(ASHLEY'S POV):
Nang pumasok na kami ni Hera sa Classroom namin ay agad kong napansin ang isang maputi't gwapong binata na nakaupo na sa upuan ko.
Abang mokong 'to ah, inagawan pa ako ng upuan.
Dahil sa inis ko ay dali-dali na akong lumapit sa harapan ng lalaking nakaupo sa upuan ko at wala akong pakialam kong gaano pa s'ya kagwapo at kung gaano pa kasosyal ang dating n'ya, ang nasa isip ko lang ay ibalik n'ya ang upuan ko dahil ayaw kong tumayo O umupo sa sahig habang nagdidiscuss ang teacher namin.
Mukhang magsisimula na naman ang laban namin ni kamalasan ah.
"Excuse, upuan ko 'yang inuupuan mo!" pabulyaw ko sa lalaking hindi man lang ako pinansin.
'Yemas naman oh, ano ba 'to manhid?
Dahil sa yamot ko ay kinuha ko ang bag n'ya at hinagis ng malakas sa sahig dahilan para makarinig ako ng mahihinang bulungan mula sa mga kaklase ko.
"Grabe naman 'yang si Alvarez, walang hiya hinagis n'ya pa talaga ang bag ni Nathaniel nakakagigil s'ya."
"What kind of devil she is? Ang lakas ng loob n'yang pagbungangaan si Nathaniel at ihagis ang bag nito ah..I really hate her!"
"Hindi n'ya alam kung sinong kinakausap n'ya"
"She's the most annoying woman I've ever seen!"
“She's pathetic, she's willing to do everything just to get Nathaniel's attention.”
Mga bulungan ng mga bweset kong kaklase na ang sama ng tingin sa akin na para bang gusto nilang kainin na ako ng buhay.
Nagulat nalang ako ng tumayo na ang lalaking nakaupo sa upuan ko at pinulot ang bag n'ya pero sobrang sama ng tingin ng mga mata n'ya sa'kin.
"Bestie, hayaan mo na lang s'ya sa upuan mo. Sa upuan ko nalang ikaw umupo." uupo na sana ako sa upuan ko ng hawakan ng bestfriend ko ang wrist ko na parang takot na takot. Ano ba kasing kinatatakutan n'ya?
Umiling-iling naman ako sa kanya bilang pagtanggi.
"Wala akong pakialam kung sino pa s'ya dahi…" naputol ang pagsasalita ko nung biglang bumalik ulit ang mokong sa upuan ko na para bang walang nangyari.
"Bweset umalis ka na nga 'dyan!" sigaw ko ng biglang magsitayuan lahat ng kaklase ko at bumati kay ma'am.
Oh D'yos ko, bakit naman biglang dumating si ma'am..wala akong upuan.
"Good Morning po Mrs. Gonzaga!" pagbati ng mga sipsip kong kaklase.
"Okay Class, take your seats" utos ng teacher ko.
Hala ano daw? P-paano 'to wala akong upuan? Basta bahala na si Batman!
"Oh Ms. Alvarez, bakit nakatayo ka pa?" nakakatakot na sunggab sa akin ni ma'am.
Dahil nablangko na ang utak ko dahil sa pagkapahiya at hindi ko na rin alam ang gagawin ko ay bigla nalang akong napaupo sa hita ng lalaking nakaupo sa upuan ko.
Biglang nagulat ang lahat ng kaklase ko at lalong-lalo na si ma'am sa ginawa ko, halos mamula naman ang buong mukha ko sa labis-labis na kahihiyan dahil sa pagkandong ko sa lalaking nakaupo sa upuan ko.
Ano ba 'tong ginawa ko, mukha na akong sira-ulong estudyante dito..
Narinig ko ang pagpipigil ng lalaki dahil sa bigat ko, lahat pa rin ng teacher at kaklase ko ay nakakunot ang nuo kaya naman dali-dali na akong tumayo at niyuko ko ang ulo ko.
"I'm sorry po ma'am, umupo lang naman po ako sa upu…" hindi ko na naman natapos ang pagrarason ko dahil itinuro ni ma'am ang pinto palabas ng classroom.
Agad naman akong namutla at bumagsak nalang ang balikat ko dahil sa hiya. Naririnig ko naman ang iba kong kaklase na tinatawanan ako kaya tinarayan ko nalang ang iba sa kanila.
"Okay Miss. Alvarez, pwede bang lumabas ka muna ng klase ko?" nakakatakot na tanong sa'kin ni ma'am kaya agad akong sumimangot at naglakad palabas.
Habang naglalakad ako palabas ay tinitingnan ako ng mga kaklase ko at nginingisian, dahil sa pagkatuliro ko ay hindi ko na namalayan na may tumisod na pala sa'kin na naging dahilan para humagikhik sila sa katatawa.
Halos nawala lahat ng tapang na nasa loob ng katawan ko dahil sa pagkadapa na ikinaluha ng mga mata ko. Kaagad naman akong tumayo at tumakbo palabas ng classroom habang pinupunasan ang luhang bumabagsak sa damit ko.
Nang makalabas na ako ay pinagpatuloy ko nalang ang pagtangis at kinuha ko ang cellphone ko sa aking bag at naupo sa gilid ng Hallway. Isinuot ko ang earphones ko at pinatugtog ang ENCHANTED na kanta ni Taylor Swift para naman kahit papaano ay mabawasan ang nararamdaman ko.
♪This night is sparkling, don't you let it go
I'm wonderstruck, blushing all the way home
I'll spend forever wondering if you knew
That this night is flawless, don't you let it go
I'm wonderstruck, dancing around all alone
I'll spend forever wondering if you knew
I was enchanted to meet you♪
Unti-unti ng huminto ang pag-iyak ko at naramdaman ko nalang na lumabas na pala si ma'am.
"Sige na iha, pwede ka ng pumasok sa loob." nakangiting saad ni ma'am sa akin.
Napatulo ng bahagya ang luha ko ng hindi ko namamalayan.
“Salamat po Ma'am”  tugon ko.
Kaagad naman na akong pumasok sa Classroom, pagpasok ko ay pinag-uusap-usapan ako ng mga kaklase ko.
Tumingin naman ako sandali sa kinaroroonan ng Mokong na 'yun at binigyan s'ya ng Death glare.
Yes sa wakas! Humanda sa akin ang lalaking 'yun! Akala n'ya hindi ako gaganti sa kanya, nagkakamali s'ya! Kahit s'ya pa ang sinasamba ng School na 'to, malalagot pa rin s'ya sa'kin!