"Are you busy?" Tanong ko kay Justin nang matapos naming kumain.
"Not really. Why?" tanong niya.
"I'm bored. I already finished all the things I need to do. Can we go out?" tanong ko.
"Are you asking me on a date?" gulat na tanong niya.
"Assuming. Inaaya ka lang gumala e." wika ko. "Ay wag na lang pala tayong gumala. I'm really curious sa house mo. Can we come there?" tanong ko.
"Sige." wika niya habang nagliligpit ng kinainan namin.
"Yie! Thank you." masayang wika ko.
"Cute." wika niya at ginulo ang buhok ko.
"Hey! Don't ruin my hair!" reklamo ko na ikinatawa niya.
"Let's go." aya niya at hinawakan ang kamay ko tsaka kami lumabas ng office ko.
Nang makarating sa kotse ay binuksan niya ang pinto sa passenger seat at pinaupo ako doon. Pumasok ako doon at naupo ng maayos. Pinanood ko siyang umikot at sumakay sa drivery seat bago niya binuhay ang makina ng kotse at nagmaneho na. Ilang minuto pa ang lumipas ay pumasok kami sa isang subdivision na wala masyadong tao. Namangha pa ako dahil napakalinis ng lugar at tahimik. Mapayapa dito. Ilang sandali pa ay tumigil kami sa harap ng isang gate. May kinuha siyang kung ano sa lalagyan na nasa harapan ko tsaka niya iyon itinutok sa gate at may pinindot doon. Ilang sandali pa ay nagbukas na ng kusa ang gate.
Woah! This man is incredibly rich. Ipinark niya ang kotse. Ako naman itong excited at hindi na soya hinintay na pagbuksan ako ng pinto.
Nang makalabas sa kotse ay agad kong pinagmasdan ang bahay niya. It's too big.
Inaya niya akong pumasok at sa panagalawang pagkakataon ay humanga na naman ako.
"Youre house is too big. You live here alone?" tanong ko.
"Yup. May kasama na sana ako rito ngayon kung hindi lang nagkaproblema." saad niya.
"Ikukuha lang kita ng meryenda." wika niya.
"Wala kang maid?" takang tanong ko.
" Meron. Pero hindi sila araw-araw rito. Ayoko ng ganoon." Sagot niya at pumunta na sa kusina.
Ako naman itong naglibot-libot at namangha sa bahay niya.
Naglakad-lakad ako at umakyat sa taas. Nakakalito dahil ang daming pintuan pero may isang pintuan ang bahagyang nakabukas na nakakuha sa atensyon ko. Lumapit ako roon at sumilip.
Isa iyong music room. Sa pagiging curious ay pinasok ko iyon kahit walang pahintulot ni Justin. Namangha ako dahil sa mga instrumentong naroroon. Inilibot ko ang paningin ko hanggang sa mahagip ng mata ko ang isang picture frame na ipinagtaka ko ng lubos.
It was me and Justin. I was kissing his cheeks.
"C'mon let's take a picture! Napaka KJ mo!"
Fuck what was that? Napahawak ako sa ulo ko nang may linyang pumasok sa utak ko.
Kinuha ko ang picture frame at tiningnan iyong maigi. Wala akong maalala.
Pinakatitigan ko iyon ng ilang minuto ngunit wala talaga akong maalala kaya napagdesisyunan kong ibalik na lang iyon ngunit napansin ko ang isang box na nakalagay pala sa likod ng frame na hawak ko. Hindi iyon gaanong malaki sakto lamang para matakpan ng frame na hawak ko. Inilapag ko ang frame at kinuha ang box.
Hindi ko alam kung bakit pero may nag-uudyok sa akin na buksan iyon kahit na walang pahintulot ng may-ari. Bahala na.
Binuksan ko iyon at nagtaka dahil isang maliit pang box ng singsing ang laman noon. Bumilis ang kabog ng dibdib ko at nanginginig na kinuha at binuksan ang box na iyon.
Isa iyong proposal ring. I hold it and that's when I remember every single thing that I forgot for a while.
***Flashback***
"Did you enjoy your day?" tanong ni Justin sa gilid ko. Hawak niya ang mga kamay ko at sabay kaming lumalakad.
"Yes. Thank you." wika ko at pinakiramdaman ang alon ng dagat na humahampas sa paa ko habang naglalakad kami dito sa dalampasigan. This feels nice. Idagdag pang kasama ko ang pinakamamahal kong lalaki.
"But it's not yet over." makahulugang wika niya at binitawan ang kamay ko. Naglakad siya papunta sa isang bonfire at doon ko lamang napansin na sina mama, dad, kuya at ate Agatha ay nandoon. Nakapalibot sila sa apoy. Nang makarating doon ay iniabot sa kaniya ni Kuya ang kaniyang gitara. At doon siya nagsimulang tumugtog. Ako naman itong dahan-dahang naglakad palapit sa kaniya.
"A hundred and five is the number that comes to my head
When I think of all the years I wanna be with you
Wake up very morning with you in my bed that precisely what I plan to do"
I don't know what to say. Justin in front of me playing his guitar while singing makes me feel special. Nakarating na ako sa wakas sa harapan niya mismo. Pinanood ko lamang siyang tumgtog nang may malawak na ngiti sa labi.
"And you know one of these days when I get my money right
Buy you everything ang show you all the finer things in life
We'll forever be in love so there ain't no need to rush
But one day I want be able to ask you loud enough."
Tumigil siya sa paggitara at lumapit sa akin lalo. Kinuha niya ang maliit na kahon sa bulsa niya at binuksan iyon na ikinagulat ko. It's a ring! Nagpatuloy siya sa pagkanta kahit walang tugtog.
I say will you marry me
I swear that I will mean it
I say will you marry me
***End of Flasback****
"Yes. Of course." naiiyak na wika ko at sinuot ang singsing sa ring finger ko. Naalala ko kung paanong sa araw na iyon ay nakiusap siyang pakasalan ko siya.
"Baby...." umiiyak na sambit ko. "I knew it I have someone. Not just a boyfriend but a fianceé." dagdag ko at patuloy lamang ang pagluha.
Ngayon ko lamang narealize ang mga salitang binaggit ni Justin na nagpapahiwatig nito sa akin.
"I miss y--"
"I'm afraid. I'm about to lose her."
"She's fighting to comeback to me."
"Yup may kasama na sana ako rito ngayon kung hindi lang nagkaproblema."
"Huwag mong sisihin ang sarili mo. Sa simula pa lang wala ka nang kasalanan. It was us."
I am Justin's fianceé and Narie was the reason why I lost my memories.
"Don't worry about me. I'm fine. Kahit dito man lang masuklian ko ang ginawa mo para sa akin."
He used to like Justin and she tried to ruin us because she's a spoiled brat. She always get what she wants. That's how she destroyed our friendship.
"Look who's here. Alone in a park? Where's your boyfriend? Oh. Maybe he already realized that I'm much better than you. I'm more gorgeous." Wika ni Narie sa nakakairitang boses, nang-aasar.
"No. I am thinking how on earth did a fucking snake like you managed to enter my life. As far as I remember I hate animals, especially the toxic one." sagot ko, ang mga mata ay diretsong nakatingin sa kaniya, nagbabanta.
Siya naman itong tumawa. "Accept it. Malapit na kayong masira. Malapit ko na siyang makuha. I am Innah Urris Fernandez and I always get what I want." May pagmamalaking wika niya.
"Sorry to burst your bubbles but you're talking about the most faithful man I've ever met. Sinasabi na niya sa akin ang kagagahan mo noong una pa lang hindi lang siya makalayo sayo dahil kaibigan ka rin niya. So he chose to ignore all of your flirty acts whenever you're with him alone. I'm too confident that you can't ruin us that's why I let you do whatever you want baka kasi makaiyak ka pa." wika ko, ang pagtataray ay hindi ko na naiwasan. We totally reach the friendship over zone just because of a guy. I cannot imagine that she will be like this. This is so not her.
"Just wait and see! Kukuhanin ko siya sayo kaya maghanda ka!" Inis na sumbat niya.
"Really? Go on! I am confident that you can't." wika ko at ngumisi sa kaniya.
"Argh! you're annoying!" wika niya at dire-diretsong naglakad paalis at iniwan ako. Pero may sasakyang palapit at hindi niya iyon pansin. Malapit na siyang tumawid sa kalsada ngunit hindi niya pa rin iyon nakikita.
"Narie! Narie!" sigaw ko habang natakbo palapit sa kaniya. Fuck she's not listening.
"Narie watch out!" mabilis ang pagkilos ko at agad na ibinuhos ang lakas ko para maitulak siya. Nagtagumpay ako pero kinulang ako sa oras para makahakbang pa palayo.
BAAAM!
I close my eyes as I remember every important thing in my life that I forgot for a while. This is so frustrating and overwhelming but I manage to stay awake. Hindi ako ganoong naapektuhan gaya nong araw na nasa park ako kasama sk Jharvis.
"Justin." sambit ko at humagulhol. Mas lalo akong napaiyak nang maalalang nahalikan na ako ni Jharvis. Did I cheated on him? No I'm sorry.
"Yassie?" narinig kong mahinang pagtawag ni Justin. Ang kaniyang mga yabang ay papalapit na kwartong kinaroroonan ko.
"Yassie, where are you?" tanong niya pa.
"Yassie?" paulit-ulit na pagtawag niya.
That voice na palagi kong naririnig sa panaginip. It's his voice. My fianceé's voice.
"Yassie? What are you doing here?" takang tanong niya. Nilingon ko siya habang umiiyak.
"Baby...." sambit ko na ikinatigil niya. "I'm sorry, baby. I'm sorry I forgot about us. I'm sorry I let other man enter my life. I'm sorry I let myself like someone else.----"No. Hindi mo kasalanan. Wala kang maalala okay lang." putol niya at niyakap ako. "I'm sorry." paumanhin ko ulit.
"Do you still love me?" tanong niya.
"I love you still. I will always will." sagot ko at mas humigpit ang yakap sa kaniya.
"That's all that matters to me." He said then kiss my forehead.