“Mamayang gabi na ang engagement party mo, Ash,” puno ng energy na sabi ni Portia habang kausap ito sa cellphone. “Hindi ka ba kinakabahan?”
Ngumiti siya at lumingon sa bintana ng kotse saka inayos ang headset na naka-konekta sa cellphone. Papasok na siya sa village kung nasaan ang mansion ng pamilya niya. Doon din gaganapin ang engagement party. Naroon rin si Aldrich dahil nag-uusap ang mga magulang nila para sa detalye ng kasal nila. Ngayon pa lang ay pinangungunahan na sila ng mga ito.
“Hindi ako kinakabahan. I’m excited. I could hardly wait to wear my diamond ring,” nakangiti niyang sabi at tiningnan ang daliri na wala pang naka-adornong singsing. Sa susunod na taon gaganapin ang kasal. Kung siya ang masusunod, sana pagkatapos ng engagement party ay kasalan na.
“Excited na akong isuot ang gown ko,” sabi naman nito. “Marami kayang guwapong bachelors doon? Ipakilala mo naman ako dahil gusto ko nang sumunod magpakasal sa iyo. Sawang-sawa na akong maging abay.”
“Maraming guwapong kakilala si Aldrich. Baka mahilo ka sa kapipili.”
“Gusto ko sana iyong guy na nakita ko sa office niya last time.”
“Iyong nanghihingi ng donation?” paniniyak niya.
“Sana sa akin na lang siya lumapit at ido-donate ko nang buong puso ang sarili ko.” Bumuntong-hininga ito. “Anything for that kind of man. He was earthy and manly. Masarap siguro siyang yumakap. Nakakakilig!”
“Nakuha mo ba ang pangalan niya?”
“Hmmm… Silang. Silang Aladeo.”
Hindi niya maiwasang bumulanghit ng tawa. “Great! Bayani pala ng lahi ang type mo. Earthy and manly, huh! Alam ko sa mga bayani binabaril sa Luneta. Apo ba siya nina Gabriela at Diego Silang?”
“First name niya ang Silang,” may halong iritasyong sabi nito. Hindi maatim na inaapi ang pangalan ng mahal nitong Silang. “So what kung bayani siya ng lahi? Mas lalo kong naramdamang safe ako.Bagay yata akong maging Mrs. Silang Aladeo.”
Humigpit ang hawak niya sa manibela nang gumuhit sa isip niya ang guwapong mukha ni Silang. At parang tuksong paulit-ulit na umaalingawngaw sa isip niya ang pangalang Mrs. Aiesha Aladeo.
“No!” bulalas niya at biglang tinapakan ang preno. Muntik nang bumangag ang mukha niya sa manibela sa tindi ng impact.
“Anong nangyari sa iyo?” nag-aalalang tanong nito.
“Wala. May nakalimutan lang akong imbitahing kaibigan,” palusot niya. “Magagalit iyon kapag wala siya sa engagement party ko.”
“Akala ko ba plantsado na lahat? May nakalimutan ka pa rin pala.”
“Oo nga,” pilit niyang sagot habang kinakalma ang sarili. “Magkita na lang tayo mamaya. Make yourself beautiful.”
“I’ll be the most beautiful girl in your party.”
“Huwag naman. Gusto ko ako pa rin ang pinakamaganda. Baka bigla akong iwan ni Aldrich sa gitna ng party at sa iyo mag-propose ng kasal.”
Tumawa ito. “Mas type ko pa rin si Silang Aladeo. Bye!”
Huminga siya nang malalim bago muling pinaandar ang sasakyan. Bakit niya naisip na magiging Mrs. Aiesha Aladeo siya samantalang hindi naman niya kilala si Silang? Minsan lang niya ito nakita. Isa pa, engagement party na niya mamaya. She will be Mrs. Aiesha Dominicano. Ikakasal siya sa lalaking mahal niya at kilala niya. Hindi siya dapat nagpapadala sa kalokohan ng ilusyunada niyang kaibigan.
Bumusina siya nang papasok sa gate. Napansin niya ang isang lalaki na nakikipag-usap sa guwardiya. Pamilyar sa kanya ang lalaki. May kahabaan ang buhok nito nakatali sa likuran. Kilala niya maging ang tindig nito. And the word earthy and manly flashed in her mind. Si Silang Aladeo.
Bumaba siya sa sasakyan at napatigil ito sa pakikipagtalo sa guwardiya. “Mang Pablo, ano po ang problema dito?” tanong niya.
Sinaluduhan siya ng guwardiya. “Ma’am, pasensiya na po. Makulit po kasi siya. Gustong pumasok at kausapin si Secretary Dominicano,” tukoy nito sa ama ni Aldrich. “Pero bilin po ni Sir Aldrich na huwag siyang papasukin.”
“Gusto ko siyang makausap kahit sa telepono lang,” malumanay nitong sabi.
“Ako na po ang bahala sa kanya, Mang Pablo. Kilala ko po siya,” nakangiti niyang sabi sa guwardiya na mukhang diskumpiyado pa rin. Lumingon siya sa dito. “You are Silang Aladeo, right?”
Kumunot ang noo nito. Nagtaka marahil kung paano niya nakilala. “Yes,” anito. Isang salita lang iyon subalit hindi nagawang itago ang baritono nitong boses. Lalaking-lalaki.
Nakarinig siya ng warning bells. Nasa loob lang ang nobyo niya pero naaakit na siya sa boses ng kaharap. “I’m Aiesha Wayne, Aldrich’s girlfriend. Kung may message ka, sabihin mo na lang sa akin. Importante kasi ang pinag-uusapan nila.”
“Wala akong planong manggulo, Miss. Gusto ko lang makausap si Mr. Dominicano. Importante lang. Tapos aalis rin ako.”
Naalala niya ang donation na hinihingi nito. “Pumunta ka sa office ko,” aniya at kumuha ng calling card sa bag. “Doon na lang tayo mag-usap. Busy si Aldrich sa trabaho. Ganoon din si Uncle Donato. Ako na lang ang bahala sa iyo.”
Malamig ang mga mata nitong tiningnan ang calling card at hindi tinanggap. “Sila mismo ang gusto kong makausap,” pormal nitong sabi. “And my business is urgent, Miss Wayne.”
Pinigil niya ang pagtaas ang kilay dahil may pagka-suplado ito. He might be one of those chauvinists who don’t want to deal with women. Pilit siyang ngumiti habang tinitimpi ang inis. Isa ito sa constituents ng future father-in-law niya. Kaya dapat ay maging mabuti pa rin ang pakikitungo niya dito.
“Kung gusto mo silang makausap, pumunta ka dito mamayang gabi,” nakangiti niyang sabi at kumuha ng extra invitation sa bag niya.
Ngumiti ang mga mata nito nang kunin ang imbitasyon subalit hindi kasama ang labi. Subalit sapat na iyon upang lumutang kaguwapuhan nito. “Thank you.”
“So, I’ll see you tonight at the party, Mr. Aladeo.”
Kinawayan pa niya ito nang pagbalik niya sa sasakyan. Hindi niya maintindihan pero mas excited pa siya ngayon. Hindi nawala ang ngiti niya. Pagka-park ng sasakyan sa harap ng mansion ay tinawagan agad niya si Portia.
“Hey, girl! I got a surprise for you. Chance mo na ito para ikaw ang sumunod na ikasal sa akin.”
“CONGRATULATIONS, hija,” bati ni Mrs. Felizia Dominicano kay Aiesha at hinalikan siya sa pisngi. “Bagay na bagay talaga kayo ng anak ko.”
Katatapos lang ng formal announcement ng engagement nila. Hawak ni Aldrich ang kamay niya. Suot na niya ang solitaire diamond ring. Hindi pa man sila kasal pero pakiramdam niya ay siya na ang pinakamasayang babae sa mundo. Aldrich is every woman’s dream. A Prince Charming.
Punong-puno ng tao ang garden. Pawang may sinasabi sa lipunan ang mga bisita-mula sa business sector at political arena ang naroon. Mayroon din mula sa entertainment industry. Sunud-sunod ang kislap ng mga camera dahil may media coverage ang okasyon.
“Thank you, Aunt Feliz,” sabi niya at ngumiti. “Malapit ko na kayong maging Mama. Ready ba kayong mag-alaga ng maraming apo?”