at mula noon ay bumalik-balik na siya dahil kay JM.
Ayon kay JM ay itinayo pa iyon noong panahon ng mga Amerikano. Nakikita naman sa arkitektura ng Bahia de Aurora na parang sinaunang panahon pa iyon. Malalaki ang mga bintana na gawa sa capiz kung saan tanaw ang malawak na Pacific Ocean. Gawa sa kahoy na inukitan ang mga pinto at gawa pa sa narra ang makintab na sahig at mga muwebles. Sa halip na isang hotel o resort ay parang nasa isang bahay ka lang.
Dalawang taon ang nakakaraan nang ipamana ng lola nito na si Doña Erlinda de Guzman. Napabayaan na iyon at sira-sira. Wala na kasing nag-aasikaso at mistulang inabandona. Kaya ibinuhos ni JM ang lahat ng pera at kakayahan nito para maibalik sa dating ganda ang Bahia de Aurora. He also encouraged backpackers and even organized surfing events to help promote the resort. Hindi lang resort nito ang natulungan ng naturang surfing events kundi maging ang iba pang resort doon at ang bayan ng Aurora na nagsisimula nang makilala bilang promising tourism haven. Bahia de Aurora was his life. Kaya mahal din niya ang lugar na iyon. At kasama sa pangarap niya na doon na sila titira ni JM oras na maikasal sila at bubuo sila ng pamilya. Pakiramdam niya ay malapit na iyon.
Pinapunta siya ni JM sa Bahia de Aurora dahil may importante daw itong sasabihin sa kanya. Matindi ang hinala niyang aalukin na siya nito ng kasal. Kaya naman kuntodo paganda siya sa pagpunta doon. Gusto niya ay maganda siya sa mahalagang sandali na iyon.
Natagpuan niya si JM na nakatayo sa may beach at nakaharap sa dagat. Mukhang malalim ang iniisip nito. She took the time to study him. Napakaamo pa ng mukha nito. A face of an angel. And he also had a heart of an angel. Yes. She wanted to spend the rest of her life with him. At hindi na magbabago pa ang isip niya.
Yumakap siya sa baywang nito. Napapitlag ito at biglang lumingon sa kanya. "Nandiyan ka pala. Hindi man lang kita naramdaman."
"Kasi masyadong malalim ang iniisip mo."
"I am sorry. You look beautiful today. Nag-dress ka pa,” puno ng appreciation na sabi nito. –
"Para maiba naman. I am glad you like it." Hindi na lang niya sinabing pinaghandaan niya ang sandaling iyon. Baka makatunog ito na may ideya na siyang aalukin siya nito ng kasal. She didn't want to ruin his surprise. Kunyari ay wala siyang alam.
Isang malamlam na ngiti ang isinagot nito. "Kahit pa anong isuot mo, maganda ka pa rin sa akin."
Nanatiling malungkot ang mga mata nito. Ginagap niya ang mga kamay nito at itinodo pa ang ngiti. "Ano ba ang sasabihin mo sa aking importante? Wala ka naman sigurong problema dito sa resort, hindi ba?"
Umiling ito. "No. It's not about the resort. Come. Doon tayo sa cabana."
Malakas ang kaba sa dibdib niya nang dalhin siya nito sa cabana habang hawak ang kamay niya. Napaka-romantic ng ambiance sa loob ng cabana. Bagamat nakaharap sa dagat at parang nakikita sila ng buong mundo ay may illusion of privacy ang mismong cabana. Parang silang dalawa lang ni JM sa paraisong iyon. Perfect for a marriage proposal.
This is it! This is it! Magpo-propose na ito sa kanya. Ano kaya ang dapat niyang maging reaksiyon? Siyempre magugulat siya sa una. Kailangan bang magpakiyeme muna siya at huwag itong sagutin agad? O “yes” agad ang sasabihin niya dito at yayakapin agad ito?
Pinaupo siya nito at hinawakan ang kamay niya. “Janis, gusto kong intindihin mo ang lahat ng sasabihin ko sa iyo. Mahalaga ito sa akin.”
Sunud-sunod na tango ang ginawa niya. “Oo. Iintindihin ko ang lahat. Ano ba iyon?”
Tinitigan siya nito sa mga mata. “I am breaking up with you.”
Naglaho ang ngiti sa labi niya. “A-Ano?”
“I said I am breaking up with you,” anito at mas seryoso na ang itsura nito.
Saglit siyang natigagal habang inaanalisa ang sinabi nito. “You are breaking up with me?” Isang malakas na tawa ang pinakawalan niya. “JM, ano bang joke iyan?”
Siguro ay iyon ang pakulo nito. Kunyari ay makikipag-break ito sa kanya at paiiyakin pero bigla na lang nitong ilalabas ang engagement ring para sabihing ayaw na siya nitong maging girlfriend kundi gusto nitong maging asawa siya. Great! She knew the trick.
“O, sige. Break na tayo. Iiyak na ba ako?” nakangiti pa rin niyang tanong.
Nanatiling seryoso ang mukha ni JM. “Hindi ako nakikipagbiruan sa iyo, Janis. Gusto ko nang tapusin ang lahat sa atin.”
Hindi na niya nagawa pang tumawa sa pagkakataong ito at tuluyan na ring nag-evaporate sa isip niya ang tungkol sa pagpo-propose nito ng kasal sa kanya. Mukhang seryoso ito. Seryoso na makipag-break sa kanya. Pakiramdam niya ay nade-drain ang kaligayahan sa buong katawan niya. Break. Hindi niya inaasahan na aabot sa break up ang relasyon nila ni JM.
“A-Anong nangyari? Bakit makikipag-break ka sa akin?” tanong niya sa nanginginig na boses. She felt dreaded. “M-May kasalanan ba ako sa iyo? May ginawa ba akong mali?”
Naging busy siya sa trabaho nitong nakakaraang araw dahil natambakan siya ng trabaho nang lumuwas si JM ng Maynila at dinalaw siya noong isang buwan. Nagkulang ba siya ng pagte-text dito o pagtawag dito? Nabawasan ba ang sweetness nito. Ang sabi naman nito ay naiintindihan nito ang trabaho niya at hindi naman ito demanding na boyfriend.
Umiling ito. “Wala. Wala kang kasalanan sa akin.”
“May gusto ka bang ibahin ko sa sarili ko o gawin ko? Sabihin mo lang. Baka nahihiya ka lang sabihin sa akin. Hindi ako magagalit sa iyo. Basta huwag lang ganito.”
Ngayon lang siya nakaramdam ng masidhing takot. Matagal niyang hinintay si JM na dumating sa buhay niya. Ito ang una niyang nobyo. Hindi naman siya perpektong tao. Marami pa siyang dapat na matutunan. Kung nagkulang siya o may nagawang mali ay handa siyang bumawi dito. Handa siyang mag-adjust para lang isalba ang relasyon nila.